Μείνε σταθερός
Από τον Πρεσβύτερο Κοΐτσι Αογιάγκι
Επίτιμο Μέλος των Εβδομήκοντα
Βάλτε πρώτα τον Θεό, άσχετα από τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζετε. Αγαπάτε τον Θεό. Έχετε πίστη στον Χριστό και εμπιστευθείτε τον εαυτό σας σε Εκείνον στα πάντα.
Στις 11 Μαρτίου 2011, στεκόμουν στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού σταθμού Σιναγκάουα του Τόκυο, για να επισκεφθώ την Ιεραποστολή Κόμπε της Ιαπωνίας. Περίπου στις 14:46 ένας τεράστιος σεισμός μεγέθους 9 ρίχτερ χτύπησε. Δεν μπορούσα να σταθώ λόγω της έντασης της δόνησης και κρατήθηκα σφιχτά από μια κουπαστή. Τα φώτα στις κοντινές οροφές άρχισαν να πέφτουν στο πάτωμα. Όλο το Τόκυο ήταν σε πανικό.
Ευτυχώς δεν τραυματίσθηκα και τέσσερεις ώρες αργότερα, ανακουφίσθηκα που έμαθα ότι όλη μου η οικογένεια ήταν ασφαλής.
Στην τηλεόραση υπήρχε μία ατελείωτη σειρά τρομακτικών, συνταρακτικών βίντεο που προβάλλονταν. Ένα τεράστιο τσουνάμι ξεχύθηκε στην περιοχή της ιεραποστολής Σεντάι -- σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά του: αυτοκίνητα, σπίτια, εργοστάσια και αγρούς. Κατεπλάγην από τις τραγικές εικόνες και έκλαψα. Και προσευχήθηκα ενθέρμως να είναι η προστασία και η βοήθεια του Επουράνιου Πατέρα μας επάνω σε όλους τους ανθρώπους που ζούσαν σε αυτήν την περιοχή που τόσο πολύ αγαπώ.
Αργότερα, επιβεβαιώθηκε ότι όλοι οι ιεραπόστολοι και τα μέλη της Εκκλησίας ήσαν ασφαλή. Ωστόσο, πολλά μέλη επλήγησαν, χάνοντας μέλη της οικογένειάς τους, σπίτια και είδη οικοσκευής. Σχεδόν 20.000 άτομα χάθηκαν, κοινότητες καταστράφηκαν και πολλοί άνθρωποι εξαναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ως αποτέλεσμα του ατυχήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο.
Καταστροφές σαν κι αυτήν ξεσπούν όλεθρο σε πολλά μέρη του κόσμου σήμερα, προκαλώντας πολλές απώλειες ζωής. Έχουμε προειδοποιηθεί ότι καταστροφές, πόλεμοι και αμέτρητες δυσκολίες θα συμβούν στον κόσμο.
Όταν δοκιμασίες σαν κι αυτές έρχονται ξαφνικά επάνω μας, μπορεί να ρωτήσουμε: «Γιατί μού συμβαίνουν αυτά τα πράγματα;» ή «Γιατί πρέπει να υποφέρω;»
Επί μία μακρά περίοδο αφού μεταστράφηκα στο Ευαγγέλιο, δεν είχα ξεκάθαρη απάντηση στην ερώτηση: «Γιατί μου δίνονται δοκιμασίες;» Καταλάβαινα το μέρος του σχεδίου σωτηρίας που λέει ότι θα δοκιμασθούμε. Εντούτοις, στην πραγματικότητα, όταν είχε να κάνει με αυτήν την ερώτηση, δεν είχα πεποίθηση που να ήταν αρκετά δυνατή για να απαντήσω σε αυτήν επαρκώς. Όμως τότε ήλθε ο καιρός στη ζωή μου όπου κι εγώ βίωσα μία μείζονα δοκιμασία.
