Uroczyste spotkania z okazji Bożego Narodzenia
Świętowanie Bożego Narodzenia


14:2

Świętowanie Bożego Narodzenia

Uroczyste spotkanie z okazji Bożego Narodzenia 2024 z udziałem Pierwszego Prezydium

niedziela, 8 grudnia 2024

Moi drodzy Bracia i Siostry, zostaliśmy dziś obficie pobłogosławieni wspaniałymi przesłaniami Siostry Runii, Starszego Palmera i Starszego Cooka. Czuję się wyróżniony tym, że mogę poruszyć sprawy omówione już przez moich przedmówców.

Boże Narodzenie to wspaniały okres w roku. Kiedy obchodzimy rocznicę narodzin naszego Zbawiciela, nasze serca są dostrojone do tego, co najważniejsze w naszym życiu. Boże Narodzenie sprawia, że jesteśmy bardziej świadomi poświęceń, jakie zostały dla nas dokonane, i odczuwamy za nie większą wdzięczność.

I.

Boże Narodzenie przypomina nam o tym, aby myśleć o sobie nawzajem. Bardziej doceniamy nasze rodziny. Odnawiamy kontakty z dawnymi przyjaciółmi. Wznosimy się ponad bariery, które dzielą nas w innych porach roku. Nieznajomi witają się bez skrępowania. Życzliwość i troska znów goszczą wśród nas. Duch świąt Bożego Narodzenia wzbudza z nas to, co najlepsze.

Ciepło i światło Bożego Narodzenia to Światło Chrystusa. Współczesne pisma święte uczą, że nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, jest „prawdziwym światłem, które oświeca każdego człowieka, który przychodzi na świat”. Wszyscy, którzy świętują narodziny Chrystusa — wszyscy, którzy odczuwają to, co nazywamy „duchem Bożego Narodzenia” — mają cząstkę tego światła.

Ponad miliard ludzi będzie świętować narodziny Jezusa Chrystusa w tym bożonarodzeniowym czasie. Cały świat powinien to czynić. Nawet w kategoriach świeckich Jezus z Nazaretu jest najważniejszą osobą, jaka kiedykolwiek żyła. Od ponad 6 tysięcy lat stanowi On główny temat wypowiedzi proroków i poetów. To Jego Osobę opiewa najwspanialsza muzyka i sztuka świata. On jest największym nauczycielem, jaki kiedykolwiek żył. Co najważniejsze, On jest Jednorodzonym Synem Boga, Wiecznego Ojca. On jest Bogiem, przed którym zegnie się każde kolano i każdy język wyzna, że jest On naszym Stwórcą i Odkupicielem, Zbawicielem i Bogiem tego świata.

„Pokój ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie” — oto przesłanie Bożego Narodzenia. Jest to dominujący temat w słowach poetów i twórczości muzyków, którzy dają nam pełną chwały oprawę muzyczną Bożego Narodzenia. Uwielbiamy kolędy, które nawiązują do tego przesłania.

Kiedyś w Judei, daleko wśród pól,

Doszedł pasterzy głos spośród chmur:

Niech będzie Bóg, niech będzie Bóg,

Niech będzie Bóg wychwalany,

Pokój ludom ziemi wszem.

Pokój ludom ziemi wszem!

Takie słowa, śpiewane niezliczoną ilość razy podczas obchodów świąt, przypominają nam, że nie ma nic nowego w świętowaniu i pieśniach Bożego Narodzenia. To przesłanie jest ponadczasowe i znajome. Było głoszone Adamowi. Było głoszone dzieciom Izraela. Było głoszone potomkom Ojca Lehiego. Raz za razem prorocy głosili główne prawdy dotyczące Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Raz za razem głosili Jego przykazanie, abyśmy Go kochali i służyli Mu oraz kochali i służyli sobie nawzajem. A On dodał: „Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie”. Te powtarzane od wieków słowa są najważniejszym przesłaniem w całej wieczności. Są one dla nas, dla naszego pożytku.

Najważniejsze rzeczy w życiu są powtarzalne. Nigdy nie mamy dość słyszenia świętego imienia naszego Zbawiciela Nigdy nie mamy dość towarzystwa bliskich. Nigdy nie mamy dość słyszenia słów: „Kocham cię”.

Zatem powtarzające się przesłanie Bożego Narodzenia nie jest orędziem, które należy zmienić, lecz orędziem, które należy odnawiać w naszym życiu.

II.

Od dzieciństwa każdy z nas wie, że Boże Narodzenie to czas obdarowywania się w rodzinie i wśród przyjaciół. Jest to czas szczególnej życzliwości wobec tych, których kochamy. Jednak Duch Bożego Narodzenia powinien sięgać poza krąg naszej rodziny i przyjaciół. Dzisiaj wielu naszych młodych ludzi doświadcza niezapomnianych przeżyć jako kwora i klasy oraz inne grupy kościelne odwiedzające i obdarowujące ludzi, o których nie można zapomnieć w święta Bożego Narodzenia, którzy są w szpitalach, w domach opieki, którzy nie wychodzą z domu itp. W niezliczone Wigilie Bożego Narodzenia dobrzy mężczyźni i kobiety, poznawszy trudną dolę biednych, pogrążonych w smutku rodziców, przynoszą zabawki, jedzenie i słodycze dzieciom, aby wnieść radość w życie pełnych ufności dzieci, których oczy błyszczą, bo ktoś pamiętał o nich w świąteczny poranek. Tysiące wspaniałych mężczyzn i kobiet łączy swoje wysiłki w ramach bożonarodzeniowych akcji charytatywnych, aby nieść ulgę głodnym, odziewać ubogich, dawać schronienie bezdomnym, odwiedzać chorych i zapomnianych oraz nieść radość dzieciom. Niech Bóg błogosławi te pomocne dłonie! Wszyscy powinniśmy je wspierać. Ci, którzy służą z miłości i bezinteresownie, są prawdziwymi sługami Księcia Pokoju.

III.

Co oznaczają słowa „na ziemi pokój ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie”? Zbawiciel pierwszy nauczał: „Będziesz miłował […] bliźniego swego, jak siebie samego”. Nauczał nawet, że powinniśmy „[miłować] nieprzyjaciół [naszych] i [modlić] się za tych, którzy [nas] prześladują”.

Kiedy pracujemy nad osiągnięciem celu wyrażonego w tych naukach, Boże Narodzenie powinno być czasem wybaczenia, czasem leczenia starych ran i przywracania utraconych relacji.

Cytuję: „Przeto powiadam wam, że powinniście sobie nawzajem przebaczać; bowiem ten, kto nie przebacza bratu jego przewinień, jest potępiony przed Panem; bowiem pozostaje w nim większy grzech.

Ja, Pan, przebaczę, komu będę chciał przebaczyć, ale od was wymaga się, abyście przebaczyli wszystkim ludziom”.

Zatem Boże Narodzenie to czas, gdy sięgamy, poza nasze codzienne więzy miłości i przyjaźni. „Pokój ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie” to nie tylko przesłanie dotyczące ludzi, których już darzymy miłością i sympatią, takich jak członkowie naszego Kościoła, współobywatele, mieszkańcy tego samego miasta, sąsiedzi czy ludzie pokrewni kulturowo. Zastępy niebiańskie obwieszczały pokój wszystkim ludziom — znajomym, obcym, a nawet wrogom. Boże Narodzenie to czas pamiętania o tym, że wszyscy jesteśmy dziećmi Ojca w Niebie, który dał Swego Jednorodzonego Syna, aby każdy został odkupiony od śmierci. Nasz Ojciec w Niebie zaoferował również błogosławieństwa zbawienia i wywyższenia całej ludzkości na tych samych warunkach. Są nimi: wiara w Pana Jezusa Chrystusa, pokuta, chrzest oraz posłuszeństwo prawom i obrzędom ewangelii.

IV.

Duch Bożego Narodzenia stanowi dla nas zachętę, aby wykorzystać ten czas i wychodzić poza podziały, szerzyć zrozumienie i miłość wśród ludzi wszystkich ras, przekonań i nacji. Bez względu na to, czy święci w dniach ostatnich stanowią większość, tak jak my w Utah, czy mniejszość, jak wszędzie indziej, powinniśmy wyciągać rękę do wszystkich synów i córek Boga. Powinniśmy szczerze wyciągać dłoń pojednania do wszystkich ludzi — tych, którzy są naszego wyznania, i tych, którzy nie są. Powinniśmy przestrzegać przykazania, które Bóg daje dzieciom Izraela za pośrednictwem proroka Mojżesza:

„Jeżeli w waszej ziemi zamieszka z tobą obcy przybysz, nie będziesz go gnębił. Obcy przybysz, który mieszka z wami, niech będzie jako tubylec wpośród was samych; będziesz go miłował jak siebie samego”.

