2010–2019
Verheft u in kracht, zusters in Zion
Oktober 2016


Verheft u in kracht, zusters in Zion

Om bekeerde verbondsbewaarsters te zijn, moeten we de essentiële leerstellingen van het evangelie bestuderen en een onwrikbaar getuigenis van hun waarheid hebben.

Wat fijn is het om met de meisjes, de jongevrouwen en de vrouwen van de kerk in dit Conferentiecentrum samen te zijn. Wij denken ook aan de duizenden andere zusters over de hele wereld die deze bijeenkomst volgen, en ik ben dankbaar dat wij vanavond in eensgezindheid verenigd kunnen zijn.

In oktober 2006 hield president Gordon B. Hinckley een toespraak met de titel ‘Verheft u, mannen Gods’, vernoemd naar een lofzang uit 1911.1 Daarin werden de mannen van de kerk opgeroepen zich te verheffen en te verbeteren. Die toespraak kwam in mij op toen ik bad om te weten waarover ik het met u moest hebben.

Zusters, wij leven in ‘zware tijden’.2 Dat hoeft ons niet te verbazen. Ze worden al duizenden jaren voorzegd ter waarschuwing en aansporing, zodat we ons kunnen voorbereiden. In hoofdstuk acht van het boek Mormon staat een ontstellend nauwkeurige beschrijving van onze tijd. In dit hoofdstuk zegt Moroni dat hij onze tijd heeft gezien, met oorlogen en geruchten van oorlogen, grote verontreinigingen, moorden, plunderingen, en mensen die zeggen dat goed en kwaad in de ogen van God niet bestaan. Hij beschrijft hoogmoedige mensen die alleen om dure kleding geven en godsdienst bespotten. Hij zag dat mensen zo aan wereldse zaken vasthielden dat ze ‘de behoeftigen en de naakten en de zieken en de ellendigen aan [hen lieten] voorbijgaan’3.

Moroni stelt ons in deze tijd een gewetensvraag. Hij zegt: ‘Waarom schaamt u zich om de naam van Christus op u te nemen?’4 Deze aanklacht beschrijft de groeiende wereldsgezindheid van onze maatschappij.

In Mattheüs naar Joseph Smith staat dat zelfs zij ‘die volgens het verbond de uitverkorenen zijn’5 in de laatste dagen zullen worden misleid. Zij die tot het verbond behoren, slaat op de meisjes, jongevrouwen en zusters van de kerk die zijn gedoopt en met hun hemelse Vader verbonden hebben gesloten. Ook wij kunnen door valse leerstellingen worden misleid.

Zusters, ik denk niet dat de omstandigheden er in de toekomst op zullen verbeteren. Uitgaande van de huidige trend moeten we ons op de komende stormen voorbereiden. We kunnen in wanhoop de handdoek in de ring gooien, maar als verbondsvolk hoeven wij nooit te wanhopen. Ouderling Gary E. Stevenson heeft gezegd: ‘De genereuze compensatie die onze hemelse Vader ons geeft omdat we in zware tijden leven, houdt ook in dat we in de volheid der tijden leven.’6 Ik houd van deze troostende uitspraak.

Een jaar geleden zei president Russell M. Nelson: ‘Aanvallen tegen de kerk, onze leer en onze manier van leven zullen toenemen. Om die reden hebben we vrouwen met een fundamenteel begrip van de leer van Christus nodig, die met dat begrip een generatie zullen opvoeden en onderwijzen die zonde kan weerstaan. Wij hebben vrouwen nodig die misleiding in al haar vormen kunnen herkennen. Wij hebben vrouwen nodig die weten hoe ze uit de macht kunnen putten die God beschikbaar stelt aan wie hun verbonden nakomen, en die hun geloof met zelfvertrouwen en naastenliefde verwoorden. Wij hebben vrouwen met de moed en visie van onze moeder Eva nodig.’7

Dankzij deze boodschap weet ik dat wij ondanks de huidige omstandigheden veel redenen hebben om ons te verheugen en optimistisch te zijn. Ik geloof met heel mijn hart dat wij als zusters de aangeboren kracht en het geloof hebben dat ons zal helpen de beproevingen van de laatste dagen te overwinnen. Zuster Sheri Dew heeft gezegd: ‘Ik geloof dat het koninkrijk van God van de ene dag op de andere zou veranderen als we de volledige invloed van bekeerde vrouwen die zich aan hun verbonden houden, loslieten.’8

We dienen ons samen in te zetten om tot bekering te komen en onze verbonden na te komen. Daarom moeten wij meisjes en vrouwen zijn die de essentiële leerstellingen van het evangelie bestuderen en een onwrikbaar getuigenis van hun waarheid hebben. Ik ben van mening dat er drie aspecten fundamenteel voor een sterk getuigenis en essentieel voor ons begrip zijn.

