2010-2019
Τo σωστό όνομα της Εκκλησίας
Οκτώβριος 2018


Τo σωστό όνομα της Εκκλησίας

Ο Ιησούς Χριστός μας έδωσε εντολή να ονομάζουμε την Εκκλησία με το όνομά Του, επειδή είναι η Εκκλησία Του, πλήρης με τη δύναμή Του.

Αγαπημένοι μου αδελφοί και αδελφές, αυτή την όμορφη Ημέρα του Κυρίου αγαλλιούμε με τις πολλές ευλογίες μας από τον Κύριο. Είμαστε ευγνώμονες για τις μαρτυρίες σας του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, για τις θυσίες σας που έχετε κάνει να μείνετε στο μονοπάτι της διαθήκης Του και για την αφιερωμένη υπηρέτησή σας στην Εκκλησία Του.

Σήμερα αισθάνομαι υποχρεωμένος να συζητήσω μαζί σας ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας. Πριν από μερικές εβδομάδες εξέδωσα μία δήλωση σχετικά με τη διόρθωση του ονόματος της Εκκλησίας1. Το έκανα αυτό επειδή ο Κύριος ενετύπωσε στον νου μου τη σημασία του ονόματος που Εκείνος αποκάλυψε για την Εκκλησία Του, δηλαδή την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών2.

Όπως θα περιμένατε, οι αντιδράσεις σε αυτή τη δήλωση και στον αναθεωρημένο οδηγό ύφους3 ήταν τόσο θετικές όσο και αρνητικές. Πολλά μέλη αμέσως διόρθωσαν το όνομα της Εκκλησίας στα ιστολόγιά τους και στις σελίδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Άλλα αναρωτήθηκαν γιατί, με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, ήταν απαραίτητο να δοθεί έμφαση σε κάτι τόσο «ασήμαντο». Και μερικά είπαν ότι δεν θα μπορούσε να γίνει, επομένως γιατί να το δοκιμάσουν; Επιτρέψτε να εξηγήσω γιατί ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ γι’ αυτό το θέμα. Αλλά πρώτα επιτρέψτε μου να δηλώσω τι δεν είναι αυτή η προσπάθεια:

  • Δεν είναι αλλαγή ονόματος.

  • Δεν είναι επαναπροσδιορισμός.

  • Δεν είναι επιφανειακή.

  • Δεν είναι ιδιοτροπία.

  • Και δεν είναι ασήμαντη.

Αντιθέτως, είναι μία διόρθωση. Είναι η εντολή του Κυρίου. Ο Τζόζεφ Σμιθ δεν ονόμασε την αποκατεστημένη Εκκλησία μέσω αυτού ούτε το έκανε ο Μόρμον. Ήταν ο Σωτήρας ο Ίδιος που είπε: «Γιατί έτσι θα ονομάζεται η εκκλησία μου κατά τις τελευταίες ημέρες, δηλαδή η Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών»4.

Ακόμη νωρίτερα, το έτος 34 μ.Χ., ο ανεστημένος Κύριος έδωσε παρόμοια οδηγία στα μέλη της Εκκλησίας Του, όταν τα επισκέφθηκε στην αμερικανική ήπειρο. Εκείνη την εποχή είπε:

«Γι’ αυτό να ονομάσετε την Εκκλησία στο όνομά μου…

»Και πώς θα είναι η εκκλησία μου αν δεν ονομάζεται με το όνομα μου; Γιατί αν μια εκκλησία ονομάζεται με το όνομα του Μωυσή, τότε θα είναι η εκκλησία του Μωυσή ή αν ονομάζεται με το όνομα ενός ανθρώπου, τότε θα είναι η εκκλησία ενός ανθρώπου. Όμως, αν ονομάζεται με το όνομά μου, τότε είναι δική μου εκκλησία»5.

Λόγω αυτού, το όνομα της Εκκλησίας δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Όταν ο Σωτήρας ξεκάθαρα δηλώνει ποιο θα είναι το όνομα της Εκκλησίας Του, και μάλιστα αρχίζει τη δήλωσή Του με το «Γιατί έτσι θα ονομάζεται η εκκλησία μου», είναι σοβαρός. Και εάν επιτρέπουμε να χρησιμοποιούνται παρωνύμια ή υιοθετούμε ή ακόμη και προωθούμε αυτά τα παρωνύμια μόνοι μας, Εκείνος προσβάλλεται.

Τι αξία έχει ένα όνομα ή σε αυτή την περίπτωση, ένα παρωνύμιο; Όσον αφορά στα παρωνύμια της Εκκλησίας, όπως το «Εκκλησία Α.Τ.Η.», «η μορμονική Εκκλησία» ή η «Εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών», το πιο σημαντικό σημείο σε αυτά τα ονόματα είναι η απουσία του ονόματος του Σωτήρος. Η αφαίρεση του ονόματος του Κυρίου από την Εκκλησία του Κυρίου είναι μία μεγάλη νίκη του Σατανά. Όταν αφαιρούμε το όνομα του Σωτήρος, ανεπαίσθητα αγνοούμε όλα όσα έκανε ο Ιησούς Χριστός για εμάς – ακόμη και την Εξιλέωσή Του.

Σκεφθείτε το από την προοπτική Του: Στην προθνητή ζωή ήταν ο Ιεχωβά, ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης. Υπό την καθοδήγηση του Πατέρα Του, ήταν ο Δημιουργός αυτού και άλλων κόσμων6. Επέλεξε να υποταχθεί στο θέλημα του Πατέρα Του και έκανε κάτι για όλα τα τέκνα του Θεού που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να κάνει! Υπό τη συγκατάβαση να έλθει στη γη ως ο Μονογενής του Πατρός κατά την σάρκα, καθυβρίστηκε βιαίως, χλευάστηκε, επτύσθη και μαστιγώθηκε. Στον κήπο της Γεθσημανή ο Σωτήρας μας πήρε επάνω Του κάθε πόνο, κάθε αμαρτία, και όλη την αγωνία και τη δοκιμασία που βιώσατε ποτέ εσείς και εγώ και όλοι που έχουν ζήσει ή θα ζήσουν ποτέ. Υπό το βάρος αυτού του βασανιστικού φορτίου, αιμορραγούσε από κάθε πόρο7. Όλα αυτά τα δεινά εντάθηκαν καθώς σταυρώθηκε απάνθρωπα στον σταυρό στον Γολγοθά.

Μέσω αυτών των βασανιστικών εμπειριών και της επακόλουθης Αναστάσεώς Του –η απέραντη Εξιλέωσή Του– παρείχε αθανασία σε όλους και εξιλεώθηκε για τον καθένα μας από τα αποτελέσματα της αμαρτίας υπό τον όρο ότι θα μετανοήσουμε.

Μετά την Ανάσταση του Σωτήρος και τον θάνατο των Αποστόλων Του, ο κόσμος βυθίστηκε σε αιώνες σκότους. Κατόπιν το έτος 1820, ο Θεός Πατέρας και ο Υιός Του, Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκαν στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ για να αρχίσει την Αποκατάσταση της Εκκλησίας του Κυρίου.

Μετά από όλα όσα είχε υπομείνει –και μετά από όλα όσα είχε κάνει για την ανθρωπότητα– συνειδητοποιώ με βαθιά λύπη ότι έχουμε αθέλητα δεχθεί να ονομάζεται η αποκατεστημένη Εκκλησία του Κυρίου με άλλα ονόματα, έκαστο των οποίων διαγράφει το ιερό όνομα του Ιησού Χριστού!

Κάθε Κυριακή καθώς μεταλαμβάνουμε αξίως, ανανεώνουμε την ιερή υπόσχεσή μας στον Επουράνιο Πατέρα μας ότι είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Υιού Του Ιησού Χριστού8. Υποσχόμαστε να Τον ακολουθούμε, να μετανοούμε, να τηρούμε τις εντολές Του και πάντα Τον θυμόμαστε.

Όταν παραλείπουμε το όνομά Του από την Εκκλησία Του, Τον αφαιρούμε αθέλητα ως το επίκεντρο της ζωής μας.

Το να παίρνουμε το όνομα του Σωτήρος επάνω μας περιλαμβάνει τη διακήρυξη και τη μαρτυρία στους άλλους –μέσω των πράξεών μας και των λόγων μας– ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Χριστός. Φοβόμαστε τόσο πολύ να προσβάλλουμε κάποιον που μας ονόμασε «μορμόνους», που έχουμε αποτύχει να υπερασπισθούμε τον Ίδιο τον Σωτήρα, να Τον υπερασπισθούμε ακόμη και για το όνομα με το οποίο ονομάζεται η Εκκλησία Του;

Εάν ως λαός και ως άτομα επιθυμούμε να έχουμε πρόσβαση στη δύναμη της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού –ώστε να μας καθαρίσει και να μας θεραπεύσει, να μας ενδυναμώσει και να μας μεγαλύνει και τελικώς να μας υπερυψώσει– πρέπει να Τον αναγνωρίσουμε ξεκάθαρα ως την πηγή αυτής της δύναμης. Μπορούμε να αρχίσουμε ονομάζοντας την Εκκλησία Του με το όνομα που Εκείνος αποκάλυψε.

