យើងឡើងស្ថានលើជាមួយគ្នា
ក្នុងនាមជាបុរសស្រី្តដែលរក្សាសេចក្តីសញ្ញាយើងត្រូវការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយជួយគ្នាឲ្យប្រែក្លាយជារាស្រ្តនៃព្រះអម្ចាស់តាមព្រះទ័យទ្រង់។
បន្ទាប់ពីសុន្ទរកថាដ៏បំផុសគំនិត តន្រ្តី និងការអធិស្ឋានទាំងឡាយ ដែលអង្រួនដួងចិត្តខ្ញុំអំឡុងពេលសន្និសីទ បងប្អូនស្រីជាច្រើនបានប្រាប់ខ្ញុំថា អ្វីដែលគេស្រឡាញ់បំផុតនោះ គឺមើលឃើញគណៈប្រធានទីមួយ និងក្រុមសាវកចាកចេញពីវេទិកានេះទៅជាមួយដៃគូដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ពួកគាត់។ តើយើងទាំងអស់គ្នាមិនចង់ស្តាប់ឮ បងប្រុសទាំងឡាយបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទន់ភ្លន់ចំពោះពួកគាត់ទេឬអី ?
ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ បានមានប្រសាសន៏អំពីភរិយាលោក ដូណា ថា «ដោយនូវមុខតំណែងដែលខ្ញុំកាន់ ខ្ញុំមានកាតព្វកិច្ចប្រកាសជាឧឡារិកនូវសេចក្តីពិតថា ៖ នាងល្អឥតខ្ចោះ » ។១
ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ បានមានប្រសាសន៏អំពីភរិយាលោក ហារៀត ថា៖ « នាងជាព្រះអាទិត្យរះក្នុងជីវិតខ្ញុំ » ។២
ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង សំដៅលើភរិយាលោក ខេតលីន ថា៖ « នាងគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំ តែងចង់ធ្វើនូវអ្វីដែលល្អបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន »។៣
ហើយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន មានប្រសាសន៍ពីភរិយា ហ្រ្វេនស៊ីសជាទីស្រឡាញ់របស់លោកថា « នាងគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់នៃជីវិតខ្ញុំ ជាជំនឿចិត្តរបស់ខ្ញុំ និងជាមិត្តសម្លាញ់ខ្ញុំ ។ ការនិយាយថាខ្ញុំនឹកគាត់ គឺមិនអាចឆ្លុះបញ្ចាំងពីជម្រៅចិត្តរបស់ខ្ញុំទេ » ។៤
រូបខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ចង់បង្ហាញក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះដៃគូជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ក្រេហ្គ ដែរ។ គាត់គឺជាអំណោយដ៏មានតម្លៃចំពោះខ្ញុំ! ចំពោះស្វាមីខ្ញុំ មានឃ្លាមួយនៅក្នុងពរជ័យនៃលោកអយ្យកោដ៏ជាទីស្រឡាញ់ និងពិសិដ្ឋរបស់ខ្ញុំ បានសន្យាថា ជីវិតខ្ញុំ និងកូនៗរបស់ខ្ញុំ « នឹងទទូលបាននូវការថែទាំយ៉ាងល្អពីគាត់ »។ ប្រាកដណាស់ ក្រេហ្គ បានបំពេញការសន្យានោះ។ ខ្ញុំសូមដកស្រង់សុភាពសិតរបស់ ម៉ាក ធ្វេន ថា៖ « ជីវិត បើគ្មាន [ក្រេហ្គ] នោះជីវិតនឹងគ្មានន័យ »។៥ ខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់អស់ពីដួងចិត្ត!
