Ο Θεός ανάμεσά μας
Ο Θεός είναι ανάμεσά μας – και συμμετέχει προσωπικώς στη ζωή μας και καθοδηγεί ενεργώς τα τέκνα Του.
Διαμέσου των αιώνων, ο Θεός έχει μιλήσει μέσω των δούλων Του, των προφητών1. Σήμερα το πρωί είχαμε το προνόμιο να ακούσουμε τον προφήτη του Θεού να μιλά σε όλον τον κόσμο. Σε αγαπούμε, Πρόεδρε Νέλσον, και παροτρύνω όλους παντού να μελετούν και να δίδουν προσοχή στα λόγια σου.
Προτού φθάσω στα 12α γενέθλιά μου, η οικογένειά μας είχε δύο φορές εξαναγκασθεί να αφήσει το σπίτι μας και να αρχίσει από την αρχή εν μέσω χάους, φόβου και αβεβαιοτήτων προκληθεισών από πόλεμο και πολιτική διαίρεση. Ήταν μία αγχωτική εποχή για μένα, αλλά πρέπει να ήταν τρομακτική για τους αγαπημένους γονείς μου.
Η μητέρα και ο πατέρας μου μοιράζονταν λίγο από αυτό το φορτίο με εμάς τα τέσσερα παιδιά. Υπέμειναν την καταπόνηση και τα δεινά όσο καλύτερα μπορούσαν. Ο φόβος πρέπει να ήταν καταπιεστικός, κατατρώγοντας τις ώρες τους και χαλώντας τις ελπίδες τους.
Αυτή η εποχή του σκότους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άφησε το σημάδι της στον κόσμο. Άφησε το σημάδι της επάνω μου.
Τότε, στη μοναξιά των πιο μοναχικών ωρών μου, συχνά αναρωτιόμουν: «Έχει απομείνει κάποια ελπίδα στον κόσμο;»
Άγγελοι ανάμεσά μας
Καθώς συλλογιζόμουν αυτήν την ερώτηση, σκέφθηκα τους νεαρούς Αμερικανούς ιεραποστόλους μας που υπηρετούσαν ανάμεσά μας εκείνα τα χρόνια. Είχαν αφήσει την ασφάλεια του σπιτιού τους μισό κόσμο μακριά και είχαν ταξιδέψει στη Γερμανία –χώρα των προσφάτων εχθρών τους– για να προσφέρουν θεία ελπίδα στον λαό μας. Δεν ήλθαν για να κατηγορήσουν ούτε να κάνουν διαλέξεις ούτε να ντροπιάσουν. Προσέφεραν προθύμως από τη ζωή τους χωρίς σκέψη επίγειου κέρδους, θέλοντας μόνο να βοηθήσουν άλλους να βρουν τη χαρά και τη γαλήνη που εκείνοι είχαν βιώσει.
Για μένα, αυτοί οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες ήταν τέλειοι. Είμαι βέβαιος ότι είχαν ελαττώματα, όχι όμως για μένα. Πάντοτε θα τους σκέπτομαι σαν να έχουν εντυπωσιακές αρετές – άγγελοι φωτός και δόξας, τελούντες διακονία συμπόνιας, καλοσύνης και αλήθειας.
Ενώ ο κόσμος πνιγόταν στον κυνισμό, στην πικρία, στο μίσος και στον φόβο, το παράδειγμα και οι διδασκαλίες αυτών των νεαρών ανθρώπων με γέμισε ελπίδα. Το ευαγγελικό μήνυμα που προσέφεραν υπερέβαινε πολιτικές, ιστορία, μνησικακίες, παράπονα και προσωπικές ιστορίες. Έδιδε θείες απαντήσεις σε σημαντικές ερωτήσεις που είχαμε κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων εποχών.
Το μήνυμα ήταν ότι ο Θεός ζούσε και ενδιαφερόταν για εμάς, ακόμη σε αυτές τις ώρες αναταραχής, συγχύσεως και χάους. Ότι πράγματι εμφανίσθηκε στην εποχή μας για να αποκαταστήσει την αλήθεια και το φως – το Ευαγγέλιό Του και την Εκκλησία Του. Ότι μιλά ξανά στους προφήτες· ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας – και συμμετέχει προσωπικώς στη ζωή μας και καθοδηγεί ενεργώς τα τέκνα Του.
Είναι εκπληκτικό τι μπορούμε να μάθουμε όταν κοιτάξουμε πιο κοντά το σχέδιο σωτηρίας του Επουράνιου Πατέρα μας, και την υπερύψωση, το σχέδιο ευδαιμονίας, για τα τέκνα Του. Όταν νιώθουμε ασήμαντοι, αποκλεισμένοι και λησμονημένοι, μαθαίνουμε ότι μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός δεν μας έχει ξεχάσει – στην πραγματικότητα, ότι προσφέρει σε όλα τα τέκνα Του κάτι αφάνταστο: να γίνουν «κληρονόμοι μεν τού Θεού, συγκληρονόμοι δε τού Χριστού»2.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι θα ζήσουμε για πάντα, θα λάβουμε πληρότητα χαράς3 και θα έχουμε τη δυνατότητα να «κληρονομήσ[ουμε] θρόνους, βασίλεια, ηγεμονίες, και δυνάμεις»4.
Είναι τόσο ταπεινό να γνωρίζουμε ότι αυτό το μεγαλοπρεπές και θείο μέλλον είναι δυνατόν – όχι λόγω αυτού που είμαστε, αλλά λόγω αυτού που είναι ο Θεός.
Γνωρίζοντας αυτό, πώς θα μπορούσαμε ποτέ να μουρμουρίζουμε ή να παραμένουμε χολωμένοι; Πώς θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε μικρές προσδοκίες για εμάς, όταν ο Βασιλεύς των βασιλέων μάς καλεί να εκπληρώσουμε τις δυνατότητές μας για ένα αφάνταστο μέλλον θείας ευτυχίας;5
Σωτηρία ανάμεσά μας
Λόγω της τέλειας αγάπης του Θεού για εμάς και της αιώνιας θυσίας του Ιησού Χριστού, οι αμαρτίες μας –τόσο οι μεγάλες, όσο και οι μικρές– μπορούν να διαγραφούν και να μην υπάρχει ενθύμηση αυτών πλέον6. Μπορούμε να στεκόμαστε ενώπιόν Του αγνοί, άξιοι και καθηγιασμένοι.
Η καρδιά μου υπερχειλίζει από ευγνωμοσύνη για τον Επουράνιο Πατέρα μου. Συνειδητοποιώ ότι δεν έχει καταδικάσει τα τέκνα Του να σκοντάφτουν μέσα στη θνητότητα χωρίς ελπίδα για ένα λαμπρό και αιώνιο μέλλον. Έχει παράσχει οδηγίες που αποκαλύπτουν την οδό πίσω προς Εκείνον. Και στο κέντρο όλων αυτών είναι ο Υιός Του ο Αγαπητός, ο Ιησούς Χριστός7 και η θυσία Του για εμάς.
Η απέραντη Εξιλέωση του Σωτήρος αλλάζει εντελώς τον τρόπο που μπορεί να βλέπουμε τις παραβάσεις και τις ατέλειές μας. Αντί να κολλούμε σε αυτές και να νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να λυτρωθούμε ή απελπισμένοι, μπορούμε να μάθουμε από αυτές και να τρέφουμε ελπίδες8. Η δωρεά καθαρμού της μετανοίας μάς επιτρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις αμαρτίες μας και να αναδυθούμε ως καινούργιο κτίσμα9.
Λόγω του Ιησού Χριστού, οι αποτυχίες μας δεν πρέπει να μας ορίζουν. Μπορούν να μας εξευγενίζουν.
Όπως ένας μουσικός κάνει πρόβες με τις μουσικές κλίμακες, μπορούμε να δούμε τα παραστρατήματα, τα ελαττώματα και τις αμαρτίες μας ως ευκαιρίες για μεγαλύτερη αυτεπίγνωση, βαθύτερη και περισσότερη ειλικρινή αγάπη για τους άλλους, και εξευγενισμό μέσω μετανοίας.
Αν μετανοήσουμε, τα λάθη δεν μας αποκλείουν. Είναι μέρος της προόδου μας.
Είμαστε όλοι βρέφη εν συγκρίσει με τα όντα δόξας και μεγαλείου που είμαστε σχεδιασμένοι να γίνουμε. Κανένα θνητό ον δεν εξελίσσεται από το έρπειν στο περπάτημα και στο τρέξιμο χωρίς συχνά προσκόμματα, χτυπήματα και μώλωπες. Έτσι μαθαίνουμε.
Αν συνεχίσουμε ενθέρμως να εξασκούμεθα, να αγωνιζόμαστε πάντοτε να τηρούμε τις εντολές του Θεού και να αφιερώνουμε τις προσπάθειές μας στη μετάνοια, στην απαντοχή και στην εφαρμογή όσων μαθαίνουμε, γραμμή επάνω στη γραμμή, θα συλλέξουμε φως στην ψυχή μας10. Και μολονότι μπορεί να μην κατανοούμε εντελώς τις δυνατότητές μας τώρα, «γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν [ο Σωτήρας] φανερωθεί» θα δούμε την όψη Του σε εμάς και «θα τον δούμε καθώς είναι»11.
Τι ένδοξη υπόσχεση!
Ναι, ο κόσμος είναι σε αναταραχή. Και ναι, έχουμε αδυναμίες. Όμως δεν πρέπει να κρεμούμε κάτω το κεφάλι μας από απόγνωση, διότι μπορούμε να ελπίζουμε στον Θεό, μπορούμε να ελπίζουμε στον Υιό Του, Ιησού Χριστό, και μπορούμε να αποδεχθούμε τη δωρεά του Πνεύματος να μας καθοδηγεί σε αυτό το μονοπάτι προς μία ζωή γεμάτη χαρά και θεία ευτυχία12.
Ο Ιησούς ανάμεσά μας
Συχνά έχω αναρωτηθεί: Τι θα δίδασκε και θα έκανε ο Ιησούς, αν ήταν ανάμεσά μας σήμερα;
Μετά την Ανάσταση, ο Ιησούς Χριστός εξεπλήρωσε την υπόσχεσή Του να επισκεφθεί τα «άλλα πρόβατά» Του13.
Το Βιβλίο του Μόρμον: Άλλη μία μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό μιλά για μία τέτοια εμφάνιση στους λαούς στην αμερικανική ήπειρο. Έχουμε αυτό το πολύτιμο χρονικό ως απτή μαρτυρία για το έργο του Σωτήρος.
Οι άνθρωποι από το Βιβλίο του Μόρμον ζούσαν στην άλλη πλευρά της υφηλίου – οι ιστορίες, ο πολιτισμός και τα πολιτικά τους κλίματα ήταν απείρως διαφορετικά από τους ανθρώπους που δίδασκε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της θνητής διακονίας Του. Κι όμως τους δίδαξε πολλά από τα ίδια πράγματα που δίδαξε στους Αγίους Τόπους.
Γιατί να το έκανε αυτό;
Ο Σωτήρας διδάσκει πάντα διαχρονικές αλήθειες. Ισχύουν για ανθρώπους κάθε ηλικίας και σε κάθε περίσταση.
Το μήνυμά Του ήταν και είναι μήνυμα ελπίδος και ότι ανήκουμε σε Εκείνον – μία μαρτυρία ότι ο Θεός, ο Επουράνιος Πατέρας μας, δεν έχει εγκαταλείψει τα τέκνα Του.
Ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας!
Πριν από διακόσια χρόνια, ο Σωτήρας επέστρεψε ξανά στη γη. Μαζί με τον Θεό Πατέρα, εμφανίσθηκαν στον 14χρονο Τζόζεφ Σμιθ και εισήγαγαν την Αποκατάσταση του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Από εκείνη την ημέρα και μετά, οι ουρανοί άνοιξαν και επουράνιοι αγγελιαφόροι κατήλθαν από δώματα αθάνατης δόξας. Φως και γνώση εξεχύθησαν από τον σελέστιο θρόνο.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μίλησε για ακόμη μια φορά στον κόσμο.
Τι είπε;
Προς ευλογία μας, πολλά από τα λόγια Του είναι καταγεγραμμένα στο Διδαχή και Διαθήκες – διαθέσιμα σε οιονδήποτε στον κόσμο που επιθυμεί να τα διαβάσει και να τα μελετήσει. Πόσο πολύτιμα είναι αυτά τα λόγια για εμάς σήμερα!
Και δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε που βρίσκουμε ότι ο Σωτήρας διδάσκει ξανά το βασικό μήνυμα του Ευαγγελίου Του: «Αγάπα τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλο σου το σθένος, το νου και τη δύναμη, και στο όνομα τού Ιησού Χριστού να τον υπηρετείς»14. Μας εμπνέει να επιζητούμε τον Θεό15 και να ζούμε σύμφωνα με τις διδασκαλίες που Εκείνος έχει αποκαλύψει στους δούλους Του, τους προφήτες16.
Μας διδάσκει να αγαπούμε αλλήλους17 και να είμαστε «γεμάτ[οι] ευσπλαχνία προς όλους τους ανθρώπους»18.
Μας καλεί να είμαστε τα χέρια Του, να περνούμε κάνοντας το καλό19. «Να μη αγαπάμε με τα λόγια… αλλά με έργα και αλήθεια»20.
Μας προτρέπει να δώσουμε προσοχή στη μεγάλη προσταγή Του: να αγαπούμε, να διαδίδουμε, να προσκαλούμε όλους στο Ευαγγέλιο Του και στην Εκκλησία Του21.
Μας προστάζει να οικοδομούμε αγίους ναούς και να πηγαίνουμε και να υπηρετούμε εκεί22.
Μας διδάσκει να γίνουμε μαθητές Του – ότι οι καρδιές μας δεν θα πρέπει να αγωνίζονται για προσωπική δύναμη, πλούτο, έγκριση ή θέση. Μας διδάσκει να «αφήσ[ουμε] στην άκρη τα εγκόσμια και να επιζητ[ούμε] τα προς το καλύτερο»23.
Μας παροτρύνει να επιζητούμε χαρά, φώτιση, ειρήνη, αλήθεια, ευτυχία24 και την υπόσχεση της αθανασίας και αιώνιας ζωής25.
Ας το πάμε αυτό λίγο παραπέρα. Υποθέστε ότι ο Ιησούς ερχόταν στον τομέα σας, στον κλάδο σας ή στο σπίτι σας σήμερα. Πώς θα ήταν αυτό;
Θα κοιτούσε μέσα στην καρδιά σας. Η εξωτερική εμφάνιση θα έχανε τη σημασία της. Θα σας ήξερε όπως είστε. Θα ήξερε τις επιθυμίες της καρδιάς σας.
Θα εξύψωνε τους πράους και τους ταπεινούς.
Θα θεράπευε τους ασθενείς.
Θα ενέπνεε με πίστη και θάρρος τους απίστους να πιστεύουν.
Θα μας δίδασκε να ανοίξουμε την καρδιά μας στον Θεό και να προσεγγίσουμε άλλους.
Θα αναγνώριζε και θα τιμούσε την εντιμότητα, την ταπεινοφροσύνη, την ακεραιότητα, την πιστότητα, τη συμπόνια και την αγνή αγάπη.
Θα κοίταζε κάποιος στα μάτια Του και δεν θα ήταν ποτέ ο ίδιος. Θα άλλαζε για πάντα. Μεταμορφωμένος από τη βαθεία συνειδητοποίηση ότι όντως ο Θεός είναι ανάμεσά μας.
Τι θα κάνουμε;26
Αναπολώ με καλοσύνη τον νεαρό άνδρα που ήμουν κατά τα χρόνια που μεγάλωνα. Αν μπορούσα να επιστρέψω πίσω στον χρόνο, θα τον παρηγορούσα και θα του έλεγα να παραμείνει στη σωστή οδό και να εξακολουθήσει να ερευνά. Και θα του ζητούσα να καλεί τον Ιησού Χριστό στη ζωή του, διότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας!
Προς εσάς, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, αγαπητοί μου φίλοι, και προς όλους που ψάχνουν απαντήσεις, αλήθεια και την ευτυχία, προσφέρω την ίδια συμβουλή: εξακολουθήστε να ερευνάτε με πίστη και υπομονή27.
Ζητήστε και θα λάβετε. Χτυπήστε και θα σας ανοιχτεί28. Να ελπίζετε στον Κύριο29.
Στην καθημερινή μας ζωή είναι υψίστης σημασίας έργο μας και ευλογημένη ευκαιρία να συναντήσουμε τον Θεό.
Καθώς αφήνουμε στην άκρη την υπερηφάνεια και προσεγγίζουμε τον θρόνο Του με καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο30, Εκείνος θα πλησιάσει σε εμάς31.
Καθώς επιζητούμε να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό και βαδίζουμε στο μονοπάτι της ιδιότητος του μαθητού, γραμμή επάνω στη γραμμή, η ημέρα θα έλθει που θα βιώσουμε εκείνη την αφάνταστη δωρεά λήψεως πληρότητος χαράς.
Αγαπημένοι μου φίλοι, ο Επουράνιος Πατέρας σας σάς αγαπά με τέλεια αγάπη. Έχει αποδείξει την αγάπη Του με ατελείωτους τρόπους, αλλά πάνω απ’ όλα δίδοντας τον Μονογενή Του Υιό ως θυσία και ως δωρεά στα τέκνα Του, ώστε να γίνει πραγματικότητα η επιστροφή στους επουράνιους γονείς μας.
Δίδω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας ζει, ότι ο Ιησούς Χριστός ηγείται της Εκκλησίας Του, ότι ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον είναι ο προφήτης Του.
Σας προσφέρω την αγάπη και την ευλογία μου αυτήν τη χαρμόσυνη πασχαλινή περίοδο. Ανοίξτε την καρδιά σας στον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, ασχέτως των συνθηκών, των δοκιμασιών, των δεινών ή των λαθών σας. Μπορείτε να ξέρετε ότι ζει, ότι σας αγαπά και ότι χάριν Εκείνου δεν θα είστε ποτέ μόνοι.
Ο Θεός είναι ανάμεσά μας.
Για αυτό δίδω μαρτυρία στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.