ការចងភ្ជាប់នឹងព្រះ និងការជួសជុលការបាក់បែក
ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាអាចនាំយើងទៅក្នុងការរាប់អានជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដោយក្ដីស្រឡាញ់ ។
យើងចាំបាច់ត្រូវបន្ដបណ្ដុះចំណេះដឹងអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងគោរពប្រតិបត្តិទ្រង់ ។ ទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយទ្រង់គឺអស់កល្ប ។ យើងគឺជាកូនចៅជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ នោះនឹងពុំផ្លាស់ប្ដូរទេ ។ តើយើងនឹងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ឲ្យខិតទៅជិតទ្រង់ដោយស្មោះពីចិត្តទាំងស្រុង ហើយរីករាយនឹងពរជ័យដែលទ្រង់ទន្ទឹងចាំប្រទានដល់យើងនៅក្នុងជីវិតនេះ និងជីវិតបរលោកនាយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅពួកអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលមកកាន់យើងថា « អើ យើងបានស្រឡាញ់ឯង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្ប ហេតុនេះបានជាយើងទាញនាំឯងមក ដោយសេចក្តីសប្បុរស » ។១ ទ្រង់បានមានបន្ទូលមកកាន់យើងដូចជាព្រះវរបិតាមានបន្ទូលផងដែរថា « ហើយយើងក្នុងអ្នក ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរដើរជាមួយនឹងយើងចុះ » ។២ តើយើងទុកចិត្តទ្រង់គ្រប់គ្រាន់ល្មមដើម្បីរស់នៅក្នុងទ្រង់ និងដើរជាមួយទ្រង់ដែរឬទេ ?
យើងនៅលើផែនដីនេះដើម្បីរៀន និងរីកចម្រើន ហើយសំខាន់បំផុតនោះ ការរៀន និងការរីកចម្រើននឹងកើតមានឡើងដោយសារទំនាក់ទំនងយើងចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ចេញមកពីទំនាក់ទំនងស្មោះត្រង់របស់យើងជាមួយពួកទ្រង់ នោះនាំឲ្យកើតមានចំណេះដឹង សេចក្ដីស្រឡាញ់ អំណាច និងសមត្ថភាពស្មោះត្រង់ដើម្បីបម្រើ ។
« យើងមានកាតព្វកិច្ចដើម្បីរៀនអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះបានបើកសម្តែងអំពីព្រះអង្គទ្រង់ » ។៣ យើងត្រូវយល់ថា ព្រះជាព្រះវរបិតា បានបង្គាប់ឲ្យព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បង្កើតផែនដីសម្រាប់ការរីកចម្រើនរបស់យើង ថាព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ដើម្បីបង់ថ្លៃតាមការតម្រូវនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង ហើយថាអំណាចបព្វជិតភាពរបស់ព្រះវរបិតា និងសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះរាជបុត្រា ព្រមទាំងពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់នានាត្រូវបានស្ដារឡើងវិញសម្រាប់ជាពរជ័យដល់យើង ។ តើអ្នកអាចទទួលអារម្មណ៍សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងការរៀបចំរបស់ពួកទ្រង់សម្រាប់ជាអំណរ និងការរីកចម្រើនដល់យើងឬទេ ? យើងចាំបាច់ត្រូវស្គាល់ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌គឺថាយើងគោរពតាមច្បាប់ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អ ហើយទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច រួចប្រែក្លាយដូចជាព្រះ ។៤ នេះគឺជាសុភមង្គលដ៏ពិត និងយូរអង្វែងដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានដល់យើង ។ គ្មានសេចក្ដីពិត និងសុភមង្គលយូរអង្វែងណាផ្សេងទៀតទេ ។
