ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយទទួល
ការ ត្រឡប់ទៅកាន់ទីវត្តមានរបស់ព្រះវិញ ហើយ ទទួលពរជ័យអស់កល្បជានិច្ច ដែលកើតមកពីការចុះ ហើយរក្សាសេចក្តីសញ្ញាគឺជាគោលដៅសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចដាក់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីអើយ ឥឡូវនេះវាជាការចាត់តាំងរបស់ខ្ញុំដើម្បីនិយាយទៅកាន់បងប្អូន ហើយការចាត់តាំងរបស់បងប្អូនគឺត្រូវស្តាប់ ។ គោលដៅរបស់ខ្ញុំគឺត្រូវបញ្ចប់ការនិយាយរបស់ខ្ញុំ ពីមុនបងប្អូនឈប់ស្តាប់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំនឹងធ្វើវាឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព ។
អស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ខ្ញុំបានអង្កេតឃើញថា អស់អ្នកដែលសម្រេចបានកិច្ចការច្រើនបំផុតក្នុងពិភពលោកនេះ គឺជាអ្នកដែលមានទស្សនវិស័យសម្រាប់ជីវិតខ្លួន ដោយមានគោលដៅផ្តោតលើទស្សនវិស័យ និងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួនអំពីរបៀបធ្វើកិច្ចការ ដើម្បីឲ្យសម្រេចបានគោលដៅទាំងនោះ ។ ការដឹងពីទីកន្លែងដែលបងប្អូននឹងទៅ និងរបៀបដែលបងប្អូនរំពឹងថាទៅដល់ទីនោះ អាចនាំឲ្យជីវិតមានន័យ គោលបំណង និងការសម្រេចបាននានា ។
មនុស្សមួយចំនួនពិបាកញែកឲ្យដាច់រវាងគោលដៅ និងផែនការ រហូតដល់ពួកគេរៀនថា គោលដៅមួយគឺជាទិសដៅ ឬទីបញ្ចប់ ឯផែនការវិញគឺជាផ្លូវដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនអាចទៅដល់ទីនោះ ។ ឧទាហរណ៍ យើងអាចមានគោលដៅមួយដើម្បីបើកបរទៅកាន់ទីតាំងមួយដែលយើងមិនស្គាល់ ហើយដូចជាបងប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់មួយចំនួនដឹង ជាញឹកញាប់ពួកយើងជាបុរសគិតថាយើងស្គាល់ផ្លូវទៅដល់ទីនោះ—ដែលជារឿយៗយើងតែងតែនិយាយបែបនេះថា « ខ្ញុំស្គាល់ហើយ—វានៅជិតនេះហ្នឹង » ។ ភរិយាខ្ញុំប្រហែលជាកំពុងតែញញឹម ។ គោលដៅនោះគឺច្បាស់លាស់ ប៉ុន្តែគ្មានផែនការល្អដើម្បីទៅដល់ទិសដៅនោះឡើយ ។
ការដាក់គោលដៅនឹងជាចាប់ផ្តើមដ៏សំខាន់ដោយមានលទ្ធផលដែលចង់បាននៅក្នុងគំនិត ។ ហើយការដាក់ផែនការគឺជាការបង្កើតរបៀបមួយដើម្បីសម្រេចឲ្យបានលទ្ធផលនោះ ។ គន្លឹះសំខាន់ឆ្ពោះទៅរកសុភមង្គលកើតមកពីការដឹងថា តើទិសដៅណាដែលពិតជាសំខាន់បំផុត—ហើយបន្ទាប់មកចំណាយពេលវេលា ការប្រឹងប្រែង និងការយកចិត្តទុកដាក់របស់យើង លើរឿងដែលបង្កើតរបៀបពិតប្រាកដ ដើម្បីសម្រេចនូវលទ្ធផលដែលចង់បាននោះ ។
ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង បានប្រទានគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះដល់យើង អំពីការដាក់គោលដៅ និងផែនការ ។ គោលដៅរបស់ទ្រង់គឺ « ដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់ក្បលជានិច្ចដល់មនុស្ស » ១ ហើយមធ្យោបាយរបស់ទ្រង់ដើម្បីសម្រេចបានគោលដៅនេះ គឺជាផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។
ផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់របស់យើង រួមមានការប្រទានភាពរីកចម្រើន ការពង្រីកខ្លួន ការរៀនសូត្រ រូបកាយនៃជីវិតរមែងស្លាប់ដល់យើង ដែលវាអាចនាំឲ្យយើងប្រែក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់ ។ ការដាក់វិញ្ញាណអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងទៅក្នុងរូបកាយយើង ការរស់នៅតាមការបង្រៀន និងបញ្ញត្តិរបស់ព្រះបុត្រាទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការបង្កើតគ្រួសារអស់កល្ប ធ្វើឲ្យយើងអាចបំពេញគោលដៅនៃអមតៈភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះ សម្រាប់កូនចៅរបស់ទ្រង់ជាមួយទ្រង់ក្នុងនគរសេឡេស្ទាល តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ការដាក់គោលដៅវាងវៃរួមមាន ការយល់ដឹងថា គោលដៅរយៈពេលខ្លីមានប្រសិទ្ធភាពបាន លុះត្រាវាដឹកនាំទៅរកគោលដៅរយៈពេលវែង ដែលយើងបានយល់ដឹងយ៉ាងច្បាស់តែប៉ុណ្ណោះ ។ ខ្ញុំជឿថា គន្លឹះសំខាន់មួយឆ្ពោះទៅរកសុភមង្គលគឺការរៀនអំពីរបៀបដាក់គោលដៅផ្ទាល់ខ្លួនយើង និងបង្កើតផែនការផ្ទាល់ខ្លួនយើង នៅក្នុងគម្រោងនៃផែនការដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។ ប្រសិនបើយើងផ្ដោតទៅលើមាគ៌ាអស់កល្បជានិច្ចនេះ នោះយើងនឹងមានគុណសម្បត្តិពិតប្រាកដ ដើម្បីត្រឡប់ទៅកាន់ទីវត្តមានរបស់ទ្រង់វិញ ។
វាល្អដើម្បីមានគោលដៅ និងផែនការសម្រាប់ការងារ ការសិក្សា ឬសូម្បីតែសម្រាប់កីឡាវាយកូនហ្គោលរបស់យើងផងដែរ ។ វាក៏សំខាន់ផងដែរដើម្បីមានគោលដៅសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ក្រុមគ្រួសារយើង ព្រមទាំងក្រុមប្រឹក្សា និងការហៅបម្រើក្នុងព្រះវិហាររបស់យើង ការណ៍នេះគឺពិតជាពិសេសចំពោះអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ប៉ុន្តែគោលដៅដ៏ធំមហិមា និងដ៏មានអាទិភាពខ្ពស់បំផុតរបស់យើង គប្បីសមស្របទៅនឹងផែនការអស់កល្បរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា « ចូរអ្នកស្វែងរកនគរនៃព្រះ និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់ជាមុនសិន ទើបគ្រប់របស់ទាំងនោះនឹងបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតផង » ។២
អ្នកជំនាញខាងការដាក់គោលដៅប្រាប់យើងថា កាលណាគោលដៅកាន់តែសាមញ្ញ និងច្បាស់លាស់ នោះវានឹងមានប្រសិទ្ធភាពកាន់តែខ្លាំង ។ ពេលយើងអាចសង្ខេបគោលដៅយើងឲ្យទៅជារូបភាពមួយច្បាស់លាស់ ឬឲ្យទៅជាពាក្យមួយ ឬពីរម៉ាត់ដែលមានឥទ្ធិពល និងជានិមិត្តសញ្ញា គោលដៅនោះអាចក្លាយជាផ្នែកមួយនៃខ្លួនយើង ហើយវាដឹកនាំអ្វីៗដែលយើងគិត និងធ្វើស្ទើរតែទាំងស្រុង ។ ខ្ញុំជឿថា មានពាក្យពីរម៉ាត់នៅក្នុងបរិបទនេះ ដែលជានិមិត្តសញ្ញានៃគោលដៅរបស់ព្រះសម្រាប់ពួកយើង ហើយជាគោលដៅសំខាន់បំផុតសម្រាប់ខ្លួនយើង ។ ពាក្យទាំងនោះគឺ ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយ ទទួល ។
ការ ត្រឡប់ ទៅកាន់ទីវត្តមានរបស់ទ្រង់វិញ ហើយ ទទួល ពរជ័យអស់កល្បជានិច្ច ដែលកើតមកពីការចុះ ហើយរក្សាសេចក្តីសញ្ញាគឺជាគោលដៅសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចដាក់ ។
