Ang Sinsero nga Tinguha sa Kalag
Ang matag higayon sa bililhong pag-ampo mahimong sagrado nga panahon nga gigahin uban sa atong Amahan, diha sa pangalan sa Anak, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo.
Sa pakigbisog sa pagkamortal, wala gayud kita mag-inusara sa pagtuman sa atong buluhaton, sa pagpakig-away sa atong gubat, sa pag-atubang sa kalisdanan o sa wala matubag nga mga pangutana. Nagtudlo si Jesukristo sa usa ka sambingay “nga kinahanglan magaampo sila kanunay ug dili magkaluya.” Nag-istorya Siya bahin sa usa ka maghuhukom kinsa wala mopasidungog sa Dios ug walay pagtahud sa katawhan. Balik-balik, usa ka balo ang miduol kaniya, nga nangamuyo nga panalipdan siya batok sa iyang kaaway. Sa makadiyot, ang maghuhukom walay gitanyag nga kahupayan alang kaniya. Apan ang resulta sa iyang matinud-anon, makanunayong pangamuyo, ang maghuhukom sa katapusan naghunahuna, “Apan kay nagasamok man kanako kining babayeng balo, ako na lang siyang panalipdan, basin unya hinoon maugtas ako sa iyang kanunayng pagbalik-balik.”
Dayon si Jesus mipasabut:
“Ug dili ba hatagan sa Dios og hustisya ang iyang mga pinili, nga nagatuwaw ngadto kaniya sa maadlaw ug sa magabii … ?
“Sultihan ko kamo nga sa madali iyang hatagan silag hustisya.”
Ug dayon ang Ginoo nangutana niini: “Ngani, inig-abut sa Anak sa Tawo, makakaplag ba kaha siyag pagtuo dinhi sa yuta?”1
Importante ang pag-ampo sa pagpalambo sa pagtuo. Kon ang Ginoo moanhi pag-usab, makakita ba siya og mga tawo kinsa nakahibalo unsaon sa pag-ampo pinaagi sa pagtuo ug kinsa andam sa pagdawat og kaluwasan? “Kay ang tanan nga motawag sa ngalan sa Ginoo pagaluwason.”2 Mga anak kita sa mahigugmaong Langitnong Amahan, ug mahimong makatagamtam kita og personal nga pagpakigsulti Kaniya kon kita mag-ampo “sa kinasingkasing, uban sa tinuod nga katuyoan, nga may hugot nga pagtuo ni Kristo”3 ug dayon molihok sumala sa mga tubag nga atong madawat pinaagi sa mga pag-aghat sa Espiritu Santo. Pinaagi sa pagtuo mag-ampo kita, maminaw kita, ug mosunod kita, aron kita makakat-on nga mahiusa sa Amahan ug sa Anak.4
Ang pag-ampo nga dunay pagtuo moabli og paagi aron makadawat og mahimayaong mga panalangin gikan sa langit. Ang Manluluwas nagtudlo:
“Pangayo, ug kamo pagahatagan; pangita, ug kamo makakaplag; pagtuktok, ug kamo pagaablihan:
“Kay ang tanan nga magapangayo magadawat; ug ang magapangita makakaplag; ug ang magatuktok pagaablihan.”5
Kon maghandum kita nga makadawat, kinahanglan kitang mangayo, mangita, ug manuktok. Sa iyang pagpangita sa kamatuoran, si Joseph Smith nagbasa gikan sa mga kasulatan: “Ug kon aduna man kaninyoy nakulangan og kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga nagapanghatag ngadto sa tanang mga tawo sa madagayaon gayud, ug sa walay pagpamoyboy; ug kini igahatag kaniya.”6 Agig tubag sa iyang pag-ampo nga dunay pagtuo, ang kalangitan nabuksan. Ang Dios nga Amahan ug ang Iyang Anak, nga si Jesukristo, mikunsad diha sa himaya ug nakigsulti ngadto ni Joseph Smith, nga nagsugod sa dispensasyon sa kahingpitan sa panahon. Alang kanato, ang milagruso nga pagkaayo, gamhanang panalipod, balaang kahibalo, makapalingkawas nga kapasayloan, ug bililhong kalinaw mao ang pipila ka mga tubag nga moabut kon mohalad kita og “sinsero nga tinguha sa kalag”7 pinaagi sa pagtuo
Mag-ampo kita sa atong Amahan sa pangalan ni Jesukristo, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo, sa ingon misangpit sa tulo ka mga sakop sa Dios nga Kapangulohan diha sa atong pag-ampo.