ឧបសគ្គនានារបស់យើងអាចទាញយើងចេញពីផ្លូវនៃសុភមង្គលនេះ ។ យើងអាចបាត់បង់ទំនាក់ទំនងជាទីទុកចិត្តរបស់យើងចំពោះព្រះ បើការសាកល្បងនាំយើងទៅរកការរំខានជំនួសឲ្យការនាំយើងទៅរកការលុតជង្គង់អធិស្ឋាន ។
ឃ្លាចុងជួនសាមញ្ញនេះអង្វរយើងឲ្យធ្វើការដាក់អាទិភាពខ្លះៗ ៖
រឿងខ្លះសំខាន់ រឿងខ្លះមិនសំខាន់ទេ ។
រឿងខ្លះយូរអង្វែង តែរឿងខ្លះមិនយូរអង្វែងទេ ។៥
បងប្អូនស្រី តើអ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់អ្នក ? តើអ្វីដែលយូរអង្វែងសម្រាប់អ្នក ? រឿងដែលមានតម្លៃយូរអង្វែងចំពោះព្រះវរបិតាគឺថា យើងរៀនអំពីទ្រង់ បន្ទាបខ្លួនយើង ហើយរីកចម្រើននៅក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះទ្រង់នៅក្នុងបទពិសោធន៍លើផែនដី ។ ទ្រង់ចង់ឲ្យយើងផ្លាស់ប្ដូរភាពអត្មានិយមរបស់យើងទៅជាការបម្រើ ភាពភ័យខ្លាចទៅជាជំនឿ ។ រឿងយូរអង្វែងទាំងនេះ អាចជាការសាកល្បងដ៏លំបាកដល់យើង ។
ឥឡូវ ដោយសារជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងមានព្រំដែន នោះព្រះវរបិតាបានសុំឲ្យយើងមានក្ដីស្រឡាញ់ នៅពេលដែលក្ដីស្រឡាញ់គឺជារឿងពិបាកបំផុតនោះ សុំឲ្យបម្រើនៅពេលការបម្រើពុំមានភាពងាយស្រួល សុំឲ្យអភ័យទោសនៅពេលការអភ័យទោសគឺជាការលំបាកក្នុងព្រលឹង ។ ដោយរបៀបណា ? តើយើងធ្វើវាយ៉ាងដូចម្តេច ? យើងស្វែងរកជំនួយពីព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងក្លៀវក្លា នៅក្នុងព្រះនាមព្រះរាជបុត្រា ហើយធ្វើអ្វីៗតាមមាគ៌ាទ្រង់ ជំនួសឲ្យការធ្វើរឿងអ្វីៗដោយខ្លួនឯងទាំងអំនួត ។
ខ្ញុំទទួលស្គាល់អំនួតរបស់ខ្ញុំពេលប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានថ្លែងអំពីការសម្អាតពីខាងក្នុងខ្លួន ។៦ ខ្ញុំស្រមៃថាខ្លួនខ្ញុំជាថូទឹកមួយ ។ តើខ្ញុំអាចយកកាកសំណល់នៃអំនួតចេញពីថូរបស់ខ្ញុំបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ការបង្ខំខ្លួនខ្ញុំឲ្យរាបសារ ហើយឲ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃគឺជារឿងពុំស្មោះ ហើយគ្មានន័យ ហើយវាពុំអាចទៅរួចឡើយ ។ អំពើបាប និងអំនួតយើង បង្កើតជា—គម្លាត—រវាងយើង និងព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលជាប្រភពនៃក្ដីស្រឡាញ់ ។
មានតែដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះតែម្យ៉ាងទេ ដែលអាចសម្អាតយើងពីអំពើបាប ហើយបិទចន្លោះ ឬគម្លាតនោះបាន ។
