Kining Tanan mahitungod sa mga Tawo
Ang tanan sa Simbahan mahitungod kaninyo, ang mga disipulo sa Ginoo—kadtong kinsa nahigugma ug misunod Kaniya ug midala sa Iyang ngalan diha kanila.
Samtang nangandam alang sa konstruksyon sa nindot nga Paris France Temple, duna koy kasinatian nga dili gayud nako makalimtan. Niadtong 2010, sa dihang nakakita na og luna alang sa templo, ang mayor sa siyudad mihangyo nga makighimamat kanamo aron mahibalo og dugang mahitungod sa atong Simbahan. Kini nga miting usa ka kritikal nga lakang sa pagbaton og building permit. Mainampingon kaming nangandam og presentasyon nga naglakip og pipila ka impresibo nga mga litrato sa mga templo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang ako gayung gilauman mao nga ang architectural nga kanindot niini makadani sa mayor nga mosuporta sa atong proyekto.
Sa akong katingala, mipasabut ang mayor nga imbis nga moribyu sa among presentasyon, siya ug ang iyang grupo mas ganahan nga mopahigayon sa kaugalingon nilang imbestigasyon aron mahibalo gayud kon unsa nga matang sa simbahan kita. Sa misunod nga bulan, gidapit kami og balik aron maminaw og report nga gihatag sa usa ka konsehal sa siyudad nga usa usab ka propesor sa kasaysayan sa relihiyon. Miingon siya, “Labaw sa tanan, gusto namong makasabut kon si kinsa ang mga miyembro sa inyong simbahan. Una, mitambong kami og usa sa inyong mga sakrament miting. Milingkod kami sa likod sa chapel ug nag-obserbar og maayo sa mga tawo diha sa kongregasyon ug unsay ilang gibuhat. Dayon nakighimamat mi sa inyong mga silingan—kadtong nagpuyo libut sa inyong stake center—ug amo silang gipangutana kon unsa nga matang sa mga tawo kamong mga Mormon.”
“Nan unsa man ang inyong mga konklusyon?” Nangutana ko, nga mibati og gamayng kabalaka. Mitubag siya, “Among nadiskubrihan nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang labing duol sa orihinal nga Simbahan ni Jesukristo kay sa bisan unsa nga simbahan nga among nahibaloan.” Hapit ko mosupak pinaagi sa pag-ingon, “Dili kaayo kana tukma! Dili kini ang labing duol; kini mao ang Simbahan ni Jesukristo—ang sama nga Simbahan, ang tinuod nga Simbahan!” Apan gipugngan nako ang akong kaugalingon ug mihalad hinoon og hilum nga pag-ampo sa pagpasalamat. Ang mayor mitambag dayon namo nga, base sa ilang pakisusi, siya ug ang iyang grupo walay pagsupak sa konstruksyon sa usa ka templo diha sa ilang komunidad.
Karon, kon maghunahuna ko mahitungod niana nga milagrusong kasinatian, mapasalamaton ko sa kaalam ug diwa sa pag-ila sa mayor. Nasayud siya nga usa sa labing importante nga butang sa pagsabut sa Simbahan dili ang pagtan-aw niini pinaagi sa unsay makita sa gawas sa mga building niini o bisan isip usa ka organisado kaayo nga institusyon apan pinaagi sa minilyon nga matinud-anong mga miyembro niini, nga naningkamot matag adlaw nga mosunod sa ehemplo ni Jesukristo.
Ang kahulugan sa ang Simbahan mahimong magagikan sa usa ka tudling sa Basahon ni Mormon nga namahayag, “Ug sila [buot ipasabut ang mga disipulo sa Ginoo] nga nabunyagan diha sa ngalan ni Jesus gitawag og simbahan ni Kristo.”1
Sa ato pa, ang Simbahan mahitungod tanan sa mga tawo. Kining tanan mahitungod kaninyo, ang mga disipulo sa Ginoo—kadtong kinsa nahigugma ug misunod Kaniya ug midala sa Iyang ngalan diha kanila pinaagi sa pakigsaad.
Si Presidente Russell M. Nelson sa usa ka higayon mipakisama sa Simbahan sa usa ka nindot nga awto. Ganahan kitang tanan niini kon ang atong sakyanan limpyo ug sinaw. Apan ang katuyoan sa sakyanan dili aron mahimong usa ka makapadani nga makina; kini mao ang pagdala sa mga tawo nga naa diha sa sakyanan.2 Sa samang paagi, kita, isip mga miyembro sa Simbahan, malipay nga makabaton og nindot nga mga dapit alang sa pagsimba nga limpyo ug maayo pagkaatiman, ug malingaw usab kita nga dunay naglihok gayud nga mga programa. Apan mga sistema lamang kini sa pagsuporta. Ang atong bugtong tumong mao ang pagdapit sa matag anak nga lalaki ug anak nga babaye sa Dios nga moduol kang Kristo ug sa paggiya kaniya diha sa dalan sa pakigsaad. Walay lain nga mas importante pa. Ang atong buhat mahitungod tanan sa mga tawo ug mga pakigsaad.
Dili ba nindot nga ang ngalan nga gihatag pinaagi sa pagpadayag ngadto sa gipahiuli nga Simbahan nagbugkos sa duha sa labing importante nga mga elemento sa matag pakigsaad sa ebanghelyo? Una mao ang ngalan nga Jesukristo. Kini nga Simbahan Iyaha, ug ang Iyang makapabalaan nga Pag-ula ug mga pakigsaad mao lamang ang dalan ngadto sa kaluwasan ug kahimayaan. Ang ikaduhang ngalan nagpasabut kanato: ang mga Santos, o sa ato pa, ang Iyang mga saksi ug ang Iyang mga disipulo.
Akong nakat-unan ang kaimportante sa pag-focus diha sa mga tawo sa dihang nagserbisyo ko isip stake president sa France. Sa pagsugod sa akong serbisyo, naghunahuna ko og pipila ka ambisyuso kaayo nga mga tumong alang sa stake: ang paghimo og bag-ong mga ward, ang pagtukod og bag-ong mga meetinghouse, ug gani ang konstruksyon sa usa ka templo sa among dapit. Sa dihang na-release na ko unom ka tuig human niana, walay bisan usa niining mga tumong ang natuman. Mabati unta kini nga morag usa ka hingpit nga kapakyasan gawas nga, sa panahon niadtong unom ka tuig, ang akong mga tumong nalahi.
Samtang naglingkod ko sa atubangan nianang adlaw sa pag-release nako, napuno ko sa pagbati og pasalamat ug kalampusan. Nagtan-aw ko sa mga dagway sa gatusan ka mga miyembro nga nanambong. Akong mahinumduman ang espiritwal nga kasinatian nga konektado sa matag usa kanila.
Didto kadtong mga kaigsoonan nga nabunyagan, kadtong akong gipirmahan ang ilang unang mga recommend aron makadawat sila sa sagradong mga ordinansa sa templo, ug kadtong mga batan-on ug mga managtiayon nga akong gi-set apart o gi-release isip full-time nga mga misyonaryo. Didto pay daghan kinsa akong gipangalagaran samtang nakasinati sila og mga pagsulay ug kalisdanan sa ilang kinabuhi. Mibati ko og grabe nga inigsoong paghigugma alang sa matag usa kanila. Nakakita ko og tiunay nga kalipay diha sa pagserbisyo kanila ug nagmaya sa ilang kamatinud-anon ug hugot nga pagtuo ngadto sa Manluluwas.
Si Presidente M. Russell Ballard nagtudlo, “Ang labing importante sa atong mga responsibilidad sa Simbahan “dili ang mga numero nga gireport o ang mga miting nga gihimo apan kon ang kada tawo ba—napangalagaran sama sa gibuhat sa Manluluwas—nabayaw ug nadasig ug sa katapusan nausab.”3
Minahal kong mga kaigsoonan, aktibo ba kita sa ebanghelyo, o na-busy lang kita diha sa Simbahan? Ang yawe mao ang pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas sa tanang butang. Kon ato kanang buhaton, natural lamang nga mag-focus kita sa pagluwas sa mga indibidwal imbis nga magpahigayon sa mga buluhaton ug mag-implementar og mga programa.
Napangutana na ba ninyo ang inyong kaugalingon kon unsa kaha ang mahitabo kon ang Manluluwas mobisita sa inyong ward o branch sa sunod nga Dominggo? Unsa may Iyang buhaton? Mabalaka ba Siya nga mahibalo kon ang mga visual aid maayo ba o kon ang mga lingkuranan nabutang og sakto diha sa classroom? O mangita ba Siya og tawo nga Iyang mahigugma, matudloan, ug mapanalanginan? Tingali mangita Siya og bag-ong miyembro o higala nga abi-abihon, usa ka masakiton nga brother o sister nga nanginahanglan og kahupayan, o usa ka nagduha-duha nga batan-on nga nagkinahanglan nga bayawon ug dasigon.