Για τον περισσότερο κόσμο η Εκκλησία του Κυρίου είναι σήμερα μεταμφιεσμένη ως η «μορμονική Εκκλησία». Όμως εμείς ως μέλη της Εκκλησίας του Κυρίου γνωρίζουμε ποιος στέκεται στην κεφαλή της: ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Δυστυχώς, πολλοί που ακούν τον όρο μορμόνος μπορεί να σκεφθούν ότι λατρεύουμε τον Μόρμον. Δεν είναι έτσι! Τιμούμε και σεβόμαστε αυτόν τον μεγάλο αρχαίο Αμερικανό προφήτη9. Αλλά δεν είμαστε μαθητές του Μόρμον. Είμαστε οι μαθητές του Κυρίου.

Στις πρώτες ημέρες της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, όροι όπως μορμονική Εκκλησία και μορμόνοι 10 χρησιμοποιούνταν συχνά ως επίθετα –ως σκληροί, βάναυσοι όροι– που σχεδιάστηκαν να εξαφανίσουν το χέρι του Θεού στην αποκατάσταση της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού σε αυτές τις τελευταίες ημέρες11.

Αδελφοί και αδελφές, υπάρχουν πολλά εγκόσμια επιχειρήματα κατά της αποκατάστασης του σωστού ονόματος της Εκκλησίας. Λόγω του ψηφιακού κόσμου στον οποίο ζούμε και με τη βελτιστοποίηση των μηχανών αναζήτησης που βοηθούν όλους μας να βρούμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε σχεδόν αμέσως –συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για την Εκκλησία του Κυρίου– οι επικριτές λένε ότι η διόρθωση αυτή τη στιγμή δεν είναι συνετή. Άλλοι αισθάνονται ότι επειδή είμαστε τόσο γνωστοί ευρέως ως «μορμόνοι» και ως «μορμονική Εκκλησία», θα έπρεπε να κάνουμε το καλύτερο γι’ αυτό.

Εάν αυτή ήταν μία συζήτηση για την επωνυμία μίας ανθρωπογενούς οργάνωσης, αυτά τα επιχειρήματα θα μπορούσαν να επικρατήσουν. Όμως σε αυτό το κρίσιμο θέμα, στρεφόμαστε σε Εκείνον του οποίου είναι αυτή η Εκκλησία και αναγνωρίζουμε ότι οι τρόποι του Κυρίου δεν είναι και ποτέ δεν θα είναι οι τρόποι του ανθρώπου. Εάν έχουμε υπομονή και εάν κάνουμε καλά αυτό που μας αναλογεί, ο Κύριος θα μας οδηγήσει μέσω αυτού του σημαντικού έργου. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι ο Κύριος βοηθά αυτούς που επιζητούν να κάνουν το θέλημά Του, όπως βοήθησε τον Νεφί να ολοκληρώσει το έργο της ναυπήγησης ενός πλοίου για να διασχίσει τη θάλασσα12.

Θα θέλουμε να είμαστε ευγενείς και υπομονετικοί στις προσπάθειές μας να διορθώσουμε αυτά τα λάθη. Τα υπεύθυνα μέσα μαζικής επικοινωνίας θα έχουν κατανόηση στο αίτημά μας.

Σε μία προηγούμενη γενική συνέλευση ο Πρεσβύτερος Μπενχαμίν Ντε Χόγιος μίλησε για ένα τέτοιο γεγονός. Είπε:

«Πριν από μερικά χρόνια ενώ υπηρετούσα στο γραφείο δημοσίων υποθέσεων της Εκκλησίας στο Μεξικό [ο συνάδελφός μου και εγώ] προσκληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε μία ραδιοφωνική συζήτηση… [Ένας από τους διευθυντές του προγράμματος] [μας] ρώτησε: “Γιατί η Εκκλησία έχει ένα τόσο μεγάλο όνομα;…

»Ο συνάδελφός μου και εγώ χαμογελάσαμε με αυτή τη θαυμάσια ερώτηση και μετά αρχίσαμε να εξηγούμε ότι το όνομα της Εκκλησίας δεν επελέγη από άνθρωπο. Δόθηκε από τον Σωτήρα… Ο διευθυντής του προγράμματος αμέσως και πλήρης σεβασμού απήντησε: “Τοιουτοτρόπως θα το επαναλαμβάνουμε με μεγάλη ευχαρίστηση”»13.

