ចូររៀនអំពីអាលម៉ា និង អាម៉ូលេក
នេះជាក្តីសង្ឃឹមខ្ញុំថា អស់អ្នកដែលវង្វេងចេញពីផ្លូវនៃភាពជាសិស្ស នឹងមានបើកដួងចិត្តមើល ហើយរៀនមកពីអាលម៉ា និង អាម៉ូលេក ។
អាលម៉ាកូន
ក្នុងចំណោមតួអង្គដែលពុំអាចបំភ្លេចបានខ្លាំងបំផុត នៅក្នុងព្រះគម្ពីរនោះគឺអាលម៉ាកូន ។ ទោះបីជាលោកគឺជាកូនរបស់ព្យាការីដ៏អស្ចារ្យក្តី លោកបានវង្វេងផ្លូវអស់មួយរយៈ ហើយក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដ៏សែន « អាក្រក់ ហើយថ្វាយបង្គំរូបព្រះ » ។ នោះគាត់បានប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងទាស់នឹងឪពុកលោក ហើយស្វែងរកបំផ្លាញសាសនាចក្រ ដោយសារហេតុផលមួយចំនួនដែលយើងពុំអាចយល់ ។ ហើយដោយសារតែវោហារ និងពាក្យបញ្ជោរជាច្រើន នោះលោកបានទទួលជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំង ។១
ប៉ុន្តែជីវិតរបស់អាលម៉ាបានផ្លាស់ប្តូរនៅពេលទេវតានៃព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញព្រះកាយទ្រង់ឲ្យលោកឃើញ ហើយមានបន្ទូលហាក់បីដូចជាសូរផ្គរលាន់ ។ អស់រយៈពេលបីយប់បីថ្ងៃ អាលម៉ាត្រូវ « ញាំញីដោយសេចក្ដីទុក្ខវេទនាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច…ដោយការឈឺចាប់នៃព្រលឹងដែលជាប់ទោស » ។ ហើយក្រោយមក លោកបានចាំពីពន្លឺដែលកើតឡើងនៅក្នុងគ្រាដ៏ឈឺចាប់នោះ—គឺជាសេចក្តីពិតអស់កល្បជានិច្ចដែលឪពុកលោកបានបង្រៀន ៖ ថាព្រះយេស៊ូវនឹងយាងមក « ដើម្បីមកធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបទាំងឡាយនៃមនុស្សលោក » ។ អាលម៉ាបានបដិសេធការបង្រៀននោះយូរយារណាស់មកហើយ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះចិត្តលោក « នឹកគិតទៅលើរឿងនេះ » ហើយលោកបានបន្ទាបខ្លួន ស្មោះត្រង់ ដាក់ទីទុកចិត្តរបស់លោកលើព្រះចេស្តាដ៏ធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។២
នៅពេលអាលម៉ាបានហែលឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍នោះហើយ លោកបានផ្លាស់ប្តូរចិត្ត ។ ចាប់តាំងពីគ្រានោះមក លោកបានបូជាជីវិតលោកដើម្បីកែតម្រូវការខូតខាតដែលលោកបានធ្វើ ។ លោកគឺជាគំរូដ៏មានឥទ្ធិពលនៃការប្រែចិត្ត ការអភ័យទោស និង ការស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ ។
ទីបំផុតអាលម៉ាត្រូវបានជ្រើសដើម្បីស្នងតំណែងពីឪពុកលោកធ្វើជាអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រនៃព្រះ ។
ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់គ្នានៅក្នុងសាសន៍នីហ្វៃពិតជាបានដឹងរឿងរបស់អាលម៉ា ។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដូចជា Twitters, Instagrams, និង Facebooks នៅជំនាន់របស់លោកប្រហែលជាបានបង្ហោះរូបភាព និង រឿងរ៉ាវរបស់លោកព្រោងព្រាត ។ រូបលោកប្រហែលជាបានបង្ហាញជាទៀងទាត់នៅលើទំព័រមុខគេនៃសារព័ត៌មានZarahemla Weekly ហើយលោកប្រហែលក្លាយជាប្រធានបទនៃវិចារណកថា និងបណ្តាញពិសេសៗ ។ ជារួម លោកប្រហែលជាជនល្បីល្បាញបំផុតនៅជំនាន់របស់លោក ។
ប៉ុន្តែនៅពេលអាលម៉ាបានឃើញថាប្រជាជនរបស់លោកបានភ្លេចព្រះ ហើយលើកចិត្តពួកគេឡើងនៅក្នុងភាពឆ្មើងឆ្មៃ និង ការទាស់ទែងគ្នា នោះលោកបានរើសយកការលាលែងពីតំណែងរបស់លោក ហើយបូជាខ្លួនលោក « ទាំងស្រុងទៅលើតំណែងនៃសង្ឃជាន់ខ្ពស់នៃរបៀបដ៏បរិសុទ្ធនៃព្រះ »៣ ស្រែកប្រកាសអំពីការប្រែចិត្តក្នុងចំណោមប្រជាជននីហ្វៃ ។
ដំបូងអាលម៉ាបានទទួលជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំង—មែនហើយ រហូតដល់លោកបានធ្វើដំណើរទៅដល់ទីក្រុង អាំម៉ូណៃហា ។ ប្រជាជននៅទីក្រុងនោះបានដឹងច្បាស់ថា អាលម៉ាពុំមែនជាថ្នាក់ដឹកនាំនយោបាយរបស់ពួកគេទៀតឡើយ ហើយពួកគេមិនសូវគោរពសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពរបស់លោកឡើយ ។ ពួកគេបានជេរប្រមាថ មើលងាយ និង បណ្ដេញលោកចេញពីទីក្រុងរបស់ពួកគេ ។
អាលម៉ាបានចាកចេញពីទីក្រុងអាំម៉ូណៃហា ដោយខូចចិត្ត ។៤
ប៉ុន្តែទេវតាមួយអង្គប្រាប់ឲ្យលោកត្រឡប់ទៅវិញ ។
ចូរគិតអំពីរឿងនេះ ៖ លោកត្រូវបានប្រាប់ឲ្យត្រឡប់ទៅជួបមនុស្សដែលស្អប់ខ្ពើមលោក ហើយជាសត្រូវនឹងសាសនាចក្រ ។ វាគឺជាការចាត់តាំងមួយដ៏គ្រោះថ្នាក់ ហើយប្រហែលជាគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតផងដែរ ។ ប៉ុន្តែអាលម៉ាពុំរាថយឡើយ ។ « លោកបានត្រឡប់ទៅវិញយ៉ាងរួសរាន់ » ។៥
អាលម៉ាបានតមអាហារអស់ជាច្រើនថ្ងៃហើយ នៅពេលលោកបានចូលទៅក្នុងទីក្រុងនោះ ។ នៅទីនោះលោកបានសុំបុរសម្នាក់ដែលលោកមិនស្គាល់ឲ្យ « ផ្តល់អាហារដល់អ្នកបម្រើដ៏រាបទាបនៃព្រះផងចុះ » ។៦
អាម៉ូលេក
បុរសម្នាក់នោះឈ្មោះ អាម៉ូលេក ។
អាម៉ូលេកគឺជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ ជាមនុស្សល្បីល្បាញនៅក្នុងទីក្រុងអាំម៉ូណៃហា ។ ទោះបីលោកជាកូនចៅនៃអ្នកមានជំនឿជាច្រើនជំនាន់ក្តី ក៏សេចក្តីជំនឿរបស់លោកបានចុះទន់ខ្សោយដែរ ។ ក្រោយមកលោកបានសារភាពថា « ខ្ញុំត្រូវបានហៅជាច្រើនដង តែខ្ញុំធ្វើជាមិនឮ ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំបានដឹងអំពីការណ៍ទាំងនេះ តែខ្ញុំធ្វើជាមិន [ ជឿ ] ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំបានបះបោរទាស់នឹងព្រះ » ។៧
