កាត់ពពកភ្លៀងផ្គរថ្ងៃ សូមគង់នឹងខ្ញុំ !
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « កាត់ពពកភ្លៀងផ្គរថ្ងៃ » ព្រះអម្ចាស់នឹងគង់ជាមួយយើង ដើម្បីឲ្យ« សេចក្ដីវេទនា[របស់យើអាច]រសាយបាត់នៅក្នុងអំណរនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។
ទំនុកតម្កើងដ៏ពេញនិយមមួយបទរបស់យើងបង្ហាញការទូលអង្វរថា « កាត់ពពកភ្លៀងផ្គរថ្ងៃ សូមគង់នឹងខ្ញុំ ! »១ មានពេលមួយ កាលខ្ញុំកំពុងជិះយន្តហោះ មានព្យុះធំមួយបានកើតឡើង ។ ដោយសម្លឹងមើលតាមបង្អួច ខ្ញុំអាចឃើញពពកដ៏ក្រាស់នៅពីក្រោមយើង ។ រស្មីនៃថ្ងៃលិចបានជះពន្លឺយ៉ាងភ្លឺត្រចះត្រចង់តាមដុំពពកទាំងនោះ ។ រំពេចនោះ យន្តហោះបានហោះចុះកាត់តាមពពកដ៏ក្រាស់នោះ ហើយយើងបានគ្របដណ្ដប់ដោយភាពងងឹង ដែលធ្វើឲ្យបាត់បង់ទាំងស្រុងនូវពន្លឺត្រចះត្រចង់ដែលទើបបានឃើញមុននោះបន្តិច ។២
ពពកខ្មៅក៏អាចកើតមានក្នុងជីវិតរបស់យើងដែរ ដែលវាអាចធ្វើឲ្យបាំងនូវពន្លឺរបស់ព្រះ ហើយថែមទាំងធ្វើឲ្យយើងសួរសំណួរថាតើពន្លឺនោះនៅមានសម្រាប់យើងទៀតដែរឬទេ ។ ពពកទាំងនោះ ខ្លះគឺជាការថប់បារម្ភ ការភ័យខ្លាច និងទម្រង់ផ្សេងទៀតនៃសេចក្ដីវេទនាខាងផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍ ។ វាអាចផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលយើងមើលឃើញខ្លួនឯង មនុស្សដទៃ និងសូម្បីតែព្រះ ។ វាជះឥទ្ធិពលដល់ស្ត្រី និងបុរសគ្រប់វ័យនៅគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោកនេះ ។
ដូចគ្នានេះដែរ ការបំផ្លិចបំផ្លាញគឺជាពពកនៃការសង្ស័យដែលអាចជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សដទៃដែលពុំធ្លាប់ដកពិសោធន៍ឧបសគ្គទាំងនេះ ។ ដូចជាផ្នែកនានានៃរូបកាយដែរ ខួរក្បាលគឺជាចំណែកដែលរងនូវជំងឺ ការឈឺចុកចាប់ និងអតុល្យភាពផ្នែកគីមី ។ ពេលចិត្តយើងកំពុងរងទុក្ខ វាគឺជារឿងត្រឹមត្រូវដែលត្រូវស្វែងរកជំនួយពីព្រះ ពីមនុស្សជុំវិញខ្លួនយើង ព្រមទាំងពីអ្នកជំនាញផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ និងសុខភាពផ្លូវចិត្ត ។
« មនុស្សទាំងអស់—ទាំងប្រុស ទាំងស្រី—ត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរូបភាពនៃព្រះ ។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែជាបុត្រា និងបុត្រីខាងវិញ្ញាណរបស់មាតាបិតាសួគ៌ …ហើយ មនុស្សម្នាក់ៗមានចរិត និងគោលដៅនៃព្រះ » ។៣ ដូចជាព្រះមាតាបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងដែរ យើងមានរូបកាយ៤ហើយដកពិសោធន៍នូវការរំជួលចិត្ត ។៥
បងប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ការមានអារម្មណ៍សោកសៅ ឬការព្រួយបារម្ភម្ដងម្កាលគឺជារឿងធម្មតាទេ ។ ភាពសោកសៅ និងការភ័យខ្លាចគឺជាអារម្មណ៍ធម្មជាតិរបស់មនុស្ស ។៦ ប៉ុន្តែបើយើងមានភាពសោកសៅជាទៀងទាត់ ហើយបើការឈឺចាប់របស់យើងបង្អាក់សមត្ថភាពយើង ដើម្បីមានអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះយើងប្រហែលជារងទុក្ខដោយសារតែការថប់បារម្ភ ការភ័យខ្លាច ឬបញ្ហាផ្លូវចិត្តណាមួយពុំខានឡើយ ។
មានពេលមួយកូនស្រីខ្ញុំបានសរសេរថា « មានគ្រាមួយ… [ជាពេលដែល] ខ្ញុំមានភាពសោកសៅយ៉ាងខ្លាំងរាល់ពេល ។ ខ្ញុំតែងគិតថា ភាពសោកសៅគឺជារឿងមួយដែលគួរឲ្យខ្មាស់អៀន ហើយថាវាគឺជាសញ្ញានៃភាពទន់ខ្សោយ ។ ដូច្នេះខ្ញុំបានលាក់ទុកភាពសោកសៅរបស់ខ្ញុំ ។… ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំគ្មានតម្លៃសោះ » ។៧
មានមិត្តម្នាក់បានរៀបរាប់វាតាមរបៀបនេះថា « តាំងពីក្មេងមក ខ្ញុំបានធ្វើការតតាំងនឹងអារម្មណ៍នៃភាពអស់សង្ឃឹម ភាពខ្មៅងងឹត ភាពឯកោ និងភាពភ័យខ្លាច ព្រមទាំងអារម្មណ៍ដែលមានបញ្ហា ឬជំងឺ ។ ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដើម្បីលាក់ទុកការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ហើយខិតខំបង្ហាញថា ខ្ញុំធ្វើបានអ្វីៗទាំងអស់ប៉ុន្តែខ្ញុំព្យាយាម រឹងមាំ » ។៨
មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ វាអាចកើតឡើងចំពោះយើងគ្រប់គ្នា—ជាពិសេស ក្នុងនាមជាពួកអ្នកជឿលើផែនការនៃសុភមង្គល ពេលយើងដាក់បន្ទុកដែលពុំចាំបាច់មកខ្លួនឯង ដោយគិតថា យើងត្រូវតែបានល្អឥតខ្ចោះនៅពេលនេះ ។ គំនិតបែបនោះអាចធ្វើឲ្យមានការថប់បារម្ភ ។ ការសម្រេចបាននូវភាពល្អឥតខ្ចោះគឺជាដំណើរការមួយដែលនឹងកើតមានពេញមួយជីវិតយើង និងលើសពីនេះទៀត—វាមានតែតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ។៩
ផ្ទុយទៅវិញ ពេលយើងបង្ហាញពីបញ្ហាអារម្មណ៍របស់យើង ដោយទទួលស្គាល់ថាយើងពុំល្អឥតខ្ចោះ នោះយើងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សដទៃចែកចាយភាពស្មុគស្មាញរបស់ពួកគេ ។ យើងដឹងទាំងអស់គ្នាថា មានសេចក្ដីសង្ឃឹម ហើយយើងពុំចាំបាច់ត្រូវរងទុក្ខតែម្នាក់ឯងនោះទេ ។១០
ក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងបានចុះសេចក្ដីសញ្ញាមួយជាមួយនឹងព្រះថា យើង« ព្រមទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក » ហើយ « ទួញយំជាមួយនឹងអ្នកណាដែលទួញយំ » ។១១ ការណ៍នេះអាចរួមមានការទទួលបានព័ត៌មានអំពីជំងឺផ្លូវចិត្ត ការស្វែងរកធនធានដែលអាចជួយដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ ហើយជាចុងក្រោយគឺការនាំខ្លួនឯង និងមនុស្សដទៃទៅរកព្រះគ្រីស្ទ ដែលជាអង្គព្យាបាលដ៏ប៉ិនប្រសប់ ។ ១២ ទោះជាយើងពុំដឹងពីរបៀបដើម្បីភ្ជាប់ទៅនឹងអ្វីដែលមនុស្សដទៃកំពុងឆ្លងកាត់ក្ដី ការបញ្ជាក់ថា ការឈឺចាប់របស់ពួកគេមានពិតអាចជាជំហានដ៏សំខាន់ដំបូងបង្អស់មួយនៅក្នុងការស្វែងយល់ដឹង និងការព្យាបាល ។១៣
ក្នុងករណីមួយចំនួន បុព្វហេតុនៃការថប់បារម្ភ ឬការភ័យខ្លាចអាចត្រូវបានស្គាល់ ខណៈដែលពេលខ្លះទៀត វាប្រហែលជាពិបាកដើម្បីដឹង ។១៤ ខួរក្បាលរបស់យើងប្រហែលជារងទុក្ខ ដោយសារតែភាពតានតឹង១៥ ឬការអស់កម្លាំងយ៉ាងខ្លាំង១៦ ពេលខ្លះអាចត្រូវបានកែលម្អតាមរយៈ ការកែសម្រួលរបបអាហារ ដំណេក និងលំហាត់ប្រាណ ។ ពេលខ្លះក៏ប្រហែលជាត្រូវការការព្យាបាល ឬថ្នាំពេទ្យមកពីពួកអ្នកជំនាញផងដែរ ។
ជំងឺផ្លូវចិត្ត ឬផ្លូវអារម្មណ៍ដែលពុំមានការព្យាបាលអាចដឹកនាំទៅរកភាពឯកោកាន់តែច្រើន ការយល់ខុស ការបែកបាក់ទំនាក់ទំនង ការធ្វើបាបខ្លួនឯង សូម្បីតែការសម្លាប់ខ្លួនផងដែរ ។ ខ្ញុំដឹងរឿងនេះដោយផ្ទាល់ ដោយសារឪពុកខ្ញុំបានសម្លាប់ខ្លួនឯង ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅហើយ ។ ការស្លាប់របស់គាត់ធ្វើឲ្យខ្ញុំ និងគ្រួសារខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងការខូចចិត្ត ។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលដប់ឆ្នាំដើម្បីបំភ្លេចការឈឺចាប់នេះ ហើយថ្មីៗនេះទើបខ្ញុំបានរៀនថា ការនិយាយអំពីការសម្លាប់ខ្លួនតាមរបៀបត្រឹមត្រូវពិតជាជួយការពារវាកុំឲ្យកើតឡើង ។១៧ ឥឡូវនេះខ្ញុំបានពិភាក្សាដោយបើកចំហពីការស្លាប់របស់ឪពុកខ្ញុំជាមួយនឹងកូនៗខ្ញុំ ហើយបានឃើញពីការព្យាបាលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចប្រទានឲ្យនៅផ្នែកទាំងសងខាងនៃវាំងនន ។១៨
ជាអកុសល មនុស្សជាច្រើនដែលរងទុក្ខមកពីការថប់បារម្ភខ្លាំងបានដកខ្លួនឆ្ងាយពីពួកបរិសុទ្ធ ដោយសារតែពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេពុំស័ក្ដិសមនៅក្នុងទីមិនពិតប្រាកដមួយចំនួន ។ យើងអាចជួយពួកគេឲ្យដឹង ហើយទទួលអារម្មណ៍ថា ពួកគេពិតជាអាចនៅជាមួយនឹងយើង ។ វាគឺជារឿងសំខាន់ដើម្បីស្គាល់ថា ការថប់បារម្ភពុំមែនជាលទ្ធផលនៃភាពទន់ខ្សោយ ឬ ជាលទ្ធផលនៃអំពើបាបឡើយ ។១៩ វា« រាលដាលដោយសម្ងាត់ ប៉ុន្តែរួញតូចដោយការយល់ចិត្ត » ។២០ យើងអាចឆ្លងកាត់ពពកនៃភាពឯកោ និងការមាក់ងាយបានជាមួយគ្នា ដើម្បីឲ្យបន្ទុកនៃភាពអាម៉ាស់ត្រូវបានលើកឡើង ហើយអព្ភូតហេតុនៃការព្យាបាលអាចកើតមានឡើង ។
ក្នុងការងារបម្រើនៅជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានព្យាបាលអ្នកឈឺ និងអ្នករងទុក្ខ ប៉ុន្តែបុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវតែអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើទ្រង់ ហើយធ្វើសកម្មភាព ដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកខ្លះបានដើរនៅលើផ្លូវយ៉ាងវែងឆ្ងាយ ខ្លះទៀតបានលូកដៃទៅប៉ះនឹងព្រះពស្ដរបស់ទ្រង់ ហើយខ្លះទៀតត្រូវបានគេសែងទៅរកទ្រង់ដើម្បីបានការព្យាបាល ។២១ នៅពេលត្រូវការការព្យាបាល តើយើងគ្រប់គ្នាពុំត្រូវការទ្រង់ទេឬអី ? « តើយើងទាំងអស់គ្នានេះ ពុំមែនជាអ្នកសុំទានទេឬ ? »២២
ចូរយើងធ្វើតាមមាគ៌ារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយបង្កើនសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់យើង លុបបំបាត់និន្នការកាត់សេចក្ដីវិនិច្ឆ័យរបស់យើង ហើយឈប់ធ្វើជាអ្នកស៊ើបអង្កេតពីជីវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សដទៃ ។ ការស្ដាប់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាអំណោយទានដ៏ធំបំផុតមួយដែលយើងអាចផ្ដល់ឲ្យ ហើយយើងប្រហែលជាអាចជួយលើកពពកដ៏ធ្ងន់ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ និងមិត្តរបស់យើងពិបាកដកដង្ហើមចេញ២៣ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលអារម្មណ៍ជាថ្មីពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងទទួលពន្លឺដែលកើតចេញមកពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង ។
បើបងប្អូនហ៊ុមព័ទ្ធដោយ« អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត » ២៤ ជាទៀងទាត់ សូមងាកទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ គ្មានអ្វីដែលបងប្អូនបានដកពិសោធន៍អាចផ្លាស់ប្ដូរសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្ប ដែលថា បងប្អូនជាបុត្ររបស់ទ្រង់ ហើយថាទ្រង់ស្រឡាញ់បងប្អូននោះបានឡើយ ។២៥ សូមចាំថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះរបស់បងប្អូន ហើយព្រះគឺជាព្រះវរបិតារបស់បងប្អូន ។ ពួកទ្រង់យល់ពីបងប្អូន ។ សូមនឹកស្រមៃថាពួកទ្រង់នៅក្បែរបងប្អូន ដោយស្ដាប់ ហើយប្រទានការគាំទ្រ ។២៦ « [ពួក]ទ្រង់នឹងលួងលោមដល់អ្នក ក្នុងគ្រាដែលអ្នកមានទុក្ខលំបាក » ។២៧ សូមធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាព ហើយទុកចិត្តលើព្រះគុណដ៏ធួនរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ភាពស្មុគស្មាញរបស់បងប្អូនពុំកំណត់ពីបុគ្គលិកលក្ខណៈបងប្អូនបានទេ ប៉ុន្តែវាអាច កែលម្អបងប្អូនបាន ។២៨ ដោយសារតែ« បន្លា១ចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » ២៩ នោះបងប្អូនអាចមានលទ្ធភាពដើម្បីមានចិត្តមេត្តាចំពោះមនុស្សដទៃ ។ ពេលបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សូមចែកចាយដំណើររឿងរបស់បងប្អូន ដើម្បី « ជួយអ្នកទន់ខ្សោយ លើកដៃដែលរោយ ហើយចម្រើនកម្លាំងដល់ក្បាលជង្គង់ដែលញ័រផង » ។ ៣០
