2010–2019
De waarde van een naam
Oktober 2011


De waarde van een naam

Laten we (…) de gewoonte ontwikkelen om duidelijk te maken dat de Heer zelf de aanwijzing heeft gegeven dat we bekend staan met de naam De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.

Ouderling Hales, ik spreek voor iedereen als ik zeg dat we van u houden en dat we dankbaar zijn dat u hier vanochtend bent.

Sinds de algemene conferentie van april ben ik in gedachte vaak bezig geweest met de waarde van een naam. De afgelopen maanden zijn er verscheidene achterkleinkinderen geboren in onze familie. Hoewel ze elkaar sneller lijken op te volgen dan ik kan bijhouden, is ieder kind een welkome aanvulling voor onze familie. Kinderen krijgen bij de geboorte een bijzondere naam, uitgekozen door de ouders, een naam waarmee ze hun hele leven bekend zullen staan en die hen onderscheidt van anderen. Dat geldt voor iedere familie en ook voor de godsdiensten in de wereld.

De Heer Jezus Christus wist hoe belangrijk het was om zijn kerk in deze laatste dagen een duidelijke naam te geven. In afdeling 115 van de Leer en Verbonden gaf Hij zijn kerk zelf een naam: ‘Want aldus zal mijn kerk in de laatste dagen heten, ja, De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen’ (vers 4).

En koning Benjamin leerde zijn volk in de tijd van het Boek van Mormon:

‘Daarom wil ik dat gij de naam van Christus op u neemt, gij allen die met God het verbond hebt aangegaan dat gij tot het einde van uw leven gehoorzaam zult zijn. (…)

‘En ik wil dat gij er ook aan denkt dat dit de naam is, die ik gezegd heb u te zullen geven en die nooit zal worden uitgewist, behalve door overtreding; ziet dus toe dat gij niet overtreedt, opdat de naam niet uit uw hart wordt gewist’ (Mosiah 5:8, 11).

In de wateren des doops nemen we de naam van Christus op ons. Iedere week als we van het avondmaal nemen, hernieuwen we het effect van die doop, waarbij we aangeven dat we gewillig zijn om zijn naam op ons te nemen en beloven Hem altijd indachtig te zijn (zie Leer en Verbonden 20:77, 79).

Beseffen we hoe gezegend we zijn als we de naam van Gods geliefde en eniggeboren Zoon op ons nemen? Begrijpen we wel wat dat betekent? De naam van de Heiland is de enige naam onder de hemel waardoor de mens gered kan worden (zie 2 Nephi 31:21).

Zoals u zich herinnert, heeft president Boyd K. Packer tijdens de conferentie van april gesproken over het belang van de naam van de kerk. Hij legde uit: ‘In gehoorzaamheid aan openbaring noemen we ons De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en niet de mormoonse kerk.’ (‘Geleid door de Heilige Geest’, Liahona, mei 2011, p. 30.)

Omdat de volledige naam van de kerk zo belangrijk is, herhaal ik de openbaringen in de Schriften, de instructies in de brieven van het Eerste Presidium in 1982 en 2001, en de woorden van andere apostelen die de leden van de kerk hebben aangemoedigd om de wereld te blijven vertellen dat de kerk bekend staat onder de naam van de Heer Jezus Christus. Dat is de naam waarbij de Heer ons aan het einde zal noemen. Het is de naam waardoor zijn kerk zich van alle andere kerken zal onderscheiden.

Ik heb veel nagedacht over de vraag waarom de Heiland zijn herstelde kerk een naam van elf woorden heeft gegeven. Die naam lijkt misschien lang, maar als we haar zien als een beschrijvend overzicht van wat de kerk is, wordt ze opeens verbazend kort, helder en direct. Welke beschrijving zou directer en duidelijker kunnen zijn in zo weinig woorden?

Ieder woord is verhelderend en onmisbaar. Het woord De geeft de unieke positie van de herstelde kerk onder andere godsdiensten van de wereld aan.