ប៉ុន្តែព្រះបានរៀបចំអាម៉ូលេក ហើយនៅពេលអាម៉ូលេកបានជួបអាលម៉ា នោះលោកបានស្វាគមន៍អ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យចូលទៅផ្ទះរបស់លោក ជាកន្លែងដែលអាលម៉ាបានស្នាក់អាស្រ័យនៅអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ។៨ អំឡុងពេលនោះអាម៉ូលេកបានបើកដួងចិត្តលោកស្តាប់សារលិខិតរបស់អាលម៉ា ហើយលោកមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង ។ ចាប់តាំងពីគ្រានោះមក អាម៉ូលេកពុំគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែលោកបានក្លាយជាអ្នកការពារសេចក្តីពិតផងដែរ ។
នៅពេលអាលម៉ាបានចេញទៅក្នុងចំណោមប្រជាជនអាំម៉ូណៃហាដើម្បីបង្រៀនម្តងទៀត នោះលោកមានសាក្សីទីពីរនៅក្បែរលោក—គឺអាម៉ូលេកដែលជាសាក្សីម្នាក់នៃប្រជាជននោះ ។
ព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងបន្ទាប់ទៀត បានសរសេរអំពីរឿងដ៏ជូរចត់ជាងគេបំផុតមួយនៅក្នុងចំណោមគម្ពីរទាំងអស់ ។ បងប្អូនអាចអានរឿងនោះនៅក្នុង អាលម៉ាជំពូក ៨–១៦ ។
ថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់ឲ្យបងប្អូនពិចារណាសំណួរពីរ ៖
ទីមួយ ៖ « តើខ្ញុំអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីអាលម៉ា ? »
ទីពីរ ៖ « តើខ្ញុំដូចជាអាម៉ូលេកតាមរបៀបណា ? »
តើខ្ញុំអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីអាលម៉ា ?
ខ្ញុំសូមចាប់ផ្តើមដោយសួរទៅអ្នកដឹកនាំទាំងអស់នៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទាំងកាលពីអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល ឬ នាពេលអនាគតថា « តើបងប្អូនអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីអាលម៉ា ? »
អាលម៉ាគឺជាបុរសម្នាក់ដែលមានអំណោយទាន និង មានសមត្ថភាពដ៏ខ្លាំងអស្ចារ្យ ។ វាប្រហែលងាយស្រួលដើម្បីគិតថា លោកពុំត្រូវការជំនួយពីនរណាឡើយ ។ ប៉ុន្តែតើអាលម៉ាបានធ្វើអ្វីនៅពេលលោកបានត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុង អាំម៉ូណៃហាវិញនោះ ?
អាលម៉ាបានជួបអាម៉ូលេក ហើយបានសុំជំនួយពីលោក ។
ហើយអាលម៉ាបានទទួលជំនួយ ។
ជួនកាលដោយហេតុផលមួយចំនួន ក្នុងនាមយើងជាថ្នាក់ដឹកនាំ យើងស្ទាក់ស្ទើរចិត្តស្វែងរក និង សុំជំនួយពីមនុស្សដូចជាអាម៉ូលេក ។ ប្រហែលជាយើងគិតថា យើងអាចធ្វើកិច្ចការនោះបានល្អប្រសើរជាងដោយខ្លួនយើង ឬ យើងមានចិត្តស្ទាក់ស្ទើរមិនចង់រំខានអ្នកដទៃ ឬ យើងស្មានថាមនុស្សដទៃពុំចង់ចូលរួមឡើយ ។ ជារឿយៗយើងមានចិត្តរុញរាក្នុងការអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យប្រើទេពកោសល្យដែលព្រះបានប្រទានឲ្យ ហើយឲ្យពួកគេចុះប្រឡូកក្នុងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។
ចូរគិតពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ—តើទ្រង់បានចាប់ផ្តើមស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់តែមួយអង្គទ្រង់ឬ ?
