Zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen
Wij kunnen allen onuitsprekelijke vrede en verbondenheid met onze Heiland voelen door anderen hun overtredingen tegen ons zonder voorbehoud te vergeven.
‘En op de eerste dag van de week gingen zij, heel vroeg in de morgen, naar het graf en brachten de specerijen mee die zij gereedgemaakt hadden, en sommigen gingen met hen mee.
‘Zij vonden nu de steen afgewenteld van het graf.
‘En toen ze naar binnen gegaan waren, vonden zij het lichaam van de Heere Jezus niet.
‘En het gebeurde toen ze daarover in twijfel waren, zie, twee mannen stonden bij hen in blinkende gewaden.
‘En toen zij zeer bevreesd werden en het gezicht naar de grond bogen, zeiden die tegen hen: Waarom zoekt u de Levende bij de doden?
‘Hij is hier niet, maar Hij is opgewekt.’1
Morgen, op paaszondag, gedenken we op bijzondere wijze wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan: ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’2 Ooit zullen wij opstaan zoals Hij is opgestaan, om voor eeuwig te leven.
Als we de gelegenheid en verantwoordelijkheid om ons te bekeren aanvaarden, kunnen we door het wonder van de heilige verzoening van Jezus Christus ook de gave van vergeving voor onze zonden en misstappen ontvangen. En door noodzakelijke verordeningen te ontvangen, verbonden na te leven en geboden te gehoorzamen kunnen wij het eeuwige leven en de verhoging verkrijgen.
Vandaag wil ik spreken over vergeving, een essentiële en kostbare gave die onze Heiland en Verlosser Jezus Christus ons aanbiedt.
Op een decembernacht in 1982 werden mijn vrouw Terri en ik thuis in Pocatello (Idaho) wakker gebeld. Toen ik opnam, hoorde ik alleen maar snikken. Eindelijk kon mijn zus uitbrengen: ‘Tommy is dood.’
Een twintigjarige dronken automobilist was in een buitenwijk van Denver (Colorado) met een snelheid van meer dan 135 km/u door rood gereden. Zijn auto had zich in die van mijn jongste broer Tommy geboord. Tommy en zijn vrouw Joan waren op slag dood. Ze waren na een kerstfeestje op weg naar hun jonge dochter thuis.
Mijn vrouw en ik vlogen direct naar Denver en gingen naar het mortuarium. Samen met mijn ouders, broers en zussen rouwden we om het verlies van onze dierbare Tommy en Joan. Zij waren ons door zinloos crimineel gedrag ontnomen. Ons hart was gebroken en ik voelde boosheid op de jonge overtreder opwellen.
Tommy was advocaat op het Amerikaanse ministerie van Justitie geweest en had zich ingezet voor langdurige bescherming van de gebieden en grondstoffen van de Amerikaanse indianen.
Na enige tijd werd de jongeman door de rechtbank schuldig bevonden aan doodslag in het verkeer. Mijn ouders en oudste zus, Katy, die hun verdriet nog niet te boven waren, woonden de zitting bij. De ouders van de dronken automobilist waren er ook. Na de zitting gingen ze op een bankje zitten en huilden. Mijn ouders en zus zaten vlakbij en probeerden hun emoties in bedwang te krijgen. Toen stonden mijn ouders en zus op, liepen naar de ouders toe en spraken hun woorden van troost en vergeving toe. De mannen schudden elkaar de hand; de vrouwen hielden elkaars hand vast. Er was diep verdriet met tranen voor allen, in het besef dat beide families diep getroffen waren. Moeder, vader en Katy lieten met hun stille kracht en moed onze familie zien hoe vergeving eruitziet.
Door op die momenten zo met vergeving uit te reiken, werd mijn hart verzacht en ging er een deur naar genezing open. Na verloop van tijd leerde ik vergeven. Het was alleen met de hulp van de Vredevorst dat mijn schrijnende last werd weggenomen. Ik zal Tommy en Joan altijd missen, maar door te vergeven kan ik nu met onbeklemde vreugde aan hen terugdenken. En ik weet dat we als familie weer samen zullen zijn.
Ik zeg niet dat we onwettig gedrag moeten gedogen. We weten maar al te goed dat mensen rekenschap voor hun criminele daden en burgerlijke misstappen moeten afleggen. Maar we weten ook dat wij, als zoons en dochters van God, de leringen van Jezus Christus volgen. We moeten vergevensgezind zijn, zelfs als anderen onze vergiffenis niet lijken te verdienen.
De Heiland heeft gezegd:
‘Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven.
‘Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven.’3
Wij kunnen allen onuitsprekelijke vrede en verbondenheid met onze Heiland voelen door anderen hun overtredingen tegen ons zonder voorbehoud te vergeven. Door deze verbondenheid ervaren wij op een onmiskenbare en onvergetelijke manier de macht van Heiland.
De apostel Paulus spoort ons aan:
‘Bekleed u dan, als uitverkorenen van God, […] met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld.
‘Verdraag elkaar en vergeef de een de ander […] zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.’4
De Heer heeft zelf verklaard:
‘Daarom zeg Ik u, dat u elkaar dient te vergeven, want wie zijn broeder zijn overtredingen niet vergeeft, staat veroordeeld voor het aangezicht van de Heer, want in hem verblijft de grotere zonde.
Ik, de Heer, zal vergeven wie Ik vergeven wil, maar van u wordt het vereist alle mensen te vergeven.’5
De leringen van onze Heiland en Verlosser, Jezus Christus, zijn duidelijk: als de zondaar op vergeving hoopt, moet hij of zij bereid zijn om ook anderen te vergeven.6
Broeders en zusters, kennen we mensen die ons hebben gekwetst? Koesteren wij wrok of boosheid die heel terecht lijkt? Weerhoudt hoogmoed ons ervan te vergeven en los te laten? Ik nodig ons allen uit om volledig te vergeven en ons van binnenuit te laten genezen. En zelfs als we vandaag nog niet kunnen vergeven, weet dat als we het verlangen en ernaar toewerken, het zal lukken. Net zoals bij mij na de dood van mijn broer.
Bedenk ook dat onszelf vergeven een essentieel onderdeel van vergeving is.
‘Wie zich van zijn zonden bekeerd heeft,’ zegt de Heer, ‘die ontvangt vergeving, en Ik, de Heer, denk er niet meer aan.’7
Mijn smeekbede voor ons allen vandaag is dat we het voorbeeld van Jezus Christus voor ogen zullen houden en volgen. Aan het kruis op Golgotha uitte Hij in zijn smart deze woorden: ‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.’8
Door vergeving te voelen en schenken, zoals mijn ouders en oudste zus deden, wordt deze belofte van de Heiland werkelijkheid: ‘Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’9
Ik getuig dat deze vrede tot ons zal komen als we aan de leringen van Jezus Christus gehoor geven en zijn voorbeeld volgen door anderen te vergeven. Ik beloof u dat als we vergeven, de Heiland ons zal sterken. Zijn macht en vreugde zullen ons toestromen.
Het graf is leeg. Christus leeft. Ik ken Hem. Ik hou van Hem. Ik ben dankbaar voor zijn genade – die versterkende macht die alle dingen kan genezen. In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.