យើង ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយទទួល តាមរយៈការមាន « សេចក្ដីជំនឿដ៏រឹងប៉ឹងលើ [ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ដោយពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើ » ព្រះគុណទ្រង់ ឈាន « ទៅមុខដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានការភ្លឺថ្លានៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប…ដោយទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយកាន់ខ្ជាប់ [ ដរាប ] ដល់ចុងបំផុត » ។៣
លូស៊ីហ្វើរពុំបានទទួលយកផែនការរបស់ព្រះវរបិតាយើងជាផែនការដែលឲ្យយើង ត្រឡប់ ទៅទីវត្តមានរបស់ទ្រង់ ហើយ ទទួល ពរជ័យរបស់ទ្រង់វិញឡើយ ។ ប្រាកដណាស់ លូស៊ីហ្វើរបានបះបោរ ហើយព្យាយាមកែប្រែផែនការរបស់ព្រះវរបិតាយើងទាំងស្រុង គឺវាចង់យកសិរីល្អ កិត្តិយស និងព្រះចេស្តារបស់ព្រះសម្រាប់ខ្លួនវាផ្ទាល់ ។ ជាលទ្ធផល វា និងពលបរិវារវាត្រូវបានបណ្តេញចេញពីវត្តមានរបស់ព្រះ ហើយ « ក្លាយទៅជាសាតាំង មែនហើយ គឺជាអារក្ស ជាបិតានៃអស់ទាំងការកុហក ដើម្បីបញ្ឆោត ហើយដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សខ្វាក់ ហើយដើម្បីដឹកពួកគេយកទៅជាឈ្លើយតាមចិត្តរបស់វា គឺមនុស្សជាច្រើនណាដែលមិនព្រមស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ [ ព្រះអម្ចាស់ ] នោះហើយ » ។៤
ដោយសារតែការជ្រើសរើសនៅជីវិតមុនផែនដីនេះ សាតាំងពុំអាច ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយក៏ពុំអាច ទទួល ផងដែរ ។ អ្វីមួយដែលវាអាចធ្វើនោះគឺប្រឆាំងនឹងផែនការព្រះវរបិតា ដោយប្រើការទាក់ទាញ និងការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាងដែលវាអាចធ្វើបាន ដើម្បីនាំយើងឲ្យធ្លាក់ចុះ ហើយធ្វើឲ្យយើងមានទុក្ខវេទនាដូចជាវាដែរ ។៥ ផែនការរបស់សាតាំងដើម្បីសម្រេចគោលដៅទុច្ចរិតរបស់វា អនុវត្តចំពោះគ្រប់បុគ្គល ជំនាន់ វប្បធម៌ និងសង្គម ។ វាប្រើសំឡេងឮៗ—ជាសំឡេងដែលព្យាយាមសន្ធប់លើសំឡេងតូច ហើយរហៀងនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលអាចបង្ហាញយើងនូវ « គ្រប់អ្វីទាំងអស់ » ដែលយើងគួរតែធ្វើដើម្បី ត្រឡប់ទៅវិញហើយ ទទួល ។៦
សំឡេងទាំងនោះជាសំឡេងនៃអស់អ្នកដែលព្រងើយកន្តើយនឹងសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អ និងអស់អ្នកដែលប្រើប្រាស់អ៊ិនធើរណែត ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងបោះពុម្ព វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និងខ្សែភាពយន្ត ដើម្បីបង្ហាញក្នុងរបៀបមួយដែលទាក់ទាញឲ្យមានភាពអសីលធម៌ ហិង្សា ពាក្យសម្តីបាតផ្សា គំនិតស្មោគគ្រោក និងថោកទាប ដើម្បីបង្វែរយើងចេញពីគោលដៅ និងផែនការដែលយើងមានសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចនោះ ។
សំឡេងទាំងនេះក៏អាចរួមមានបុគ្គលដែលមានចេតនាល្អ តែបានខ្វាក់ដោយសារតែទស្សនៈរបស់មនុស្សប្រុសស្រីខាងលោកិយនេះ និងបុគ្គលដែលព្យាយាមបំផ្លាញសេចក្តីជំនឿ ហើយបង្វែរការផ្តោតទៅលើភាពអស់កល្បចេញពីអស់អ្នកដែលព្យាយាម ត្រឡប់ ទៅកាន់ទីវត្តមានរបស់ព្រះវិញ ហើយ ទទួល « គ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតា [ របស់យើង ] មាន » ។៧