Αυτή η αναφορά παρέχει ένα πρότυπο. Μία-μία οι πιο καλές προσπάθειές μας ως άτομα θα απαιτούν να διορθώνουμε λάθη που έχουν τρυπώσει στη σκέψη με τα χρόνια14. Ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί ή δεν μπορεί να ακολουθεί την οδηγία μας να μας ονομάζει με το σωστό όνομα. Όμως είναι ανειλικρινές να απογοητευθούμε, εάν ο υπόλοιπος κόσμος ονομάζει την Εκκλησία και τα μέλη της με τα λάθος ονόματα εφόσον κάνουμε το ίδιο.

Ο αναθεωρημένος οδηγός ύφους είναι χρήσιμος. Δηλώνει: «Κατά την πρώτη αναφορά, προτιμάται το πλήρες όνομα τής Εκκλησίας: “Η Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών”. Όταν χρειάζεται συντομότερη αναφορά, προτρέπεται η χρήση των: “η Εκκλησία” ή “η Εκκλησία τού Ιησού Χριστού”. Η “αποκατεστημένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού” είναι επίσης επακριβής και προτρέπεται»15.

Εάν κάποιος ρωτήσει: «Είσαι μορμόνος;» θα μπορούσατε να απαντήσετε: «Εάν ρωτάτε εάν είμαι μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, ναι, είμαι!»

Εάν κάποιος ρωτήσει: «Είσαι Άγιος των Τελευταίων Ημερών;»16 θα μπορούσατε να απαντήσετε: «Ναι, είμαι. Πιστεύω στον Ιησού Χριστό και είμαι μέλος της αποκατεστημένης Εκκλησίας Του».

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, σας υπόσχομαι ότι εάν κάνετε το καλύτερό σας για να αποκαταστήσετε το σωστό όνομα της Εκκλησίας του Κυρίου, Εκείνος του οποίου είναι η Εκκλησία θα εκχέει τη δύναμη και τις ευλογίες Του επάνω στα κεφάλια των Αγίων των Τελευταίων Ημερών,17 με τρόπους τους οποίους δεν έχουμε δει πότε. Έχουμε τη γνώση και τη δύναμη του Θεού να μας βοηθήσει να μεταδώσουμε τις ευλογίες του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού σε κάθε έθνος, σε κάθε φυλή, γλώσσα και λαό και να προετοιμάσουμε τον κόσμο για τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.

Επομένως, τι αξία έχει ένα όνομα; Όταν αφορά στο όνομα της Εκκλησίας του Κυρίου, η απάντηση είναι «Τα πάντα!» Ο Ιησούς Χριστός μας έδωσε εντολή να ονομάζουμε την Εκκλησία με το όνομά Του, επειδή είναι η Εκκλησία Του, πλήρης με τη δύναμή Του.

Ξέρω ότι ο Θεός ζει. Ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Ηγείται της Εκκλησίας Του σήμερα. Έτσι καταθέτω μαρτυρία στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.

Σημειώσεις

  1. «Ο Κύριος έχει εντυπώσει στον νου μου τη σημασία του ονόματος που Εκείνος έχει αποκαλύψει για την Εκκλησία Του, δηλαδή την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Έχουμε έργο ενώπιόν μας, ώστε να εναρμονισθούμε με το θέλημά Του. Τις τελευταίες εβδομάδες, διάφοροι ηγέτες της Εκκλησίας και τμήματα έχουν αρχίσει τα απαραίτητα βήματα για να γίνει αυτό. Επιπρόσθετες πληροφορίες για το σημαντικό αυτό ζήτημα θα διατεθούν τους επόμενους μήνες» (Ράσσελ Νέλσον, στο «Το όνομα της Εκκλησίας» [επίσημη δήλωση, 16 Αυγούστου 2018], mormonnewsroom.org).

  2. Οι προηγούμενοι Πρόεδροι της Εκκλησίας έχουν κάνει παρόμοια αιτήματα. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ είπε: «Μην απογοητεύσετε τον Κύριο ονομάζοντας την Εκκλησία μορμονική Εκκλησία. Εκείνος δεν την ονόμασε μορμονική Εκκλησία» (στο Conference Report, Απρ 1948, 160).

  3. Βλέπε “Style Guide—The Name of the Church”, mormonnewsroom.org.

  4. Διδαχή και Διαθήκες 115:4.

  5. Νεφί Γ΄ 27:7-8

  6. Βλέπε Μωυσή 1:33.

  7. Βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 19:18.

  8. Βλέπε Μορόνι 4:3, Διδαχή και Διαθήκες 20:37, 77.

  9. Ο Μόρμον ήταν ένας από τους τέσσερεις κύριους συγγραφείς του Βιβλίου του Μόρμον, οι άλλοι ήταν ο Νεφί, ο Ιακώβ και ο Μορόνι. Όλοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες του Κυρίου, όπως ήταν ο εμπνευσμένος του μεταφραστής, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ.

  10. Ακόμη και η λέξη μορμονίτες ήταν μεταξύ των όρων της γελοιοποίησης που χρησιμοποιήθηκαν (βλέπε History of the Church, 2:62-63, 126).

  11. Άλλα επίθετα φαίνονται να έχουν χρησιμοποιηθεί την εποχή της Καινής Διαθήκης. Κατά τη διάρκεια της δίκης του Αποστόλου Παύλου ενώπιον του Φήλικα, ο Παύλος είπε ότι είναι «πρωτοστάτης τής αίρεσης των Nαζωραίων» (Πράξεις 24:5). Σχετικά με τη χρήση της φράσης «των Ναζωραίων», ένας σχολιαστής έγραψε: «Αυτό ήταν το όνομα που εδίδετο στους χριστιανούς ως έκφραση περιφρόνησης. Ονομάσθηκαν επειδή ο Ιησούς ήταν από τη Ναζαρέτ» (Άλμπερτ Μπαρνς, Notes, Explanatory and Practical, on the Acts of the Apostles [1937], 313).

    Ομοίως, ένα άλλο σχόλιο δηλώνει: «Όπως ο Κύριός μας περιφρονητικά ονομαζόταν “ο Ναζωραίος” (Κατά Ματθαίον xxvi. 71), με τον ίδιο τρόπο και οι Ιουδαίοι ονόμαζαν τους μαθητές Του “Ναζωραίους”. Δεν θα παραδέχονταν ότι ήταν χριστιανοί, δηλαδή μαθητές του Μεσσία» (The Pulpit Commentary: Acts of the Apostles, αν. H. D. M. Σπενς και Τζόζεφ Εχέλ [1884], 2:231).

    Παρομοίως ο Πρεσβύτερος Νηλ Μάξουελ παρατήρησε: «Σε όλη την ιστορία των γραφών, βλέπουμε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες να ταπεινώνονται οι προφήτες με σκοπό να αγνοούνται – να χαρακτηρίζονται προκειμένου να μειώνονται. Κυρίως, ωστόσο απλώς αγνοούνται από τους σύγχρονούς τους και από την κοσμική ιστορία. Άλλωστε οι πρώτοι χριστιανοί απλώς ονομάζονταν “η αίρεση των Ναζωραίων” (Πράξεις 24:5)». (“Out of Obscurity”, Ensign, Νοε 1984, 10).

  12. Βλέπε Νεφί Α΄ 18:1-2.

  13. Μπενχαμίν Ντε Χόγιος, «Κληθήκαμε να είμαστε Άγιοι», Λιαχόνα, Μάιος 2011, 106.

  14. Ενώ δεν μπορούμε να ελέγχουμε πώς μας λένε οι άλλοι άνθρωποι, ελέγχουμε απολύτως το πώς αναφερόμαστε σε εμάς. Πώς μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να τιμούν το σωστό όνομα της Εκκλησίας, εάν εμείς ως μέλη της αποτυγχάνουμε να το κάνουμε;

  15. Style Guide—The Name of the Church”, mormonnewsroom.org.

  16. Ο όρος άγιοι χρησιμοποιείται συχνά στη Βίβλο. Στην επιστολή του Παύλου προς Εφεσίους, για παράδειγμα, χρησιμοποίησε τη λέξη άγιος τουλάχιστον μία φορά σε κάθε κεφάλαιο. Άγιος είναι ένα άτομο που πιστεύει στον Ιησού Χριστό και προσπαθεί να Τον ακολουθεί.

  17. Βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 121:33.