Mag-ampo kita sa atong Langitnong Amahan ug Kaniya lamang kay Siya ang “Dios sa langit, kinsa walay kinutuban ug mahangturon, gikan sa kahangturan ngadto sa kahangturan … , ang tigtukod sa langit ug sa yuta, ug sa tanan nga mga butang diin anaa kanila.” Isip atong Tiglalang, mihatag Siya og mga sugo nga kita “kinahanglang maghigugma ug mag-alagad kaniya, ang bugtong buhi ug tinuod nga Dios, ug nga siya lamang ang bugtong binuhat kinsa [kita] kinahanglan magsimba.”8
Samtang mag-ampo kamo sa Langitnong Amahan pinaagi sa pagtuo, “siya mohupay kaninyo sa inyong mga kasakit, … [ug kamo] magbusog sa iyang gugma.”9 Si Presidente Henry B. Eyring mipakigbahin nga ang mga pag-ampo sa iyang amahan atol sa walay dag-anan nga pakigbugno sa kanser nagtudlo kaniya og lawom nga personal nga relasyon tali sa Dios ug sa Iyang mga anak:
“Sa dihang migrabe na ang iyang sakit, nakita namo siya sa buntag nga miluhod dapit sa iyang higdaanan. Naglisud na kaayo siya sa pagbalik sa iyang higdaanan. Gisultihan mi niya nga nag-ampo siya aron mangutana sa Langitnong Amahan nganong kinahanglan pa siyang mag-antus og maayo nga kanunay man unta siyang naningkamot sa pagbinuotan. Siya miingon nga usa ka malumo nga tubag ang miabut: ‘Ang Dios nagkinahanglan og maisug nga mga anak.’
“Ug siya milahutay hangtud sa katapusan, misalig nga ang Dios nahigugma kaniya, naminaw kaniya, ug mobayaw kaniya. Napanalanginan siya nga sayo sa iyang kinabuhi nahibalo siya ug dili gayud makalimot nga ang mahigugmaong Dios sama ra kaduol sa usa ka pag-ampo.”10
Mag-ampo kita pinaagi sa pangalan ni Jesukristo tungod kay ang atong kaluwasan anaa ni Kristo, ug “walay bisan unsa pang lain nga ngalan sa silong sa langit nga gikahatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita.”11 Makaduol kita sa Amahan pinaagi sa sagradong pangalan ni Jesukristo12 tungod kay Siya ang atong Manlalaban sa Amahan ug Siya ang nangamuyo alang atong kawsa.13 Siya nag-antus, nagkadugo, ug namatay aron sa paghimaya sa Iyang Amahan, ug ang Iyang maloloy-ong pangamuyo alang kanato nag-abli sa ganghaan sa matag usa kanato aron makaangkon og kalinaw niining kinabuhia ug kinabuhing dayon sa kalibutan nga moabut. Dili Siya gusto nga kita mag-antus pa o molahutay og daghan pang mga pagsulay kay sa gikinahanglan. Gusto Niya nga modangup kita Kaniya ug motugot Kaniya sa pagpagaan sa atong mga palas-anon, sa pag-ayo sa atong kasingkasing, ug sa paglimpyo sa atong mga kalag pinaagi sa Iyang makalimpyo nga gahum. Dili kita buot mopasipala sa Iyang pangalan pinaagi sa pagsag-ulo ug pagbalik-balik sa mga pulong. Ang sinsero nga mga pag-ampo nga ihalad sa balaang pangalan ni Jesukristo mao ang pagpahayag sa atong gugma, sa atong mahangturong pasalamat, ug sa atong lig-ong tinguha sa pag-ampo sama sa Iyang pag-ampo, sa pagbuhat sama sa Iyang gibuhat, ug mahimong sama Kaniya.
