ការដឹងគុណនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
ចំពោះពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ថ្ងៃឈប់សម្រាក គឺជាថ្ងៃមួយនៃការដឹងគុណ និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់នៅទូទាំងពិភពលោកក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានសុំឲ្យខ្ញុំនិយាយនៅក្នុងសន្និសីទនាថ្ងៃឈប់សម្រាកនេះ ។ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងនាំពាក្យសម្ដីខ្ញុំចូលទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។
នៅថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់និយាយអំពីអារម្មណ៍នៅក្នុងដួងចិត្ត ។ រឿងមួយដែលខ្ញុំផ្ដោតសំខាន់នៅថ្ងៃនេះគឺការដឹងគុណ—ជាពិសេស នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។
យើងមានអំណរគុណចំពោះរឿងជាច្រើន ដូចជា ៖ សណ្ដានចិត្តមកពីមនុស្សប្លែកមុខម្នាក់ អាហារមួយពេលកាលយើងឃ្លាន ដំបូលផ្ទះជ្រកកោនពេលមានព្យុះភ្លៀង ឆ្អឹងបាក់ត្រូវបានព្យាបាល និងសម្រែកយំដ៏ខ្លាំងរបស់ទារកទើបនឹងកើត ។ យើងភាគច្រើននឹងចងចាំពីអារម្មណ៍នៃការដឹងគុណចំពោះគ្រាទាំងនេះ ។
ចំពោះពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ថ្ងៃឈប់សម្រាក គឺជាថ្ងៃមួយនៃការដឹងគុណ និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ពួកបរិសុទ្ធនៅឃុំចាកសិន រដ្ឋមិសសួរី ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣១ ថា ការអធិស្ឋាន និងការអរគុណរបស់ពួកគេគួរសំដៅទៅស្ថានសួគ៌ ។ ពួកបរិសុទ្ធកាលពីមុនបានទទួលវិវរណៈអំពីការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាក និងរបៀបតមអាហារ និងការអធិស្ឋាន ។១
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ពួកគេ និងពួកយើង អំពីរបៀបថ្វាយបង្គំ ហើយថ្លែងអំណរគុណនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ ដូចដែលបងប្អូនបានដឹងហើយថា អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះអង្គដែលបានប្រទានអំណោយទានទាំងឡាយ ។ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីរបៀបថ្លែងអំណរគុណ និងរបៀបមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ៖
« យើងប្រទានបញ្ញត្តិមួយដល់ពួកគេ ដោយមានបន្ទូលថា ៖ អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ដល់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃអ្នកឲ្យអស់ពីចិត្តនៃអ្នក អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំងនៃអ្នក ហើយដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអ្នកត្រូវបម្រើទ្រង់។ …
« អ្នកត្រូវថ្វាយអំណរគុណដល់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃអ្នក នៅគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់។
« អ្នកត្រូវថ្វាយការបូជាដល់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃអ្នក ដោយសេចក្ដីសុចរិត គឺដោយចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប » ។២
រួចហើយ ព្រះអម្ចាស់បានបន្តព្រមានអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការមិនថ្លែងអំណរគុណចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាអង្គប្រទានឲ្យនូវអំណោយទានទាំងឡាយថា ៖ « ហើយមនុស្សមិនដែលជំទាស់ព្រះក្នុងការណ៍ណាមួយឡើយ ឬក៏សេចក្ដីក្រោធរបស់ទ្រង់មិនទាស់នឹងនរណាមួយទេ លើកលែងតែអស់អ្នកណាដែលមិនទទួលស្គាល់ព្រះហស្តរបស់ទ្រង់ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់ ហើយមិនគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ » ។៣
បងប្អូនជាច្រើនដែលកំពុងស្ដាប់ ធ្លាប់មាននូវអំណរក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាក ថាជាថ្ងៃចងចាំ ហើយបានថ្លែងអំណរគុណចំពោះព្រះសម្រាប់ពរជ័យនានារួចទៅហើយ ។ បងប្អូនចាំពីចម្រៀងស្រដៀងគ្នានេះថា
កាលណាទុក្ខលំបាកសង្កត់ជាខ្លាំងពន់ពេក
ហើយមើលទៅទាំងអស់ខូចខាតគួរមានសង្វេគ
ចូររាប់ព្រះពរទ្រង់ផ្ដល់រាប់មួយម្ដងមួយម្ដង
នោះនឹងនឹកអរឡើងដោយឃើញព្រះគុណព្រះអង្គ ។
ចូររាប់ព្រះពរ
ដោយរ៉ាយរ៉ាប់មួយម្ដង
ចូររាប់ព្រះពរ
នឹកពីគុណព្រះអង្គ ។ …
តើមានបន្ទុកធ្ងន់ដោយកង្វល់ហួសប្រមាណ ?
តើឈើឆ្កាងសង្កត់លើអ្នកចិត្តមិនចេះក្សាន្ត ?
ចូររាប់ព្រះពរទ្រង់ផ្ដល់នោះនឹងលែងសង្ស័យ
ហើយនឹងមានបទច្រៀងសប្បាយក្នុងចិត្តរាល់ថ្ងៃ ។៤
ខ្ញុំទទួលសំបុត្រ និងការមកលេងពីសំណាក់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ដែលមានបន្ទុកហួសប្រមាណ ។ មានអ្នកខ្លះមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនបានបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ ។ ខ្ញុំសង្ឃឹម ហើយអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្វីដែលខ្ញុំថ្លែងនេះនឹងមានប្រយោជន៍ដើម្បីធ្វើឲ្យការសង្ស័យទាំងឡាយរសាយបាត់ ហើយចាប់ផ្ដើមច្រៀងក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូនវិញ ។
ពរជ័យមួយដែលយើងអាចមានអំណរគុណគឺថា យើងបាននៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់នោះ បានជួបជុំនឹងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ច្រើនជាងម្នាក់ ឬពីរនាក់នៅក្នុងព្រះនាមទ្រង់ ។ មានអ្នកខ្លះសម្រាកនៅផ្ទះមិនអាចងើបចេញពីគ្រែខ្លួនរួចឡើយ ។ មានអ្នកខ្លះចង់មកដូចជាយើងដែរ ប៉ុន្តែត្រូវជាប់បម្រើការងារនៅមន្ទីរពេទ្យ និងកំពុងការពារសុវត្ថិភាពសាធារណៈ ឬកំពុងតែប្តូរជីវិតរបស់ពួកគេនៅលើវាលខ្សាច់ និងព្រៃដើម្បីការពារយើង ។ ដោយសារតែយើងអាចចូលរួមជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធផ្សេងទៀត ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ នោះវានឹងជួយយើងឲ្យចាប់ផ្ដើមមានអំណរគុណ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះ ។
ដោយសារតែព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ជាពរជ័យមួយទៀតដែលយើងអាចរាប់គឺថា យើងមានឱកាសទទួលទានសាក្រាម៉ង់រាល់សប្ដាហ៍—ដែលបានរៀបចំ ប្រសិទ្ធពរ ហើយចែកដោយពួកអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះ ។ យើងអាចមានអំណរគុណបាន កាលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបញ្ជាក់ដល់យើងថា ពាក្យអធិស្ឋានសម្រាប់សាក្រាម៉ង់ ដែលបានធ្វើឡើងដោយពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏មានសិទ្ធិអំណាច គឺត្រូវបានព្រះវរបិតាសួគ៌ទទួលយកដោយថ្លៃថ្នូរ ។
រាល់ពរជ័យទាំងអស់ ពរជ័យដែលធំជាងគេបំផុតគឺជាអារម្មណ៍នៃការអភ័យទោសដែលកើតមាន នៅពេលយើងទទួលសាក្រាម៉ង់ ។ យើងនឹងទទួលអារម្មណ៍សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណកាន់តែច្រើនចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលការបូជារបស់ទ្រង់ធ្វើឲ្យយើងអាចជ្រះស្អាតពីអំពើបាប ។ ពេលយើងទទួលទាននំប៉័ង និងទឹក យើងចងចាំថា ទ្រង់បានរងទុក្ខជំនួសយើង ។ ហើយពេលយើងមានអំណរគុណចំពោះអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើចំពោះយើង នោះយើងនឹងទទួលបានសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់មានចំពោះយើង ហើយយើងក៏ស្រឡាញ់ទ្រង់ដែរ ។
ពរជ័យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងទទួលនឹងធ្វើឲ្យវាមានភាពកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការរក្សាព្រះបញ្ញត្តិដើម្បី « ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច » ។៥ បងប្អូនថែមទាំងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណចំពោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះវរបិតាបានសន្យាថា នឹងគង់នៅជាមួយនឹងយើងជានិច្ច កាលណាយើងបន្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង ។ យើងអាចរាប់ពរជ័យទាំងនោះនៅរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ហើយមាននូវការដឹងគុណ ។
ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាពេលដ៏ល្អឥតខ្ចោះមួយដើម្បីចងចាំសេចក្ដីសញ្ញាដែលយើងបានធ្វើនៅពេលជ្រមុជទឹក ថានឹងស្រឡាញ់ ហើយបម្រើកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ការបំពេញការសន្យានោះនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នឹងរាប់បញ្ចូលទាំងការចូលរួមក្នុងថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមមួយ ដោយអស់ពីចិត្ត ដើម្បីស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងដែលបានចូលរួមជាមួយគ្នានោះ ។ ការសន្យានោះនឹងរាប់បញ្ចូលទាំងការបំពេញការហៅរបស់យើងដោយរីករាយផងដែរ ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះថ្ងៃអាទិត្យជាច្រើនដែលខ្ញុំបានបង្រៀនកូរ៉ុមឌីកុនមួយនៅក្នុងទីក្រុងបោនទីហ្វុល រដ្ឋយូថាហ៍ ក៏ដូចជាថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យមួយនៅរដ្ឋអៃដាហូដែរ ។ ហើយខ្ញុំចងចាំពីគ្រាដែលខ្ញុំបម្រើជាជំនួយការភរិយាខ្ញុំនៅក្នុងថ្នាក់ទារកដ្ឋាន ដែលការងារចម្បងរបស់ខ្ញុំគឺ ចែក ហើយ ប្រមូលរបស់ក្មេងលេង ។
វាកន្លងទៅអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំពីមុនខ្ញុំបានដឹងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ការបម្រើដ៏សាមញ្ញរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះអម្ចាស់មានសារៈសំខាន់នៅក្នុងជីវិតរបស់កូនចៅនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលដែលពួកគេមួយចំនួនបានចងចាំ ហើយអរគុណខ្ញុំដែលបានបម្រើពួកគេជំនួសព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកទាំងនោះ ។
ពេលខ្លះ ដោយសារយើងមើលមិនឃើញពីលទ្ធផលនៃការបម្រើរបស់យើងនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នោះយើងក៏ប្រហែលជាមើលមិនឃើញពីលទ្ធផលដ៏ធំមកពីពួកអ្នកបម្រើផ្សេងទៀតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែរ ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់កំពុងស្ថាបនានគរទ្រង់ដោយស្ងៀមស្ងាត់ តាមរយៈពួកអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយរាបសា ហើយពុំសូវបានការសរសើរ តែឆ្ពោះទៅអនាគត នាគ្រាសហសវត្សរ៍ដ៏រុងរឿងរបស់នគរនេះ ។ វាត្រូវការព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីមើលឃើញភាពអស្ចារ្យនោះ ។
ខ្ញុំបានធំឡើងចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់នៅក្នុងសាខាមួយតូចនៅញ៉ូវជើស៊ី ដែលមានសមាជិកតែពីរបីនាក់ និងគ្រួសារមួយ គឺគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ។ កាលពីចិតសិបប្រាំឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានជ្រមុជទឹកនៅហ្វីឡាឌេហ្វៀក្នុងអគារសាសនាចក្រតែមួយគត់ដែលយើងអាចទៅនៅរដ្ឋផេនស៊ីលវ៉េនញ៉ា ឬរដ្ឋញ៉ូវជើស៊ី ។ ប៉ុន្តែកន្លែងដែលមានសាខាតូចមួយនៅព្រីស្ទុន រដ្ឋញ៉ូវជើស៊ី នាពេលនោះ ឥឡូវនេះមានវួដពីរធំៗ ។ ហើយប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ មានយុវវ័យរាប់ពាន់នាក់បានធ្វើការអបអរមួយសម្រាប់ការចាប់ផ្ដើមការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធហ្វីឡាឌេលហ្វា ផេនស៊ីលវេនញ៉ា ។
កាលនៅជាយុវជន ខ្ញុំត្រូវបានហៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាប្រចាំមណ្ឌល ជាកន្លែងដែលយើងបានថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃអាទិត្យនៅក្នុងសាលាប្រជុំតែមួយគត់នៅទីក្រុងអាល់ប៊ូឃើគ ញ៉ូវម៉ិកស៊ិកកូ ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ មានព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ និងស្តេកចំនួនបួន ។
ខ្ញុំបានចេញពីទីក្រុងអាល់ប៊ូឃើគទៅសាលារៀននៅខេមប្រ៊ីជ រដ្ឋម៉ាស្សាជូសេត ។ កាលនោះមាន សាលាប្រជុំមួយ និងមណ្ឌលមួយតែប៉ុណ្ណោះនៅរដ្ឋម៉ាស្សាជូសេត និងរ៉ូដអៃឡិនទាំងមូល ។ ខ្ញុំបានបើករថយន្ត ទៅការប្រជុំសាក្រាម៉ង់នៅក្នុងសាខាតូចៗដោយឆ្លងកាត់កូនភ្នំនៃតំបន់ដ៏ស្រស់ស្អាតនោះ អគារទាំងនោះ ភាគច្រើនជាអគារជួល ឬផ្ទះតូចៗដែលបានកែលម្អ ។ សព្វថ្ងៃនេះមានព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋមួយរបស់ព្រះនៅទីក្រុង ប៊េលម៉ុន រដ្ឋ រដ្ឋម៉ាស្សាជូសេត និងស្ដេកជាច្រើននៅពាសពេញតំបន់ជនបទនោះ ។
អ្វីដែលខ្ញុំពុំបានមើលឃើញច្បាស់នៅពេលនោះគឺថា ព្រះអម្ចាស់បានចាក់ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់មកលើមនុស្សនៅក្នុងការប្រជុំតូចៗទាំងនោះ ។ ខ្ញុំអាចមានអារម្មណ៍បែបហ្នឹង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញពីទំហំ និងកាលវេលានៃព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីស្ថាបនា ហើយធ្វើឲ្យនគរទ្រង់រុងរឿងឡើយ ។ តាមរយៈវិវរណៈ ព្យាការីមួយរូបបានឃើញ ហើយបានកត់ត្រានូវអ្វីដែលយើងអាចឃើញខ្លួនយើង ។ នីហ្វៃបានពោលថា ចំនួនសរុបរបស់យើងនឹងពុំមែនជារឿងអស្ចារ្យឡើយ ប៉ុន្តែពន្លឺដែលកើនឡើងនឹងធ្វើឲ្យមានការទាក់ទាញ ។
ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ខ្ញុំបានឃើញសាសនាចក្រនៃកូនចៀមនៃព្រះ ហើយសមាជិកនៃសាសនាចក្រមានចំនួនតិចណាស់ ។ …
« ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ខ្ញុំ នីហ្វៃ បានឃើញថាព្រះចេស្ដានៃកូនចៀមនៃព្រះ បានយាងចុះមកសណ្ឋិតលើពួកបរិសុទ្ធក្នុងសាសនាចក្រនៃកូនចៀម ហើយលើរាស្ត្រដែលនៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះអម្ចាស់ ដែលបានខ្ចាត់ខ្ចាយពាសពេញលើផ្ទៃផែនដី ហើយពួកគេប្រដាប់អាវុធដោយសេចក្ដីសុចរិត និងដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះ ដោយសិរីល្អដ៏អស្ចារ្យ » ។៦
នៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ការរៀបរាប់ស្រដៀងគ្នាមួយរបស់ព្យាការីស្ដីពីស្ថានភាព និងឱកាសនាពេលខាងមុខរបស់យើងគឺត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៖
« អ្នករាល់គ្នាពុំទាន់យល់នៅឡើយទេ អំពីព្រះពរដ៏ធំណាស់ហ្ន៎ ដែលព្រះវរបិតាមាននៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ទ្រង់ ហើយបានរៀបចំទុកសម្រាប់អ្នក
« ហើយអ្នករាល់គ្នាពុំអាចទ្រាំគ្រប់ទាំងអស់បានឡើយនៅពេលនេះ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតយើងនឹងដឹកនាំអ្នករាល់គ្នា។ នគរជារបស់ផងអ្នករាល់គ្នា ហើយព្រះពរទាំងឡាយនៃនគរជារបស់ផងអ្នករាល់គ្នា ហើយទ្រព្យសម្បត្តិទាំងឡាយខាងភាពអស់កល្បជានិច្ចជារបស់ផងអ្នករាល់គ្នា។
« ហើយអ្នកណាដែលទទួលគ្រប់ទាំងអស់ដោយអំណរអរគុណ នោះនឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យរុងរឿង ហើយការខាងផែនដីនេះនឹងត្រូវបានប្រទានដល់អ្នកនោះថែមទៀត គឺមួយរយភាគថែមទៀត មែនហើយ គឺច្រើនជាងនោះទៅទៀត » ។៧
ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ដឹងពីការផ្លាស់ប្ដូររីកចម្រើននូវការដឹងគុណកាន់តែច្រើនឡើងចំពោះពរជ័យ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនៅទូទាំងសាសនាចក្រ ។ វាទំនងដូចជាកំពុងមានការពន្លឿននៅក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រនៅគ្រា និងទីកន្លែងដែលមានការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ជាគ្រាដែលពួកគេត្រូវទូលអង្វរព្រះសូមជំនួយដើម្បីបន្តរស់នៅទៀត ។
គ្រាដែលយើងនឹងឆ្លងកាត់ នឹងមាននូវការសាកល្បងលំបាកៗ ដូចជាវាបានកើតឡើងចំពោះប្រជាជនអាលម៉ា កាលនៅក្រោមការត្រួតត្រារបស់អាមូឡុនដ៏អាក្រក់ដែលបានដាក់បន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់ឲ្យពួកគេរែក ៖
« ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា សំឡេងនៃព្រះអម្ចាស់បន្លឺមកគេ ក្នុងសេចក្តីវេទនារបស់គេថា ៖ ចូរងើបក្បាលឡើង ហើយចូរក្សាន្តចិត្តចុះ ព្រោះយើងដឹងនូវសេចក្ដីសញ្ញា ដែលអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើជាមួយនឹងយើង ហើយយើងនឹងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងរាស្ត្រយើង ហើយនឹងដោះពួកគេឲ្យរួចផុតពីសេវកភាព។
« ហើយយើងនឹងសម្រាលបន្ទុកទាំងឡាយដែលដាក់នៅលើស្មាអ្នកផង ហើយសូម្បីតែរូបអ្នកក៏នឹងមិនអាចចាប់អារម្មណ៍ថា មានបន្ទុកទាំងនោះនៅលើខ្នងអ្នកឡើយ ទោះនៅពេលអ្នកជាប់នៅក្នុងសេវកភាពក្ដី ហើយយើងនឹងធ្វើការនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា អាចឈរជាសាក្សីដល់យើងពីអំណឹះតទៅ ហើយដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងជាពិតប្រាកដថា យើងជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មករករាស្ត្រយើងក្នុងពេលគេស្ថិតក្នុងសេចក្ដីវេទនា។
« ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា បន្ទុកទាំងឡាយដែលដាក់នៅលើអាលម៉ា និងបងប្អូនលោក ត្រូវបានសម្រាលទៅ មែនហើយ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានចម្រើនកម្លាំងឲ្យគេ ដើម្បីឲ្យគេអាចទ្របន្ទុកទាំងឡាយរបស់គេបានដោយងាយ ហើយពួកគេបានធ្វើតាមអស់ទាំងព្រះហឫទ័យនៃព្រះអម្ចាស់ ដោយការរីករាយ និងដោយការអត់ធន់ » ។៨
បងប្អូន និងខ្ញុំមើលឃើញថា ពេលណាយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាយើងជាមួយនឹងព្រះ ជាពិសេសពេលមានការលំបាក ទ្រង់បានឮការអធិស្ឋាននៃការថ្លែងអំណរគុណរបស់យើងចំពោះអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើង ហើយបានឆ្លើយដល់ការអធិស្ឋានរបស់យើងដោយប្រទានកម្លាំងដើម្បីស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ ។ ទ្រង់ធ្លាប់ធ្វើឲ្យយើងរីករាយ ហើយរឹងមាំជាច្រើនដង ។
បងប្អូនអាចនឹងងឿងឆ្ងល់ថា តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីរស់នៅ ហើយថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកនេះ ដើម្បីបង្ហាញការដឹងគុណ ហើយពង្រឹងខ្លួនឯង និងមនុស្សដទៃទៀតសម្រាប់ការសាកល្បងដែលមាននៅខាងមុខ ។
បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃនេះ នូវការអធិស្ឋានថ្លែងអំណរគុណផ្ទាល់ខ្លួន និងជាគ្រួសារចំពោះអ្វីៗដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់បងប្អូន ។ បងប្អូនអាចអធិស្ឋានដើម្បីដឹងនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យបងប្អូនធ្វើដើម្បីបម្រើទ្រង់ និងមនុស្សដទៃទៀត ។ ជាពិសេស បងប្អូនអាចអធិស្ឋានដើម្បីមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រាប់បងប្អូនពីមនុស្សម្នាក់ដែលឯកោ ឬខ្វះខាត ដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យបងប្អូនទៅ ។
ខ្ញុំអាចសន្យានឹងបងប្អូនថា ការអធិស្ឋានរបស់បងប្អូននឹងបានទទួលចម្លើយ ហើយនៅពេលបងប្អូនធ្វើតាមចម្លើយដែលបងប្អូននឹងទទួល នោះបងប្អូននឹងរកឃើញអំណរនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយចិត្តបងប្អូននឹងពោរពេញដោយការដឹងគុណ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះជាព្រះវបិតាជ្រាប ហើយមានព្រះទ័យស្រឡាញ់បងប្អូន ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ជាព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ បានធួនជំនួសអំពើបាបរបស់បងប្អូន ដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់បងប្អូន ។ ទ្រង់ទាំងទ្វេ គឺព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រា ស្គាល់ឈ្មោះរបស់បងប្អូន ដូចជាទ្រង់ស្គាល់ឈ្មោះរបស់ព្យាការីយ៉ូសែបដែរ កាលទ្រង់បានយាងមកជួបនឹងលោក ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថាទ្រង់គោរពសេចក្ដីសញ្ញាដែលបងប្អូនធ្វើ ហើយរំឭកជាមួយនឹងព្រះ ។ លក្ខណៈរបស់បងប្អូននឹងផ្លាស់ប្ដូរ ហើយប្រែក្លាយកាន់តែដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បងប្អូននឹងមានការការពារពីការល្បួង និងអារម្មណ៍សង្ស័យអំពីសេចក្ដីពិត ។ បងប្អូននឹងមានអំណរនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ ខ្ញុំសូមសន្យាចំពោះបងប្អូន នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។