De woorden Kerk van Jezus Christus verklaren dat het zijn kerk is. In het Boek van Mormon zegt Jezus: ‘En hoe kan het mijn kerk zijn, indien die niet met mijn naam wordt aangeduid? Want indien een kerk met de naam van Mozes wordt aangeduid, dan is het de kerk van Mozes; of indien die met de naam van een mens wordt aangeduid, dan is het de kerk van een mens; maar indien die met mijn naam wordt aangeduid, dan is het mijn kerk, indien zij op mijn evangelie zijn gebouwd’ (3 Nephi 27:8).

De woorden der Laatste Dagen betekent dat het dezelfde kerk is als de kerk die Jezus Christus vestigde tijdens zijn sterfelijke bediening, maar dan hersteld in deze laatste dagen. We weten dat er een wegvallen was, of een afval, die een herstelling van zijn ware en complete kerk in onze tijd noodzakelijk maakte.

Heiligen betekent dat de leden Hem volgen en ernaar streven om zijn wil te doen, zijn geboden te onderhouden en zich voorbereiden om in de toekomst weer in zijn nabijheid en die van onze hemelse Vader te wonen. Het woord Heiligen verwijst naar hen die proberen hun leven te heiligen door een verbond te sluiten dat zij Christus zullen volgen.

De naam die de Heiland zijn kerk heeft gegeven, geeft precies aan wie wij zijn en wat we geloven. Wij geloven dat Jezus Christus de Heiland en Verlosser van de wereld is. Hij heeft verzoening gebracht voor allen die zich van hun zonden bekeren, en Hij heeft de banden des doods verbroken en gezorgd voor de opstanding uit de dood. Wij volgen Jezus Christus. En net zoals koning Benjamin het tegen zijn volk zei, zo zeg ik vandaag tot ons allen: ‘Ik wil dat gij eraan denkt [zijn] naam altijd in uw hart gegrift te houden’ (Mosiah 5:12).

Ons wordt gevraagd ‘te allen tijde en in alle dingen en op alle plaatsen’ als getuige van Hem op te treden (Mosiah 18:9). Dat betekent onder andere dat we gewillig moeten zijn om anderen te laten weten wie we volgen en tot wiens kerk we behoren: de Kerk van Jezus Christus. Dat willen we beslist doen in een geest van liefde en getuigenis. We willen de Heiland volgen door eenvoudig en duidelijk, maar nederig, te verklaren dat we lid zijn van zijn kerk. We volgen Hem door heiligen der laatste dagen, ofwel discipelen der laatste dagen, te zijn.

Mensen en organisaties krijgen vaak een bijnaam van anderen. Een bijnaam is soms een afkorting van een naam, of kan ontleend zijn aan een gebeurtenis of aan iets lichamelijks of aan een ander kenmerk. Hoewel een bijnaam niet dezelfde status of betekenis heeft als de eigenlijke naam, kan hij toch gepast gebruikt worden.

De kerk van de Heer heeft zowel in de oudheid als in deze tijd bijnamen gehad. De heiligen in de tijd van het Nieuwe Testament werden christenen genoemd omdat ze geloof in Christus beleden. Die naam, die aanvankelijk neerbuigend door hun bespotters werd gebruikt, is nu een erenaam; en wij voelen ons vereerd dat we een christelijke kerk genoemd worden.

Onze leden zijn mormoon genoemd omdat we geloven in het Boek van Mormon: eveneens een testament aangaande Jezus Christus. Anderen gebruiken het woord mormoon in bredere zin, waarbij ze ook refereren aan wie de kerk verlaten hebben en diverse splintergroepen hebben gevormd. Een dergelijk gebruik van het woord leidt alleen maar tot verwarring. We zijn de media dankbaar dat ze hun best doen om het woord mormoon niet te gebruiken op een manier waardoor mensen de kerk zouden verwarren met polygamisten of andere fundamentalistische groeperingen. Laat mij duidelijk stellen dat geen enkele groep polygamisten, met inbegrip van hen die zich fundamentalistische mormonen noemen, ook maar in de minste mate verbonden is met De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.

Hoewel mormonen niet de volledige en correcte naam van de kerk is, en oorspronkelijk in de eerste jaren van vervolging door onze vijanden is bedacht, is het een aanvaardbare bijnaam geworden als hij wordt gebruikt voor de leden en niet voor het instituut. We mogen de naam mormonen nog wel gebruiken als dat gepast is, maar we moeten ook de volledige en correcte naam van de kerk blijven benadrukken. Met andere woorden: we moeten de uitdrukking ‘mormoonse kerk’ vermijden en ontmoedigen.