មិនមែនទេ ។
សារលិខិតរបស់ទ្រង់ពុំមែនថា « កុំលូកលាន់អី ។ ទុកឲ្យខ្ញុំធ្វើវា » នោះឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានបង្គាប់ថា « ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ » ។៩ ទ្រង់បានបំផុសគំនិត អញ្ជើញ បង្គាប់ និង ឲ្យទុកចិត្តអ្នកដើរតាមទ្រង់ឲ្យ « ធ្វើនូវអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំធ្វើចុះ » ។១០ តាមរបៀបនេះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមិនត្រឹមតែបានស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ឡើយ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានពង្រឹងដល់អ្នកបម្រើទ្រង់ផងដែរ ។
មិនថាបងប្អូនមានការបម្រើក្នុងមុខងារអ្វីនោះទេ—ទោះជាប្រធានកូរ៉ុមឌីកុន ប្រធានស្តេក ឬ ប្រធានតំបន់—ដើម្បីមានជោគជ័យ នោះបងប្អូនត្រូវតែស្វែងរកមនុស្សដូចជាអាម៉ូលេក ។
បុគ្គលនោះអាចជាមនុស្សម្នាក់ដែលបន្ទាបខ្លួន ឬ ដែលបងប្អូនមិនសូវកត់សម្គាល់នៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់បងប្អូន ។ បុគ្គលនោះអាចជាមនុស្សដែល ទំនងជា គ្មានឆន្ទៈ ឬ ពុំអាចបម្រើបាន ។ មនុស្សដូចជាអាម៉ូលេកអាចជាក្មេង ឬ ចាស់ បុរស ឬ ស្ត្រីដែលគ្មានបទពិសោធន៍ ដែលធុញទ្រាន់ ឬ ពុំសកម្មនៅក្នុងព្រះវិហារ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលបងប្អូនពុំបានដឹងពេលបងប្អូនមើលពួកគេលើកដំបូងនោះគឺថា ពួកគេសង្ឃឹមចង់ឮពាក្យពីមាត់របស់បងប្អូនថា « ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការអ្នក ។ ខ្ញុំត្រូវការអ្នក ! » ។
មនុស្សជាច្រើនចង់បម្រើព្រះរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេចង់ធ្វើជាឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ ។ ពួកគេចង់លូកកណ្តៀវ ហើយច្រូតកាត់ដោយសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ ដើម្បីរៀបចំផែនសម្រាប់ការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ។ ពួកគេចង់ស្ថាបនាសាសនាចក្រទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែពួកគេមានចិត្តរារែកក្នុងការចាប់ផ្តើម ។ ជារឿយៗពួកគេចាំឲ្យយើងសុំពួកគេ ។
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យគិតពីអស់អ្នកដែលនៅក្នុងសាខា និង វួដ នៅក្នុងបេសកកម្ម និង ស្តេករបស់បងប្អូន ដែលត្រូវការស្តាប់ឮការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ ។ ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើការជាមួយពួកគេ—ដោយរៀបចំពួកគេ បន្ទន់ចិត្តពួកគេ ។ ចូរស្វែងរកពួកគេដោយមើលពួកគេពីក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូន ។
ចូរជួយពួកគេ ។ ចូរបង្រៀនពួកគេ ។ ចូរបំផុសគំនិតពួកគេ ។ ចូរសូមពួកគេ ។
ចូរចែកចាយបន្ទូលរបស់ទេវតាទៅកាន់អាម៉ូលេកជាមួយពួកគេ—ថាព្រះពរនៃព្រះអម្ចាស់នឹងសណ្ឋិតលើពួកគេ និងលើគ្រួសារពួកគេ ។១១ បងប្អូននឹងមានក្តីរំភើប ក្នុងការរកឃើញអ្នកបម្រើដ៏ក្លាហានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលយើងពុំសូវបានកត់សម្គាល់ពីពួកគេ ។
តើខ្ញុំដូចជាអាម៉ូលេកតាមរបៀបណា ?
