ការរកឃើញអំណរនៅក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អ
យើងមានព្រះវរបិតាមួយអង្គដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ កំពុងរង់ចាំយើងងាកទៅរកទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់ប្រទានដល់ជីវិតយើង និងជីវិតមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង ។
ចម្រៀងកុមារមួយបទដែលខ្ញុំចូលចិត្តចាប់ផ្ដើមជាមួយពាក្យពេចន៍ទាំងនេះ ៖
ខ្ញុំ នៅ សាសនាចក្រ នៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៃពួកបរិសុទ្ធ ថ្ងៃ ចុងក្រោយ ។
ខ្ញុំ ស្គាល់ ខ្លួន ឯងថាជានរណា។
ខ្ញុំ ដឹង ផែនការរបស់ព្រះ
ខ្ញុំនឹងដើរ តាម ទ្រង់ ដោយ ជំនឿ ។
ខ្ញុំជឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។១
ប្រយោគនៃសេចក្ដីពិតដែលយើងជឿ មានភាព សាមញ្ញ ហើយមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅអ្វីម្ល៉េះ ។
នៅក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងដឹងថាយើងគឺជានរណា ។ យើងដឹងថា « ព្រះគឺជាព្រះវរបិតានៃវិញ្ញាណរបស់យើង ។ យើងគឺជា … បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់ស្រលាញ់យើង ។ យើងបានរស់នៅ [ ជាមួយទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌ ] ពីមុនយើងមកកាន់ផែនដីនេះ » ។
យើងដឹងពីផែនការរបស់ព្រះ ។ យើងបាននៅទីនោះជាមួយទ្រង់ ពេលទ្រង់បានប្រាប់ពីផែនការនោះ ។ «គោលបំណងទាំងស្រុងរបស់ព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌—កិច្ចការ និង សិរីល្អរបស់ទ្រង់—គឺអាចធ្វើឲ្យយើងម្នាក់ៗរីករាយជាមួយនឹងពរជ័យទាំងអស់របស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ … បានប្រទានផែនការមួយដ៏ល្អឥតខ្ចោះដើម្បីសម្រេចបានគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ។ យើងយល់ ហើយទទួលយកផែនការ … នៃសុភមង្គល សេចក្ដីប្រោសលោះ និង … សេចក្ដីសង្គ្រោះនេះ »ពីមុនយើងមកកាន់ផែនដី ។
« ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គដ៏សំខាន់នៃផែនការរបស់ព្រះ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបំពេញព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ហើយធ្វើឲ្យពួកយើងម្នាក់ៗអាចរីករាយនឹងអមតៈភាព និងភាពតម្កើងឡើង ។ សាតាំង ឬអារក្ស គឺជាមារសត្រូវចំពោះផែនការរបស់ព្រះ » តាំងពីដំបូងមកម្ល៉េះ ។
« សិទ្ធិជ្រើសរើស ឬសមត្ថភាពដើម្បីជ្រើសរើសគឺជាអំណោយទានមួយដ៏មហិមារបស់ព្រះដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ … យើងត្រូវតែជ្រើសរើសថាតើត្រូវធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬធ្វើតាមសាតាំង » ។២
ទាំងនេះគឺជាសេចក្ដីពិតដ៏សាមញ្ញដែលយើងអាចចែកចាយជាមួយមនុស្សដទៃ ។
ខ្ញុំសូមប្រាប់ពីគ្រាមួយនៅពេលម្ដាយខ្ញុំបានចែកចាយសេចក្ដីពិតដ៏សាមញ្ញនេះ ដោយគ្រាន់តែមានការបើកឲ្យមានការសន្ទនាមួយ និងការស្គាល់ពីឱកាសមួយ ។