តួនាទី និងការទទូលខុសត្រូវដ៏ទេវភាព
ថ្ងៃនេះខ្ញុំប្រាថ្នាសូមផ្តល់កិត្តិយសដល់ស្វាមី លោឪពុក បងប្អូនប្រុស កូនប្រុស និងអ៊ុំ ពូ ទាំងឡាយ ដែលស្គាល់ខ្លួនពួកគាត់ និងធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងអស់ពីលទ្ធភាព បំពេញតួនាទីដែលព្រះប្រទានឲ្យ ដូចដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង សេចក្តីប្រកាសដល់ក្រុមគ្រួសារ រួមមានការធ្វើជាអធិបតីដ៏សុចរិត និងចិញ្ចឹមបីបាច់ការពារក្រុមគ្រួសាររបស់ពូកគេ។ សូមជ្រាបថាខ្ញុំដឹងដោយការឈឺចាប់ថា ប្រធានបទនៃភាពជាឪពុក ភាពជាម្តាយ និងអាពាហ៏ពិពាហ៏ អាចប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍មនុស្សជាច្រើន។ ខ្ញុំដឹងថាមានសមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួន មានអារម្មណ៏ថា គេហដ្ឋានរបស់ពួកគេ នឹងមិនប្រែក្លាយដូចជាអ្វីដែលពួកគេចង់បាននោះទេ។ មនុស្សជាច្រើនមានការឈឺចាប់ដោយសារតែការធ្វេសប្រហែស ការបំពាន ការញៀន ព្រមទាំងប្រពៃណី និងវប្បធម៌ដែលមិនត្រឹមត្រូវ ។ ខ្ញុំមិនថ្កោលទោសបុរសស្រ្តីណា ដែលបានតាំងចិត្ត ឬ ក៏បង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ ក្តីថប់បារម្ភ និងអស់សង្ឃឹមដោយល្ងិតល្ងង់នៅក្នុងគេហដ្ឋានរបស់គេនោះទេ ។ តែថ្ងៃនេះខ្ញុំនិយាយពីរឿងផ្សេង ។
ខ្ញុំមានជំនឿថាស្វាមីម្នាក់នឹងគ្មានអ្វីគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៏ចំពោះភរិយារបស់គាត់ ជាជាងនៅពេលដែលគាត់បំពេញតួនាទី ដែលព្រះប្រទានឲ្យ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏ស្មោះត្រង់—សំខាន់បំផុតក្នុងគេហដ្ឋាននោះទេ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ និងជឿពាក្យពេច៍ទាំងនេះមកពីប្រធាន ផាកកឺ ទៅកាន់ស្វាមី និងឪពុកដ៏សក្តិសមទាំងឡាយថា ៖ « អ្នកមានអំណាចបព្វជិតភាពពីព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ ដើម្បីការពារគេហដ្ឋានរបស់អ្នក ។ នឹងមានគ្រាដែលប្រើអំណាចនេះ ដើម្បីឈរជាខែលរវាងគ្រួសាររបស់អ្នក និងអំណាចដែលធ្វើឲ្យអន្តរាយរបស់មារសត្រូវ » ។៦
អ្នកដឹកនាំ និងគ្រូបង្រៀនខាងវិញ្ញាណក្នុងគេហដ្ឋាន
នាដើមឆ្នាំនេះខ្ញុំបានចូលរួមពិធីបុណ្យសព បុរសដ៏សាមញ្ញម្នាក់—ឈ្មោះ ដុន ត្រូវជាពូរបស់ស្វាមី ។ កូនប្រុសម្នាក់របស់លោកពូ ដុន បានចែកបទពិសោធន៏មួយដែលគាត់មានកាលនៅពីក្មេង មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីឪពុកម្តាយរបស់គាត់បានទិញផ្ទះដំបូងរបស់ពួកគេ ។ ដោយមានកូនតូចៗប្រាំនាក់ត្រូវចិញ្ចឹមបីបាច់ នោះគ្មានលុយគ្រប់គ្រាន់ធ្វើរបងព័ទ្ធជុំវិញទីធ្លាទេ។ គាត់យកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះតួនាទីដ៏ទេវភាពរបស់គាត់ គឺជាអ្នកការពារក្រុមគ្រួសារគាត់ នោះពូ ដុន បានដាំកូនឈើតូចៗបោះបង្គោល រួចយកខ្សែ ចងពីបង្គោលមួយទៅបង្គោលមួយទៀតពទ្ធ័ជុំវិញទីធ្លា ។ បន្ទាប់មកគាត់បានហៅកូនៗមកជួបគាត់ ។ គាត់បានបង្ហាញបង្គោល និងខ្សែ ហើយពន្យល់ពួកគេថាពួកគេត្រូវនៅក្នុងរបងបណ្តោះអាសន្ននេះមួយរយៈសិន នោះពួកគេនឹងមានសុវត្ថិភាព ។
ថ្ងៃមួយគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះបានចុះសួរសុខទុក្ខ ស្ទើរតែមិនជឿ ពេលពួកគេជិតមកដល់ ហើយឃើញក្មេងៗទាំងអស់នោះ ស្តាប់បង្គាប់ឈរនៅចុងម្ខាងនៃខ្សែ តាមមើលបាល់ដែលរមៀលទៅលើថ្នល់ក្រៅរបងពួកគេ ។ កូនតូចម្នាក់បានរត់ទៅហៅប៉ារបស់គេ គាត់ឆ្លើយតបដោយរត់ចេញទៅយកបាល់ឲ្យកូន ។
ក្រោយមកនៅក្នុងពីធីបុណ្យសពនោះ កូនប្រុសច្បងបានហូរទឹកភ្នែក សម្តែងឲ្យឃើញថា អ្វីដែលគាត់រំពឹងចង់បានខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ គឺធ្វើដូចឪពុកជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ ។
ប្រធានអ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានថ្លែងថា ៖
« ឱស្វាមី និងឪពុកទាំងឡាយនៃអ៊ីស្រាអ៊ែលអើយ អ្នកអាចធ្វើអ្វីៗជាច្រើនដើម្បី សេចក្តីសង្គ្រោះ និងការលើកតម្កើងនៃក្រុមគ្រួសារអ្នក ! …
« បងប្អូនប្រុស សូមចងចាំថា ការហៅឲ្យបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋរបស់អ្នក ក្នុងនាមជាឪពុកនៃអ៊ីស្រាអ៊ែល—គឺជាការហៅដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់ជីវិតនៅលើផែនដី និងអស់កល្បជានិច្ច—ដែលអ្នកនឹងមិនត្រូវបានដោះលែងឡើយ ។
« អ្នកត្រូវតែជួយបង្កើតគេហដ្ឋានដែលព្រះវិញ្ញណរបស់ព្រះអម្ចាស់អាចគង់នៅ » ។៧
វាអនុវត្តតាមពាក្យព្យាករណ៍ទាំងនោះ នាបច្ចុប្បន្ននេះ ។
វាពិបាកណាស់ សម្រាប់បុរសនៃសេចក្តីសញ្ញា រស់នៅក្នុងលោកិយនេះ ដែលមិនត្រឹមតែតម្រូវឲ្យបំពេញតួនាទី និង ការទទួលខុសត្រូវដ៏ទេវភាពរបស់គេប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងទទួលសារលិខិតខុសឆ្គងអំពីអត្ថន័យនៃ « បុរសពិតថែមទៀតនោះ » ។ សារខុសឆ្គងទាំងនោះគឺថា « មានតែខ្ញុំទេដែលសំខាន់ » ។ ឯជ្រុងម្ខាងទៀតគឺជាសារលិខិតបន្តុះបង្អាប់ និងចំអកថា មិនត្រូវការ ស្វាមី និងឪពុកទាំងឡាយទៀតទេ ។ ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នក សូមកុំស្តាប់តាមការកុហករបស់សាតាំងឡើយ ! វាចង់ក្លែងបន្លំឯកសិទ្ធិពិសិដ្ឋ នៃការក្លាយជាស្វាមី ឬឪពុក ។ ពីព្រោះវាច្រណែនជាមួយអស់អ្នកដែលមានតួនាទីពិសិដ្ឋ ដែលវានឹងមិនអាចធ្វើបានទេ នោះវាមានចេតនាចង់ឲ្យ « បុរសទាំងអស់...វេទនាដូចវាដែរ » !៨
ចូរលើកតម្កើង និងជួយបំពេញតួរនាទីរបស់យើង
បងប្អូនប្រុសស្រីយើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ! ក្នុងនាមជាបុរសស្រី្តដែលរក្សាសេចក្តីសញ្ញា យើងត្រូវការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយជួយគ្នាឲ្យប្រែក្លាយជារាស្រ្តនៃព្រះអម្ចាស់តាមព្រះទ័យទ្រង់ ។ ហើយយើងត្រូវធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីលើកតម្កើង កូនចៅជំនាន់ក្រោយ និងជួយពួកគេឲ្យឈោងចាប់សក្តានុពលដ៏ទេវភាព ដែលជាមរតកនៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ យើងអាចធ្វើដូច អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល និងភរិយារបស់លោក ម៉ារី បានធ្វើតាមសុភាសិតដូចខាងក្រោម « អ្នកតម្កើងខ្ញុំ ខ្ញុំតម្កើងអ្នក ហើយយើងនឹងឡើងស្ថានលើទាំងអស់គ្នា » ។៩
យើងបានដឹងពីដកស្រង់ចេញមកពីព្រះគម្ពីរថា ៖ « ដែលមនុស្ស ... នៅតែម្នាក់ឯងមិនស្រួលទេ » ។ ដោយហេតុនេះហើយ ព្រះវរបិតាបានបង្កើត « ឲ្យមានម្នាក់ជាជំនួយសម្រាប់ជួយ » ។១០ឃ្លាម្នាក់សម្រាប់ជួយ មានន័យថា « ម្នាក់ដែលជាជំនួយនោះ ត្រឹមត្រូវ សក្តិសម ឬមាំមួន » ។១១ ឧទាហរណ៏ដៃទាំងពីររបស់យើងស្រដៀងគ្នា តែមិនដូចគ្នាទាំងស្រុងនោះទេ ។ ប្រាកដណាស់ដៃទាំងពីរគឺផ្ទុយគ្នា តែវាបំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយទាំងពីរសមគ្នា ។ ពេលធ្វើការរួមគ្នាវាកាន់តែខ្លំាងឡើង ។១២
នៅក្នុងកូនសៀវភៅសាសនាចក្រ មានសេចក្តីថ្លែងនៅក្នុងជំពូកមួយ ស្តីពីក្រុមគ្រួសារថា៖ « ធម្មជាតិនៃព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់បុរសស្រ្តី គឺបំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក » ។១៣ សូមកំណត់ចំណាំវាមិននិយាយថា « បំពេញគ្នាទៅវិញទៅមក» ប៉ុន្តែ « ប្រកួតប្រជែងជាមួយគ្នានោះទេ » ! យើងនៅទីនេះដើម្បីជួយ លើកស្ទួយ និងរីករាយជាមួយគ្នា ខណៈដែលយើងព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សដ៏ល្អបំផុតផ្ទាល់ខ្លួនយើង ។ បងស្រី បាបារ៉ា ប៊ី ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនដោយឈ្លាសវៃថា ៖ « វានាំមកនូវសុភមង្គលខ្លាំងណាស់ នៅពេលដែលយើងរីករាយជាមួយនឹងជ័យជំនះរបស់អ្នកដទៃ ដែលមិនមែនត្រឹមតែជ័យជំនះរបស់ខ្លួនឯងនោះ » ។១៤ នៅពេលយើងស្វែងរក« ការបំពេញ » ជាជាង «ការប្រកួតប្រជែង» នោះវាងាយស្រួលជាងដើម្បីយើងអបអរជាមួយគ្នា !
កាលខ្ញុំជាម្តាយវ័យក្មេងដែលមានកូនតូចៗពីរបីនាក់ មួយថ្ងៃៗពេញទៅដោយការដូរកន្ទប លាងចាន និងការដាក់វិន័យ គឺមិនមានចម្រៀងកុមារណាដែលមានសារៈសំខាន់ចំពោះខ្ញុំជាងបទ « ខ្ញុំរីករាយពេលប៉ាមកផ្ទះ » នោះទេ ។១៥ ខ្ញុំសោកស្ដាយដើម្បីសារភាពថា ខ្ញុំមិនរីករាយគ្រប់ពេលនោះទេ ពេលដែល ក្រេហ្គ ចេញពីធ្វើការមកដល់ផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីការនឿយហត់នោះ ។ គាត់តែងស្វាគមន៏យើងដោយការឱបថើប ហើយធ្វើឲ្យការនឿយហត់បានធូរស្បើយ និងពេលខ្លះទៀតស្ថានភាពតានតឹងពេញមួយថ្ងៃ ត្រឡប់ទៅជាមនោរម្យ ពេលប៉ាត្រឡប់មកវិញ ។ ខ្ញុំប្រាថ្នាថាខ្ញុំមិនសូវវីវក់ជាមួយ នឹងអ្វីៗដែលត្រូវធ្វើឲ្យរួច ហើយមកយកចិត្តទុកដាក់ដ៏ឈ្លាសវៃលើរឿងសំខាន់បំផុត ដូចជាគាត់បានធ្វើ ។ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំគួរតែឈប់ ហើយរីករាយជាមួយពេលវេលាដ៏ពិសិដ្ឋជាមួយគ្រួសារ និងគួរតែថ្លែងអំណរគុណញឹកញាប់ដល់គាត់ ចំពោះការប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់យើង !
ចូរយើងនិយាយពាក្យផ្អែមល្ហែមជាមួយគ្នា
កន្លងទៅមិនយូរប៉ុន្មាន ស្រ្តីដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់នៃសាសនាចក្រ បានចែកចាយពីកង្វល់ដ៏ខ្លាំងនឹងខ្ញុំ ដែលនាងបានអធិស្ឋានអំពីរឿងនោះខ្លះៗរួចហើយ ។ កង្វល់នាងគឺអំពីបងប្អូនស្រីមួយចំនួននៅក្នុងវួដ ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា វាធ្វើឲ្យនាងឈឺចាប់ណាស់ នៅពេលឃើញពួកគេមួយចំនួន និយាយពាក្យមិនគួរសមជាមួយស្វាមី សូម្បីតែនៅចំពោះមុខកូនរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា កាលពីនៅជាយុវនារីវ័យក្មេងម្នាក់ នាងបានអធិស្ឋានដោយបំណងប្រាថ្នាដ៏ស្មោះត្រង់ ដើម្បីស្វែងរកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏សក្តិសមម្នាក់រៀបការ និងបង្កើតគេហដ្ឋានដ៏រីករាយជាមួយគាត់ ។ នាងបានធំឡើងនៅក្នុងគេហដ្ឋានដែលម្តាយរបស់នាង « ជាប្រមុខគ្រួសារ » ហើយឪពុកនាងតែងតែបំពេញតាមតម្រូវការម្តាយតាមទំនើងចិត្ត ដើម្បីរក្សាគេហដ្ឋានឲ្យមានសន្តិភាព ។ នាងគិតថាគួរតែមានវិធីប្រសើរជាងនេះ ។ ចំពោះនាងផ្ទាល់ពុំដែលឃើញគំរូបែបនេះនៅក្នុងគេហដ្ឋានដែលនាងធំឡើងនោះទេ ប៉ុនែ្តនាងអធិស្ឋានជាញឹកញាប់សុំការណែនាំ សូមព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់នាង ឲ្យដឹងពីរបៀបដើម្បីបង្កើតគេដ្ឋានមួយជាមួយសា្វមីនាង ដែលប្រកបទៅដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏កក់ក្តៅ ។ ខ្ញុំបាននៅក្នុងគេហដ្ឋាននោះ ហើយសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថាវាជាកន្លែងបរិសុទ្ធ !
បងប្អូនប្រុសស្រី តើយើងមានបំណងចង់ « និយាយពាក្យផ្អែមល្ហែមជាមួយគ្នា » ញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា ? »១៦
យើងអាចសាកល្បងខ្លួនឯងដោយសួរសំណួរពីរបី ។ ជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរតិចតួច សំណួរទាំងនេះអាចត្រូវជាមួយយើងទាំងអស់គ្នា ទោះជាយើងរៀបការហើយ ឬនៅលីវក្តី ទោះជាគេហដ្ឋានរបស់យើងមានស្ថានភាពបែបណាក្តី ។
-
តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយបំផុតដែលខ្ញុំបានសរសើរដៃគូរបស់ខ្ញុំ ទោះជានៅតែឯង ឬនៅក្នុងវត្តមានរបស់កូនៗ ?
-
តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយបំផុតដែលខ្ញុំថ្លែងអំណរគុណ សម្តែងសេចក្តីស្រឡាញ់ ឬទូលសូមដោយស្មោះត្រង់ក្នុងសេចក្តីជំនឿនៅក្នុងការអធិស្ឋានសម្រាប់គាត់ ?
-
តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយបំផុតដែល ខ្ញុំឈប់និយាយអ្វីដែលខ្ញុំដឹងថាធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចាប់ ?
-
តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយបំផុតដែលខ្ញុំសូមទោស និងសុំការអភ័យទោសដោយរាបសា--- ដោយមិនបន្ថែមពាក្យថា « ប្រសិនបើអ្នកធ្វើដូច្នេះ» ឬ « ប្រសិនបើអ្នកមិនធ្វើដូច្នេះ» ?
-
តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយបំផុតដែលខ្ញុំ ជ្រើសរើសយកក្តីរីករាយជាជាងចង់ «ចាញ់ឈ្នះ»?
ឥឡូវបើសំណួរទាំងអស់នេះអាចបណ្តាល ឬធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៏វិប្បដិសារីតិចតួច សូមចងចាំការបង្រៀនរបស់ អ៊ែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា ថា៖ «វិញ្ញាណយើងមានវិប្បដិសារី នោះធ្វើឲ្យរាងកាយឈឺចាប់—ដែលនោះជាសញ្ញានៃការព្រមានពីគ្រោះថ្នាក់ និងជាការការពារពីការខូចខាតបន្ថែមទៀត » ។១៧
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកទាំងអស់គ្នាឲ្យត្រងត្រាប់ការសូមអង្វរដោយអស់ពីចិត្តរបស់ អ៊ែលឌឺ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថា ៖ « បងប្អូនប្រុសស្រីនេះគឺជាសំណួរដ៏អស់កល្បដើម្បីប្រែក្លាយដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ ចូរយើងព្យាយាមប្រែក្លាយជា បុរសស្រ្តី « ឥតខ្ចោះ » យ៉ាងហោចណាស់ក្នុងរបៀបមួយដោយមិនប្រើពាក្យ—ធ្វើឲ្យអាក់អន់ចិត្ត ឬប្រើពាក្យកាន់តែវិជ្ជមាន ដោយនិយាយភាសាថ្មី គឺភាសានៃពួកទេវតា » ។១៨
ខណៈដែលខ្ញុំមានឱកាសរៀបចំដើម្បីឡើងនិយាយថ្ងៃនេះ ព្រះវិញ្ញាណបានបង្រៀនខ្ញុំថា ខ្ញុំត្រូវប្តេជ្ញាចិត្ត និយាយពាក្យល្អៗ ឲ្យបានញឹកញាប់ទៅកាន់ដៃគូជាទីស្រឡាញ់ខ្ញុំ និងអំពីគាត់ ដើម្បីលើកតម្កើងបុរសក្នុងគ្រួសារខ្ញុំ និងសម្តែងការដឹងគុណ ចំពោះការខិតខំបំពេញតួនាទីដ៏ទេវភាពរបស់ពួកគាត់ ។ ហើយខ្ញុំប្តេជ្ញាធ្វើតាមសុភាសិតដែលថា « អ្នកតម្កើងខ្ញុំ ខ្ញុំតម្កើងអ្នក ហើយយើងនឹងឡើងស្ថានលើទាំងអស់គ្នា » ។
តើអ្នកនឹងចូលរួមជាមួយខ្ញុំដើម្បីស្វែងរកជំនួយពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីបង្រៀនយើងអំពីរបៀបលើកតម្កើងគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងការបំពេញតួរនាទី ក្នុងនាមជាបុត្រាបុត្រីជាប់សេចក្តីសញ្ញា នៃព្រះបិតាមាតាជាទីស្រឡាញ់របស់យើងដែរឬទេ ?
ខ្ញុំដឹងថា តាមរយៈអំណាចនៃដង្វាយធួន និងសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់ នោះយើងអាចធ្វើបាន។ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យយើងទុកចិត្តទ្រង់ ក្នុងការជួយយើងឲ្យចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមក រស់នៅដោយរីករាយ និងអស់កល្ប ខណៈដែលយើងនឹងឡើងស្ថានលើជាមួយគ្នា នៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។