ដោយសារពួកយើងមួយចំនួនគប្បីស្វែងរកមនុស្សដូចជាអាម៉ូលេក នោះមានអ្នកខ្លះទៀតអាចសួរសំណួរនេះថា « តើខ្ញុំដូចជាអាម៉ូលេកតាមរបៀបណា ? »
ប្រហែលជាបងប្អូនពុំសូវមានការតាំងចិត្តក្នុងភាពជាសិស្សអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ។ ប្រហែលជាទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនបានចុះខ្សោយ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនបានដកខ្លួនចេញឆ្ងាយពីរូបកាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនបានអន់ចិត្ត ឬ ខឹងសម្បា ។ ដូចសមាជិកនៃសាសនាចក្រពីជំនាន់ដើមនៅក្រុងអេភេសូរដែរ ប្រហែលជាបងប្អូនបានបោះបង់ចោល « សេចក្តីស្រឡាញ់ដើមចេញ »១២—គឺសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏មហិមា អស់កល្បជានិច្ច ។
ប្រហែលដូចជាអាម៉ូលេកដែរ បងប្អូនបានដឹងក្នុងចិត្តថាព្រះអម្ចាស់បាន « ហៅ [ បងប្អូន ] ជាច្រើនដង » ប៉ុន្តែបងប្អូន « ធ្វើជាមិនឮ » ។
ទោះជាដូច្នោះក្តី ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ទតឃើញក្នុងចិត្តបងប្អូន ដូចទ្រង់ទតឃើញក្នុងចិត្តអាម៉ូលេកដែរ—ដែលអនាគតគឺជាអ្នកបម្រើដ៏អង់អាចក្នុងការធ្វើកិច្ចការសំខាន់ៗ និង ចែកចាយទីបន្ទាល់ ។ មានការបម្រើដែលគ្មាននរណាម្នាក់ទៀត អាចធ្វើបានតាមរបៀបដូចគ្នានោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់បានទុកព្រះទ័យលើបងប្អូនជាមួយនឹងបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ដែលមានសក្តានុពលនៃព្រះដើម្បីផ្តល់ពរ និង លើកស្ទួយអ្នកដទៃ ។ សូមស្តាប់ដោយបើកដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ហើយធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណ ។
ដំណើររឿងរបស់សមាជិកម្នាក់
ខ្ញុំរំជួលចិត្តនឹងដំណើររឿងរបស់បងប្រុសម្នាក់ ដែលបានសួរខ្លួនគាត់ថា « នៅពេលព្រះអម្ចាស់ហៅ តើខ្ញុំនឹងឮដែរឬទេ ? » ខ្ញុំនឹងហៅឈ្មោះបងប្រុសដ៏ប្រសើរនេះថា ដាវីឌ ។
ដាវីឌបានប្រែចិត្តជឿលើសាសនាចក្រនេះកាលពី ៣០ ឆ្នាំកន្លងទៅ ។ គាត់បានបម្រើបេសកកម្ម ហើយក្រោយមកបានចូលរៀនសាលាច្បាប់ ។ អំឡុងពេលគាត់កំពុងសិក្សា និង ធ្វើការដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារថ្មោងថ្មី នោះគាត់បានរកឃើញព័ត៌មានមួយចំនួនអំពីសាសនា ដែលធ្វើឲ្យគាត់មានចិត្តស្មុគស្មាញ ។ កាលណាគាត់កាន់តែអានឯកសារអវិជ្ជមាននោះ គាត់កាន់តែមានចិត្តច្របូកច្របល់ ។ ទីបំផុតគាត់បានសុំឲ្យគេលុបឈ្មោះរបស់គាត់ចេញពីកំណត់ត្រាសាសនាចក្រ ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ដូចជាអាលម៉ាដែរនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃការបះបោររបស់គាត់ ដាវីឌបានចំណាយពេលយ៉ាងច្រើន ជជែកវែកញែកជាមួយសមាជិកសាសនាចក្រ ចូលរួមការសន្ទនាតាមអ៊ិនធើរណែត ដោយមានចេតនាប្រកែកអំពីជំនឿរបស់ពួកគេ ។