ចំពោះយើងដែលពេលនេះកំពុងជួបភាពស្មុគស្មាញ ឬជួយមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងជួបភាពស្មុគស្មាញ ចូរយើងមានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ដើម្បីយើងអាចមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងយើងជានិច្ច ។៣១ ចូរយើងធ្វើ« រឿងតូចៗ ហើយសាមញ្ញៗ » ៣២ ដែលនឹងផ្ដល់កម្លាំងខាងវិញ្ញាណដល់យើង ។ ដូចប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុនបានមានប្រសាសន៍ថា « គ្មានអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យស្ថានសួគ៌បើកចំហរឡើង ដូចជាពេលដែលមានការប្រមូលផ្ដុំ នៃបរិសុទ្ធភាព កាន់តែ ខ្លាំង ការគោរពប្រតិបត្តិយ៉ាងមុតមាំ ការស្វែងរកដោយស្មោះ ការទទួលទានព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនរៀងរាល់ថ្ងៃ និងការធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិជាទៀងទាត់នោះឡើយ » ។៣៣
ចូរយើងគ្រប់គ្នាចាំថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « [ បាន ]ដាក់លើរូបអង្គទ្រង់នូវជំងឺឈឺចាប់ [ របស់យើង ] ដើម្បីឲ្យព្រះហឫទ័យទ្រង់បានពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណាស្របតាមសាច់ឈាម ដើម្បីទ្រង់អាចដឹងស្របតាមសាច់ឈាម … តើត្រូវជួយ [ យើង ]បែបណាតាមជំងឺរបស់ [ យើង ] » ។៣៤ ទ្រង់បានយាង « ទៅរុំរបួសដួងចិត្តប្រេះឆា … លួងលោមដល់អស់អ្នកដែលទួញយំ … ដើម្បីផ្ដល់សម្រស់ដល់ផេះផង់ ផ្ដល់ប្រេងនៃសេចក្ដីអំណរសម្រាប់ការទួញយំ [ និង ] សម្លៀក បំពាក់នៃការសរសើរចំពោះវិញ្ញាណដែលធ្ងន់ជ្រប់ » ។៣៥
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់បងប្អូនថា « កាត់ពពកភ្លៀងផ្គរថ្ងៃ » នោះព្រះអម្ចាស់នឹងគង់ជាមួយយើង « សេចក្ដីវេទនា[របស់យើអាច]រសាយបាត់នៅក្នុងអំណរនៃព្រះគ្រីស្ទ »៣៦ ហើយ« មានតែដោយព្រះគុណទេ ទើបយើងបានសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ ដែលយើងអាចធ្វើបាន» ។៣៧ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងយាងត្រឡប់មកផែនដីវិញ ដោយ« មានទាំងអំណាចប្រោសឲ្យជា នៅក្នុងចំអេងស្លាប »ទ្រង់ ។៣៨ នៅទីបំផុត ទ្រង់« នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែក [ យើង ]ចេញ និងគ្មាន…សេចក្តីសោកសង្រេង »ទៀតឡើយ ។៣៩ ចំពោះអ្នកដែលនឹង« មករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យល្អឥតខ្ចោះក្នុងទ្រង់ »៤០ នោះ« ព្រះអាទិត្យ… ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងជាពន្លឺដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់[ យើង ] ហើយគ្រានៃសេចក្តីសោកសៅរបស់[ យើង ]នឹងផុតទៅ » ។៤១ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