ខ្ញុំបានឃើញថា ដើម្បីបន្តផ្តោតលើ ការត្រឡប់ទៅវិញ និង ការទទួល ពរជ័យដែលបានសន្យា នោះខ្ញុំត្រូវតែចំណាយពេលជាទៀងទាត់សួរខ្លួនខ្ញុំថា « តើខ្ញុំធ្វើបានប៉ុណ្ណាហើយ ? »
វាដូចជាការសម្ភាសន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ជាឯកជនមួយជាមួយខ្លួនឯង ។ ហើយប្រសិនបើវាស្ដាប់ទៅដូចជាចម្លែកនោះ ចូរគិតអំពីសំណួរនេះ ៖ តើមាននរណានៅក្នុងលោកនេះមាននរណាខ្លះ ដែលស្គាល់បងប្អូនច្បាស់ជាងខ្លួនឯងនោះ ? បងប្អូនស្គាល់គំនិត សកម្មភាពឯកជន បំណងប្រាថ្នា និងក្តីសុបិនខ្លួនឯង គោលដៅ និងផែនការខ្លួនឯង ។ ហើយបងប្អូនស្គាល់ពីរបៀបដែលបងប្អូនរីកចម្រើននៅលើផ្លូវនៃ ការត្រឡប់ទៅវិញនិង ការទទួលជាងនរណាៗទាំងអស់ ។
ដើម្បីផ្តល់ការណែនាំដល់ខ្ញុំអំឡុងពេលពិនិត្យមើលឡើងវិញជាឯកជនផ្ទាល់ខ្លួន នោះ ខ្ញុំចូលចិត្តអាន ហើយពិចារណាអំពីពាក្យពេចន៍ដែលពិចារណាអំពីខ្លួនឯងដែលមាននៅក្នុង អាលម៉ាជំពូកទីប្រាំ ដែលក្នុងនោះអាលម៉ា សួរដូច្នេះ ៖ « តើអ្នករាល់គ្នាបានកើតមកពីព្រះនៅក្នុងវិញ្ញាណហើយឬនៅ ? តើអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះភក្ត្ររបស់ទ្រង់នៅក្នុងទឹកមុខរបស់អ្នកហើយឬនៅ ? តើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនេះ នៅក្នុងដួងចិត្តអ្នកហើយឬនៅ ? »៨ សំណួររបស់អាលម៉ាគឺជាការរំឮកមួយអំពីអ្វីដែលគួរតែរួមបញ្ចូលក្នុងគោលដៅ និងផែនការរបស់យើងដើម្បី ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយទទួល ។
ចូរចាំអំពីការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា « អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក ។
ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសម្រាកដល់ព្រលឹង » ។៩
នៅពេលយើងបង្កើនសេចក្តីជំនឿយើងលើព្រះចេស្តារបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងការប្រទានសេចក្ដីសម្រាកដល់ព្រលឹងរបស់យើង ដោយការអភ័យទោសអំពើបាប ការប្រោសលោះទំនាក់ទំនងដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ ការព្យាបាលរបួសខាងវិញ្ញាណដែលឃាំងមិនឲ្យមានការរីកចម្រើន ការពង្រឹង និងធ្វើឲ្យយើងអាចអភិវឌ្ឍលក្ខណៈនៃព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងកាន់តែមានអំណរគុណជ្រាលជ្រៅដល់ ដង្វាយធួនដ៏មហស្ចារ្យនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ។១០
អំឡុងពេលសប្តាហ៍ខាងមុខនេះ ចូរឆ្លៀតពេលពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវគោលដៅ និងផែនការជីវិតរបស់អ្នក ហើយចូរប្រាកដថាវាស្របជាមួយនឹងផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។ ប្រសិនបើបងប្អូនត្រូវតែប្រែចិត្ត ហើយផ្លាស់ប្តូរ នោះចូរពិចារណាធ្វើវាភ្លាមទៅ ។ ចូរចំណាយពេលគិតប្រកបដោយការអធិស្ឋានអំពីការផ្លាស់ប្តូរនានា ដែលចាំបាច់ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យរក្សា « ភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អនៃព្រះ » ។១១
