2010-2019
Πίστη, σθένος, εκπλήρωση: Ένα μήνυμα προς τους γονείς που είναι ανύπανδροι
Απριλίου 2012


Πίστη, σθένος, εκπλήρωση: Ένα μήνυμα προς τους γονείς που είναι ανύπανδροι

Προσπαθείτε να αναθρέψετε τα παιδιά σας με δικαιοσύνη και αλήθεια, γνωρίζοντας ότι ενώ δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, μπορείτε να διαμορφώσετε το μέλλον.

Το μήνυμά μου είναι για αυτούς που είναι ανύπανδροι γονείς στην Εκκλησία, η πλειοψηφία των οποίων είναι ανύπανδρες μητέρες -- εσείς γενναίες γυναίκες που, μέσα από τις ποικίλες καταστάσεις της ζωής, βρίσκεστε στο σημείο να ανατρέφετε παιδιά και να φροντίζετε το σπίτι μόνες σας. Ίσως να είστε χήρες και χωρισμένες. Μπορεί να παλεύετε με τις δυσκολίες που έρχονται με το να είναι κανείς μόνος ανύπανδρος γονέας ως αποτέλεσμα μιας λανθασμένης απόφασης εκτός γάμου, αλλά τώρα ζείτε μέσα στα πλαίσια τού Ευαγγελίου, έχοντας αντιστρέψει τη ζωή σας. Να είστε ευλογημένες που αποφύγατε το είδος συντροφιάς που θα είχε ως κόστος την αρετή και την ιδιότητα τού μέλους. Αυτό θα ήταν υπερβολικά μεγάλο τίμημα να πληρώσει κανείς.

Παρόλο που μερικές φορές θα έχετε αναρωτηθεί, γιατί εγώ, είναι μέσω των δυσκολιών τής ζωής που αναπτυσσόμαστε προς την θεότητα καθώς ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται στο χωνευτήρι τής θλίψης, όπου τα γεγονότα τής ζωής λαμβάνουν χώρα ενώ ο Θεός σέβεται την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Όπως σχολίασε ο Πρεσβύτερος Νιλ Μάξουελ, δεν μπορούμε να προσθέσουμε όλα τα ποσά ή να τα βάλουμε όλα να αθροίζονται γιατί «δεν έχουμε όλους τους αριθμούς»1.

Όποιες και να είναι οι περιστάσεις σας ή οι λόγοι που βρίσκεστε σε αυτές, πόσο θαυμάσιες είστε. Καθημερινά αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες τής ζωής, κάνοντας το έργο που πάντα προοριζόταν για δύο, αλλά εσείς το κάνετε κατά μεγάλο μέρος μόνες σας. Πρέπει να είστε πατέρας, όπως επίσης και μητέρα. Έχετε την ευθύνη του σπιτιού, φροντίζετε την οικογένειά σας, μερικές φορές παλεύετε λόγω έλλειψης χρημάτων και ως εκ θαύματος βρίσκετε τα μέσα να υπηρετήσετε στην Εκκλησία με σπουδαίους τρόπους. Γαλουχείτε τα παιδιά σας. Κλαίτε και προσεύχεστε μαζί τους και για εκείνα. Θέλετε το καλύτερο για εκείνα αλλά κάθε βράδυ στενοχωριέστε γιατί το καλύτερο που μπορείτε να προσφέρετε μπορεί ποτέ να μην είναι αρκετό.

Ενώ είμαι απρόθυμος να μπω σε πολύ προσωπικό επίπεδο, είμαι το προϊόν ενός παρόμοιου σπιτικού. Το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μου ηλικίας και στα χρόνια της εφηβείας, η μητέρα μου μας ανέθρεψε μόνη της σε πολύ φτωχές καταστάσεις. Τα χρήματα ήταν προσεκτικά διανεμημένα. Πάλευε με την εσωτερική μοναξιά, απεγνωσμένη ορισμένες φορές για υποστήριξη και συντροφιά. Παρ’ όλα αυτά, η μητέρα μου ήταν αξιοπρεπής, μια φοβερή πηγή αποφασιστικότητας και καθαρού σκωτσέζικου θάρρους.

Ευτυχώς, τα επόμενα χρόνια της ήταν πιο ευλογημένα από τα πρώτα. Παντρεύτηκε έναν νεοφώτιστο, έναν χήρο. Επισφραγίστηκαν στο Ναό τού Λονδίνου τής Αγγλίας και για μικρό διάστημα υπηρέτησαν εκεί ως λειτουργοί διατάξεων. Ήταν μαζί για περίπου ένα τέταρτο τού αιώνα -- ευτυχισμένοι, ικανοποιημένοι και πλήρεις μέχρι που τους κατέβαλε η θνητότητα.

