Magpakabig Kamo

Ni Bonnie L. Oscarson

Kinatibuk-ang Presidente sa Young Women

Imahe

Ang tinuod nga pagkakabig mahitabo samtang kamo magpadayon sa pagtuman sa mga doktrina nga inyong nahibaloan nga tinuod ug sa pagsunod sa mga sugo, matag adlaw, matag bulan.

Mga kaigsoonan, mapainubsanon kaayo nga kasinatian ang pagbarug niini nga pulpito diin ang daghan nga mga bayani sa akong kinabuhi mibarug. Buot kong ipakigbahin kaninyo ang pipila sa akong pagbati ug idirekta kini ilabi na sa mga kabatan-onan.

Usa sa halangdong bayani sa Daang Tugon mao ang propetang-manggugubat nga si Josue. Iyang gidapit ang mga anak sa Israel, kinsa iyang gipangulohan: “Magpili kamo niining adlawa kong kinsa ang inyong alagaron; …apan alang kanako ug sa akong balay kami magaalagad sa Ginoo.”¹ Ang pahayag ni Josue nagpakita og tinuod nga pagkakabig sa ebanghelyo. Alang kang Josue ug kanatong tanan, ang pagkakabig sa mga baruganan sa ebanghelyo mahitabo pinaagi sa matarung nga pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo ug magmatinud-anon sa atong mga pakigsaad ngadto sa Ginoo.

Buot kong mopakigbahin og istorya sa pagkakabig gikan sa kasaysayan sa akong pamilya nga usa sa akong mga bayani. Siya mao si Agnes Hoggan, ug siya ug ang iyang bana nagpamiyembro sa Simbahan didto sa Scotland niadtong 1861. Nag-antus sa grabeng pagpanggukod sa ilang yutang natawhan, mibalhin sila Amerika uban sa ilang mga anak. Daghang katuigan ang milabay, nabiyuda si Agnes nga may walo ka anak nga buhion ug mitrabaho pag-ayo aron sila makakaon ug makasinina. Ang iyang 12 anyos nga anak nga babaye, si Isabelle, swerte nga nakakita og trabaho isip sulugoon sa usa ka adunahan, dili LDS nga pamilya.

Mipuyo si Isabelle sa ilang dako nga panimalay ug mitabang sa pagbantay sa ilang gagmay nga mga anak. Isip bayad sa iyang serbisyo, gamay nga suhol matag semana ang ihatag ngadto sa iyang inahan. Sa wala madugay si Isabelle gidawat isip sakop sa pamilya ug nakatagamtam og daghang sama nga pribelihiyo, sama sa mga leksyon sa sayaw, nindot nga mga sinina, ug pagtan-aw og teyatro. Kini nga kahimtang nagpadayon sulod sa upat ka tuig, hangtud ang pamilya nga gitrabahoan ni Isabelle mibalhin sa laing estado. Napinangga kaayo nila si Isabelle nga ilang giduol ang iyang inahan, si Agnes, ug nananghid nga legal nilang sagupon siya. Misaad sila nga hatagan siya og maayong edukasyon, siguroon nga mamaayo ang iyang kaminyoon, ug himoong manununod sa ilang kabtangan uban sa ilang mga anak. Ipadayon usab nila ang pagbayad ngadto ni Agnes.

Kining nagkalisud nga biyuda ug inahan kinahanglang mohimo og lisud nga desisyon, apan wala siya mag-ukon-ukon bisan sa makadiyot. Paminawa ang mga pulong sa iyang apong babaye, nga gisulat paglabay sa daghang katuigan: “Kon ang iyang gugma wala mopugos [kaniya] sa pagdumili, aduna siyay mas maayong rason—mibiyahe siya gikan sa Scotland ug nakaagi og mga kalisud ug mga pagsulay alang sa Ebanghelyo, ug wala siyay intensyon, kon mahimo, nga mawala ang iyang anak sa Simbahan.”² Ang adunahang pamilya migamit sa tanang mga rason, ug si Isabelle mihilak ug mihangyo nga tugutan, apan si Agnes wala matarug. Inyong mahunahuna, ang gibati sa 16 anyos nga si Isabelle nga daw ang iyang kinabuhi naguba.

Si Isabelle Hoggan mao ang akong apohan sa tuhod, ug ako labing mapasalamaton alang sa pagpamatuod ug konbiksyon nga nagdilaab diha sa kasingkasing sa iyang inahan, nga wala motugot nga ibaylo ang pagkamiyembro sa Simbahan sa iyang anak nga babaye para sa kalibutanong mga saad. Karon, gatusan sa iyang kaliwatan napanalangin og maayo sa pagkamiyembro sa Simbahan nga mao ang mga manununod sa natisok nga hugot nga pagtuo ug pagkakabig ni Agnes sa ebanghelyo.

Batan-ong mga higala, nagpuyo kita sa makuyaw nga mga panahon, ug ang mga desisyon nga inyong pagahimoon sa inadlaw, o gani inoras, adunay mahangturong mga sangputanan. Ang mga desisyon nga inyong gihimo sa inyong inadlaw nga kinabuhi motino unsay mahitabo kaninyo sa kadugayan. Kon kamo wala pay pagpamatuod ug konbiksyon nga migamot og lawom nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang gingharian sa Dios dinhi sa yuta, karon ang panahon sa pagbuhat sa angayng buhaton aron maangkon kanang konbiksyon. Ang paglangan sa gikinahanglang paningkamot aron maangkon kanang konbiksyon makakuyaw sa inyong kalag.

Ang tinuod nga pagkakabig labaw pa kaysa pagbaton lang og kahibalo sa mga baruganan sa ebanghelyo ug nagpasabut gani og labaw pa kay sa pagbaton og pagpamatuod niadtong mga baruganan. Posible nga magbaton og pagpamatuod sa ebanghelyo nga wala magsunod niini. Ang tinuod nga pagkakabig nagpasabut nga kita naglihok sa unsay atong gituhoan ug nagtugot niini sa pagmugna og “dako nga kausaban dinhi kanamo, o dinhi sa among mga kasingkasing.”³ Sa booklet nga Matinud-anon sa Tinuhoan, atong nakat-unan nga ang “pagkakabig maoy usa ka proseso, dili usa ka panghitabo. [Kamo] nahimong kinabig isip resulta sa … matarung nga mga paningkamot sa pagsunod sa Manluluwas.”⁴ Kini nagkinahanglan og panahon, paningkamot, ug buhat. Ang apohan sa akong apohan may lig-on nga konbiksyon nga ang ebanghelyo mas importante alang sa iyang mga anak kaysa tanang ikatanyag sa kalibutan pinaagi sa katigayunan ug kaharuhay tungod kay siya misakripisyo, milahutay, ug misunod sa ebanghelyo. Siya nakabig pinaagi sa pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo ug sa pagsakripisyo alang niini.

Kinahanglan kitang mosinati nianang sama nga proseso kon kita gustong makaangkon nianang sama nga pasalig. Ang Manluluwas mitudlo, “Kon tuyuon ni bisan kinsa ang pagbuhat sa kabubut-on sa Dios, nan, iyang mahibaloan kon ang akong gitudlo gikan ba sa Dios, o nagsulti ba lamang ako sa kinaugalingon kong pagbulut-an.”⁵ Usahay bali ang atong buhaton. Pananglit, atong gamiton kini nga paagi: Malipay kong nagsunod sa balaod sa ikapulo, apan kinahanglan ko unang mahibaloan nga kini tinuod. Tingali mag-ampo kita aron makaangkon og pagpamatuod sa balaod sa ikapulo ug nanghinaut nga ang Ginoo mopanalangin kanato niana nga pagpamatuod sa dili pa gayud kita makasulat diha sa resibo sa ikapulo. Kini dili gayud mosalir. Ang Ginoo nagpaabut nga kita mopakita og hugot nga pagtuo. Kinahanglan kanunay kitang mobayad og hingpit ug tinud-anay nga ikapulo aron makaangkon og pagpamatuod sa ikapulo. Kining sama nga sumbanan magamit ngadto sa tanang mga baruganan sa ebanghelyo, mabalaod man sa kaputli, sa baruganan sa hustong pagsinina, sa Pulong sa Kaalam, o sa balaod sa puasa.

Buot kong makigbahin og usa ka ehemplo kon sa unsa nga paagi ang pagsunod sa baruganan nakatabang nato nga makabig nianang baruganan. Usa ko ka batan-ong babaye sa mga 1960’s ug mao ra ang LDS nga babaye sa akong high school. Kini panahon sa kagubot nga gihulagway pinaagi sa pagsupak sa tradisyon sa pamatasan, paggamit sa druga, ug mentalidad nga “bahala na”. Daghan sa akong kaedad mga buotang tawo apan dali nga madani sa kaguliyang nining bag-ong moralidad, nga sa tinuoray mao ra ang daang imoralidad. Ang akong mga ginikanan ug magtutudlo sa simbahan misilsil kanako sa bili sa pagtagad sa akong lawas nga may respeto, pagbaton og limpyo nga hunahuna, ug labaw sa tanan, pagkat-on sa pagsalig sa mga sugo sa Ginoo. Mihukom ko sa paglikay sa mga sitwasyon nga ako nasayud nga adunay alkohol ug sa pagpalayo sa sigarilyo ug mga druga. Kasagaran kini nagpasabut nga dili ko iapil sa mga party, ug panagsa ra kong i-date. Ang paggamit og druga nahimong mas sagad sa mga batan-on, ug ang mga kuyaw wala kaayo mahibaloi sama karon. Daghan sa akong mga kaedad sa kadugayan nag-antus og permanenting kadaut sa pagkayabag sa hunahuna o nagumon sa pagkaadik. Mapasalamaton ko nga natudloan sa pagsunod sa Pulong sa Kaalam diha sa akong panimalay, ug nakaangkon ko og lig-ong pagpamatuod niana nga baruganan sa ebanghelyo samtang ako nagbansay og hugot nga pagtuo ug gisunod kini. Ang nindot nga pagbati nga akong gibati naggagikan sa pagsunod sa tinuod nga baruganan sa ebanghelyo nga gidasig sa Espiritu Santo nga kining baruganan tinuod. Kana mao ang sinugdanan sa tinuod nga pagkakabig.

Si Propeta Moroni, diha sa Basahon ni Mormon, mitudlo, “Ako mopakita ngadto sa kalibutan nga ang hugot nga pagtuo mao ang mga butang nga gilauman ug dili makita; busa, ayaw pakiglalis tungod kay kamo wala makakita, kay kamo dili makadawat og saksi hangtud human sa pagsulay sa inyong hugot nga pagtuo.”⁶ Sa atong kalibutan diin ang diha-diha nga kalipay mao ang gipaabut, kita kasagaran sad-an sa pagdahum og ganti nga wala nato trabahoi. Nagtuo ko nga si Moroni nagsulti kanato nga kita kinahanglang motrabaho una ug magbansay og hugot nga pagtuo pinaagi sa pagsunod sa ebanghelyo, ug dayon kita makadawat og saksi nga kini tinuod. Ang tinuod nga pagkakabig mahitabo samtang kamo magpadayon sa pagtuman sa mga doktrina nga inyong nahibaloan nga tinuod ug sa pagsunod sa mga sugo, matag adlaw, matag bulan.

Kini usa ka mahimayaong panahon nga mahimong kabatan-onan diha sa Simbahan. Kamo ang unang migamit sa kurikulum sa kabatan-onan nga Come, Follow Me, diin usa sa dakong katuyoan niini mao ang inyong pagkakabig ngadto sa ebanghelyo ni Jesukristo. Kini maayo nga hinumduman nga bisan unsa kadasig ang inyong mga ginikanan ug mga lider sa kabatan-onan, “[kamo ang] adunay nag-una nga responsibilidad alang sa [inyong] kaugalingong pagkakabig. Walay usa nga makabig tungod [kaninyo], ug walay usa nga makapugos [kaninyo] nga makabig.”⁷ Ang pagkakabig mahitabo kon kita magkugi sa pag-ampo, pagtuon sa atong mga kasulatan, pagsimba, ug pagpakatakus sa pag-apil sa mga ordinansa sa templo. Ang pagkakabig mahitabo samtang kita nagsunod sa matarung nga mga baruganan nga atong nakat-unan sa atong panimalay ug sa klase. Ang pagkakabig mahitabo samtang kita nagpuyo og putli ug mahiyasong mga kinabuhi ug nagtagamtam sa pakig-uban sa Espiritu Santo. Ang pagkakabig mahitabo samtang kita nakasabut sa Pag-ula ni Jesukristo, miila Kaniya isip atong Manluluwas ug Manunubos, ug nagtugot sa Pag-ula nga motandog sa atong mga kinabuhi.

Ang inyong personal nga pagkakabig makatabang ninyo samtang kamo nag-andam sa paghimo og mga pakigsaad diha sa templo, nagserbisyo og misyon, ug magtukod og inyong pamilya sa umaabut. Samtang kamo nakabig, makabaton kamo og tinguha sa pagpakigbahin sa uban unsay inyong nakat-unan, ug motubo ang inyong kompyansa ug abilidad sa pagpamatuod ngadto sa uban nga may konbiksyon ug gahum. Kini nga tinguha sa pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa uban ug ang kompyansa sa pagpamatuod nga may kaisug mao ang natural nga mga resulta sa tinuoray nga pagkakabig. Ang Manluluwas mitudlo ni Pedro, “Sa mahibalik na ikaw kanako, lig-una ang imong mga igsoon.”⁸

Kahinumdom mo ni Josue, ang propetang-manggugubat? Wala lamang siya makabig sa iyang kaugalingon, apan siya mitrabaho sa walay kakapoy hangtud sa katapusan sa iyang kinabuhi sa pagdala sa anak sa Israel ngadto sa Dios. Atong mabasa sa Daang Tugon, “Ug ang Israel nag-alagad sa Ginoo sa tanang mga adlaw ni Josue.”⁹ Ang usa ka tawo nga nakasinati og tinuod nga pagkakabig mosalig sa gahum sa Pag-ula ug makadawat og kaluwasan sa iyang kaugalingong kalag, dayon motabang pinaagi sa pag-impluwensya niadtong nakaila kaniya.

Ang pagsunod sa ebanghelyo ug pagbarug sa balaang mga dapit dili sa kanunay sayon o komportable, apan mopamatuod ko nga angay kini. Ang Ginoo mitambag ni Emma Smith sa “[pag]salikway sa mga butang niini nga kalibutan, ug pangitaa ang mga butang nga maayo.”¹⁰ Ako nagtuo nga dili nato mahunahuna kon unsa gyud kanindot kadtong “mga butang nga maayo” sa kalibutan!

Magpamatuod ko nga kita adunay mahigugmaong Langitnong Amahan kansang dakong tinguha mao ang pagtabang ug pagpanalangin kanato sa atong mga paningkamot sa pagsunod sa ebanghelyo ug magpakabig. Klaro Niyang gipahayag nga ang Iyang focus ug buhat mao ang atong “pagka-imortal ug kinabuhi nga dayon.”¹¹ Nagtinguha Siya nga kita makabalik sa Iyang presensya. Magpamatuod ako nga samtang kita nagsunod sa mga doktrina sa ebanghelyo ug naggamit niini matag adlaw, kita makabig ug mahimong paagi sa pagtuman sa daghang kaayohan sa atong mga pamilya ug sa kalibutan. Hinaut mapanalanginan kitang tanan sa atong inadlaw nga mga paningkamot sa pagkab-ut niana nga tumong mao ang akong pag-ampo diha sa pangalan ni Jesukristo, amen.