Όταν ήμουν 30 ετών, επισκέφθηκα στην ιεραποστολή Ναγκόγια ως μέρος της εργασίας μου. Μετά τη συγκέντρωση, ο πρόεδρος ιεραποστολής κανόνισε ευγενικά να με πάνε με το αυτοκίνητο οι ιεραπόστολοι στο αεροδρόμιο. Εντούτοις, καθώς φθάναμε στη διασταύρωση, στο κάτω μέρος ενός μακρού λόφου, ένα μεγάλο φορτηγό κινείτο προς εμάς από πίσω με μεγάλη ταχύτητα. Μας εμβόλισε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας και το έσπρωξε μπροστά περισσότερο από 20 μέτρα. Το τρομακτικό ήταν ότι δεν υπήρχε οδηγός. Το πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας συμπιέσθηκε στο μισό του αρχικού μεγέθους του. Ευτυχώς τόσο οι πρεσβύτεροι όσο και εγώ επιζήσαμε.
Εντούτοις, την επομένη, άρχισα να νιώθω πόνο στον αυχένα και τους ώμους μου και παρουσίασα σοβαρό πονοκέφαλο. Από εκείνη την ημέρα δεν μπορούσα να κοιμηθώ και αναγκάσθηκα να ζω κάθε ημέρα με τόσο υλικό και διανοητικό πόνο. Προσευχήθηκα στον Θεό να θεραπεύσει τον πόνο μου, αλλά αυτά τα συμπτώματα παρέμειναν για περισσότερα από 10 χρόνια.
Τότε, αισθήματα αμφιβολίας επίσης άρχισαν να εισέρχονται σιγά στον νου μου και αναρωτήθηκα: «Γιατί πρέπει να υποφέρω τόσο πολύ πόνο;» Ωστόσο, αν και δεν δόθηκε το είδος της θεραπείας που εγώ επεδίωκα, προσπάθησα να είμαι πιστός στην τήρηση των εντολών του Θεού. Εξακολούθησα να προσεύχομαι ώστε να μπορώ να λύσω τις απορίες που είχα για τις δοκιμασίες μου.
Υπήρξε μία εποχή όπου βρέθηκα να παλεύω με μερικά επιπρόσθετα προσωπικά ζητήματα και ήμουν αναστατωμένος, επειδή δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω αυτήν την καινούργια δοκιμασία. Προσευχόμουν για μία απάντηση. Όμως δεν έλαβα μία απάντηση αμέσως. Έτσι πήγα και μίλησα με έναν έμπιστο ηγέτη της Εκκλησίας.
Καθώς μιλούσαμε, με αγάπη στη φωνή του, είπε: «Αδελφέ Αογιάγκι, ο σκοπός σου που είσαι σε αυτήν τη γη δεν είναι για να βιώσεις αυτήν τη δοκιμασία; Δεν είναι να αποδεχθούμε όλες τις δοκιμασίες αυτής της ζωής για αυτό που είναι και μετά να αφήσουμε τα υπόλοιπα στον Κύριο; Δεν νομίζετε ότι αυτό το πρόβλημα θα λυθεί, όταν αναστηθούμε;»
Όταν άκουσα αυτά τα λόγια, ένιωσα το Πνεύμα του Κυρίου πολύ δυνατά. Είχα ακούσει αυτήν τη διδαχή αμέτρητες φορές, αλλά τα μάτια της κατανόησής μου δεν είχαν ποτέ ανοίξει στον βαθμό που άνοιξαν αυτήν τη φορά. Κατάλαβα ότι αυτή ήταν η απάντηση που επιζητούσα από τον Κύριο στις προσευχές μου. Μπόρεσα να κατανοήσω ξεκάθαρα το σχέδιο σωτηρίας του Επουράνιου Πατέρα μας και να καταλάβω εκ νέου αυτήν τη σημαντική αρχή.
Στον Αβραάμ, ο Κύριος ο Θεός δήλωσε: «Και να τους δοκιμάσουμε με αυτό, για να δούμε αν θα κάνουν όλα όσα ο Κύριος ο Θεός τους τούς προστάξει»1.
Η αρχή είναι ότι ο Θεός που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη γνωρίζει το μέγα σχέδιο αυτής της γης, ότι έχει κυριαρχία επί των πάντων στους ουρανούς και τη γη και ότι για να πραγματοποιήσει το σχέδιο της σωτηρίας, μας παρέχει πολλές διαφορετικές εμπειρίες --συμπεριλαμβανομένων ορισμένων δοκιμασιών-- ενώ είμαστε επάνω σε αυτήν τη γη.
Και ο Κύριος είπε τα εξής στον Τζόζεφ Σμιθ:
«Να ξέρεις, γιε μου, ότι όλα αυτά θα σου δώσουν πείρα, και θα είναι για το καλό σου…
»Επομένως, μείνε σταθερός… γιατί ο Θεός θα είναι μαζί σου στον αιώνα τού αιώνα»2.
Οι δοκιμασίες αυτής της γης --συμπεριλαμβανομένης της ασθένειας και του θανάτου-- είναι μέρος του σχεδίου σωτηρίας και είναι αναπόφευκτες εμπειρίες. Είναι απαραίτητο να «μείν[ουμε] σταθερ[οί]» και να δεχθούμε τις δοκιμασίες μας με πίστη.
Ωστόσο, σκοπός της ζωής μας δεν είναι μόνον να αντέχουμε δοκιμασίες. Ο Επουράνιος Πατέρας έστειλε τον Αγαπημένο Του Υιό, Ιησού Χριστό, ως Σωτήρα και Λυτρωτή μας, ούτως ώστε να υπερνικούσαμε τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε επάνω σε αυτήν τη γη. Με άλλα λόγια, κάνει τα αδύναμά μας να γίνονται δυνατά3, εξιλεώνει για τις αμαρτίες μας και τις ατέλειές μας και καθιστά δυνατόν να αποκτήσουμε αθανασία και αιώνια ζωή.
Ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ δήλωσε: «Η δοκιμή που έχει θέσει ενώπιόν μας ο στοργικός Θεός δεν είναι για να δει αν μπορούμε να υπομείνουμε τη δυσκολία. Είναι για να δει αν μπορούμε να την υπομείνουμε καλώς. Περνάμε τη δοκιμή, δείχνοντας ότι θυμηθήκαμε Εκείνον και τις εντολές που μας έδωσε»4.
Το «μείνε σταθερός» είναι η επιλογή-κλειδί κατά τη διάρκεια στιγμών δοκιμασίας. Στρέψτε την καρδιά σας στον Θεό, ειδικώς όταν αντιμετωπίζετε δοκιμασίες. Να υπακούτε ταπεινώς τις εντολές του Θεού. Να δείχνετε πίστη για να συμφιλιώνετε τις επιθυμίες σας με το θέλημα του Θεού.
Ας σκεφθούμε τώρα εκείνη τη σύγκρουση με τα αυτοκίνητα στη Ναγκόγια. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει σε εκείνο το ατύχημα. Μολοντούτο, μέσω της χάριτος του Κυρίου, επέζησα κατά τρόπο θαυμαστό. Και γνωρίζω ότι τα δεινά μου ήταν για να μάθω και να αναπτυχθώ5. Ο Επουράνιος Πατέρας με έμαθε να μετριάζω την ανυπομονησία μου, να αναπτύξω ενσυναίσθηση και να παρηγορώ όσους υποφέρουν. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, η καρδιά μου γέμισε με αισθήματα ευγνωμοσύνης προς τον Επουράνιο Πατέρα μου γι’ αυτήν τη δοκιμασία.
Βάλτε πρώτα τον Θεό, άσχετα από τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζετε. Αγαπάτε τον Θεό. Έχετε πίστη στον Χριστό και εμπιστευθείτε τον εαυτό σας σε Εκείνον στα πάντα. Ο Μορόνι δίνει την ακόλουθη υπόσχεση σε τέτοιους ανθρώπους: «Και αν αρνηθείτε από τους εαυτούς σας κάθε ανοσιότητα και αγαπάτε το Θεό με όλη τη δύναμή σας, το νου και την ισχύ σας, τότε είναι η χάρη του αρκετή για σας, ώστε με τη χάρη του να γίνετε τέλειοι με το Χριστό»6.
Καταθέτω μαρτυρία ειλικρινώς ότι ο Θεός Πατέρας και ο Αγαπημένος Του Υιός, Ιησούς Χριστός, ζουν και ότι οι υποσχέσεις του Θεού σε όσους «μ[ένουν] σταθερ[οί]» και Τον αγαπούν, θα εκπληρωθούν ακόμη και εν μέσω δοκιμασιών, στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.