Ten eerste moeten wij erkennen dat God, onze eeuwige Vader, en zijn Zoon, Jezus Christus, centraal staan in ons geloof en heil. Jezus Christus is onze Heiland en Verlosser. Wij dienen zijn verzoening te bestuderen en te begrijpen en ze dagelijks toe te passen. Bekering is een van onze grootste zegeningen die ons op koers houdt. We dienen Jezus Christus als ons belangrijkste voorbeeld te beschouwen. Wij dienen ons gezin en onze leerlingen voortdurend in het grote heilsplan van onze Vader en in de leer van Christus te onderwijzen.

Ten tweede dienen wij te begrijpen dat de herstelling van de leer, de organisatie en de priesterschapssleutels in deze laatste dagen noodzakelijk was. Wij dienen een getuigenis van de profeet Joseph Smith te hebben, dat hij door de Heer is gekozen en aangesteld om zijn herstelling tot stand te brengen, en te erkennen dat hij de vrouwen van de kerk heeft verenigd zoals dat vroeger in de kerk van Christus gebeurde.9

Ten derde dienen wij de tempelverordeningen en -verbonden te bestuderen en te begrijpen. De tempel staat in het middelpunt van onze heiligste overtuigingen en de Heer vraagt dat wij hem bezoeken, nadenken, bestuderen en er persoonlijke betekenis en toepassing aan geven. Dan zullen wij uit de tempelverordeningen begrijpen dat de goddelijke macht in ons leven aanwezig is10 en dat wij dankzij de tempelverordeningen gewapend kunnen zijn met de macht van God, en dat zijn naam op ons kan rusten, zijn heerlijkheid ons kan omringen en zijn engelen over ons kunnen waken.11 Ik vraag mij af of we de macht van deze beloften ten volle benutten.

Zusters, zelfs de jongsten onder ons kunnen zich in geloof verheffen en een belangrijke rol in de opbouw van het koninkrijk van God spelen. Het getuigenis van kinderen ontstaat als ze de Schriften lezen of beluisteren, dagelijks bidden en bewust aan het avondmaal deelnemen. Alle kinderen en jongevrouwen kunnen hun steun aan de gezinsavond geven en eraan meewerken. Jullie kunnen als eerste op jullie knieën zitten bij het gezinsgebed. Zelfs als jullie thuissituatie niet ideaal is, kan jullie persoonlijk voorbeeld van het getrouw naleven van het evangelie jullie familie en vrienden beïnvloeden.

Jongevrouwen in de kerk behoren zichzelf te beschouwen als essentiële deelnemers aan het verlossingwerk dat door de priesterschap wordt geleid, en niet alleen als toeschouwers en assistentes. Jullie hebben roepingen en worden door hen die de sleutels van het priesterschap bezitten, aangesteld om met macht en gezag in dit werk leiding te geven. Als je je roeping als klaspresidente grootmaakt, je geestelijk voorbereidt, samen overlegt, je klasgenoten de helpende hand reikt en elkaar het evangelie onderwijst, vervul je je taak in dit werk en worden jij en je leeftijdsgenoten gezegend.

Alle vrouwen dienen zichzelf als essentiële deelnemers aan het werk van de priesterschap te beschouwen. Vrouwen van deze kerk zijn presidentes, raadgeefsters, leraressen, leden van raden, zusters en moeders, en het koninkrijk van God kan niet functioneren tenzij wij ons verheffen en onze plichten in geloof vervullen. Soms moeten we gewoon een beter beeld hebben van wat mogelijk is.