គាត់ពូកែណាស់ខាងរឿងជជែកវែកញែកនោះ ។
សមាជិកម្នាក់ដែលគាត់បានជជែកជាមួយនោះ ខ្ញុំនឹងហៅឈ្មោះគាត់ថាយ៉ាកុប ។ យ៉ាកុបតែងតែមានចិត្តល្អ ហើយគោរពដាវីឌ ប៉ុន្តែគាត់ក៏រឹងប៉ឹងក្នុងការការពារសាសនាចក្រផងដែរ ។
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដាវីឌ និង យ៉ាកុបបានបង្កើនការគោរព និង មានមិត្តភាពជាមួយគ្នា ។ អ្វីដែលដាវីឌពុំដឹងនោះគឺថា យ៉ាកុបបានអធិស្ឋានឲ្យដាវីឌ ហើយបានអធិស្ឋានយ៉ាងស្មោះត្រង់អស់ជាងមួយទសវត្សរ៍ ។ គាត់ថែមទាំងបានដាក់ឈ្មោះមិត្តរបស់គាត់ក្នុងការអធិស្ឋាននៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយសង្ឃឹមថាព្រះនឹងបន្ទន់ចិត្តរបស់ដាវីឌ ។
យូរៗទៅ ដាវីឌបានផ្លាស់ប្តូរដោយសន្សឹមៗ ។ គាត់បានចាប់ផ្តើមចាំពីឥទ្ធិពលនៃបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដែលគាត់ធ្លាប់មាន ហើយគាត់ចាំពីសុភមង្គលដែលគាត់បានទទួល កាលគាត់នៅជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។
ដូចអាលម៉ាដែរ ដាវីឌពុំបានបំភ្លេចទាំងស្រុងនូវសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អដែលគាត់ធ្លាប់ឱបក្រសោបយកនោះទេ ។ ហើយដូចអាម៉ូលេកដែរ ដាវីឌមានអារម្មណ៍ថាព្រះអម្ចាស់បានជួយដល់គាត់ ។ ឥឡូវនេះដាវីឌជាដៃគូនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនច្បាប់—ជារបរមួយប្រកបដោយកិត្យានុភាព ។ គាត់បានបង្កើនកេរ្តិ៍ឈ្មោះសាសនាចក្រនេះវិញ ដែលពីមុនគាត់ធ្លាប់តែរិះគន់នោះ ហើយគាត់មានមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការសុំឲ្យចូលរួមសាសនាចក្រវិញ ។
ដូច្នោះហើយ គាត់បានបន្តទទួលអារម្មណ៍នូវការទាក់ទាញរបស់អ្នកគង្វាល ។
គាត់ជឿលើខគម្ពីរនេះដោយអស់ពីចិត្ត « តែបើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញា មានតែសូមដល់ព្រះ ដែលទ្រង់ប្រទានដល់មនុស្សទាំងអស់ដោយសទ្ធា ឥតបន្ទោសផង នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ » ។១៣ គាត់បានអធិស្ឋានថា « ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំចង់ក្លាយជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយម្តងទៀត ប៉ុន្តែទូលបង្គំត្រូវការចម្លើយជាច្រើនចំពោះសំណួរដែលទូលបង្គំមាន » ។
គាត់បានចាប់ផ្តើមស្តាប់ការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណ និង ស្តាប់ចម្លើយដ៏បំផុសគំនិតមកពីមិត្តភក្តិ ដែលគាត់ពុំធ្លាប់ធ្វើពីមុនមក ។ យូរៗទៅ ចម្ងល់របស់គាត់បានប្រែទៅជាសេចក្តីជំនឿ ហើយទីបំផុតគាត់បានដឹងជាថ្មីម្តងទៀតថា គាត់អាចមានទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង អំពីសាសនាចក្រដែលបានស្តារឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។