Υπάρχουν πολλές από εσάς, καλές γυναίκες της Εκκλησίας σε όλο τον κόσμο, που αντιμετωπίζετε παρόμοιες καταστάσεις και που δείχνετε την ίδια ανθεκτικότητα κάθε χρόνο.

Αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που ελπίζατε ή σχεδιάσατε, που προσευχηθήκατε ή περιμένατε, όταν ξεκινήσατε χρόνια πριν. Το ταξίδι σας στη ζωή είχε προσκρούσεις, παρακάμψεις, ανατροπές και γυρίσματα, κυρίως ως αποτέλεσμα τής ζωής μέσα σε έναν κόσμο που έχει ξεπέσει, ο οποίος προορίζεται να είναι ένα μέρος δοκιμασίας.

Εν τω μεταξύ, προσπαθείτε να αναθρέψετε τα παιδιά σας με δικαιοσύνη και αλήθεια, γνωρίζοντας ότι ενώ δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, μπορείτε να διαμορφώσετε το μέλλον. Κατά τη διάρκεια τής ζωής θα λάβετε ευλογίες ως αποζημίωση, ακόμα και αν δεν φαίνονται άμεσα.

Με τη βοήθεια τού Θεού, δεν χρειάζεται να φοβάστε για το μέλλον. Τα παιδιά σας θα μεγαλώσουν και θα σας αποκαλούν ευλογημένους και το κάθε ένα από τα επιτεύγματά τους θα στέκεται σαν φόρος τιμής προς εσάς.

Σας παρακαλώ, ποτέ να μη νιώσετε ότι είστε κάποιου είδους δευτέρας υποκατηγορίας μέλος τής Εκκλησίας, ότι με κάποιο τρόπο έχετε λιγότερο δικαίωμα για να λάβετε τις ευλογίες του Κυρίου από ό,τι οι άλλοι. Στο βασίλειο του Θεού δεν υπάρχουν πολίτες δευτέρας τάξεως.

Ελπίζουμε ότι όταν θα παρευρίσκεστε στις συγκεντρώσεις και βλέπετε αυτές που φαίνονται ότι είναι ολοκληρωμένες και χαρούμενες οικογένειες ή αν ακούτε κάποιον να μιλά για τα ιδανικά της οικογένειας, θα αισθανθείτε ευγνώμονες που είστε μέρος της εκκλησίας, η οποία επικεντρώνεται στις οικογένειες και διδάσκει για τον κύριο ρόλο που έχουν στο σχέδιο τού Επουράνιου Πατέρα για την ευτυχία των παιδιών Του, ότι στο μέσο τής καταστροφής τού κόσμου και την φθορά της ηθικής, έχουμε την διδαχή, την εξουσία, τις διατάξεις και διαθήκες, οι οποίες φέρουν την μεγαλύτερη ελπίδα για τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης τής ευτυχίας των παιδιών σας και των οικογενειών που εκείνα θα δημιουργήσουν.

Στη γενική συγκέντρωση της Ανακουφιστικής Εταιρείας τον Σεπτέμβριο του 2006, ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλι διηγήθηκε μια εμπειρία την οποία είπε μια χωρισμένη και μόνη μητέρα επτά παιδιών ηλικίας από 7 έως 16 ετών. Είχε πάει απέναντι στον δρόμο για να δώσει κάτι στον γείτονα. Είπε:

«Στρίβοντας για να γυρίσω σπίτι, είδα φώτα στο σπίτι μου. Άκουγα τις φωνές των παιδιών μου να αντηχούν καθώς έβγαινα από το σπίτι λίγα λεπτά νωρίτερα: Έλεγαν: ‘Μαμά, τι θα φάμε το βράδυ;’ ‘Μπορείς να με πας στη βιβλιοθήκη;’ ‘Πρέπει να αγοράσω χαρτί για αφίσες απόψε’. Κουρασμένη και αποκαμωμένη, κοίταξα εκείνο το σπίτι και είδα φως στο καθένα από τα δωμάτια. Συλλογίστηκα όλα εκείνα τα παιδιά που ήταν σπίτι και περίμεναν να πάω να φροντίσω τις ανάγκες τους. Το φορτίο μου το ένιωσα βαρύτερο από όσο μπορούσα να αντέξω.

