Nauczanie młodzieży i młodych dorosłych
Doktryny do opanowania a dogłębna nauka


Doktryny do opanowania a dogłębna nauka

Wieczór ze Starszym Gerritem W. Gongiem

Przemówienie skierowane do nauczycieli KSE • 17 lutego 2017 r. • Tabernakulum w Salt Lake City

Moi bracia i siostry, cieszę się, że mogę dzisiejszego wieczoru spotkać się z wami. Zanim przedstawię Starszego Gonga, chciałbym podzielić się z wami pewną refleksją, która, mam nadzieję, przyda się wam i waszym studentom.

Po pierwsze, chcę wyrazić wam moją miłość i wdzięczność za to, co robicie. Wykonujecie wspaniałą pracę w królestwie Boga, wspaniałą pracę dla waszych uczniów. Kocham was i modlę się o najwspanialsze błogosławieństwa Pana dla was i dla waszych rodzin.

Chciałbym powiedzieć dziś kilka słów o Doktrynach do opanowania. To, o czym chcę mówić, dotyczy przede wszystkim nauczycieli seminarium, ale tak naprawdę odnosi się do nas wszystkich.

Doktryny do opanowania to program w seminarium, który ma trzy cele: po pierwsze, pomoc naszym uczniom w nauce zdobywania duchowej wiedzy; po drugie, pomoc uczniom w poznaniu i rozumieniu doktryny Zbawiciela, co oznacza poznanie prawdziwej doktryny intelektem i rozumienie jej całym sercem; oraz po trzecie pomoc uczniom w nauce stosowania doktryny w życiu zarówno osobistym, jak i życiu przyjaciół i innych ludzi, poprzez korzystanie ze znajomości doktryny do odpowiadania na pytania ludzi, uczenie ich prawdy i pomaganie im w znalezieniu prawdy.

Ubiegłej jesieni Doktryny do opanowania zostały ogłoszone na całym świecie. Chciałbym, żebyście wiedzieli i czuli w sercach, że stało się to za sprawą objawienia danego przez Pana. Jest to efekt cudu. Często zastanawiam się nad tym, w jaki sposób do tego doszło, w jakim momencie i dlaczego. Zacząłem postrzegać Doktryny do opanowania w szerszym kontekście edukacji kościelnej, a także jako wielkie dzieło Pana na ziemi.

Wierzę, że pomogą one uczniom wzrastać w wiedzy i rozumieniu doktryny, że pomogą im uczyć się korzystać z tej wiedzy i rozumienia we własnym życiu. Oznacza to jednak coś jeszcze. To uczy naszych uczniów, w jaki sposób ma wyglądać dogłębna nauka na sposób Pana w każdej dziedzinie wiedzy i na każdym etapie życia.

Dogłębna nauka zwiększa naszą zdolność do trzech rzeczy: (1) by wiedzieć i rozumieć; (2) by podejmować skuteczne i prawe działania; oraz (3) by upodabniać się do naszego Ojca Niebieskiego i Jego Syna, Jezusa Chrystusa1.

Dogłębna nauka musi przebiegać według wzoru danego przez Pana, poprzez moc Ducha Świętego, poprzez zaangażowane, pilne studiowanie oraz nauczanie siebie nawzajem, a także poprzez łaskę Jezusa Chrystusa. To prawda odnosząca się do każdej dziedziny wiedzy i do każdego etapu życia.

To dokładnie to, czego uczymy naszych uczniów w związku z Doktrynami do opanowania (i we wszystkim, czego uczymy, mam nadzieję). Doktryny do opanowania są zatem metodą na dogłębną naukę trwającą przez całe życie.

Zakończę moje uwagi, zachęcając was do dwóch rzeczy. Pierwsza dotyczy osób uczących w seminarium. Moi umiłowani bracia i siostry na całym świecie, mam nadzieję, że pomożecie waszym uczniom dostrzec, że nauczacie ich, jak przyswajać wiedzę w sposób, który podoba się Panu. Uczcie ich, że muszą stosować zasady dogłębnej nauki przez całe swoje życie, zarówno w kwestiach duchowych, jak i świeckich. Pomóżcie im zrozumieć, że ukończenie kursów seminarium nie oznacza końca tego procesu. Chcemy, żeby uczniowie ukończyli też program instytutu i żeby starali się o zdobycie edukacji na poziomie akademickim. Pomagacie im osiągnąć obie te rzeczy. Dzięki umiejętności uczenia się w sposób miły Panu, uczniowie stworzą podstawy dla dogłębnej nauki na całe życie.

Druga rzecz, do której chcę was zachęcić, odnosi się do nauczycieli instytutu. Moi umiłowani bracia i siostry, proszę, pomagajcie swoim studentom uczyć się w sposób, który podoba się Panu. Proszę, pomóżcie im dostrzec wartość i moc, które wniesie w ich życie ukończenie programu instytutu. Otrzymanie takiego dyplomu potwierdza ukończenie systematycznych, szeroko zakrojonych studiów nad ewangelią. Ukończenie programu instytutu umocni ich rozumienie ewangelii, pogłębi ich świadectwo i zobowiązanie względem Pana. Pomoże im poznać i pokochać Jezusa Chrystusa.

Wiem, że jeśli zastosujecie się do moich wskazań, Pan i Zbawca pobłogosławi was i waszych uczniów. Składam świadectwo, że nasz Ojciec Niebieski żyje i kocha nas. Jego Syn, Jezus Chrystus, jest naszym Zbawicielem i Odkupicielem. Ja wiem, że On żyje. Wiem, że w Nim i przez Niego wszyscy możemy stosować zasady dogłębnej nauki przez całe nasze życie, bo On jest Drogą, Prawdą i Żywotem. W święte imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypis

  1. Formuła „wiem, robię, staję się” jest używana jako wzór doskonalenia przywódców, a także w dyskusji o planie Pana na duchowy rozwój Jego dzieci. Zob. Thomas S. Monson, „Uczyć się, robić, być”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 60–62, 67–68; i Dallin H. Oaks, „Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Ensign, styczeń 2001, str. 32–34. By lepiej poznać zagadnienia związane z tymi trzema elementami, zob. trzytomową serię autorstwa Davida A. Bednara: Increase in Learning (2011), Act in Doctrine (2012) oraz Power to Become (2014).