Higala
Mibati nga Naguol
Marso 2025


“Mibati nga Naguol,” Higala, Marso 2025, 36–37.

Mibati nga Naguol

Nganong dili man ko mahimong malipayon sama sa uban?

Usa ka tinuod nga istorya gikan sa USA.

Gibira ni Savannah ang mga habol aron matabonan ang iyang ulo. Karon dili gayod maayo nga adlaw.

Atol sa pag-eskwela karong adlawa, si Savannah dili maka-focus sa bisan unsang butang. Mibati siya nga gikapoy, nasagmuyo, ug naguol. Adunay pagbati sa pagkadili mahimutang nga dili mawala. Sa kataposan sa adlaw, ang tanan nga gusto niyang buhaton mao ang mokamang ilawom sa iyang lamesa ug motago.

Dili pa dugay, si Savannah mibati nga naguol hapit sa tanang panahon. Ang iyang mga higala misulay sa paglingaw kaniya, apan usahay si Savannah dili gusto nga makauban sila. Ingon og malipayon kaayo sila kanunay. Usahay naghunahuna siya nga mas magmalipayon sila kon wala siya.

Unsay problema nako? Naghunahuna si Savannah. Nganong dili man ko mahimong malipayon sama sa uban?

Mibati siya sama ka bugnaw ug nag-inusara sama sa abohon nga mga panganod sa gawas. Ug karon gusto lang siya nga matulog.

Nakadungog si Savannah nga miabli ang pultahan sa iyang kwarto.

“Savannah,” miingon si Mama, naglingkod sa kilid sa higdaanan, “unsay problema?”

Mama ug batang babaye nga masulub-on tan-awon nga naglingkod sa higdaanan

“Wala man,” miingon si Savannah. “Gikapoy lang ko.”

“Segurado ka?” Nangutana si Mama. “Nabalaka ko para nimo.”

“OK ra ko,” miingon si Savannah.

“Sige.” Mibarog si Mama. “Hinumdomi lang nga mahimo kang makig-istorya kanako bahin sa bisan unsang butang. Gihigugma ko ikaw.”

Nagpabilin ra sa higdaanan si Savannah hangtod sa panihapon. Nianang gabhiona, dili siya makatulog. Ang iyang utok dili makahunong sa paghunahuna bahin sa tanang butang.

Pagkasunod adlaw gikapoy gihapon siya. Lain na pod kadto nga malisod nga adlaw. Nauli si Savannah gikan sa eskwelahan ug milingkod dapit sa lamesa sa kosina. Nanghupaw siya ug mitambo sa bentana. Nag-ulan na pod og niyebe.

“Savannah?”

Milingi si Savannah ug nasorpresa nga nakakita ni Lola nga misulod sa lawak.

“Kumusta, Lola,” miingon si Savannah. “Nag-unsa ka dinhi?”

Milingkod si Lola. “Gusto sa imong mama nga moanhi ko,” miingon siya. “Nabalaka siya bahin nimo.”

“Gikapoy lang gayod ko. Hinuon, maayo ra ko,” miingon si Savannah.

Malumo nga mipahiyom si Lola. “Nasultihan na ba tika mahitungod sa ting-init nga si Lolo ug ako mibalhin?”

“Murag wala pa,” miingon si Savannah.

“Pirme kong naguol,” miingon si Lola. “Gusto kong magmalipayon, apan wala lang gayod ako magpakabana sa bisan unsang butang. Mibati ko nga nag-inusara gayod.”

“Apan kuyog nimo si Lolo ug ang akong mama.” Miduko si Savannah ngadto sa iyang mga sapatos. “Nganong gibati man nimo nga nag-inusara gayod?”

“Wala ko kasabot kon unsay nahitabo,” miingon si Lola. “Wala pa gayod ako mibati sa ingon niana nga paagi sukad. Sa kataposan miadto ko sa doktor.”

“Unsay nahitabo?”

Si Lola migakos kaniya. “Akong nahibaloan nga ako adunay depresyon.”

“Ah, busa mibati lang gayod ka nga masulub-on?” Nangutana si Savannah.

“Dili, ang depresyon labaw pa sa pagbati lang nga naguol,” gipasabot ni Lola. “Ang akong kaguol ingon og dili mawala. Naglisod ko sa pagbuhat sa tanang butang nga normal nakong nabuhat. Ug usahay naglisod ko sa pagpakighalubilo sa ubang mga tawo, bisan sa akong kaugalingon nga pamilya. Nagkinahanglan gayod ko og tabang.”

Mihangad si Savannah. “Unsa nga matang sa tabang?”

“Gipasabot sa doktor kon unsa ang problema, ug magkauban kaming mihimo og plano aron sa pagtabang kanako nga mobati nga moarang-arang,” miingon si Lola. “Apan usahay mibati gihapon ko nga naguol. Migahin ko og dakong panahon sa pag-ampo. Sa dihang nag-inusara ko, gihanduraw nako ang Manluluwas nga naglingkod tupad kanako. Arang-arang ang akong gibati sa paghunahuna mahitungod Kaniya.”

Gitan-aw ni Savannah ang niyebe sa gawas ug mikurog sa katugnaw. “Mibati usab ko nga naguol pirme. Naningkamot ko nga mobati nga malipayon, apan usahay dili gayod ko makahimo, ug dayon masuko ko sa akong kaugalingon tungod sa pagbati niana nga paagi.”

“Nasayod ko, langga” Gigakos ni Lola si Savannah. “Mao usab kana ang akong bation usahay. Apan wala ka mag-inusara. Gihigugma ko ikaw, ang imong mga ginikanan nahigugma kanimo, ug ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo nahigugma kanimo. Nakasabot sila sa imong kasakit ug dili gayod mobiya kanimo.”

Tingali husto si Lola, nakahunahuna si Savannah. Wala ako mag-inusara. Ang pagbati sa pagkadili mahimutang ni Savannah dili na kaayo grabe.

“Tingali kinahanglan kong makig-istorya ni Mama,” miingon si Savannah. “Gusto siya nga motabang usab kanako.”

“Nindot kana nga ideya.” Gikuptan ni Lola ang kamot ni Savannah.

Mipahiyom si Savannah ug misandig sa abaga ni Lola. Wala na kaayo siya mibati nga gitugnaw ug nag-inusara.

Batang babaye ug lola nga nagginaksanay
Istorya nga naa sa PDF

Mga Paghulagway pinaagi ni Marina Pessarrodona