»Θυμάμαι να κοιτάζω με δάκρυα προς τον ουρανό και να λέω: ‘Αγαπητέ Πατέρα, δεν αντέχω απόψε. Είμαι πολύ κουρασμένη. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Δεν μπορώ να πάω σπίτι και να φροντίσω μόνη μου όλα αυτά τα παιδιά. Μπορώ να έρθω σε Σένα και να μείνω με Εσένα μόνο για απόψε;…’ 

»Δεν άκουσα πραγματικά τα λόγια της απάντησης, όμως τα άκουσα στον νου μου. Η απάντηση ήταν: ‘Όχι, μικρούλα, δεν μπορείς να έρθεις σε μένα τώρα. …Όμως μπορώ να έρθω εγώ σε σένα’»2.

Σας ευχαριστώ, αδελφές, για όλα όσα κάνετε για να αναθρέψετε την οικογένειά σας και να διατηρήσετε ένα σπιτικό με αγάπη, όπου υπάρχει καλοσύνη, ειρήνη και ευκαιρίες.

Παρόλο που συχνά αισθάνεστε μόνες, στην πραγματικότητα δεν είστε ποτέ εντελώς μόνες. Καθώς κινείστε προς τα εμπρός με υπομονή και πίστη, η Θεία Πρόνοια θα κινηθεί μαζί σας. Ο ουρανός θα αποδώσει τις απαραίτητες ευλογίες.

Η προοπτική σας και η άποψή σας για τη ζωή θα αλλάξει όταν, αντί να σας πάρει από κάτω, κοιτάτε ψηλά.

Πολλές από εσάς έχετε ήδη ανακαλύψει την θαυμάσια αλήθεια που μπορεί να μεταμορφώσει κάποιον, ότι όταν ζείτε για να σηκώνετε τα βάρη των άλλων, τα δικά σας βάρη γίνονται πιο ελαφριά. Παρόλο που οι καταστάσεις μπορεί να μην έχουν αλλάξει, η συμπεριφορά σας όμως έχει. Είστε σε θέση να αντιμετωπίσετε τις δικές σας δοκιμασίες με μεγαλύτερη αποδοχή, με μια καρδιά που κατανοεί καλύτερα και με μια πιο βαθιά ευγνωμοσύνη για αυτά που έχετε, αντί να δυσανασχετείτε εξαιτίας αυτών των πραγμάτων που δεν έχετε.

Έχετε ανακαλύψει ότι όταν εκτείνουμε γραμμές πίστωσης γεμάτης ελπίδα προς εκείνους των οποίων οι λογαριασμοί φαίνονται άδειοι, τα δικά μας ταμεία παρηγοριάς γεμίζουν. Το ποτήρι μας πραγματικά «ξεχειλίζει» (Ψαλμοί 23:5).

Μέσω τής ενάρετης ζωής, εσείς και τα παιδιά σας μπορείτε μια μέρα να απολαύσετε τις ευλογίες που έρχονται με το να είσθε μέρος μιας ολοκληρωμένης, αιώνιας οικογένειας.

Μέλη και ηγέτες, υπάρχει κάτι περισσότερο που μπορείτε να κάνετε για να υποστηρίξετε τις οικογένειες με έναν γονέα χωρίς να τους κρίνετε ή να τους συκοφαντήσετε; Θα μπορούσατε να είστε ο μέντορας των νέων ανθρώπων σε αυτές τις οικογένειες, ειδικά στο να παράσχετε παραδείγματα στους νέους άνδρες σχετικά με το τι κάνουν οι καλοί άνδρες και πώς ζουν οι καλοί άνδρες; Στην απουσία των πατέρων, παρέχετε ένα πρότυπο άξιο προς μίμηση;

Τώρα, υπάρχουν, βεβαίως, ορισμένες οικογένειες με έναν γονέα, όπου ο πατέρας είναι ο μόνος γονέας. Αδελφοί, προσευχόμαστε επίσης και για εσάς και σας δίνουμε φόρο τιμής. Αυτό το μήνυμα αναφέρεται προς εσάς, επίσης.

Ανύπανδροι γονείς, καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς κάνετε το καλύτερο που μπορείτε όταν βρίσκεστε ανάμεσα στις πιο δύσκολες ανθρώπινες δυσκολίες, ο ουρανός θα χαμογελάσει προς εσάς. Αληθινά δεν είστε μόνοι. Αφήστε την εξιλεωτική δύναμη της αγάπης του Ιησού Χριστού να φωτίσει τη ζωή σας τώρα και να σας γεμίσει με την ελπίδα της αιώνιας υπόσχεσης. Πάρτε θάρρος. Να έχετε πίστη και ελπίδα. Θεωρήστε το παρόν με σθένος και δείτε το μέλλον με πεποίθηση. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.

Σημειώσεις

  1. Νιλ Μάξουελ, Notwithstanding My Weakness (1981), 68.

  2. Στο Γκόρντον Χίνκλι, “In the Arms of His Love,” Λιαχόνα και Ensign, Νοέμβρ. 2006, 117.