យើងចង់ស្ថិតក្នុងព្រះហស្តឱបក្រសោបដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹកនាំរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដូច្នោះ យើងដាក់ព្រះទ័យទ្រង់ជាដំបូង ហើយទូលអង្វរដោយដួងចិត្តសង្រេងដើម្បីព្រះគ្រីស្ទនឹងចាក់ទឹកលាងសម្អាតនៅក្នុងថូទឹកយើងបាន ។ នៅពីដំបូងវាអាចនឹងស្រក់មួយដំណក់ម្ដងៗ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងស្វែងរក ហើយសូមនោះវានឹងកើតមានយ៉ាងបរិបូរ ។ ទឹករស់នេះនឹងចាប់ផ្ដើមបំពេញនៅក្នុងខ្លួនយើង ហើយដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ហូរហៀររបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចចាក់ទឹកដ៏បរិបូរនោះចេញពីថូនៃព្រលឹងយើង ចែកចាយវាជាមួយអ្នកដទៃដែលស្រេកឃ្លានការព្យាបាល ក្ដីសង្ឃឹម និងការមានចំណែក ។ នៅពេលដែលថូខាងក្នុងខ្លួនយើងបានសម្អាតហើយ នោះទំនាក់ទំនងនៅលើផែនដីរបស់យើងចាប់ផ្ដើមព្យាបាល ។
ការលះបង់របៀបវារៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង គឺតម្រូវឲ្យមានបន្ទប់សម្រាប់ផែនការដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលមានបន្ទូលជួសព្រះវរបិតាបានអង្វរឲ្យយើង « ចូលមកជិតយើង នោះយើងនឹងចូលទៅជិតអ្នក » ។៧ ការខិតទៅជិតព្រះវរបិតាអាចមានន័យថាជាការរៀនអំពីសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ តាមរយៈបទគម្ពីរ ការធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្យាការី និងការព្យាយាមធ្វើតាមព្រះទ័យទ្រង់ឲ្យកាន់តែពេញលេញ ។
តើយើងយល់ដឹងថាព្រះគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាអាចនាំយើងទៅក្នុងការរាប់អានជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដោយក្ដីស្រឡាញ់ដែរឬទេ ? ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ទ្រង់អាចប្រទានដល់យើងនូវការយល់ដឹងដ៏ចាំបាច់ទៅក្នុងទំនាក់ទំនង ។
គ្រូបង្រៀនថ្នាក់កុមារម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំអំពីបទពិសោធន៍ដ៏មានអានុភាពជាមួយនឹងកុមារាអាយុ ១១ ឆ្នាំក្នុងថ្នាក់របស់គាត់ ។ មានកុមារាម្នាក់ ដែលខ្ញុំនឹងហៅឈ្មោះថា ជីមមី ជាសិស្សម្នាក់ឯកោក្នុងថ្នាក់ ។ ថ្ងៃអាទិត្យមួយ គ្រូបង្រៀនបានបំផុសគំនិតឲ្យឈប់បង្រៀនមេរៀន ហើយប្រាប់ថាហេតុអ្វីគាត់ស្រឡាញ់ជីមមី ។ គាត់បានថ្លែងអំពីការដឹងគុណ និងជំនឿរបស់គាត់ទៅលើយុវជនរូបនេះ ។ បន្ទាប់មក គ្រូបង្រៀនបានសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ប្រាប់ជីមមី អំពីអ្វីមួយដែលពួកគេអរគុណជីមមី ។ នៅពេលសិស្សក្នុងថ្នាក់ប្រាប់ជីមមី ថាហេតុអ្វីគាត់ពិសេសចំពោះពួកគេម្ដងម្នាក់ៗរួចហើយ ក្មេងប្រុសនោះបានឱនមុខចុះ ស្រក់ទឹកភ្នែក ។ គ្រូបង្រៀននេះ និងសិស្សក្នុងថ្នាក់បានសង់ស្ពានមួយទៅកាន់ដួងចិត្តឯកោរបស់ជីមមី ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់សាមញ្ញ ការបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ ផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹម និងតម្លៃដល់អ្នកដទៃ ។ ខ្ញុំហៅការណ៍នេះថា « ការជួសជុលគម្លាត ឬចន្លោះ » ។
ប្រហែលជីវិតរបស់យើងនៅក្នុងជីវិតមុនជីវិតនេះពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ វាគឺជាបុព្វហេតុដែលយើងស្វែងរកសេចក្ដីពិត សេចក្ដីស្រឡាញ់យូរអង្វែងនៅលើផែនដីនេះ ។ យើងត្រូវបានបង្កើតដោយព្រះដើម្បីផ្ដល់សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុត កើតមានឡើងនៅពេលយើងមានចិត្តតែមួយជាមួយព្រះ ។ ព្រះគម្ពីរមរមនអញ្ជើញយើងឲ្យ « ស្រុះស្រួលនឹងទ្រង់ទៅតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ » ។៨