Afbeelding
Zuster Maldonado en zuster Oscarson

Onlangs ontmoette ik in Mexico een zuster die begrijpt wat het betekent om haar roeping in geloof groot te maken. Marffissa Maldonado werd drie jaar geleden geroepen als zondagsschoolleerkracht voor de jongeren. Toen ze werd geroepen, had ze zeven cursisten, maar nu heeft ze er geregeld twintig. Ik vroeg haar vol verbazing hoe ze dat aantal zo had doen groeien. Ze zei nederig: ‘O, ik heb dit niet alleen gedaan. Alle klasgenoten hebben meegeholpen.’ Samen hadden ze de namen van de minderactieve jongeren opgezocht en waren ze op pad gegaan om hen terug naar de kerk uit te nodigen. Dankzij hun inspanningen heeft ook iemand zich laten dopen.

Afbeelding
Zondagsschoolklas in Mexico

Zuster Maldonado heeft op sociale media een pagina aangemaakt met de naam ‘Ik ben een kind van God’ waarop ze enkele keren per week inspirerende gedachten en Schriftteksten plaatst. Ze stuurt haar cursisten vaak een berichtje met een opdracht of een aanmoediging. Ze vindt het belangrijk om op hun niveau te communiceren, en het werkt. Ze vertelde me gewoonweg: ‘Ik hou van mijn cursisten.’ Ik kon deze liefde voelen toen ze over hun inspanningen vertelde, en haar voorbeeld herinnerde mij aan wat iemand in geloof en daad met de hulp van de Heer in dit werk kan verwezenlijken.

Onze jongeren staan dagelijks voor moeilijke vragen en velen van ons hebben dierbaren die vertwijfeld op zoek zijn naar antwoorden. Het goede nieuws is dat er antwoorden zijn. Luister naar de recente boodschappen van onze leiders. Ze sporen ons aan om het plan van geluk van onze hemelse Vader te bestuderen en te begrijpen. We worden in de proclamatie over het gezin aan die beginselen herinnerd.12 We worden aangemoedigd om deze bronnen te gebruiken als de maatstaf die ons op het enge en smalle pad houdt.

Zo’n jaar geleden bezocht ik een moeder van jonge kinderen die had besloten actie te ondernemen om haar kinderen te beschermen tegen de negatieve invloeden van het internet en op school. Elke week kiest ze een onderwerp, vaak iets waarover online gediscussieerd wordt, en ze voert in de loop van de week gesprekken zodat haar kinderen vragen kunnen stellen en zich zo een evenwichtig en eerlijk beeld van de vaak moeilijke vraagstukken kunnen vormen. Ze maakt van haar huis een veilige plek waar de kinderen vragen stellen en betekenisvol evangelieonderwijs krijgen.

Ik vrees dat we zo onder druk staan om geen aanstoot te geven dat we soms nalaten de juiste beginselen te onderwijzen. We leren onze jongevrouwen niet dat het uiterst belangrijk is zich op het moederschap voor te bereiden, omdat we ongehuwde of kinderloze vrouwen niet willen beledigen, of omdat we niet beschuldigd willen worden van het verstikken van keuzevrijheid. Anderzijds benadrukken we het belang van onderwijs te weinig, omdat we niet de indruk willen wekken dat het belangrijker is dan het huwelijk. We verklaren niet dat onze hemelse Vader het huwelijk definieert tussen man en vrouw, omdat we mensen met homoseksuele gevoelens niet willen kwetsen. En we praten maar met moeite over geslachtskwesties en gezonde seksualiteit.

We dienen zeker enige sensitiviteit aan de dag te leggen, zusters, maar laten we ook ons gezond verstand en ons begrip van het heilsplan gebruiken om onze kinderen en jongeren vrijmoedig en duidelijk de nodige evangeliebeginselen bij te brengen die ze dienen te begrijpen om zich in de wereld staande te houden. Als wij onze kinderen en jongeren niet duidelijk de ware leer bijbrengen, dan zal de wereld hun de leugens van Satan leren.

Ik hou van het evangelie van Jezus Christus en ik ben eeuwig dankbaar voor de leiding, de kracht en de dagelijkse hulp die ik als verbondsdochter van God ontvang. Ik getuig dat de Heer ons, als vrouwen in deze zware tijden, heeft gezegend met alle macht, gaven en kracht die nodig zijn om de wereld op de wederkomst van de Heer Jezus Christus voor te bereiden. Ik bid dat wij allen ons ware potentieel mogen zien en ons verheffen om de gelovige en moedige vrouwen te worden die onze Vader in de hemel nodig heeft. In de naam van Jezus Christus. Amen.