Chrystus, Pan nasz, z grobu wstał
Mamy dzisiaj Niedzielę Wielkanocną. Z pełną czcią świadczę i składam uroczyste świadectwo o żyjącym Chrystusie — o Tym, który „zmarł, został pochowany, powstał ponownie trzeciego dnia”.
Drodzy bracia i siostry, kiedy nasi synowie byli bardzo mali, opowiadałem im na dobranoc bajki o szczeniakach rasy beagle i śpiewałem im hymny, między innymi: „Chrystus, Pan nasz, z grobu wstał”1. Czasami żartobliwie zmieniałem słowa na: „Przyszedł czas, żeby już zasnąć — alleluja”. Zwykle nasi chłopcy szybko zasypiali, a może po prostu wiedzieli, że jak pomyślę, iż już usnęli, to przestanę śpiewać.
Słowa — przynajmniej moje słowa — nie są w stanie wyrazić głębi uczuć od chwili, w której Prezydent Russell M. Nelson z miłością uścisnął moje ręce, kiedy moja droga żona Susan siedziała u mojego boku, i powiedział mi o świętym powołaniu od Pana, które zaparło mi dech w piersiach i w ciągu ostatnich kilku dni wielokrotnie przyprawiło mnie o łzy.
W ten Wielkanocny dzień sabatu radośnie śpiewam: „Alleluja!”. Pieśń o odkupicielskiej miłości naszego zmartwychwstałego Zbawiciela2 wysławia harmonię przymierzy (które łączą nas z Bogiem i ze sobą nawzajem) oraz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa (które pomaga nam odrzucić naturalnego człowieka i podporządkować się podszeptom Ducha Świętego3).
Nasze przymierza oraz Zadośćuczynienie naszego Zbawiciela umożliwiają nam działanie i nas uszlachetniają. Razem pomagają nam trzymać się ewangelii i wyrzekać grzechu. Razem łagodzą, zachowują, uświęcają, niosą odkupienie.
Prorok Józef Smith powiedział: „To, o czym mówimy, może wydawać się niektórym bardzo odważną doktryną: moc, która zapisuje lub wiąże na ziemi i wiąże w niebie. Jednakże we wszystkich epokach świata, kiedy tylko Pan dawał dyspensację kapłaństwa jakiemuś człowiekowi, czy jakiejś grupie ludzi, poprzez rzeczywiste objawienie, moc ta zawsze była dana”4.
I tak też jest dzisiaj. Niedostępne nigdzie indziej święte przymierza i obrzędy można otrzymać w 159 świętych domach Pana w 43 krajach. Obiecane błogosławieństwa przychodzą dzięki przywróconym kluczom kapłańskim, doktrynie i upoważnieniu, odzwierciedlając naszą wiarę, posłuszeństwo i obietnice dane nam przez Jego Ducha Świętego w naszych pokoleniach, na ten czas i na wieczność.
Drodzy bracia i siostry z każdego narodu, plemienia i języka w Kościele na całym świecie, dziękujemy wam za waszą żywą wiarę, nadzieję i prawdziwą miłość na każdym kroku. Dziękujemy wam za bycie częścią doświadczenia narastającej pełni przywróconej ewangelii i świadectwa.
Drodzy bracia i siostry, należymy do siebie nawzajem. Możemy być „jednego serca, miłując się wzajemnie”5, we wszystkim i wszędzie6. Podobnie jak Pan Jezus Chrystus zaprasza każdego z nas, gdziekolwiek byśmy nie byli i niezależnie od naszej sytuacji, proszę, „pójdźcie, a zobaczycie”7.
Tego dnia pokornie powierzam cały zapał mojej duszy8, jakikolwiek by nie był teraz i w przyszłości, mojemu Zbawicielowi, mojej drogiej Susan i naszej rodzinie, moim Braciom i każdemu z was, moi ukochani bracia i siostry.
Wszystko, co dobre i wieczne, koncentruje się na realnym istnieniu Boga, naszego kochającego Ojca, i Jego Syna, Jezusa Chrystusa, oraz na Jego Zadośćuczynieniu, o czym świadczy Duch Święty9. Mamy dzisiaj Niedzielę Wielkanocną. Z pełną czcią świadczę i składam uroczyste świadectwo o żyjącym Chrystusie — o Tym, który „zmarł, został pochowany, powstał ponownie trzeciego dnia i wstąpił do nieba”10. On jest Alfą i Omegą11 — tak jak był z nami na początku, On jest z nami do końca.
Świadczę o prorokach w dniach ostatnich od Proroka Józefa Smitha po naszego kochanego Prezydenta Russella M. Nelsona, którego radośnie popieramy. Dzieci w naszej Organizacji Podstawowej śpiewają: „Idź za prorokiem, on drogę zna”12. Zgodnie z proroctwami pism świętych, w tym Księgi Mormona: Jeszcze Jednego Świadectwa o Jezusie Chrystusie, świadczę o tym, że królestwo Pana jest ponownie ustanowione na ziemi w przygotowaniu na Drugie Przyjście Mesjasza13. W święte i uświęcone imię Jezusa Chrystusa, amen.