O Önümüzden Gider

Başkan Henry B. Eyring

Birinci Başkanlık İkinci Danışmanı

Rab, sevindirici haberin ve Kilisesi’nin İade Edilişi’ni yönetmektedir. O, geleceği mükemmel bir şekilde bilir. O, sizi işine davet eder.

Sevgili kardeşlerim, İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin bu genel konferansında sizlerle birlikte olduğum için minnettarım. Başkan Russell M. Nelson, bu son düzenleme döneminde Rab’bin, Kendi Kilisesi’ni İade Edişi’nin bizleri ve sevdiklerimizi nasıl kutsadığını derinlemesine düşünmeye olan davetiyle, bu tecrübemizin sadece hatırlanmaya değer değil, aynı zamanda unutulmaz olacağını vaat etmiştir.

Benim tecrübem hatırlanmaya değerdir, eminim sizinki de öyledir. Bu tecrübenin unutulmaz olup olmayacağı ise her birimize bağlıdır. Bu benim için önemli, çünkü bu konferansa hazırlanma tecrübesi, beni hissetmeye devam etmek istediğim şekilde değiştirdi. Açıklamama müsaade edin.

Konferansa hazırlığım beni İade Ediliş Dönemi’ndeki bir olayın kaydına götürdü. Bu olay hakkında defalarca okumuştum, ama her zaman bana İade Ediliş Dönemi peygamberi Joseph Smith’in de katıldığı önemli bir toplantının raporu gibi gelmişti. Fakat bu sefer, bu kayıtta Rab’bin biz öğrencilerini O’nun Kilisesi’nde nasıl yönlendirdiğini gördüm. Geçmişi, bugünü ve geleceği, her şeyi bilen Yaratıcı, dünyanın Kurtarıcı’sı tarafından biz ölümlülerin yönlendirilmesinin ne anlama geldiğini gördüm. O, bize adım adım öğretir ve bize yol gösterir, asla zorlamaz.

Tanımladığım bu toplantı, İade Ediliş Dönemi’ndeki çok önemli bir andı. Bu, 3 Nisan 1836’da, Ohio’daki Kirtland Tapınağı’nın adanmasından yedi gün sonra düzenlenen bir Şabat Günüydü. Joseph Smith dünya tarihindeki bu harika anı basit bir şekilde anlatmıştır. Onun başından geçenlerin çoğu Öğreti ve Antlaşmalar’da, 110. bölümde şöyle kayıtlıdır:

“Öğleden sonra, bugün kutsal masada görev yapma ayrıcalığına sahip olan Onikiler’den Rab’bin Akşam Yemeği’ni aldıktan sonra diğer Başkanlar’a Rab’bin Akşam Yemeği’ni Kilise üyelerine dağıtırlarken yardımcı oldum. Kardeşlerim için bu hizmeti yerine getirdikten sonra kürsünün olduğu yere çekildim, perdeler indirilmişti ve Oliver Cowdery ile beraber ciddi ve sessiz bir dua için diz çöktük. Dua edip ayağa kalktıktan sonra, ikimiz için aşağıdaki görüm açıldı.”¹

“Perde zihinlerimizden kaldırıldı ve anlayışımızın gözleri açıldı.

“Biz önümüzde, kürsünün siperi üzerinde Rab’bin durduğunu gördük ve ayakları altında saf altından yapılma sanki kehribar renginde bir döşeme vardı.

“Onun gözleri ateşin alevi gibiydi; başının saçı bembeyaz kar gibi beyazdı; yüzü güneşin parlaklığından daha çok parlıyordu; ve onun sesi büyük suların çağlayışının sesi gibiydi, hatta Yehova’nın sesiydi, şöyle diyordu:

“Ben birinci ve sonuncuyum; ben diri olanım, ben öldürülmüş olanım; ben Baba’nın yanında sizin savunucunuzum.

“İşte, günahlarınız size bağışlandı; siz önümde temizsiniz; bu yüzden, başlarınızı kaldırıp sevinin.

“Ve kardeşlerinizin kalpleri sevinsin ve var güçleriyle bu evi benim adıma inşa eden tüm halkımın kalpleri sevinsin.

“Çünkü işte, bu evi kabul ettim ve benim adım burada olacaktır; ve ben kendimi halkıma bu evde merhametle göstereceğim.

“Evet, eğer benim halkım emirlerimi yerine getirir ve bu kutsal evi kirletmezse, ben hizmetkarlarıma görüneceğim ve onlara kendi sesimle konuşacağım.

“Evet, dökülecek olan bereketlerin ve bu evde hizmetkarlarımın kuşandırıldığı ilahi güç armağanının sonucu olarak, binlerce ve onbinlerce insanın kalpleri son derece sevinecektir.

“Ve bu evin şöhreti yabancı ülkelere yayılacaktır; ve halkımın başlarının üzerine dökülecek olan bereketin başlangıcı budur. Bu böyledir. Amin.

“Bu görüm kapandıktan sonra gökler tekrar bize açıldı; ve Musa bizim önümüzde göründü ve İsrail’in yeryüzünün dört kısmından toplanışına ve on boya kuzey diyarından öncülük edilmesine ait anahtarları bize emanet etti.

“Bundan sonra İlyas göründü ve İbrahim’in sevindirici haberinin düzenleme dönemini emanet ederek, bizim sayemizde ve soyumuzun aracılığıyla bizden sonra gelecek olan tüm nesillerin kutsanacağını söyledi.

“Bu görüm kapandıktan sonra başka büyük ve yüce bir görüm aniden üzerimizde açıldı; çünkü ölümü tatmadan göğe alınan İlya peygamber önümüzde durup şöyle dedi:

“İşte, Malaki’nin ağzıyla hakkında konuşulan o zaman tam olarak gelmiştir -Rab’bin büyük ve korkunç günü gelmeden önce, onun [İlya’nın] gönderileceğine dair tanıklık ediyordu-

“Ataların yüreklerini çocuklara ve çocukların yüreklerini atalarına döndürmek için, öyle ki bütün dünya bir lanetle vurulmasın diye;

“Bu yüzden, bu düzenleme döneminin anahtarları sizin elinize emanet edildi; ve bunun sayesinde bilebilirsiniz ki, Rab’bin büyük ve korkunç günü yakındır, hatta kapılardadır.”²

Şimdi, bu kaydı defalarca okumuştum. Kutsal Ruh bana, bu kaydın doğru olduğunu onaylamıştı. Fakat bu konferansa çalışırken ve hazırlanırken, Rab’bin, O’nun işinde öğrencilerine detaylı olarak liderlik etme gücünü daha açık bir şekilde görmeye başladım.

Musa’nın, İsrail’in bir araya toplanışının anahtarlarını Joseph’a Kirtland Tapınağı’nda emanet etmesinden yedi yıl önce, “Joseph, Mormon Kitabı’nın baş sayfasından kitabın amacının, ‘İsrail Evi’nden geriye kalanlara ne göstermek olduğunu öğrendi … böylece onlar Rab’bin antlaşmalarını öğrenerek sonsuza dek terk edilmediklerini bilebileceklerdi.’ Rab 1831’de Joseph’a, İsrail’in bir araya toplanışının Kirtland’da başlayacağını söyledi, ‘Ve oradan [Kirtland’dan] gitmelerini istediğim kişiler bütün ulusların arasına gidecekler … çünkü İsrail kurtulacak ve onlara … Ben yol göstereceğim.’”³

İsrail’i bir araya toplamak için görevli işine ihtiyaç duyulmasına rağmen, Rab daha sonra ilk görevlilerimizden bazıları olan Onikiler’e öğretmesi için, O’nun liderlerine şöyle ilham verdi: “Unutmayın, ilahi güç armağanınızı alana kadar diğer uluslara gitmeyeceksiniz.”⁴