Unsa nga mga klase ang bisitahon ni Jesus? Dili ko matingala kon bisitahon Niya og una ang mga bata sa Primary. Tingali moluhod Siya ug makig-istorya kanila nga motan-aw sa ilang mata. Iyang ipahayag ang Iyang gugma ngadto kanila, sultihan sila og mga istorya, mopahalipay kanila sa ilang mga gidrowing, ug mopamatuod bahin sa Iyang Amahan sa Langit. Ang Iyang kinaiya yano ra, tinuod, ug walay pagpakaaron-ingnon. Makahimo ba kita sa samang butang?
Mosaad ko kaninyo nga samtang maningkamot kamo sa pagbuhat kon unsay gustong ipahimo sa Ginoo kaninyo, walay mahimong mas importante kay sa mangita niadtong mga tawo nga inyong matabangan ug mapanalanginan. Diha sa simbahan mag-focus kamo sa pagtudlo sa mga indibidwal ug sa pagtandog sa ilang kasingkasing. Ang inyong kabalak-an mao ang pag-awhag og espiritwal nga kasinatian kay sa pag-organisar og perpekto nga kalihokan, sa pagpangalagad sa inyong isig ka miyembro imbis nga dayegon lamang tungod sa gidaghanon sa mga pagbisita nga inyong nahimo. Dili kini mahitungod kaninyo apan mahitungod kanila kinsa atong gitawag nga mga igsoon.
Usahay maghisgot kita mahitungod sa pag-adto sa simbahan. Apan ang Simbahan labaw pa sa usa ka building o partikular nga dapit. Ingon kini katinuod ug kamadasigon diha sa labing yano nga mga pinuy-anan sa pinakalayo nga dapit sa kalibutan sama nga kini anaa dinhi sa punoang buhatan sa Simbahan sa Siyudad sa Salt Lake. Kay ang Ginoo Mismo miingon, “Kay diin gani ang duha kon tulo magakatigum sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”4
Makabaton kita sa samang kahimtang nga atong bation sa Simbahan bisan asa kita moadto: sa trabahoan, sa eskwelahan, sa bakasyon, ug ilabi na sa atong mga panimalay. Ang ato mismong presensya ug impluwensya igo na nga makahimo sa usa ka dapit nga balaan bisan asa man kita maanaa.
Nakahinumdom ko og panag-istoryahanay nako uban sa usa ka higala nga dili miyembro sa atong relihiyon. Natingala siya nga mahibalo nga si bisan kinsa nga takus nga lalaki sa atong Simbahan makadawat sa priesthood. Nangutana siya, “Apan pila man ka naghupot sa priesthood ang anaa sa inyong ward?”
Mitubag ko, “Mga anaa sa 30 hangtud sa 40.”
Naglibug, mipadayon siya, “Sa akong kongregasyon, usa ra ang among pari. Nganong nagkinahanglan man mo og daghan kaayong pari sa Dominggo sa buntag?”
Naintriga sa iyang pangutana, nadasig ko sa pagtubag, “Miuyon ko nimo. Siguro wala mi magkinahanglan nianang daghang mga naghupot sa priesthood sa simbahan ma-Dominggo. Apan kami nagkinahanglan gayud og usa ka naghupot sa priesthood sa matag panimalay. Ug kon walay priesthood sa usa ka panimalay, laing mga naghupot sa priesthood ang tawagon aron magbantay ug mangalagad ngadto niana nga pamilya.”
Ang ato dili lamang usa ka pang-Dominggo nga simbahan. Ang atong pagsimba magpadayon sa matag adlaw sa semana, bisan asa kita ug bisan unsa ang atong gibuhat. Ang atong mga panimalay sa piho mao “ang nag-unang mga dapit diin gipakita nato ang atong gituohan.”5 Kasagaran diha gayud sa atong mga panimalay nga kita mag-ampo, kita manalangin, kita magtuon, kita magtudlo sa pulong sa Dios, ug kita moserbisyo uban sa tiunay nga gugma. Makapamatuod ko gikan sa personal nga kasinatian nga ang atong mga panimalay sagrado nga mga dapit diin anaa ang Espiritu—sama kadaghan sa, ug usahay mas sobra pa kay sa, diha sa atong pormal nga mga dapit sa pagsimba.
Mohatag ko sa akong pagsaksi nga kini nga Simbahan mao ang Simbahan ni Jesukristo. Ang kalig-on ug kalagsik niini nagagikan sa inadlaw nga mga aksyon sa minilyon sa Iyang mga disipulo nga naningkamot matag adlaw nga mosunod sa Iyang labing mahinungdanong ehemplo pinaagi sa pag-atiman sa uban. Si Kristo buhi ug Iyang gigiyahan kini nga Simbahan. Si Presidente Russell M. Nelson mao ang propeta nga Iyang gipili nga mangulo ug mogiya kanato sa atong panahon. Niini nga mga butang ako magpamatuod sa pangalan ni Jesukristo, amen.