Mag-ampo kita pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo tungod kay “siya nga nangayo pinaagi sa Espiritu nangayo sumala sa kabubut-on sa Dios.”14 Kon kita mag-ampo uban sa pagtuo, ang Espiritu Santo makagiya sa atong mga hunahuna aron nga ang atong mga pulong motukma sa kabubut-on sa Dios. “Ayaw pangayo, nga kamo mousik-usik niini diha sa inyong kahigal, apan pangayo uban sa kaugdang nga dili matarug, nga kamo dili magpadala sa bisan unsa nga pagtintal, apan nga kamo moalagad sa tinuod ug buhi nga Dios.”15
“Dili lang importante nga masayud kita unsaon sa pag-ampo, apan importante usab nga masayud kita unsaon sa pagdawat sa tubag sa atong pag-ampo, aron makaila, aron maalerto, aron makakita uban ang klaro nga panan-aw ug pagsabut uban sa klaro nga kabubut-on ug katuyoan sa Dios mahitungod kanato.”16
Si Presidente Eyring mipakigbahin: “Duna koy mga pag-ampo nga natubag. Kadto nga mga tubag nahimong klaro kaayo sa dihang ang akong gusto napugngan pinaagi sa usa ka dili gayud mapugngan nga panginahanglan aron masayud unsa ang gusto sa Dios. Niini dayon nga higayon ang tubag gikan sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan mahimo na nga isulti ngadto sa hunahuna pinaagi sa ligdong, hinay nga tingog ug mahimong isulat sa kasingkasing.”17
Sa dihang ang Manluluwas misulod sa Tanaman sa Getsemani, masulub-on kaayo Siya, gani hangtud na sa kamatayon. Sa Iyang paghingutas, ang bugtong Niyang madangpan mao ang Iyang Amahan. Nangamuyo Siya, “Kon mahimo man, isaylo lang kanako kining kopa.” Apan midugang Siya, “Ngani, dili sumala sa akong pagbuot kondili sa imo.”18 Bisan og walay sala, ang Manluluwas gitawag sa “[pag-antus] sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang,” lakip sa mga sakit ug mga balatian sa Iyang mga katawhan. “[Siya] nag-antus sumala sa unod nga siya unta modala diha kaniya sa mga sala sa iyang mga katawhan, nga siya unta mopapas sa ilang mga kalapasan sumala sa gahum sa iyang pagluwas.”19 Tulo ka higayon Siya nag-ampo, “Amahan, matuman ang Imong kabubut-on.”20 Ang kopa wala kuhaa. Sa mapainubsanon, matinud-anong pag-ampo nalig-on Siya sa pagpadayon ug pagtuman sa Iyang balaan nga misyon sa pag-andam sa atong kaluwasan, nga kita unta maghinulsol, motuo, mosunod, ug makaangkon sa mga panalangin sa kahangturan.
Ang mga tubag nga atong madawat sa pag-ampo tingali dili mao ang atong gitinguha. Apan sa panahon sa kasamok, ang atong mga pag-ampo mahimong usa ka suporta sa gugma ug malumo nga kalooy. Sa atong pangamuyo, unta malig-on kita sa pagpadayon ug pagtuman sa tanan nga gi-orden nga atong buhaton. Ngadto sa Iyang mga Santos nga nagpuyo sa malisud nga panahon, ang Ginoo miingon, “Himoa nga ang inyong mga kasingkasing mahupay … ; kay ang tanan nga mga tawo ania sa akong mga kamot; pagmalinawon ug hibaloi nga Ako mao ang Dios.”21
Bisan ang atong pag-ampo gihalad sa pribado, uban sa atong pamilya, diha sa simbahan, o sa templo; mag-ampo man kita uban sa masulub-on nga kasingkasing ug mahinulsulon nga espiritu sa pagpangayo og kapasayloan, langitnong kaalam o kalig-on sa paglahutay, mag-ampo kita kanunay nga puno ang kasingkasing, magpadayon sa pag-ampo ngadto sa Dios sa kanunay alang sa atong kaayohan ug usab alang sa kaayohan niadtong kinsa naglibut kanato. Ang sinsero nga mga tinguha nga gihalad sa diwa sa pagpasalamat alang sa daghang mga panalangin ug pasalamat alang sa mga leksyon sa kinabuhi magtisok sa atong kasingkasing og makanunayon nga pagtuo diha ni Kristo, usa ka “kahayag sa paglaum, ug usa ka gugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo.”22
Ang pag-ampo usa ka gasa gikan sa Dios. Dili kinahanglan nga mobati kita nga nawala o nag-inusara. Ako mopamatuod nga ang matag higayon sa bililhong pag-ampo mahimong sagrado nga panahon nga gigahin uban sa atong Amahan, diha sa pangalan sa Anak, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo. Sa sagradong pangalan ni Jesukristo, amen.