Görünen o ki, Kirtland Tapınağı, Rab’bin adım adım planında en az iki nedenden dolayı önemliydi: Birincisi, Musa İsrail’in bir araya toplanışının anahtarlarını iade etmek için tapınak tamamlanıncaya kadar bekledi. Ve ikincisi, Başkan Joseph Fielding Smith şöyle öğretti, “Rab Azizler’e, yetki anahtarlarını verebileceği, havarilerin ilahi güç armağanını alabileceği ve O’nun bağını son kez budamaya hazır hale gelebilecekleri bir tapınak [Kirtland Tapınağı] inşa etmelerini emretti.”⁵ Kirtland Tapınağı’nda bugün bildiğimiz kadarıyla tapınak ilahi güç armağanı töreni uygulanmamış olmasına rağmen, göreve çağrılanlara “yücelerden gelen ilahi güç armağanı”⁶ ile kuşanma vaadiyle ruhsal belirtilerin dolup taşmasıyla birlikte, ki bu da görevli hizmeti aracılığıyla büyük bir araya toplanışa yol açmıştır, peygamberlik sözünün yerine getirilmesi için orada hazırlayıcı tapınak kutsal törenleri tanıtılmaya başlanmıştır.

İsrail’in bir araya getirilişinin anahtarları Joseph’a emanet edildikten sonra, Rab, Onikiler Kurulu’nun üyelerini göreve göndermesi için Peygamber’e ilham verdi. Bu kaydı incelerken, Onikiler’in insanların onlara inanmaya ve onları desteklemeye hazır olduğu yabancı ülkelerdeki görevlere gitmeleri için, Rab’bin bunun yolunu ayrıntılı bir şekilde hazırladığını anladım. Zamanla, binlerce insan onların aracılığıyla Rab’bin iade edilmiş Kilisesi’ne getirilecekti.

Kayıtlarımıza göre, Onikiler’in Britanya Adaları’ndaki iki görevi esnasında, 7.500 ile 8.000 arasında kişinin vaftiz edildiği tahmin edilmektedir. Bu, Avrupa’da görevli işinin temelini attı. 19. yüzyılın sonuna kadar, çoğu Britanya Adaları ve İskandinavya’dan olmak üzere 90.000 kadar insan Amerika’da toplandı.⁷ Rab, Joseph’a ve o zamanlar görevli işine giden bu sadık görevlilere onların potansiyelinin ötesinde gözüken bir hasatta başarılı olmaları için ilham vermişti. Fakat Rab, kusursuz öngörüsü ve hazırlığıyla bunu mümkün kıldı.

Öğreti ve Antlaşmalar’ın 110. bölümündeki anlaşılabilir derecede basit ve adeta şiirsel olan dili hatırlıyorsunuzdur:

“Ataların yüreklerini çocuklara ve çocukların yüreklerini atalarına döndürmek için, öyle ki bütün dünya bir lanetle vurulmasın diye;

“Bu yüzden, bu düzenleme döneminin anahtarları sizin elinize emanet edildi; ve bunun sayesinde bilebilirsiniz ki, Rab’bin büyük ve korkunç günü yakındır, hatta kapılardadır.”⁸

Tanıklık ederim ki, Rab, uzak geleceği ve son günlerde amaçlarını gerçekleştirmesinde O’na yardım etmemiz için bizi nasıl yönlendireceğini gördü.

Örneğin yıllar önce Yönetici Gözetmenlik’te hizmet ederken, FamilySearch [Aile Arama] adını verdiğimiz programı oluşturan tasarım ve geliştirme grubunu denetlemekle görevlendirilmiştim. Bunun oluşumunu “yönettim” demek yerine, bunu “denetledim” demeye dikkat ediyorum. Birçok zeki insan kariyerini bıraktı ve Rab’bin istediğini yapmaya geldi.