ច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅលេងប្អូនប្រុសខ្ញុំនៅប្រទេសអាហ្សង់ទីន ។ ម្ដាយខ្ញុំមិនដែលចូលចិត្តធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះ នោះទេទើបគាត់បានសុំកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំម្នាក់ឲ្យផ្ដល់ការប្រសិទ្ធិពរនៃការលួងលោមចិត្ត និងការការពារដល់គាត់ ។ កូនប្រុសខ្ញុំក៏បានបំផុសគំនិតឲ្យប្រសិទ្ធពរជូនលោកយាយគាត់ឲ្យមានការដឹកនាំ និងការណែនាំជាពិសេសមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីពង្រឹង ហើយប៉ះដួងចិត្តដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានបំណងចង់រៀនពីដំណឹងល្អផងដែរ ។
នៅឯអាកាសយានដ្ឋានសលត៍ លេក ម្ដាយ និងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានជួបនឹងក្មេងស្រីម្នាក់អាយុ ប្រាំពីរ ឆ្នាំ ដែលទើបតែត្រឡប់មកពីដំណើរកម្សាន្តលេងស្គីមួយជាមួយនឹងគ្រួសារនាង ។ ឪពុកម្ដាយនាងបានសម្គាល់ឃើញថានាងបាននិយាយយ៉ាងយូរជាមួយនឹងម្ដាយ និងប្អូនប្រុសខ្ញុំ ហើយបានសម្រេចចិត្តចូលរួមនឹងពួកគេដែរ ។ ពួកគេបានណែនាំខ្លួនថា ពួកគេមានឈ្មោះ អេឌូអាដូ និងម៉ារា ស៊ូសាណា ហើយកូនស្រីពួកគេឈ្មោះ ហ្គីយ៉ាដា ប៉ុល ។ មានទំនាក់ទំនងដ៏កក់ក្ដៅមួយទៅនឹងគ្រួសារដ៏ល្អនេះ ។
គ្រួសារទាំងពីរមានចិត្តរំភើបដោយបានធ្វើដំណើររួមគ្នាលើយន្តហោះតែមួយទៅកាន់ទីក្រុង ប៊ុយណូហ្សែ ប្រទេស អាហ្សង់ទីន ។ កាលការសន្ទនារបស់ពួកគាត់បានបន្ត ទើបម្ដាយខ្ញុំបានដឹងថា ពួកគេពុំធ្លាប់ឮពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញឡើយ ។
សំណួរដំបូងមួយដែលស៊ូសាណាបានសួរគឺ« តើលោកស្រីអាចប្រាប់ខ្ញុំពីសារមន្ទីរដ៏ស្រស់ស្អាតហើយមានរូបសំណាក់មាសនៅលើកំពូលបានទេ ? »
ម្ដាយខ្ញុំបានពន្យល់ថា អគារដ៏ស្រស់ស្អាតនោះពុំមែនជាសារមន្ទីរទេ វាគឺជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលយើងចុះសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ ដើម្បីយើងអាចត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយទ្រង់វិញនៅថ្ងៃណាមួយ ។ ស៊ូសាណាបានសារភាពប្រាប់ម្ដាយនាងថា ពីមុនដំណើរកម្សាន្តរបស់ពួកគេទៅកាន់ទីក្រុងសលត៍ លេក នាងបានអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីមួយដើម្បីពង្រឹងដល់វិញ្ញាណរបស់នាង ។
អំឡុងពេលការធ្វើដំណើរនោះ ម្ដាយខ្ញុំបានថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏រឹងមាំ ហើយសាមញ្ញរបស់គាត់ស្ដីពីដំណឹងល្អ ហើយបានអញ្ជើញស៊ូសាណាឲ្យស្វែងរកពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងទីក្រុងរបស់នាង ។ ស៊ូសាណាបានសួរទៅម្ដាយខ្ញុំថា « តើខ្ញុំនឹងរកពួកគេឃើញតាមរបៀបណា ? »
ម្ដាយខ្ញុំបានតបថា « ក្មួយប្រាកដជារកពួកគេឃើញ ពួកគេអាចជាយុវជនពីរនាក់ដែលពាក់អាវពណ៌ស និងពាក់ក្រវ៉ាត់ក ឬជាយុវនារីពីរនាក់ដែលពាក់រ៉ូប ហើយពួកគេតែងតែមានពាក់ស្លាកមួយដែលមានឈ្មោះរបស់ពួកគេ និងឈ្មោះ‹ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ › » ។
គ្រួសារទាំងពីរបានផ្ដល់លេខទូរសព្ទឲ្យគ្នា ហើយបានលាគ្នានៅអាកាសយាន្តដ្ឋាននៅទីក្រុងប៊ុយណូហ្សែ ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ស៊ូសាណា បានក្លាយជាមិត្តដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ បានប្រាប់ខ្ញុំជាច្រើនដងថា នាងសុំទោសដោយត្រូវទុកចោលម្ដាយខ្ញុំនៅឯអាកាសយាន្តដ្ឋាន ។ នាងនិយាយថា « ម្ដាយលោកស្រីដូចជារីករាយណាស់ ។ ខ្ញុំពុំអាចរៀបរាប់បានទេ ប៉ុន្តែគាត់មាននូវពន្លឺមួយដែលខ្ញុំពុំចង់ទៅចោលឡើយ » ។
កាលស៊ូសាណាត្រឡប់ទៅដល់ទីក្រុងរបស់នាងភ្លាម នាង និងកូនស្រីនាង ហ្គីយ៉ាដា បានចែកចាយបទពិសោធន៍នេះជាមួយនឹងម្ដាយរបស់ស៊ូសាណា ដែលរស់នៅតំបន់ក្បែរផ្ទះរបស់ពួកគេ ។ ពេលពួកគេកំពុងបើកឡាន ស៊ូសាណាបានឃើញយុវជនពីរនាក់កំពុងដើរនៅលើផ្លូវ ហើយស្លៀកពាក់ដូចអ្វីដែលម្ដាយខ្ញុំបានប្រាប់ ។ នាងបានឈប់ឡាននៅកណ្ដាលផ្លូវ ហើយបានចេញពីឡានទៅសួរយុវជនទាំងពីរនាក់នោះថា « តើអ្នកទាំងពីរមកពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមែនទេ ? »
ពួកគេតបថា « បាទ » ។
នាងបានសួរថា « ជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមែនទេ ? »
ពួកគេពីរនាក់បានតបថា « បាទ ពួកយើងហ្នឹងហើយ ! »
រួចនាងបានតបថា « សូមចូលទៅក្នុងឡានខ្ញុំមក អ្នកត្រូវទៅបង្រៀនខ្ញុំនៅផ្ទះ » ។
ពីរខែក្រោយមក ម៉ារា ស៊ូសាណាបានជ្រមុជទឹក ។ កូនស្រីនាង ហ្គីយ៉ាដា ក៏បានជ្រមុជទឹក ពេលនាងមានអាយុ ប្រាំបួន ឆ្នាំផងដែរ ។ យើងនៅតែបន្តធ្វើការ អេឌូអាដូ ជាកន្លែងដែលយើងស្រឡាញ់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ។
ចាប់ពីពេលនោះមក ស៊ូសាណា បានក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលខ្ញុំពុំធ្លាប់ជួបពីមុនឡើយ ។ នាងប្រៀបដូចជាពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយដែរ ដោយបាននាំព្រលឹងជាច្រើនមកកាន់ព្រះគ្រីស្ទ ។
នៅក្នុងការសន្ទនាមួយរបស់យើង ខ្ញុំបានសួរនាងថា « តើអាថ៌កំបាំងរបស់អ្នកជាអ្វីទៅ ? តើអ្នកចែកចាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សដ៏ទៃតាមរបៀបណា ? »
នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា « វាសាមញ្ញណាស់ ។ រៀងរាល់ថ្ងៃ ពីមុនខ្ញុំចេញពីផ្ទះ ខ្ញុំអធិស្ឋាន ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយសូមទ្រង់ឲ្យដឹកនាំខ្ញុំទៅរកមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវការដំណឹងល្អក្នុងជិវិតរបស់ពួកគេ ។ ពេលខ្លះ ខ្ញុំយកព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាលដើម្បីចែកចាយនឹងពួកគេ ឬខិតប័ណ្ណមកពីពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា—ហើយពេលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមនិយាយនឹងមនុស្សម្នាក់ ខ្ញុំគ្រាន់តែសួរពួកគេថាតើពួកគេធ្លាប់ឮពីសាសនាចក្រដែរឬទេ » ។