លោកអេសាយបានថ្លែងអំពីអ្នកទាំងឡាយដែលរស់នៅដោយស្មោះត្រង់តាមច្បាប់តមអាហារ ហេតុដូច្នោះបានក្លាយជាអ្នកជួសជុលការបែកបាក់សម្រាប់កូនចៅផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេគឺមនុស្សម្នាក់ដែលលោកអេសាយបានសន្យាថា នឹង « សង់ទីចាស់ដែលខូចបង់ » ។៩ តាមរបៀបស្រដៀងគ្នានេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួសជុលការបែកបាក់ ឬគម្លាតរវាងយើង និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ តាមរយៈការពលិកម្មធួនដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានបើកផ្លូវសម្រាប់យើងដើម្បីទទួលទានអំណាចនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ បន្ទាប់មកយើងអាចជួសជុល « ទីបែកបាក់ » នៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនយើង ។ ការព្យាបាលគម្លាតខាងសតិអារម្មណ៍រវាងគ្នា និងគ្នា នឹងតម្រូវឲ្យមានការទទួលយករបស់យើងនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ផ្គួបជាមួយនឹងការលះបង់នូវភាពអត្មានិយមពីធម្មជាតិ និងទំនោរប្រកបដោយភាពភ័យខ្លាចរបស់យើង ។
នៅយប់ក៏គួរចងចាំមួយ មានសាច់ញាតិខ្ញុំម្នាក់ និងខ្ញុំ ពុំយល់ស្របគ្នាអំពីរឿងខាងនយោបាយមួយ ។ គាត់បានរិះគន់មតិខ្ញុំភ្លាមៗ ហើយបានបង្ហាញថាខ្ញុំខុសនៅក្នុងរង្វង់សមាជិកគ្រួសារឯទៀតដែលស្ដាប់ឮ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាល្ងង់ខ្លៅ ហើយមិនដឹងអី—ប្រហែលជាខ្ញុំអញ្ជឹងមែនមិនដឹង ។ នៅយប់នោះ ពេលខ្ញុំលត់ជង្គង់ចុះអធិស្ឋាន ខ្ញុំបានប្រញាប់ប្រាប់ព្រះវរបិតាសួគ៌ខ្ញុំថាសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំម្នាក់នេះជាមនុស្សពិបាកម៉េចខ្លះ ! ខ្ញុំបន្ដនិយាយយ៉ាងវែង ។ ប្រហែលជាខ្ញុំបានឈប់ខ្លះនៅក្នុងការរអ៊ូរទាំរបស់ខ្ញុំខ្លះហើយមើលទៅទើបព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានឱកាសចាប់ចំណាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំ—ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ពីព្រោះខ្ញុំបានស្ដាប់ឮខ្លួនឯងនិយាយថា « ទ្រង់ប្រហែលជាចង់ឲ្យខ្ញុំស្រឡាញ់នាងហើយមើលទៅ » ។ ស្រឡាញ់នាង ? ខ្ញុំបានបន្ដអធិស្ឋានដោយនិយាយដូចនេះថា « តើទូលបង្គំអាចស្រឡាញ់នាងដោយរបៀបណា ? ទូលបង្គំគិតថា ទូលបង្គំមិនចូលចិត្តនាងទេ ។ ដួងចិត្តទូលបង្គំរឹងរូស អារម្មណ៍ទូលបង្គំឈឺចាប់ ។ ទូលបង្គំមិនអាចធ្វើបានទេ » ។
ច្បាស់ណាស់ បន្ទាប់ពីមានជំនួយមកពីព្រះវិញ្ញាណ ខ្ញុំមានគំនិតថ្មីមួយ ដែលខ្ញុំនិយាយថា « ព្រះវរបិតាសួគ៌អើយ ប៉ុន្តែទ្រង់ស្រឡាញ់នាង ។ តើទ្រង់អាចប្រទានសេចក្ដីស្រឡាញ់ទ្រង់មួយចំណែកដល់ទូលបង្គំដើម្បីស្រឡាញ់នាងបានទេ—ដើម្បីទូលបង្គំអាចស្រឡាញ់នាងផងដែរ ? អារម្មណ៍រឹងរូសរបស់ខ្ញុំបានបន្ទន់ ដួងចិត្តខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ ហើយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមើលឃើញបុគ្គលរូបនេះក្នុងរបៀបមួយផ្សេង ។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមយល់ពីតម្លៃពិតរបស់នាងដូចដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ទតមើល ។ លោកអេសាយបានសរសេរ « ព្រះយេហូវ៉ាបានរុំកន្លែងបាក់បែកនៃរាស្ត្រទ្រង់ ហើយប្រោសឲ្យកន្លែងដែលគេត្រូវវាយបានជាវិញ » ។១០
