Szczególnie zaszczytne powołanie

Joy D. Jones

Generalna Prezydent Organizacji Podstawowej

Jako kobiety wiary w doświadczeniach Józefa Smitha możemy znaleźć zasady prawdy, które dostarczają wskazówek, jak otrzymać własne objawienie.

Jestem wdzięczna, że mogę się skupić na stałej roli kobiet w Przywróceniu. Jasnym jest, że w historii kobiety zajmowały znaczące miejsce w planie naszego Ojca w Niebie. Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Nie można zmierzyć wpływu […] kobiet nie tylko na rodziny, ale też na Kościół Pana, gdy pełnią swoje role żon, matek i babć, a także sióstr i ciotek, nauczycielek i przywódczyń, a szczególnie role wzorów do naśladowania i oddanych obrończyń wiary”¹.

178 lat temu, we wczesnych latach działalności Stowarzyszenia Pomocy w Nauvoo, Prorok Józef Smith radził siostrom, aby „żyły zgodnie ze [swoim] przywilejem”². Uczymy się z ich przykładu. Jednomyślnie podążały za głosem proroka i żyły z niezachwianą wiarą w Jezusa Chrystusa, kiedy pomagały kłaść fundamenty pod to, na czym dziś stoimy. Siostry, nadeszła nasza kolej. Dostałyśmy boskie zadanie od Pana, a nasz pełen wiary, wyjątkowy wkład jest kluczowy.

Prezydent Spencer W. Kimball wyjaśnił: „To szczególnie zaszczytne powołanie: być prawą kobietą w ostatniej odsłonie istnienia tej ziemi, w czasie poprzedzającym powtórne przyjście naszego Zbawcy. Siła i wpływ prawej kobiety są dziś dziesięciokrotnie większe, niż byłyby w czasach większego spokoju”³.

Prezydent Russell M. Nelson zauważył podobnie: „Proszę was o działanie, moje siostry z Kościoła! Zajmijcie należne wam i potrzebne miejsce w domu, społeczności i w królestwie Boga — bardziej niż miało to miejsce kiedykolwiek wcześniej”⁴.

Niedawno miałam zaszczyt, wraz z grupą dzieci z Organizacji Podstawowej, spotkać się z Prezydentem Russellem M. Nelsonem w odbudowanym domu rodziny Smithów w Palmyrze w stanie Nowy Jork. Posłuchajcie, jak nasz ukochany prorok uczy dzieci, co one mogą zrobić, aby działać.

Siostra Jones: „Jestem ciekawa, czy macie jakieś pytania, które chcielibyście zadać Prezydentowi Nelsonowi. Siedzicie tu z prorokiem. Czy jest coś, o co zawsze chcieliście zapytać proroka? Tak, Pearl”.

Pearl: „Czy trudno jest być prorokiem? Czy prorok jest bardzo zajęty?”.

Prezydent Nelson: „Pewnie, że jest ciężko. Wszystko, co ma związek ze stawaniem się bardziej podobnym do Zbawiciela, jest trudne. Na przykład, gdzie musiał pójść Mojżesz, kiedy Bóg chciał mu dać Dziesięcioro Przykazań? Na szczyt góry Synaj. Więc Mojżesz musiał wejść na samą górę i otrzymać Dziesięcioro Przykazań. Ojciec Niebieski mógł powiedzieć ‘Mojżeszu, ty zaczniesz się wspinać, ja zejdę do Ciebie i spotkamy się w połowie’. Pan kocha wysiłek, a za wysiłek są nagrody, których nie możemy dostać w inny sposób. Na przykład, czy ktoś z was uczył się kiedyś grać na pianinie?”.

Dzieci: „Tak”.

Pearl: „Ja uczę się grać na skrzypcach”.

Prezydent Nelson: „I ćwiczycie?”.

Dzieci: „Tak”.

Prezydent Nelson: „Co się dzieje, kiedy nie ćwiczycie?”

Pearl: „Zapominamy”.

Prezydent Nelson: „Tak, nie robicie postępów, prawda? Więc odpowiedź brzmi ‘tak’, Pearl. Wymaga to wysiłku, dużo ciężkiej pracy, dużo nauki i nigdy się to nie kończy. To dobrze! To dobrze, bo ciągle się rozwijamy. Nawet w następnym życiu będziemy się rozwijać”.

Odpowiedź Prezydenta Nelsona skierowana do tych kochanych dzieci odnosi się do każdego z nas. Pan kocha podjęty wysiłek, a za wysiłek są nagrody. Ciągle się staramy. Zawsze się rozwijamy, o ile staramy się podążać za Panem⁵. On nie wymaga perfekcji już dzisiaj. Wspinamy się na naszą własną Górę Synaj. Tak jak dawniej, również teraz nasza podróż wymaga wysiłku, ciężkiej pracy i nauki, ale nasze zobowiązanie do rozwoju przynosi wieczne nagrody⁶.

Czego jeszcze uczymy się od Proroka Józefa Smitha i Pierwszej Wizji na temat wysiłku, ciężkiej pracy i nauki? W jaki sposób Pierwsza Wizja zapewnia nam przewodnictwo w naszych wyjątkowych, stałych rolach? Jako kobiety wiary w doświadczeniach Józefa Smitha możemy znaleźć zasady prawdy, które dostarczają wskazówek, jak otrzymać własne objawienie. Na przykład:

Pracujemy w trudnych warunkach.
Zwracamy się ku pismom świętym, aby zdobyć wiedzę potrzebną do działania.
Pokazujemy naszą wiarę i zaufanie pokładane w Bogu.
Dokładamy starań, aby prosić Boga, by pomógł nam zniwelować wpływ przeciwnika.
Przekazujemy Bogu pragnienia naszych serc.
Skupiamy się na Jego świetle dającym przewodnictwo w życiowych wyborach i spoczywającym na nas, gdy się do Niego zwracamy.
Zdajemy sobie sprawę, że On zna każdego z nas z imienia i przygotował indywidualne zadania dla wszystkich⁷.

Ponadto Józef Smith przywrócił wiedzę o tym, że mamy boski potencjał i wieczną wartość. Ze względu na tę relację z Ojcem Niebieskim wierzę, że On oczekuje od nas, że będziemy otrzymywać od Niego objawienia.

Pan pouczył Emmę Smith, aby „[otrzymała] Ducha Świętego”, wiele się uczyła, „[odłożyła] rzeczy tego świata […], ubiegała się […] o rzeczy lepszego świata” oraz „[dotrzymywała] przymierzy, które [zawarła]” z Bogiem⁸. Uczenie się jest niezbędne dla rozwoju, zwłaszcza że ciągłe towarzystwo Ducha Świętego uczy nas, co każdy z nas powinien odłożyć — wszystko, co mogłoby nas rozproszyć lub opóźnić nasz rozwój.

Prezydent Nelson powiedział: „Błagam was, żebyście rozwijali swą umiejętność otrzymywania objawień”⁹. Ciągle powracają do mnie słowa naszego proroka, kiedy myślę o kobietach i ich możliwościach działania. Błaga nas, w związku z czym traktuję to jako priorytet. Uczy nas, jak przetrwać duchowo w świecie chorym od grzechu poprzez otrzymywanie objawień i działanie w zgodzie z nimi¹⁰. Jeśli będziemy tak czynić i żyć w zgodzie z przykazaniami Pana, jest nam obiecana, tak jak Emmie Smith, „[korona] sprawiedliwości”¹¹. Prorok Józef Smith nauczał o ważności wiedzy o tym, że droga, na której jesteśmy w tym życiu, jest zaakceptowana przez Boga. Bez tej wiedzy „w naszych umysłach pojawi się niepokój i osłabniemy”¹².

W trakcie tej konferencji usłyszymy prawdy, które zainspirują nas do zmiany, doskonalenia się i uzdrowienia naszego życia. Dzięki osobistemu objawieniu możemy zapobiec czemuś, co niektórzy nazywają „konferencyjnym przytłoczeniem” — kiedy wychodzimy, myśląc, że musimy zrobić wszystko od razu. Kobiety pełnią w życiu wiele ról, ale niemożliwe i niepotrzebne jest, aby pełniły je wszystkie na raz. Duch stanowi istotną pomoc w określeniu, na jakich rolach skupimy się dziś¹³.

Możemy ulec pełnemu miłości wpływowi Pana, gdy z mocą Ducha Świętego poznajemy Jego najważniejszy zamiar względem naszego rozwoju. Zwracanie uwagi na osobiste objawienie prowadzi do osobistego rozwoju¹⁴. Słuchamy i działamy¹⁵. Pan powiedział: „Proś Ojca w moje imię, w wierze, ufając, że otrzymasz, a będziesz miał i Ducha Świętego, co objawia dzieciom ludzkim wszystkie rzeczy, które są stosowne”¹⁶. Nasza stała rola polega na stałym otrzymywaniu objawienia.

Kiedy zdobywamy wyższy stopień zaawansowania, możemy otrzymać więcej mocy w naszych poszczególnych rolach, aby pełnić posługę i wykonywać dzieło zbawienia i wywyższenia — aby prawdziwie „[odłożyć] rzeczy tego świata i ubiegać się […] o rzeczy lepszego świata”¹⁷. Możemy bardziej efektywnie inspirować nasze wzrastające pokolenie, aby robiło to samo.

Bracia i siostry, wszyscy poszukujemy mocy Boga w naszym życiu¹⁸. Zachodzi piękna jedność pomiędzy kobietami i mężczyznami, kiedy wykonujemy dzieło Boga w dzisiejszych czasach. Uzyskujemy dostęp do mocy kapłaństwa poprzez przymierza, najpierw zawarte w wodach chrztu, a następnie w murach świętych świątyń¹⁹. Prezydent Nelson nauczał nas: „Kobiety i mężczyźni, którzy zawarli przymierza z Bogiem i ich dochowują oraz którzy godnie uczestniczą w obrzędach kapłańskich, mają bezpośredni dostęp do mocy Boga”²⁰.

Moim dzisiejszym wyznaniem jest to, że jako kobieta nie zawsze zdawałam sobie sprawę z tego, że ja miałam dostęp do mocy kapłaństwa poprzez zawarte przeze mnie przymierza²¹. Siostry, modlę się, abyśmy wszystkie rozpoznały i doceniły moc kapłaństwa, kiedy „[dotrzymujemy naszych] przymierzy”²², rozpoznajemy prawdy w pismach świętych i zwracamy uwagę na słowa żyjących proroków.

Z siłą okażmy nasze oddanie dla Ojca Niebieskiego i naszego Zbawiciela, „ufając w pełni zasługom Tego, który ma moc zbawienia”²³. Idźmy radośnie na drodze do najwyższego duchowego potencjału i pomagajmy ludziom dookoła zrobić to samo poprzez miłość, służbę, przewodnictwo i współczucie.

Starszy James E. Talmage przypominał nam: „Najwspanialszym mistrzem kobiet i kwestii związanych z kobiecością jest Jezus Chrystus”²⁴. Podsumowując stałą rolę kobiet w Przywróceniu i dla nas wszystkich, która z tych ról jest najistotniejsza? Świadczę, że polega ona na tym, że mamy słyszeć Go²⁵, podążać za Nim²⁶, ufać Mu²⁷ i stać się przedłużeniem Jego miłości²⁸. Wiem, że On żyje²⁹. W święte imię Jezusa Chrystusa, amen.