យើងត្រូវដាក់គោលលទ្ធិ និងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាចំណុចសំខាន់ក្នុងគោលដៅ និងផែនការរបស់យើង ។ ប្រសិនបើគ្មានទ្រង់ទេ នោះក៏គ្មានគោលដៅអស់កល្បដែរ ហើយផែនការរបស់យើងដើម្បីសម្រេចនូវគោលដៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងនឹងបរាជ័យជាមិនខាន ។
ជំនួយមួយបន្ថែមទៀតនោះគឺ « ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់នៃពួកសាវក » ១២ ដែលត្រូវបានបង្ហាញដល់សមាជិកសាសនាចក្រនៅថ្ងៃទី ១ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០០ ។ សូមដាក់ឯកសារនេះនៅកន្លែងណាដែលបងប្អូនអាចឃើញវា ហើយឆ្លៀតពេលពិនិត្យមើលសេចក្តីថ្លែងនីមួយៗ នៅក្នុងទីបន្ទាល់ដ៏បំផុសគំនិតអំពីព្រះគ្រីស្ទនេះឡើងវិញ ដែលថ្លែងដោយសាក្សីពិសេសរបស់ទ្រង់ ដែលបានចុះហត្ថលេខានោះ ។
ខ្ញុំជំរុញឲ្យបងប្អូនសិក្សាឯកសារនោះជាមួយនឹង « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ។ ជារឿយៗ យើងនិយាយអំពីការប្រកាសដល់ក្រុមគ្រួសារ ប៉ុន្តែចូរចាំថាត្រូវអានវានៅក្នុងបរិបទនៃព្រះចេស្តាក្នុងការសង្គ្រោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ ។ ប្រសិនបើគ្មានព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ទេនោះ ការរំពឹងទុកដ៏ជាទីពេញចិត្តរបស់យើងនឹងពុំត្រូវបានបំពេញឡើយ ។ ដូចក្នុងការប្រកាសដល់ក្រុមគ្រួសារបានចែងថា ៖ « ផែនការនៃសុភមង្គលដ៏ទេវភាពនេះ ផ្តល់លទ្ធភាពដល់ទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារឲ្យចេះតែបន្តមានរហូតហួសពីសេចក្តីស្លាប់ ។ ពិធីបរិសុទ្ធ និង សេចក្តីសញ្ញាពិសិដ្ឋនានា ដែលមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អាចធ្វើឱ្យបុគ្គលម្នាក់ៗត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវិញ ហើយដើម្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារ អាចត្រូវបានរួបរួមគ្នាដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ។១៣
ការណ៍នេះអាចកើតឡើងបាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានពលិកម្ម និងជាព្រះប្រោសលោះនៃពិភពលោកតែប៉ុណ្ណោះ ។
ក្នុងបរិបទនេះ បងប្អូនក៏អាចពិចារណាមើលបទគម្ពីរ ដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងរបស់បងប្អូនអំពីសេចក្តីពិតជាក់លាក់នានា ដែលមាននៅក្នុង « ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ » ។
ការអាន « ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ » ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន គឺដូចជាការអានទីបន្ទាល់របស់ម៉ាថាយ, ម៉ាកុស, លូកា, យ៉ូហាន និង ព្យាការីនានានៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនផងដែរ ។វានឹងបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូនលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជួយបងប្អូនឲ្យបន្តផ្តោតចិត្តលើទ្រង់ ពេលបងប្អូនធ្វើតាមផែនការដើម្បីឈានទៅដល់គោលដៅអស់កល្បរបស់បងប្អូន ។