ពេលបានកន្លងផុតទៅ គម្លាតរវាងពួកយើងត្រូវបានបិទវិញដោយផ្អែមល្ហែម ។ ប៉ុន្តែបើទោះជានាងមិនទទួលយកដួងចិត្តផ្លាស់ប្ដូររបស់ខ្ញុំក្ដី ក៏ខ្ញុំបានរៀនថា ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងអាចឲ្យយើងស្រឡាញ់ ទោះអស់អ្នកដែលយើងអាចគិតថាមិនអាចស្រឡាញ់បានក្ដី បើយើងទូលអង្វរសូមជំនួយរបស់ទ្រង់ ។ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺឧបករណ៍មួយសម្រាប់ការចាក់បង្ហូរសេចក្ដីសប្បុរសមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌យើងដ៏មិនចេះដាច់ ។ យើងត្រូវតែជ្រើសរើសទទួលយក ហើយចងភ្ជាប់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ ដើម្បីឲ្យមានសេចក្ដីសប្បុរសដល់មនុស្សទាំងអស់ ។
នៅពេលយើងប្រគល់ដួងចិត្តយើងថ្វាយព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា នោះយើងផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោកយើង—ទោះជាស្ថានភាពនៅជុំវិញយើងពុំផ្លាស់ប្ដូរក្ដី ។ យើងខិតទៅជិតព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយទទួលអារម្មណ៍ថាទ្រង់ទទួលយកការខិតខំរបស់យើងដ៏ទន់ភ្លន់ដើម្បីក្លាយជាសិស្សពិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ ការញែកដឹង ទំនុកចិត្ត និងសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងចម្រើនឡើង ។
មរមនប្រាប់យើងឲ្យអធិស្ឋានឲ្យអស់ពីថាមពលនៃដួងចិត្តសូមក្ដីស្រឡាញ់នេះ នោះនឹងប្រទានដល់យើងមកពីប្រភពពិត—គឺព្រះវរបិតាសួគ៌ ។១១ មានតែពេលនោះប៉ុណ្ណោះ ដែលយើងអាចក្លាយជាអ្នកជួសជុលការបែកបាក់នៅក្នុងទំនាក់ទំនងនៅលើផែនដីបាន ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ជានិរន្ដរ៍របស់ព្រះវរបិតាយើង ឈោងមករកយើង ដើម្បីនាំយើងត្រឡប់ទៅសិរីល្អ និងអំណរទ្រង់វិញ ។ ទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីមកជួសជុលការបែកបាក់ដែលជាគម្លាតដ៏ធំរវាងយើង និងទ្រង់ ។ ការជួបជុំជាមួយព្រះជាព្រះវរបិតា គឺជាការចាំបាច់នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏យូរអង្វែង និងគោលបំណងដ៏អស់កល្ប ។ យើងត្រូវតែបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងទ្រង់ឥឡូវនេះ ដើម្បីរៀននូវអ្វីដែលសំខាន់ពិត ដើម្បីស្រឡាញ់ដូចជាទ្រង់ស្រឡាញ់ ហើយរីកចម្រើនដូចជាទ្រង់ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទំនាក់ទំនងស្មោះត្រង់របស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះថាសំខាន់ដ៏អស់កល្បជានិច្ចចំពោះពួកទ្រង់ និងពួកយើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។