Konferencja generalna
Zapewniając sprawiedliwy osąd
konferencja generalna, kwiecień 2020 r.


Zapewniając sprawiedliwy osąd

Aby zapewnić sprawiedliwy osąd, Zbawiciel usunie sferę ignorancji i bolesne ciernie krzywdy wyrządzonej nam przez innych.

Księga Mormona naucza doktryny Chrystusa

W październiku ubiegłego roku Prezydent Russell M. Nelson wezwał nas do rozważenia, jak wyglądałoby nasze życie, gdyby „nagle odebrano [nam] wiedzę zdobytą dzięki Księdze Mormona”1. Zastanawiałem się nad tym, jak zapewne uczyniło to wielu z was. Jedna rzecz wciąż przychodziła mi na myśl: Gdzie mógłbym odnaleźć pokój, gdybym nie miał Księgi Mormona i jej prostych nauk na temat doktryny Chrystusa i Jego zadość czyniącej ofiary?

Doktryna Chrystusa — na którą składają się zbawcze zasady i obrzędy, takie jak wiara w Chrystusa, pokuta, chrzest, dar Ducha Świętego i wytrwanie do końca — jest wielokrotnie nauczana we wszystkich pismach świętych Przywrócenia, a ze szczególną mocą w Księdze Mormona2. Doktryna zaczyna się od wiary w Chrystusa, a każdy z jej elementów zależy od pokładania zaufania w Jego zadość czyniącą ofiarę.

Prezydent Nelson nauczał: „Księga Mormona daje najpełniejsze i najbardziej wiarygodne zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, nie ma drugiego takiego źródła wiedzy”3. Im lepiej zrozumiemy boski dar Zbawiciela, tym lepiej pojmiemy — zarówno umysłem, jak i sercem4 — realność zapewnienia Prezydenta Nelsona, że „prawdy zawarte w Księdze Mormona mają moc, by uzdrawiać, pocieszać, przywracać, ratować, wzmacniać, dodawać otuchy i rozweselać nasze dusze”5.

Zadośćuczynienie Zbawiciela spełnia wszystkie wymagania sprawiedliwości

Księga Mormona pogłębia nasze zrozumienie Zadośćuczynienia Zbawiciela o bardzo istotną i niosącą pokój naukę, że miłosierna ofiara Chrystusa spełnia wszystkie wymagania sprawiedliwości. Alma wyjaśnił, że to „dlatego sam Bóg zadośćuczyni za grzechy świata, aby plan miłosierdzia mógł nastąpić, aby wymaganiom sprawiedliwości stało się zadość, a Bóg pozostał doskonałym, sprawiedliwym i miłosiernym Bogiem”6. Plan miłosierdzia Ojca7, który w pismach świętych nazywany jest również planem szczęścia8 lub planem zbawienia9, nie mógłby zostać zrealizowany, gdyby nie zostały spełnione wszystkie wymagania sprawiedliwości.

Lecz czym tak naprawdę są „wymagania sprawiedliwości”? Zastanówcie się nad tym, czego doświadczył Alma. Zapewne pamiętacie, że w swojej młodości dążył on „do obalenia Kościoła”10. W rzeczywistości jednak Alma, o czym powiedział swojemu synowi Helamanowi, „[cierpiał] […] męki piekła”, ponieważ „[zamordował] wiele [Bożych] dzieci […], [doprowadzając] ich dusze do zguby”11.

Alma wyjaśnił, że odczuł pokój dopiero wtedy, gdy „[uchwycił] się” nauk swojego ojca o „przyjściu Jezusa Chrystusa […], który zadośćuczyni za grzechy świata”12. Skruszony Alma błagał Chrystusa o miłosierdzie13. w końcu odczuł radość i ulgę, gdy zrozumiał, że Chrystus zadośćuczynił za jego grzechy i zapłacił cenę, która była wymagana przez sprawiedliwość. Czego więc sprawiedliwość wymagała od Almy? Jak sam później nauczał: „Nikt nieczysty nie może odziedziczyć królestwa Bożego”14. Jakąż ulgę musiał więc odczuć, gdy zrozumiał, że dzięki interwencji miłosierdzia, sprawiedliwość nie mogła uniemożliwić mu powrotu do życia z Ojcem Niebieskim15.

Zbawiciel uzdrawia rany, których sami nie możemy wyleczyć

Czy jednak radość Almy wynikała jedynie z tego, że sam mógł uniknąć kary i sam mógł powrócić do Ojca? Wiemy, że dręczył go również żal za tych, których odwiódł od prawdy16, ale nie był w stanie uzdrowić i przywrócić tych wszystkich, których zwiódł. Nie mógł zapewnić im uczciwej możliwości poznania doktryny Chrystusa i otrzymania błogosławieństw poprzez życie według jej radosnych zasad. Nie mógł przywrócić tych, którzy umarli, będąc zaślepieni jego fałszywymi naukami.

Prezydent Boyd K. Packer nauczał, że „myśl, która uratowała Almę […], jest następująca: Przywrócenie tego, czego nie możesz przywrócić, uzdrowienie rany, której nie możesz wyleczyć oraz naprawienie tego, co zepsułeś i czego nie możesz naprawić, jest celem zadośćuczynienia Chrystusa”17. Radosna prawda, której umysł Almy się uchwycił, dotyczyła nie tylko tego, że sam mógł zostać oczyszczony, ale także tego, że ci, których skrzywdził, mogli zostać uzdrowieni i uszlachetnieni.

Ofiara złożona przez Zbawiciela zapewnia sprawiedliwy osąd

Wiele lat przed tym, jak Alma został uratowany dzięki tej dodającej pewności doktrynie, król Beniamin nauczał o zakresie uzdrowienia, jakie niosła ze sobą zadość czyniąca ofiara Zbawiciela. Oświadczył, że „[anioł] sprzed oblicza Boga […] [przyszedł] zwiastować [mu] wielką radość”18. Jedną z tych radosnych wieści była prawda, że Chrystus będzie cierpiał i umrze za nasze grzechy i błędy, aby „można było wydać sprawiedliwy wyrok na ludzi”19.

Czego dokładnie wymaga „sprawiedliwy wyrok”? W następnym wersecie król Beniamin wyjaśnił, że aby zapewnić sprawiedliwy wyrok, krew Zbawiciela „zadośćuczyni za grzechy tych, którzy upadli z powodu wykroczenia Adama i umarli, nie wiedząc, czego wymagał od nich Bóg, a więc grzeszyli nieświadomie”20. Nauczał też, że sprawiedliwy osąd wymaga, aby „krew Chrystusa [uczyniła] zadość” za grzechy małych dzieci21.

Te wersety niosą chwalebną doktrynę: zadość czyniąca ofiara Zbawiciela zapewnia bezpłatny dar uzdrowienia dla tych, którzy grzeszą w nieświadomości, tych, którzy, jak ujął to Jakub, „nie [mieli] prawa”22. Odpowiedzialność za grzech zależy od światła, które otrzymaliśmy, oraz od naszej zdolności do korzystania z wolnej woli23. Znamy tę uzdrawiającą i pocieszającą prawdę jedynie dzięki Księdze Mormona i innym pismom świętym Przywrócenia24.

Oczywiście w sytuacji, gdy zostało dane prawo, zgodnie z którym jesteśmy w pełni świadomi woli Bożej, stajemy się odpowiedzialni. Jak podkreślił król Beniamin: „Biada temu, kto wie, że sprzeciwia się Bogu, gdyż zbawienie nie będzie mu dane bez nawrócenia się i wiary w Pana Jezusa Chrystusa”25.

To też jest radosną nowiną doktryny Chrystusa: Zbawiciel nie tylko uzdrawia i przywraca do życia tych, którzy grzeszą w nieświadomości, ale także oferuje uzdrowienie tym, którzy zgrzeszyli przeciwko światłu, pod warunkiem, że odpokutują i uwierzą w Niego26.

Alma musiał „[uchwycić] się” obu tych prawd. Czy poczułby to, co opisuje jako „[cudowną radość]27, gdyby myślał, że Chrystus go zbawił, ale pozostawił w cierpieniu tych, których Alma odwiódł od prawdy? Na pewno nie. Aby Alma mógł odczuć całkowity pokój, ci, których skrzywdził, również potrzebowali możliwości, by zostać uszlachetnieni.

W jaki sposób jednak oni — lub ci, których sami skrzywdziliśmy — mogą zostać uzdrowieni? Chociaż nie do końca rozumiemy święte szczegóły procesu, w którym zadość czyniąca ofiara Zbawiciela uzdrawia i przywraca, wiemy, że aby zapewnić sprawiedliwy osąd, Zbawiciel usunie sferę ignorancji i bolesne ciernie krzywdy wyrządzonej nam przez innych28. W ten sposób zapewni, że wszystkie dzieci Boże będą miały możliwość, by z niczym nie ograniczoną wizją podążyć za Nim i przyjąć wielki plan szczęścia29.

Zbawiciel naprawi wszystko, co zepsuliśmy

To te prawdy przyniosły Almie pokój. I to właśnie one powinny i nam przynieść wielki pokój. Tak jak u naturalnych mężczyzn i kobiet, tak i między nami dochodzi do spięć, a czasami nawet iskrzy, powodując szkody. Każdy rodzic może zaświadczyć, że ból związany z naszymi błędami to nie tylko strach przed własną karą, ale strach, że powstrzymaliśmy własne dzieci przed odczuciem radości lub w jakiś sposób utrudniliśmy im dostrzeżenie i zrozumienie prawdy. Chwalebna obietnica zadość czyniącej ofiary Zbawiciela głosi, że jeśli chodzi o nasze błędy jako rodziców, w Jego oczach nasze dzieci są niewinne i obiecuje je uzdrowić30. I nawet jeśli zgrzeszyły przeciwko światłu — tak jak zdarza się to każdemu z nas — On w swym miłosierdziu wyciągnie do nich Swe ramiona31 i je odkupi, jeśli tylko podniosą ku Niemu swój wzrok i będą żyć32.

Chociaż Zbawiciel ma moc naprawienia tego, czego nie możemy naprawić, nakazuje nam, abyśmy uczynili wszystko, co w naszej mocy, aby dokonać rekompensaty w ramach naszej pokuty33. Nasze grzechy i błędy wpływają nie tylko na naszą relację z Bogiem, ale także na nasze relacje z innymi. Czasami nasze próby uzdrowienia i przywrócenia mogą wymagać jedynie przeprosin, a innym razem rekompensata może wymagać od nas lat pokornego wysiłku34. Jednak w przypadku wielu grzechów i błędów nie jesteśmy w stanie w pełni uzdrowić tych, których zraniliśmy. Wspaniała, zapewniająca pokój obietnica Księgi Mormona i przywróconej ewangelii głosi, że Zbawiciel naprawi wszystko, co zepsuliśmy35. Naprawi również i nas, jeśli zwrócimy się do Niego z wiarą, dokonując pokuty za krzywdę wyrządzoną innym36. Oferuje nam oba te dary, ponieważ kocha nas doskonałą miłością37 oraz zobowiązał się do zapewnienia sprawiedliwego osądu, opartego zarówno na sprawiedliwości, jak i miłosierdziu. Świadczę, że to prawda w imię Jezusa Chrystusa, amen.