ស៊ូសាណាក៏បាននិយាយផងដែរ « ពេលខ្លះ ខ្ញុំគ្រាន់តែញញឹម កាលខ្ញុំកំពុងរង់ចាំរថភ្លើង ។ ថ្ងៃមួយ មានបុរសម្នាក់បានមើលមកខ្ញុំ ហើយពោលថា ‹ តើអ្នកញញឹមពីរឿងអ្វីដែរ ? › គាត់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ។
« ខ្ញុំបានតបថា ‹ ខ្ញុំញញឹម ដោយខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ! ›
« រួចគាត់បានតបថា ‹ ចុះតើអ្នកមានរឿងអ្វី ទើបសប្បាយចិត្តម្ល៉េះ ? ›
« ខ្ញុំបានតបថា ‹ ខ្ញុំគឺជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយរឿងនោះហើយដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ។ តើអ្នកធ្លាប់ឮវាទេ ? › »
ពេលគាត់ប្រាប់ថា ទេ នោះនាងបានឲ្យខិតប័ណ្ណមួយដល់គាត់ ហើយអញ្ជើញគាត់ឲ្យចូលរួមការប្រជុំនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ ។ នៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ នាងបានរាក់ទាក់គាត់នៅឯមាត់ទ្វារ ។
ប្រធាន ដាល្លិនអេក អូក បានបង្រៀនថា
« មានរឿងបីយ៉ាងដែលសមាជិកគ្រប់រូបអាចធ្វើដើម្បីជួយចែកចាយដំណឹងល្អ ។ …
« ទីមួយយើងទាំងអស់គ្នា អាចអធិស្ឋានទូលសូមបំណងប្រាថ្នាដើម្បីជួយក្នុងផ្នែកដ៏សំខាន់នៃកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។
« ទីពីរយើងអាចគោរពបទបញ្ញត្តិដោយខ្លួនយើង ។… សមាជិកស្មោះត្រង់នឹងមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ … គង់នៅជាមួយពួកគេជានិច្ច ដើម្បីដឹកនាំពួកគេពេលពួកគេព្យាយាមចូលរួមក្នុងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនៃការចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្តារឡើងវិញនេះ ។
ទីបីយើងអាចអធិស្ឋានសូមការបំផុសគំនិតនូវអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ … ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងមនុស្សដទៃ … [ ហើយ ] អធិស្ឋានដោយការតាំងចិត្តមួយដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលបងប្អូនបានទទួល » ។៣
បងប្អូនប្រុសស្រី កុមារ និងយុវវ័យ តើយើងអាចធ្វើដូចជាមិត្តខ្ញុំ ស៊ូសាណា ហើយចែកចាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សដទៃបានដែរឬទេ ? តើយើងអាចអញ្ជើញមិត្តម្នាក់ដែលពុំមានជំនឿដូចយើងឲ្យមកព្រះវិហារជាមួយនឹងយើងនៅថ្ងៃអាទិត្យបានដែរឬទេ ? ឬតើយើងអាចចែកចាយព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាលជាមួយនឹងសាច់ញាតិ ឬមិត្តម្នាក់បានទេ ? តើយើងអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យស្វែងរកបុព្វការីជនរបស់ពួកគេនៅលើកម្មវិធីស្រាវជ្រាវពង្សប្រវត្តិ ឬចែកចាយនឹងអ្នកដទៃនូវអ្វីដែលយើងបានរៀនអំឡុងសប្ដាហ៍និមួយៗនោះ ពេលយើងបានសិក្សាសៀវភៅចូរមកតាមខ្ញុំបានដែរឬទេ ? តើយើងអាចកាន់តែប្រែក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចែកចាយនឹងមនុស្សដទៃនូវអ្វីដែលនាំឲ្យជីវិតយើងមានអំណរបានដែរឬទេ ? ចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះគឺ បាទ/ចាស ។ យើងអាចធ្វើវាបាន !
« ព្យាការី និងពួកសាវកដែលនៅរស់ទាំងឡាយបង្រៀនយើងថា ‹ សមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានបញ្ជូនចេញទៅ « ដើម្បីធ្វើការងារនៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរ របស់ទ្រង់ សម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះដល់ព្រលឹងនៃមនុស្សលោក » ។គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៥៦ ) ។ កិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនេះរួមមានកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់សមាជិក ការថែរក្សាអ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿ ការធ្វើឲ្យសមាជិកមិនសូវសកម្មឲ្យសកម្មឡើងវិញ កិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ និងការបង្រៀនដំណឹងល្អ » ។៤
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការពួកយើងប្រមូលវង្សអ៊ីស្រាអែល។ នៅក្នុងគោលលទ្ធិនិងសេចក្តីសញ្ញា ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « ហើយចូរអ្នករាល់គ្នាកុំថប់ព្រួយទុកជាមុនពីអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវថានោះឡើយ ប៉ុន្តែចូររក្សាទុកក្នុងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នា ជាបន្តនូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយខាងជីវិតវិញ ហើយសេចក្តីដែលត្រូវនិយាយនឹងបានប្រទានដល់អ្នករាល់គ្នានៅចំម៉ោងនោះឯងនូវចំណែកដែលនឹងបានវាល់ដល់មនុស្សគ្រប់រូប »។៦
លើសពីនេះទៀត ទ្រង់បានសន្យាយើងថា ៖
« ហើយបើសិនជាអ្នកត្រូវធ្វើការអស់មួយជីវិតអ្នក ដោយស្រែកប្រាប់ពីការប្រែចិត្តដល់ប្រជាជននេះ ហើយគ្រាន់តែនាំព្រលឹងមួយគត់មករកយើង នោះអ្នកនឹងមានសេចក្ដីអំណរដ៏មហិមាជាមួយអ្នកនោះនៅក្នុងនគរនៃព្រះវរបិតារបស់យើង !
« ហើយឥឡូវនេះ បើសិនជាអ្នកនឹងមានសេចក្តីអំណរដ៏មហិមាដល់ព្រលឹងតែមួយ ហើយយ៉ាងណាទៅ ដែលអ្នកបាននាំមករកយើងនៅក្នុងនគរនៃព្រះវរបិតារបស់យើង នោះអ្នកនឹងមានសេចក្តីអំណរដ៏មហិមា បើសិនជាអ្នកបាននាំព្រលឹងជាច្រើនមករកយើង ! »៦
ចម្រៀងកុមារដែលខ្ញុំបានលើកឡើងពីខាងដើម បានបញ្ចប់ជាមួយនឹងឃ្លាដ៏មានអត្ថន័យថា
ខ្ញុំជឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ខ្ញុំនឹងតម្កើងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ
ខ្ញុំនឹងដើរតាមពន្លឺរបស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំនឹងប្រកាសសេចក្តីពិតរបស់ទ្រង់ ។៧
ខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីថា ពាក្យពេចន៍ទាំងនេះគឺជាពាក្យពិត ហើយថាយើងមានព្រះវរបិតាមួយអង្គដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ដែលកំពុងរង់ចាំយើងងាកទៅរកទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់ប្រទានពរ ដល់ជីវិតរបស់យើង និងជីវិតមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង ។ សូមឲ្យយើងមានបំណងប្រាថ្នានាំយកបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងមករកព្រះគ្រីស្ទ នេះគឺជាការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