នៅត្រង់ចំណុចនោះ គាត់បានដឹងថា គាត់នឹងអាចយកឈ្នះលើអំនួតរបស់គាត់ ហើយធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីទទួលឲ្យត្រឡប់មកចូលសាសនាចក្រវិញ ។
ទីបំផុត ដាវីឌបានជ្រមុជទឹក ហើយចាប់ផ្តើមរាប់ថ្ងៃថយក្រោយ រហូតដល់គាត់អាចស្តារពរជ័យរបស់គាត់ឡើងវិញ ។
ខ្ញុំមានចិត្តរីករាយដែលបានដឹងកាលពីរដូវក្តៅឆ្នាំមុនថា ពរជ័យរបស់ដាវីឌបានស្តារឡើងវិញដល់គាត់ហើយ ។ គាត់បានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងសាសនាចក្រម្តងទៀត ហើយកំពុងបម្រើជាគ្រូបង្រៀនគោលលទ្ធិដំណឹងល្អនៅក្នុងវួដរបស់គាត់ ។ គាត់ឆ្លៀតឱកាសគ្រប់ពេល ដើម្បីនិយាយជាមួយមនុស្សដទៃ អំពីការផ្លាស់ប្តូររបស់គាត់ ជួសជុលការខូចខាតដែលគាត់បានធ្វើ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីដំណឹងល្អ និង សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សេចក្ដីបញ្ចប់
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់ មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ ចូរយើងព្យាយាមរកមើល ស្វែងរក បំផុសគំនិត ហើយពឹងផ្អែកលើមនុស្សដូចជា អាម៉ូលេកនៅក្នុងវួដ និង ស្តេករបស់យើង ។ មានអាម៉ូលេកជាច្រើននាក់នៅក្នុងសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃនេះ ។
ប្រហែលជាបងប្អូនស្គាល់ម្នាក់ដែរ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនគឺជាអាម៉ូលេកម្នាក់ដែរ ។
ប្រហែលជាព្រះអម្ចាស់បានខ្សឹបប្រាប់បងប្អូន ជំរុញឲ្យបងប្អូនត្រឡប់មករកសេចក្តីស្រឡាញ់ដើមវិញ ចែករំលែកទេពកោសល្យរបស់បងប្អូន អនុវត្តបព្វជិតភាពដោយសក្តិសម ហើយបម្រើជាមួយបងប្អូនជាពួកបរិសុទ្ធ ក្នុងការខិតឲ្យកាន់តែជិតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយស្ថាបនានគរព្រះនៅផែនដីនេះ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះពេញដោយក្តីស្រឡាញ់របស់យើងជ្រាបថាបងប្អូននៅទីណា ។ ទ្រង់ជ្រាបពីដួងចិត្តបងប្អូន ។ ទ្រង់ចង់សង្គ្រោះបងប្អូន។ ទ្រង់នឹងជួយបងប្អូន ។ ចូរបើកដួងចិត្តបងប្អូនចំពោះទ្រង់ ។ នេះជាក្តីសង្ឃឹមខ្ញុំថា អស់អ្នកដែលវង្វេងចេញពីផ្លូវនៃភាពជាសិស្ស—ទោះបីគ្រាន់តែពីរបីដឺក្រេក្តី—សូមពិចារណាអំពីសេចក្តីល្អ និង ព្រះគុណនៃព្រះ បើកដួងចិត្តរៀនអំពីអាលម៉ា និង អាម៉ូលេក ហើយស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលផ្លាស់ប្តូរជីវិតដូចនេះ ៖ « ចូរមកតាមខ្ញុំ »។
ខ្ញុំជំរុញចិត្តបងប្អូនឲ្យផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់ការអំពាវនាវរបស់ទ្រង់ ប្រាកដណាស់បងប្អូននឹងទទួលរង្វាន់ពីស្ថានសួគ៌ ។ ព្រះពរនៃព្រះអម្ចាស់នឹងសណ្ឋិតលើបងប្អូន និងលើគ្រួសាររបស់បងប្អូន ។១៤
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីការណ៍នេះ ហើយទុកពរជ័យខ្ញុំនឹងបងប្អូនរាល់គ្នា ក្នុងនាមជាសាវកនៃព្រះអម្ចាស់ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន។