2010-2019
Έχοντας το όραμα να ενεργούμε
Απριλίου 2012


Έχοντας το όραμα να ενεργούμε

Αν θέλουμε να ευδοκιμούμε αντί να φθαρούμε, πρέπει να αποκτήσουμε το όραμα για τον εαυτό μας όπως μάς βλέπει ο Σωτήρας.

Όπως όλοι οι καλοί γονείς, οι δικοί μου επιθυμούσαν ένα λαμπρό μέλλον για τα παιδιά τους. Ο πατέρας μου δεν ήταν μέλος [τής Εκκλησίας] και λόγω ασυνήθιστων συνθηκών που υπήρχαν τότε, οι γονείς μου αποφάσισαν ότι τα αδέλφια μου κι εγώ έπρεπε να φύγουμε από την πατρίδα μας στην Αμερικανική Σαμόα, στον Νότιο Ειρηνικό, και να ταξιδέψουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να πάμε σχολείο.

Η απόφαση να χωριστούμε ήταν δύσκολη για τους γονείς μου, ειδικά για την μητέρα μου. Ήξεραν ότι θα υπήρχαν άγνωστες δυσκολίες καθώς θα βρισκόμασταν σε νέο περιβάλλον. Παρά ταύτα, με πίστη και αποφασιστικότητα, συνέχισαν με το σχέδιό τους.

Χάρη στην ανατροφή Αγίων των Τελευταίων Ημερών, η μητέρα μου ήταν εξοικειωμένη με τις αρχές τής νηστείας και τής προσευχής και οι δύο γονείς μου αισθάνθηκαν ότι χρειάζονταν τις ευλογίες των Ουρανών, για να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Με αυτό το πνεύμα άρχισαν να βάζουν κατά μέρος μία ημέρα την εβδομάδα για νηστεία και προσευχή για εμάς. Το όραμά τους ήταν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για ένα λαμπρό μέλλον. Ενήργησαν επάνω στο όραμά τους καθώς άσκησαν την πίστη τους με το να επιζητούν τις ευλογίες τού Κυρίου. Μέσω νηστείας και προσευχής, έλαβαν την βεβαιότητα, την ανακούφιση και την ειρήνη ότι όλα θα πήγαιναν καλά.

Πώς, εν τω μέσω των δυσκολιών στην ζωή μας, αποκτάμε το όραμα που χρειάζεται, για να κάνουμε τα πράγματα που θα μάς φέρουν πιο κοντά στον Σωτήρα; Όσον αφορά το όραμα, το βιβλίο των Παροιμιών διδάσκει αυτή την αλήθεια: «Όπου δεν υπάρχει όραση, ο λαός διαφθείρεται» (Παροιμίες 29:18). Αν θέλουμε να ευδοκιμούμε αντί να φθαρούμε, πρέπει να αποκτήσουμε το όραμα για τον εαυτό μας όπως μάς βλέπει ο Σωτήρας.

Ο Σωτήρας είδε περισσότερο σε εκείνους τους ταπεινούς ψαράδες που κάλεσε να Τον ακολουθήσουν από αυτό που είδαν αρχικά στους εαυτούς τους. Είδε το όραμα εκείνων που θα μπορούσαν να γίνουν. Ήξερε για την καλοσύνη και την δυνητικότητά τους, και ενήργησε και τους κάλεσε. Δεν είχαν εμπειρία στην αρχή, αλλά όσο ακολουθούσαν, είδαν το παράδειγμά Του, αισθάνθηκαν τις διδασκαλίες Του και έγιναν μαθητές Του. Υπήρξαν στιγμές που κάποιοι από τους μαθητές Του έφυγαν από Εκείνον, επειδή αυτά που άκουσαν ήταν σκληρά για εκείνους. Ξέροντας ότι ίσως φύγουν κι άλλοι, ο Ιησούς ερώτησε τους Δώδεκα: «Μήπως κι εσείς θέλετε να πάτε;» (Κατά Ιωάννην 6:67). Η απάντηση του Πέτρου αντικατοπτρίζει πόσο είχε αλλάξει και είχε συλλάβει το όραμα για το ποιος ήταν ο Σωτήρας. «Σε ποιον θα πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής» (Κατά Ιωάννην 6:68), απάντησε.

Με αυτό το όραμα, αυτοί οι πιστοί και αφιερωμένοι οπαδοί μπόρεσαν να κάνουν δύσκολα πράγματα καθώς ταξίδευαν να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να εγκαθιδρύσουν την Εκκλησία μετά την αναχώρηση τού Σωτήρος. Τελικά, κάποιοι από αυτούς έκαναν την απώτατη θυσία για την μαρτυρία τους.

Υπάρχουν άλλα παραδείγματα στις γραφές εκείνων που συνέλαβαν το όραμα τού Ευαγγελίου και μετά βγήκαν και ενήργησαν επάνω σε αυτό το όραμα. Ο προφήτης Άλμα απέκτησε το όραμά του, όταν άκουσε τον Αβιναδί να διδάσκει σθεναρά και να δίνει μαρτυρία εμπρός στον Βασιλιά Νώε. Ο Άλμα ενήργησε επάνω στις διδασκαλίες του Αβιναδί και πήγε να διδάξει τα πράγματα που έμαθε, βαφτίζοντας όσους πίστεψαν στα λόγια του (βλέπε Μωσία 17:1–4, 18:1–16). Ενώ καταδίωκε τους πρώτους χριστιανούς, ο Απόστολος Παύλος μεταστράφηκε στον δρόμο προς τη Δαμασκό και ενήργησε διδάσκοντας και δίνοντας μαρτυρία για τον Χριστό (βλέπε Πράξεις 9:1–6, 20–22, 29).

Στην εποχή μας πολλοί νέοι άνδρες, γυναίκες και γηραιότερα ζεύγη έχουν απαντήσει στην κλήση τού προφήτη τού Θεού να υπηρετήσουν ιεραποστολές. Με πίστη και κουράγιο αφήνουν τα σπίτια τους και όλα όσα τους είναι οικεία λόγω τής πίστης τους στο μεγάλο καλό που μπορούν να κάνουν ως ιεραπόστολοι. Καθώς ενεργούν επάνω στο όραμά τους να υπηρετήσουν, ευλογούν την ζωή πολλών και, ταυτόχρονα, αλλάζουν την ίδια τους την ζωή. Στην τελευταία γενική συνέλευση, ο Πρόεδρος Μόνσον μάς ευχαρίστησε για την υπηρέτηση που δίνουμε ο ένας στον άλλον και μάς υπενθύμισε την ευθύνη μας να είμαστε τα χέρια τού Θεού στο να ευλογούμε τα παιδιά Του σε αυτήν την γη (βλέπε «Μέχρι να ξανασυναντηθούμε», Λιαχόνα και Ensign, Νοέμβρ. 2011, 108). Η εκπλήρωση αυτής τής ανάθεσης προκαλεί θερμά συναισθήματα, καθώς τα μέλη τής Εκκλησίας έχουν ενεργήσει επάνω σε αυτό το όραμα.

Πριν αναχωρήσει ο Σωτήρας, καταλαβαίνοντας ότι θα χρειαζόμασταν βοήθεια, είπε: «Δεν θα σάς αφήσω ορφανούς» (Κατά Ιωάννην 14:18). Δίδαξε τους μαθητές Του: «Ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο, που ο Πατέρας θα στείλει στο όνομά μου, εκείνος θα σας τα διδάξει όλα, και θα σάς τα υπενθυμίσει όλα όσα είπα προς εσάς» (Κατά Ιωάννην 14:26). Αυτό είναι το ίδιο Άγιο Πνεύμα, το οποίο μπορεί να μάς ενδυναμώσει και να μάς παρακινήσει να κάνουμε τα πράγματα που ο Σωτήρας και οι σύγχρονοι προφήτες και απόστολοι διδάσκουν.

Καθώς θέτουμε σε εφαρμογή τις διδασκαλίες των ηγετών μας, αποκτούμε μια βαθύτερη κατανόηση τού οράματος τού Σωτήρος μας για εμάς. Κατά τη διάρκεια αυτής τής συνέλευσης, έχουμε λάβει εμπνευσμένη συμβουλή από προφήτες και αποστόλους. Μελετήστε τις διδασκαλίες τους και συλλογιστείτε τις στην καρδιά σας, ενώ επιζητείτε το Πνεύμα το Άγιο να σάς βοηθήσει να συλλάβετε το όραμα αυτών των διδασκαλιών στην ζωή σας. Με αυτό το όραμα, ασκήστε πίστη σας να ενεργήσετε επάνω σε αυτή την συμβουλή.

Ερευνήστε και μελετήστε τις γραφές με τον νου στραμμένο στο να λάβετε περαιτέρω φως και γνώση τού μηνύματός τους προς εσάς. Συλλογιστείτε αυτές στην καρδιά σας και επιτρέψτε τους να σάς εμπνεύσουν. Κατόπιν ενεργήστε επάνω στην έμπνευσή σας.

Καθώς μαθαίναμε ως οικογένεια, ενεργούμε όταν νηστεύουμε και προσευχόμαστε. Ο Άλμα μίλησε για την νηστεία και την προσευχή ως τρόπο να λάβουμε βεβαιότητα, όταν είπε: «Νήστεψα και προσευχήθηκα πολλές ημέρες για να μπορέσω να μάθω γι’ αυτά αφ’ εαυτού μου» (Άλμα 5:46). Κι εμείς γνωρίζουμε πώς να χειριστούμε τις δυσκολίες τής ζωής μας μέσω νηστείας και προσευχής.

Βιώνουμε δύσκολα πράγματα στην ζωή μας που μπορούν κατά καιρούς να μειώσουν το όραμα και την πίστη μας να κάνουμε τα πράγματα που πρέπει. Γινόμαστε τόσο πολυάσχολοι που συχνά αισθανόμαστε καταβεβλημένοι και ανίκανοι να κάνουμε περισσότερα. Ενώ ο καθένας μας είναι διαφορετικός, ταπεινά καταθέτω ότι πρέπει να επικεντρώσουμε το όραμά μας στον Σωτήρα και τις διδασκαλίες Του. Τι είδε στον Πέτρο, στον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και στους άλλους Αποστόλους που τον παρότρυνε να ενεργήσει και να τους προσκαλέσει να Τον ακολουθήσουν; Σαν το όραμά Του για εκείνους, ο Σωτήρας έχει μεγάλο όραμα για το ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Απαιτεί στην ίδια πίστη και κουράγιο που είχαν οι πρώτοι Απόστολοι, προκειμένου να επικεντρωθούμε ξανά στα ουσιαστικά πράγματα που φέρνουν διαρκή ευτυχία και μεγάλη χαρά.

Όταν μελετάμε την ζωή του Σωτήρα μας και τις διδασκαλίες Του, Τον βλέπουμε ανάμεσα σε ανθρώπους να διδάσκει, να προσεύχεται, να ανυψώνει και να θεραπεύει. Όταν Τον μιμούμαστε και κάνουμε τα πράγματα που Τον βλέπουμε να κάνει, αρχίζουμε να βλέπουμε το όραμα για το ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Θα ευλογηθείτε με διορατικότητα μέσω τής βοήθειας τού Αγίου Πνεύματος να κάνετε περισσότερο καλό. Οι αλλαγές θα αρχίσουν να έρχονται και θα φέρετε μια διαφορετική τάξη στην ζωή σας που θα ευλογήσει εσάς και την οικογένειά σας. Κατά την διακονία Του προς τους Νεφίτες, ο Σωτήρας ρώτησε: «Τι είδους άνθρωποι πρέπει να είστε;» Απάντησε: «Όπως είμαι εγώ» (Νεφί Γ΄ 27:27). Χρειαζόμαστε την βοήθειά Του για να γίνουμε σαν Εκείνον και μάς έχει δείξει τον δρόμο: «Γι’ αυτό, ζητάτε, και θα λάβετε, κτυπάτε και θα σάς ανοιχτεί, γιατί εκείνος που ζητάει λαβαίνει, και σε εκείνον που κτυπάει θα ανοιχτεί» (Νεφί Γ΄ 27:19).

Ξέρω ότι καθώς αποκτούμε το όραμα τού εαυτού μας όπως μας βλέπει ο Σωτήρας και ενεργούμε επάνω σε αυτό το όραμα, η ζωή μας θα ευλογηθεί με απρόσμενους τρόπους. Λόγω τού οράματος των γονέων μου, δεν ευλογήθηκε μόνο η ζωή μου από εκπαιδευτικές εμπειρίες, αλλά βρέθηκα σε καταστάσεις όπου βρήκα και ασπάσθηκα το Ευαγγέλιο. Πιο σημαντικό, έμαθα την σημαντικότητα καλών και πιστών γονέων. Απλώς, η ζωή μου άλλαξε για πάντα.

Όπως το όραμα οδήγησε τους γονείς μου στην νηστεία και την προσευχή για την ευημερία εμάς, των παιδιών τους, όπως το όραμα των πρώτων Αποστόλων τους οδήγησε να ακολουθήσουν τον Σωτήρα, αυτό το ίδιο όραμα είναι διαθέσιμο για να μάς εμπνεύσει και να μάς βοηθήσει να ενεργήσουμε. Aδελφοί και αδελφές, είμαστε λαός με ιστορία οράματος και πίστη και κουράγιο να ενεργήσουμε. Δείτε που έχουμε φτάσει και τις ευλογίες που έχουμε λάβει! Πιστέψτε ότι μπορεί να σάς ευλογήσει με όραμα στην ζωή σας και το κουράγιο να ενεργήσετε.

Σας δίνω την μαρτυρία μου για τον Σωτήρα και η επιθυμία Του για εμάς είναι να επιστρέψουμε σε Εκείνον. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να έχουμε την πίστη να ενεργήσουμε -- να Τον ακολουθήσουμε και να γίνουμε σαν κι Αυτόν. Καθ’ όλη τη διάρκεια πολλών εποχών στην ζωή μας, απλώνει το χέρι Του και μάς προσκαλεί:

«Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα‧ επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά‧ και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας.

»Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ» (Κατά Ματθαίον 11:29–30).

Όπως ακριβώς ο Σωτήρας είδε μεγάλη δυνητικότητα στους πρώτους Του μαθητές, βλέπει το ίδιο και σε μας. Είθε να δούμε τον εαυτό μας όπως τον βλέπει ο Σωτήρας. Προσεύχομαι ώστε να έχουμε αυτό το όραμα με την πίστη και το κουράγιο να ενεργούμε, στο όνομα τού Ιησού Χριστού, αμήν.