Powinniśmy nauczać nasze dzieci, aby były życzliwe i taktowne w stosunku do każdego. Za każdym razem smuci mnie, gdy słyszę, że nienależący do naszego Kościoła rodzice w naszej społeczności martwią się, bo uważają, że ich synowie i córki zostali wykluczeni lub poddani ostracyzmowi przez dzieci i młodzież będących członkami naszego Kościoła. Mam nadzieję, że takie przypadki są rzadkie i zanikające. Powinniśmy być najbardziej przyjaznymi i najbardziej taktownymi ze wszystkich ludzi.

Powinniśmy oczywiście unikać relacji, które obniżają normy naszego zachowania lub osłabiają naszą wiarę i oddawanie czci Bogu. Jednak ten rodzaj wyłączności nie zwalnia nas z poważania innych ludzi. Nie powinno to też odgradzać nas od tych licznych organizacji, które podejmują wspólne wysiłki na szerokim polu wspólnych interesów dotyczących wszystkich ludzi.

Nastawienie, z jakim powinniśmy przyjmować przesłanie „pokoju ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie”, to nastawienie poświęcenia się służbie bliźnim. Tak jak święta Bożego Narodzenia upamiętniają narodziny Tego, który dał Swoje życie za nas wszystkich, tak każdy z nas powinien wykorzystać Boże Narodzenie jako czas ulepszania naszej dobroczynności względem bliźnich.

Kiedy to uczynimy — gdy hojny duch Bożego Narodzenia przeniknie nasze myśli i uczynki — każdy z nas będzie miał swój wkład w realizację wiecznego celu, którym jest „na ziemi pokój ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie”. Nadszedł czas, abyśmy wszyscy to uczynili, ponieważ każdego dnia jesteśmy o jeden dzień bliżej przyjścia Pana. Jak nauczał nas Prezydent Russell M. Nelson podczas ostatniej jesiennej konferencji: „To, co najlepsze, jest jeszcze przed nami, ponieważ Pan przyśpiesza Swe dzieło. To, co najlepsze, jest jeszcze przed nami, gdy w pełni zwrócimy nasze serca i nasze życie ku Jezusowi Chrystusowi”. Koniec cytatu.

Teraz zacytuję deklarację pt.: „Żyjący Chrystus. Świadectwo Apostołów”. Czytamy w niej:

„Kiedy obchodzimy rocznicę narodzin Jezusa Chrystusa, które miały miejsce dwa tysiące lat temu, ofiarowujemy nasze świadectwo o prawdziwości Jego niezrównanego życia oraz nieskończonej czystości Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary. Żadna inna osoba nie miała tak doniosłego wpływu na wszystkich, którzy żyli dotąd i będą jeszcze żyli na ziemi”.

Cytując dalej: „Uroczyście świadczymy, że Jego życie, które jest w centrum ludzkiej historii, ani nie rozpoczęło się w Betlejem, ani nie zakończyło się na Kalwarii. Był On Pierworodnym Ojca, Jednorodzonym Synem w ciele, Odkupicielem świata […].

Oświadczamy uroczystymi słowy, że Jego kapłaństwo i Jego Kościół zostały przywrócone na ziemi — zbudowane ‘na fundamencie apostołów i proroków, którego [głównym] kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus’”.

Cytuję dalej: „Świadczymy, że [w pewnym momencie] On powróci na ziemię. ‘I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu’”. Koniec cytatu. „Będzie panował jako Król królów i królował jako Pan panów, każde kolano ugnie się i wszelki język będzie Go czcił […].

Składamy świadectwo, jako Jego należycie ustanowieni Apostołowie — że Jezus jest Żyjącym Chrystusem, nieśmiertelnym Synem Bożym. Jest wielkim Królem Immanuelem, który stoi dzisiaj po prawicy Swojego Ojca. Jest światłem, życiem i nadzieją świata. Jego droga jest ścieżką, która prowadzi do szczęścia w tym życiu i w życiu wiecznym w świecie, który nastanie. Bogu niech będą dzięki za niezrównany dar Jego boskiego Syna”.

W imię Jezusa Chrystusa, amen.