Tomoshi’s lievelingsklusje
Dit verhaal gebeurde in Japan.
‘Het is tijd om de bloemen water te geven’, zegt mama.
‘Hoera!’ zegt Tomoshi. Hij legt zijn speelgoed neer. Het is tijd voor zijn lievelingsklusje. Twee keer per week helpt hij mama om de bloemen in de kerk water te geven.
Tomoshi pakt zijn fietshelm. Mama helpt hem om zijn veters te knopen. Nu is hij klaar om te vertrekken!
Tomoshi rijdt graag samen met mama op de fiets. Hij heeft zijn eigen stoeltje. Hij kan onderweg allemaal leuke dingen zien.
‘Kijk!’ zegt Tomoshi. Hij wijst naar een prachtige zwarte vlinder.
‘Hij is op zoek naar bloemen’, zegt mama. ‘Hij is een van de prachtige scheppingen van God.’
‘Kijk!’ zegt Tomoshi. Hij wijst naar enkele fleurige bloemen naast de weg.
Mama stopt. Ze raapt een bloemblaadje op dat is gevallen. ‘Voor jou’, zegt Mama.
Tomoshi raakt het zachte blaadje aan. Hij houdt het voorzichtig vast.
Mama fietst verder. Wanneer komen ze bij de bloemen die ze water gaan geven?
‘We zijn er bijna’, zegt mama.
Tomoshi zwaait naar een oude man die glimlacht. Hij zwaait naar een meisje dat haar oma’s hand vasthoudt.
En hij zwaait naar het kerkgebouw als ze naar de ingang rijden. Ze zijn er!
Mama doet Tomoshi’s helm af. Ze geeft hem zijn gele pet. Hij zet die op om de zon tegen te houden.
Dan houdt Tomoshi de groene gieter vast. Mama doet er water in.
En dan is het tijd om de bloemen water te geven. Tomoshi geeft water aan gele bloemen, blauwe bloemen en roze bloemen. Hij zorg ervoor dat elke plant water krijgt.
‘Klaar!’ zegt Tomoshi.
‘Dank je wel’, zegt mama. ‘Je dient je hemelse Vader. Je zorgt ervoor dat de kerk er mooi uitziet.’
Tomoshi glimlacht breeduit. Hij is blij dat hij kan helpen.