Door de jaren heen is mij tijdens mijn opdrachten over de gehele wereld vaak gevraagd of ik lid was van de mormoonse kerk. Mijn antwoord was altijd: ‘Ik ben lid van de Kerk van Jezus Christus. Omdat we in het Boek van Mormon geloven, dat genoemd is naar een Amerikaanse profeet en leider van vroeger, en dat eveneens een testament van Jezus Christus is, worden we soms mormonen genoemd.’ Dat antwoord is altijd goed ontvangen en heeft zelfs vaak aanleiding gegeven om te vertellen over de herstelling van de volheid van het evangelie in deze laatste dagen.

Broeders en zusters, bedenk eens hoeveel effect het kan hebben als we in onze reacties de volledige naam van de kerk gebruiken zoals de Heer heeft gezegd dat we moeten doen. En als u niet onmiddellijk de volledige naam kunt gebruiken, zeg dan tenminste: ‘Ik ben lid van de Kerk van Jezus Christus’ en leg later alsnog ‘van de Heiligen der Laatste Dagen’ uit.

Sommigen van u vragen zich misschien af: en hoe zit het met de internetsites zoals Mormon.org en allerlei mediapubliciteit die de kerk geïnitieerd heeft. Zoals ik al zei, is het soms gepast om de leden als groep mormonen te noemen. En praktisch gezien: mensen die niet van ons geloof zijn, zoeken soms naar informatie volgens dat woordgebruik. Maar als je Mormon.org eenmaal geopend hebt, wordt de juiste naam van de kerk op de startpagina uitgelegd en vind je die op alle andere pagina’s van de site. Het is niet praktisch om te verwachten dat men de volledige naam van de kerk intypt als men ons zoekt of inlogt op onze website.

Hoewel dit soort praktische zaken zo zullen blijven, moeten ze de leden er niet van weerhouden om de volledige naam van de kerk zoveel mogelijk te gebruiken. Laten we in ons gezin, bij onze kerkactiviteiten en in onze dagelijkse omgang de gewoonte ontwikkelen om duidelijk te maken dat de Heer zelf de aanwijzing heeft gegeven dat we bekend staan met de naam De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.

Een recent opinieonderzoek heeft uitgewezen dat veel mensen nog steeds niet goed begrijpen dat met de term mormoon een lid van onze kerk wordt bedoeld. En de meeste mensen zijn nog steeds niet zeker of mormonen wel christenen zijn. Zelfs als ze lezen over ons Helpende Handen-werk in de wereld nadat er een orkaan, aardbeving, overstroming of hongersnood heeft plaatsgevonden, leggen ze geen verband tussen onze humanitaire hulp en ons als christelijke organisatie. Het is vast gemakkelijker om te begrijpen dat wij in de Heiland geloven en Hem volgen als we onszelf leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen noemen. Op die manier gaan zij die de naam mormoon horen, dat woord associëren met de geopenbaarde naam en met de mensen die Jezus Christus volgen.

Het Eerste Presidium heeft in zijn brief van 23 februari 2001 gevraagd: ‘Het gebruik van de geopenbaarde naam, De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, is van groot belang bij onze verantwoordelijkheid om de naam van de Heiland in de hele wereld te verkondigen. Daarom vragen wij dat u die volledige naam zoveel mogelijk gebruikt als u over de kerk spreekt.’

In 1948 heeft president George Albert Smith tijdens de algemene conferentie gezegd: ‘Broeders en zusters, als u deze conferentie verlaat, krijgt u te maken met allerlei geloofsrichtingen, maar onthoud dat er maar één kerk in de hele wereld is die door goddelijke instructie de naam van Jezus Christus, onze Heer, draagt.’ (Conference Report, oktober 1948, p. 167.)

Broeders en zusters, mogen wij daar ook aan denken als we vandaag huiswaarts gaan. Dat ons hart altijd vervuld mag zijn van liefde voor Hem en dat we ons getuigenis van Hem mogen laten horen, bid ik nederig in zijn naam, de Heer Jezus Christus. Amen.