Գերագույն համաժողով
Եվ դրանով մենք նրանց կստուգենք
2020 թվականի հոկտեմբերի գերագույն համաժողով


Եվ դրանով մենք նրանց կստուգենք

(Աբրահամ 3.25)

Աբրահամի գրքում Տեր Աստվածը հայտարարեց. «Եվ դրանով մենք նրանց կստուգենք, որպեսզի տեսնենք, թե արդյոք նրանք կանեն այն ամենը, ինչ Տերը՝ իրենց Աստվածը, կպատվիրի նրանց»:

Ես հայցում եմ Սուրբ Հոգու օգնությունը մեր բոլորի համար, մինչ կկիսվեմ այն խոհերով և զգացումներով, որոնք եկել են իմ միտքն ու սիրտը այս գերագույն համաժողովին նախապատրաստվելու ընթացքում:

Ստուգումների կարևորությունը

Ավելի քան երկու տասնամյակ առաջ, նախքան լիաժամկետ եկեղեցական ծառայության կանչվելը, ես աշխատում էի որպես համալսարանի դասախոս և կառավարիչ: Որպես ուսուցիչ՝ իմ հիմնական պարտականությունն էր օգնել ուսանողներին սովորել, թե ինչպես ինքնուրույն սովորեն: Եվ իմ աշխատանքի ամենակարևոր մասն էր` ստուգարքների հիման վրա ստեղծել, գնահատել և հաշվետվություն ուղարկել ուսանողների կատարողականի վերաբերյալ: Ինչպես դուք գուցե արդեն գիտեք անձնական փորձառությունից, ստուգարքները սովորաբար ուսման գործընթացի մաս չեն կազմում, ինչն ուսանողները ամենաշատն են սիրում:

Սակայն, պարբերական ստուգումները բացարձակ կարևոր են ուսման համար: Արդյունավետ ստուգարքն օգնում է մեզ մեր իմացածը համեմատել նրա հետ, ինչ մենք պետք է իմանանք որոշակի առարկայի մասին, դա նաև ապահովում է մի չափորոշիչ, որի միջոցով մենք կարող ենք գնահատել մեր գիտելիքը և զարգացումը:

Նմանապես, ստուգումները մահկանացու կյանքի դպրոցում կարևոր տարր են մեր հավերժական առաջնթացի համար: Ալնուամենայնիվ հետաքրքիր է, որ ստուգել բառը նույնիսկ մեկ անգամ չի նշվում կանոնիկ սուրբ գրությունների անգլերեն աշխատությունների տեքստում: Ավելի շուտ օգտագործվում են ստուգել, քննել, և փորձել բառերը, որպեսզի նկարագրենք մեր հոգևոր գիտելիքի տարբեր ձևերը, որպեսզի պատշաճությամբ ցուցադրենք մեր Երկնային Հոր երջանկության հավերժական ծրագրին և Փրկիչի Քավության օրհնություններին ձգտելու, հասկանալու և նվիրվելու մեր կարողությունը

Նա, ով փրկության ծրագրի հեղինակն է, նկարագրել է մեր մահկանացու կյանքի փորձաշրջանը` օգտագործելով ստուգել, քննել, և փորձել բառերը հնադարյան և ժամանակակից սուրբ գրություններում: «Եվ դրանով մենք նրանց կստուգենք, որպեսզի տեսնենք, թե արդյոք նրանք կանեն այն ամենը, ինչ Տերը՝ իրենց Աստվածը, կպատվիրի նրանց»: 1

Մտածեք Սաղմոսող Դավթի այս աղերսանքի շուրջ.