Birinci Başkanlık, kutsal törenlerin tekrarının azaltılmasına yönelik bir hedef koymuştu. Onların en büyük kaygısı, bir kişinin kutsal törenlerinin daha önceden yerine getirilip getirilmediğini bilemememizdi. Yıllar boyunca -veya yıllar gibi görünen süre boyunca- Birinci Başkanlık bana “Ne zaman bitireceksiniz?” diye sordu.

Dua, gayret ve büyük yeteneklere sahip insanların kişisel fedakarlığı ile onların verdiği görev tamamlandı. Bu, adım adım geldi. İlk görev, FamilySearch’ü bilgisayarlarla arası iyi olmayanlar için kullanıcı dostu haline getirmekti. Daha fazla değişiklik geldi ve bu değişikliklerin gelmeye devam edeceğini biliyorum, çünkü ne zaman ilham alarak bir sorunu çözmeye girişsek, en azından eşit derecede öneme sahip ama henüz fark edilmemiş ilerlemeler için daha fazla vahiye kapıyı açıyoruz. Bugün bile FamilySearch, sadece kutsal törenlerin tekrarından kaçınmak için değil, Rab’bin İade Edilişi’nin bir parçası olarak O’nun ihtiyaç duyduğu bir şey haline geliyor.

Rab, insanların atalarına yakınlık duyma hissi kazanmalarına ve hatta onları sevmelerine yardımcı olmak ve onların tapınak kutsal törenlerini tamamlamak için ilerlemeler göstermemize izin verir. Şimdi, Rab’bin olacak olanları kesin olarak bildiği gibi, genç insanlar kendi ebeveynlerinin ve mahalle üyelerinin bilgisayar danışmanı haline geliyor. Herkes bu hizmette büyük sevinç buluyor.

İlya’nın ruhu, gençlerin ve yaşlıların, çocukların ve ebeveynlerin, torunların ve dedelerin-ninelerin yüreklerini değiştiriyor. Tapınaklar, mutlulukla vaftiz fırsatları ve diğer kutsal törenler için yakında tekrar tarih belirtecekler. Atalarımıza hizmet etme arzusu ile ebeveynlerin ve çocukların arasındaki bağlar gelişiyor.

Rab bütün bunların olacağını gördü. Bunun için adım adım plan yaptı, tıpkı Kilisesi’nde yaptığı diğer değişiklikler gibi. O, zor işleri iyi şekilde yapmayı seçen sadık insanları yetiştirdi ve hazırladı. O, “satır üzerine satır, emir üzerine emir, biraz buradan biraz oradan”⁹ öğrenmemize yardımcı olurken her zaman sevgiyle sabırlıdır. O, amaçlarının zamanlamasından ve sırasından emin olmasına rağmen, fedakarlığın çoğu zaman öngörmediğimiz sürekli kutsamaları getirmesini sağlar.

Rab’be şükranlarımı sunarak kapatıyorum ki O, bu konferansa hazırlanmak üzere beni fedakarlık yapmaya davet etmesi için Başkan Nelson’a ilham verendir. Hazırlığım sırasında, her saat ve her dua bana bir kutsama getirdi.

Bu mesajı duyan veya bu kelimeleri okuyan herkesi, Rab’bin, O’nun sevindirici haberinin ve O’nun Kilisesi’nin İade Edilişine öncülük ettiğine inanmaya davet ediyorum. O, önümüzden gider. O, geleceği mükemmel bir şekilde bilir. O, sizi işine davet eder. O, bu işte size katılır. O, hizmetiniz için mevcut bir plana sahiptir. Ve hatta siz fedakarlıkta bulunduğunuz zaman, başkalarını O’nun gelişine hazır olmaları için yükselmelerine yardımcı olurken, sevinç hissedeceksiniz.

Size tanıklık ederim ki, Tanrı Baba yaşıyor. İsa, Mesih’tir. Bu Kilise O’nun Kilisesi’dir. O, sizi tanıyor ve seviyor. O, size rehberlik ediyor. O, sizin için yolu hazırlamıştır. İsa Mesih’in kutsal adıyla. Amin.