ទោះបីជាយើងមានកំហុស ភាពទន់ខ្សោយ ការងាកចេញ និងអំពើបាបក្តី ក៏ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអនុញ្ញាតឲ្យយើងប្រែចិត្ត រៀបចំខ្លួនដើម្បី ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយ ទទួល ពរជ័យដ៏ឥតប្រៀបផ្ទឹមបានពីព្រះដែលទ្រង់បានសន្យាថា—រស់នៅជារៀងរហូតជាមួយព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រានៅក្នុងលំដាប់ដ៏ខ្ពស់បំផុតនៃនគរសេឡេស្ទាល ។១៤
ឥឡូវនេះដូចបងប្អូនទាំងអស់គ្នាដឹងថា គ្មាននរណាម្នាក់នឹងគេចផុតពីសេចក្តីស្លាប់ឡើយ ហេតុដូច្នេះហើយគោលដៅ និងផែនការរយៈពេលវែងរបស់យើងគួរតែដូច្នេះ ពេលយើង ត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងវិញយើងនឹង ទទួលគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលទ្រង់បាន គ្រោងទុកសម្រាប់យើងម្នាក់ៗ ។១៥
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា គ្មានគោលដៅនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ណា ប្រសើរជាងគោលដៅដើម្បីទៅរស់នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះមាតាបិតាសួគ៌យើង និងព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់របស់យើងគឺព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ ។ ប៉ុន្តែវាលើសពីគោលដៅ របស់យើង ទៅទៀត—វាក៏ជាគោលដៅ របស់ពួកទ្រង់ ផងដែរ ។ ពួកទ្រង់មានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតខ្ចោះចំពោះពួកយើង ច្រើនជាងអ្វីដែលយើងអាចដឹងទៅទៀត ។ ពួកទ្រង់គាំទ្រយើងទាំងស្រុង យ៉ាងពេញលេញ និងអស់កល្បតទៅ ។ យើងគឺជាកិច្ចការរបស់ពួកទ្រង់ ។ សិរីល្អរបស់យើងគឺជាសិរីល្អរបស់ពួកទ្រង់ ។ លើសពីអ្វីៗផ្សេងទៀត ពួកទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទៅផ្ទះ—គឺ ត្រឡប់ទៅវិញហើយ ទទួលសុភមង្គលអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងវត្តមានរបស់ពួកទ្រង់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ នៅតែមួយសប្តាហ៍ទៀតទេ យើងនឹងប្រារព្ធធ្វើបុណ្យ Palm Sunday—ជាបុណ្យរំឭកដល់ការយាងចូលក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ នៅពីរសប្តាហ៍ទៀត យើងនឹងប្រារព្ធធ្វើបុណ្យអ៊ីស្ទើរ—ជាបុណ្យរំឭកដល់ការមានជ័យជម្នះលើសេចក្តីស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
នៅពេលយើងផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់លើព្រះអង្គសង្គ្រោះអំឡុងពេលនៃថ្ងៃអាទិត្យដ៏ពិសេសទាំងពីរនេះ ចូរយើងចងចាំដល់ទ្រង់ ហើយរំឭកការតាំងចិត្តពេញមួយជីវិតយើងដើម្បីកាន់តាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ ចូរយើងសម្លឹងមើលជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនយើងឲ្យបានស៊ីជម្រៅ ដោយដាក់គោលដៅផ្ទាល់ខ្លួន ហើយផ្តោតលើផែនការរបស់យើង ឲ្យស្របជាមួយនឹងផែនការរបស់ព្រះ ក្នុងរបៀបមួយដែលចុងបញ្ចប់វានឹងដឹកនាំយើងឆ្ពោះទៅរកឯកសិទ្ធិដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្លួន ដើម្បី ត្រឡប់ទៅវិញហើយ ទទួលដែលនេះជាការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។