«Փորձիր ինձ, [Ով] Տէր, և քննիր ինձ. փորձիր իմ երիկամունքները և իմ սիրտը:

Որովհետեւ քո ողորմութիւնն իմ աչքի առաջին է եւ ես քո ճշմարտութիւնումն եմ գնում: 2

Եվ Տերը հայտարարել է 1833 թ.-ին. «Հետևաբար, մի վախեցեք ձեր թշնամիներից, քանզի ես իմ սրտում որոշել եմ, ասում է Տերը, որ ես կփորձեմ ձեզ բոլոր բաներում, թե արդյոք դուք կմնաք իմ ուխտի մեջ, մինչև իսկ մահով, որպեսզի դուք արժանի գտնվեք»: 3

Ինչպես ենք ստուգում և փորձում ներկա օրերում

2020 թվականը հայտնի դարձավ մասամբ համաշխարհային համավարակով, որը ստուգեց, քննեց և փորձեց մեզ շատ եղանակներով: Ես խնդրում եմ, որ մենք՝ որպես անհատներ և ընտանիքներ, արժեքավոր դասեր սովորենք, որոնք միայն դժվարին փորձառությունները կարող են ուսուցանել մեզ: Ես նաև հուսով եմ, որ մենք բոլորս լիովին կճանաչենք «Աստծո մեծությունը» և այն ճշմարտությունը, որ «նա կնվիրագործի [մեր] չարչարանքները [մեր] օգտի համար»: 4

Երկու հիմնական սկզբունքներ կարող են առաջնորդել և զորացնել մեզ, երբ մեր կյանքում հանդիպում ենք ստուգող և փորձող հանգամանքների, ինչպիսին էլ դրանք լինեն. (1) նախապատրաստության սկզբունքը, և (2) Քրիստոսում անսասան առաջ մղվելու սկզբունքը:

Ստուգում և նախապատրաստություն

Որպես Փրկիչի աշակերտներ, մեզ պատվիրվել է. «նախապատրաստեք ամեն անհրաժեշտ բան, և հաստատեք մի տուն, այսինքն՝ աղոթքի տուն, ծոմապահության տուն, հավատքի տուն, ուսման տուն, փառքի տուն, կարգ ու կանոնի տուն, Աստծո տուն»: 5

Տերը նաև խոստացել է մեզ. «Եթե դուք պատրաստ լինեք, դուք չեք վախենա:

Եվ, որ դուք կարողանաք խույս տալ թշնամու զորությունից և հավաքվել ինձ մոտ՝ մի արդարակյաց ժողովուրդ, անբիծ ու անարատ»: 6

Այս սուրբ գրություններն ապահովում են կատարյալ կառուցվածք մեր կյանքը և տները կազմակերպելու և պատրաստելու համար՝ ինչպես նյութապես, այնպես էլ հոգևորապես: Մահկանացու կյանքի ստուգիչ փորձառություններին պատրաստվելու մեր ջանքերը պետք է հետևեն Փրկիչի օրինակին, ով աստիճանաբար «զարգանում էր իմաստութիւնով եւ հասակով. եւ շնորհքով` Աստուծոյ եւ մարդկանց մօտ»՝ 7 մտավոր, ֆիզիկական, հոգևոր և հասարակական պատրաստվածության միաձույլ հավասարակշռությամբ:

Մի քանի ամիս առաջ կեսօրին ես և Սյուզանը գույքագրեցինք մեր ուտելիքի պահեստը և արտակարգ իրավիճակների պարագաները: Այդ ժամանակ COVID-19-ը արագ տարածվում էր, իսկ Յուտայի մեր տունը ցնցվել էր մի շարք երկրաշարժերից: Մեր ամուսնության սկզբից մենք հետևել ենք մարգարեական խորհրդին` պատրաստվել անկանխատեսելի մարտահրավերներին, այնպես որ մեր պատրաստվածության վիճակը «ստուգելը» վիրուսի և երկրաշարժերի ընթացքում թվում էր ճիշտ և ժամանակին կատարվող քայլ: Մենք ցանկանում էինք պարզել մեր գնահատականները այդ չհայտարարված ստուգարքների վերաբերյալ:

Մենք շատ բան սովորեցինք: Շատ ոլորտներում մեր նախապատրաստական աշխատանքը ուղղակի ճիշտ էր: Մի քանի այլ ասպարեզներում, այնուամենայնիվ, բարելավումը անհրաժեշտ էր, որովհետև ճիշտ ժամանակին չէինք հասկացել և հոգացել որոշակի կարիքներ:

Մենք նաև շատ ծիծաղեցինք: Օրինակ՝ մենք հայտնաբերեցինք առարկաներ հեռավոր մի դարակում, որոնք մեր ուտելիքի պահեստում էին տասնամյակներ շարունակ: Անկեղծ ասած, մենք վախեցանք բացել և ստուգել որոշ տարաներ՝ վախենալով տարածել ևս մեկ գլոբալ համավարակ: Բայց դուք պետք է երջանիկ լինեք, իմանալով, որ մենք պատշաճորեն ազատվեցինք վտանգավոր նյութերից, և որ աշխարհի առողջությանը սպառնացող վտանգը վերացավ:

Եկեղեցու որոշ անդամներ այն կարծիքին են, որ արտակարգ իրավիճակի ծրագրերն ու առարկաները, ուտելիքի պահեստը և 72- ժամյա պայուսակները չպիտի կարևոր լինեն այլևս, որովհետև Եղբայրները վերջին գերագույն համաժողովներում շատ չեն խոսել այդ մասին և դրանց հետ կապված թեմաներից: Բայց պատրաստվելու կրկնվող հորդորները տասնամյակներ շարունակ հայտարարվել են Եկեղեցու ղեկավարների կողմից: Մարգարեական խորհրդի հետևողականությունը ժամանակի ընթացքում ստեղծում է պարզության և նախազգուշացման հզոր համերգ, որի ձայնի բարձրությունը շատ ավելի ուժգին է, քան մենակատարումները երբևէ կարող են առաջացնել:

Ինչպես դժվարին ժամանակները բացահայտում են անհամապատասխանությունները նյութական պատրաստվածության ասպարեզում, այպես էլ հոգևոր անփութության և ինքնագոհության հիվանդությունները առաջացնում են ամենակործանարար հետևանքները ծանր փորձությունների ժամանակ: Օրինակ՝ տասը կույսերի առակում մենք սովորում ենք, որ նախապատրաստության հետաձգումը հանգեցնում է անհաջող ստուգման: Հիշեք, թե ինչպես հինգ հիմար կույսերը թերացան պատշաճորեն նախապատրաստվել քննությանը, որը նրանց տրվել էր Փեսայի գալստյան օրվա համար:

«Մյուս հինգը հիմար էին, քանի որ նրանք ձէթ վեր չառան իրենց հետ.

Բայց իմաստունները իրենց ամաններումը ձէթ վեր առան իրանց լապտերների հետ մեկտեղ:

Եվ կէս գիշերին աղաղակ եղաւ՝ Ահա փեսան գալիս է. Դուրս եկէք նորան դիմավորելու:

Այն ժամանակ ամեն կոյսերը վերկացան՝ եւ իրանց լապտերները պատրաստեցին:

Բայց հիմարներն ասեցին իմաստուններին. Տվեք մեզ ձեր յուղիցը, որովհետև մեր լապտերները հանգչում են:

Իմաստուններն էլ պատասխանեցին և ասեցին. Մի գուցե մեզ և ձեզ բավական չլինի. Բայց ավելի լավ գնացեք ծախողների մոտ և գնեցեք ձեզ համար:

Եւ երբոր նորանք գնացին գնելու, փեսան եկաւ. և պատրաստները նորա հետ հարսանիքը մտան, և դուռն փակուեցավ:

Եւ յետոյ այն միուս կոյսերն էլ եկան եւ ասեցին. Տէր, Տէր բաց մեզ»: 8

Բայց Նա էլ պատասխանեց եւ ասեց. «Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ, Դուք չեք ճանաչում ինձ»: 9

Այդ քննության ժամանակ հինգ հիմար կույսերն ապացուցեցին, որ իրենք միայն լսողներ են եղել, այլ ոչ թե խոսքը կատարողներ: 10

Դպրոցում ես մի ընկեր ունեի, ով ջանասեր ուսանող էր համալսարանում: Կիսամյակի ընթացքում Սէմն ամեն օր ժամանակ էր հատկացնում՝ յուրաքանչյուր դասընթացը վերանայելու, ամփոփելու և իր գրառումներից դասեր քաղելու համար, որոնցում նա ընդգրկված էր: Ամեն շաբաթվա և ամեն ամսվա վերջում նա հետևում էր նույն եղանակին իր բոլոր դասերի համար: Այդ մոտեցումը հնարավորություն տվեց նրան սովորել օրենքը, այլ ոչ թե միայն սերտել մանրամասները: Եվ երբ ավարտական քննությունները մոտենում էին, Սէմը պատրաստ էր: Փաստորեն նա ավարտական քննությունը համարում էր իր իրավաբանական ուսումնառության ամենաքիչ լարված շրջաններից մեկը: Արդյունավետ և ժամանակին նախապատրատումը նախորդում է հաջող ստուգարքին:

Սէմի մոտեցումը իր իրավաբանական կրթությանը լուսաբանում է աճի և զարգացման Տիրոջ հիմնական ձևաչափերից մեկը: «Այսպես է ասում Տեր Աստվածը. Ես կտամ մարդկանց զավակներին՝ տող առ տող, ցուցում առ ցուցում, մի քիչ այստեղ և մի քիչ այնտեղ. և օրհնված են նրանք, ովքեր ականջ են դնում իմ ցուցումներին և ունկդրում իմ խորհրդին, քանզի նրանք իմաստություն կսովորեն. քանզի նրան, ով ընդունում է, ես կտամ ավելին»: 11

Ես հրավիրում եմ մեզանից յուրաքանչյուրին «Մեր ուշը դարձնենք [մեր] ճանապարհներին» 12 և «փորձենք» [մեր] անձերը, թէ արդեօք [մենք] հավատքո՞ւմն ենք, [և] քննենք [մեր] անձերը»: 13 Ի՞նչ ենք սովորել այս վերջին ամիսների ընթացքում ապրելակերպի ճշգրտումների և սահմանափակումների մասին: Ի՞նչ պետք է անենք, որպեսզի բարելավենք մեր կյանքը հոգևորապես, սոցիալապես, հուզական և մտավոր ասպարեզներում: Աբրահամի գրքում Տեր Աստվածը հայտարարեց. «Եվ դրանով մենք նրանց կստուգենք, որպեսզի տեսնենք, թե արդյոք նրանք կանեն այն ամենը, ինչ Տերը՝ իրենց Աստվածը, կպատվիրի նրանց»:

Քննելով և առաջ շարժվելով

Մի անգամ ես մասնակցեցի մի երիտասարդ միսիոների թաղմանը, ով մահացել էր վթարից: Միսիոների հայրը խոսեց արարողության ժամանակ և նկարագրեց սիրելի զավակի անսպասելի մահվան պատճառով բաժանման սրտի ցավը: Նա անկեղծորեն հայտարարեց, որ ինքը անձնապես չէր հասկանում այդպիսի իրադարձության պատճառները կամ ժամկետը: Բայց ես միշտ կհիշեմ նաև այդ բարի մարդու հայտարարությունը. ինքը գիտեր՝ Աստված իմանում էր պատճառները և ժամկետները իր զավակի հեռանալու համար, և դա բավարար էր նրա համար: Նա ասաց հավաքվածներին, որ չնայած ինքը և իր ընտանիքը վշտահար էին, բայց հետո լավ կլինեն, իսկ նրանց վկայությունները մնացել էին ամուր և անսասան: Նա եզրափակեց իր դիտարկումները այս հայտարարությամբ. «Ինչ վերաբերում է Հիսուս Քրիստոսի ավետարանին, ես ուզում եմ, որ դուք իմանաք՝ մեր ընտանիքը ամբողջությամբ հավատարիմ է ավետարանին: Մենք բոլորս ավետարանում ենք»:

Չնայած իրենց թանկագին ու սիրելի զավակի կորուստը սրտակեղեք էր և դժվար, այդ քաջարի ընտանիքի անդամները հոգևորապես պատրաստված էին ապացուցելու, որ իրենք կարող էին սովորել հավերժական կարևորություն ունեցող դասեր այն ամենի միջոցով, որոնցով իրենք անցնում էին: 14

Հավատարմությունը հիմարություն չէ, ոչ էլ մոլեռանդություն: Ավելի շուտ պետք է վստահենք Հիսուս Քրիստոսին՝ որպես մեր Փրկիչի, և ապավինենք Նրա անունին և Նրա խոստումներին: Երբ մենք «առաջ մղվենք Քրիստոսի հանդեպ հաստատամտությամբ, ունենալով հույսի կատարյալ պայծառություն, և սեր՝ Աստծո հանդեպ և բոլոր մարդկանց հանդեպ», 15 մենք կօրհնվենք հավերժական հեռանկարով և տեսլականով, որը ձգվում է մեր մահկանցու սահմանափակ կարողությունից այն կողմ: Մենք հնարավորություն կունենանք «հավաքվել միասին և կանգնել սուրբ տեղերում», 16 և « չշարժվել, մինչև որ Տիրոջ օրը գա»: 17

Երբ ես ծառայում էի որպես Այդահոյի Բրիգամ Յանգի համալսարանի նախագահ, Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդը եկավ համալսարան 1998 թվականի դեկտեմբերին` ելութ ունենալու մեր ամենշաբաթյա հոգևոր հավաքին: Ես և Սյուզանը հրավիրեցինք մի խումբ ուսանողների հանդիպել և ծանոթանալ Երեց Հոլլանդի հետ, մինչև նրա ելույթը: Երբ մեր համատեղ ժամանակը մոտենում էր ավարտին, ես հարցրի Երեց Հոլլանդին. «Եթե դուք ուսուցանեիք այս ուսանողներին միայն մի բան, դա ինչը կլիներ»:

Նա պատասխանեց.

«Մենք ականատես ենք լինում ավելի մեծ շարժման դեպի բևեռացումը, քան երբևէ: Մենք՝ որպես Վերջին Օրերի Սրբեր, կզրկվենք ոսկե միջինը ունենալու տարբերակի հնարավորությունից: Ճանապարհի միջին մասը հետ կքաշվի:

Եթե գետի ջրի հոսանքի մեջ քայլում եք, ինչ-որ տեղ կգնաք: Դուք ուղղակի կգնաք, ուր հոսանքը կտանի ձեզ: Հոսանքի ուղղությամբ գնալով և հետևելով ալիքին, հոսանքին հակառակ չենք գնա:

Ընտրություններ պետք է կատարվեն: Ընտրություն չկատարելը նույնպես ընտրություն է: Սովորեք ընտրել այժմ»:

Բևեռացումը խորանալու վերաբերյալ Երեց Հոլլանդի հայտարարությունը ապացուցեց իր մարգարեական լինելը` 22 տարվա հասարակական միտումների և իրադարձությունների միջոցով՝ այն ժամանակից ի վեր, երբ նա պատասխանեց իմ հարցին: Կանխագուշակելով մեծացող տարբերությունը Տիրոջ ուղիների և աշխարհիկ ուղիների միջև, Երեց Հոլլանդը նախազգուշացրեց, որ հարմարավետության օրերը` մեկ ոտքը ունենալով վերականգնված Եկեղեցում, իսկ մյուս ոտքը՝ աշխարհում, արագորեն անհետանում էին: Տիրոջ այս ծառան խրախուսում էր երիտասարդներին ընտրել, պատրաստվել և դառնալ Փրկիչի նվիրված աշակերտներ: Նա օգնում էր նրանց պատրաստվել և առաջ մղվել՝ ապացուցելով, քննելով և իրենց կյանքի փորձող փորձառությունների միջով անցնելով:

Խոստում և վկայություն

Մեր անձերը քննելու գործընթացը Երկնային Հոր երջանկության ծրագրի հիմնարար մասն է հանդիսանում: Ես խոստանում եմ, որ եթե մենք և՛ պատրաստվենք, և՛ առաջ մղվենք հավատքով դեպի Փրկիչը, մենք կարող ենք բոլորս ստանալ նույն գնահատականը մեր մահկանացու կյանքի ավարտական քննության ժամանակ. «Լավ, բարի և հավատարիմ ծառայ, քիչ բաների վերայ հաւատարիմ էիր, ես քեզ շատ բաների վերայ կդնեմ, մտիր քո տիրոջ ուրախութիւնը»: 18

Ես վկայում եմ, որ Աստված` Հավիտենական Հայրը, մեր Հայրն է: Հիսուս Քրիստոսը Նրա Միածին և կենդանի Որդին է, մեր Փրկիչն ու Քավիչը: Այս ճշմարտությունների մասին ես ուրախությամբ վկայում եմ Տեր Հիսուս Քրիստոսի սրբազան անունով, ամեն: