፩ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም ለሙሴ እንዲህ አልኩት፤ በአንድያ ልጄ ስም ያዘዝከው ያ ^ሀሰይጣንም ^ለከመጀመሪያው ጊዜ የነበረ ነው፣ እና በፊቴም እንዲህ በማለት መጣ፣ እነሆ፣ አለሁ፣ እኔን ላከኝ፣ ልጅህም እሆናለሁኝ፣ እና አንድም ነፍስ እንዳይጠፋ፣ የሰውን ዘር አድናለሁ፣ እና በእርግጥም ይህን ^ሐአደርጋለሁ፤ ስለዚህ ክብርህን ስጠኝ።

፪ ነገር ግን እነሆ፣ ውዱና ከመጀመሪያ ጊዜ ጀምሮ ^ሀየተመረጠው ተወዳጁ ^ለልጄም እንዲህ አለኝ—^ሐአባት ሆይ፣ ^መፈቃድህ ይፈጸም፣ እናም ^ሠክብርም ለዘለአለም ያንተ ይሁን።

፫ ስለዚህ ሰይጣን ^ሀስለዐመፀብኝና እኔ እግዚአብሔር አምላክ የሰጠሁትን የሰው ^ለነጻ ምርጫ ለማጥፋት ስለፈለገ፣ እና ደግሞም የራሴን ሀይል ለእርሱ እንድሰጠው ሰለፈለገ ዘንድ፣ በአንድያ ልጄ ሃይል ^ሐእንዲጣል አደረግሁኝ፤

፬ እና እርሱም ሰይጣን፣ አዎን፣ እንዲሁም ድምጼን የማያደምጡትን ሁሉ የሚያታልለው እና ሰዎችን እንዳያዩ አድርጎ በፈቃዱም እንደ እስርኞች የሚመራቸው፣ እንዲሁም ^ሀየሀሰት አባት ዲያብሎስ ሆነ።

፭ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክ ከፈጠርኳቸው ከምድር አውሬዎች ሁሉ ይልቅ እባብም ^ሀተንኮለኛ ነበር።

፮ እና (ብዙዎችን ወደ ራሱ ስለወሰደ) ሰይጣን በእባቡ ልብ ውስጥ ይህን አደረገ፣ እና እርሱም ^ሀሔዋንን ለማሳሰት ፈለገ። የእግዚአብሔርንም ሀሳብ አያውቅምና፣ ስለዚህ ምድርን ለማጥፋት ፈለገ።

፯ እና ሴቲቱንም እንዲህ አላት፥ አዎን፣ እግዚአብሔር—^ሀከገነት ዛፍ ሁሉ እንዳትበሉ ብሏል? (እና በእባቡ አፍ ነበር የተናገረው።)

፰ እና ሴቲቱም እባቡን እንዲህ አለችው፥ በገነት ካለው ከዛፍ ፍሬ እንበላለን፤

፱ ነገር ግን በገነት መካከል ከምትመለከቷቸው ከዛፉ ፍሬ፣ እግዚአብሔር እንዳትሞቱ ከእርሱ አትብሉ አትንኩትም ብሏል።

፲ እና እባብም ለሴቲቱ አላት፥ በእርግጥም አትሞቱም፤

፲፩ ከእርሱም በበላችሁ ቀን ^ሀዓይኖቻችሁ እንዲከፈቱ እንደ እግዚአብሔርም መልካምንና ክፉን ^ለየምታውቁ እንድትሆኑ እግዚአብሔር ስለሚያውቅ ነው እንጂ።

፲፪ እና ሴቲቱም ዛፉን ለመብላት ያማረ እንደ ሆነ፣ ለዓይንም እንደሚያስጎመጅ፣ ለጥበብም ^ሀመልካም እንደ ሆነ አየች፤ ከፍሬውም ወሰደችና ^ለበላች፤ ለባልዋም ደግሞ ሰጠችው እርሱም ከእርስዋ ጋር በላ።

፲፫ እና የሁለቱም ዐይኖች ተከፈቱ፣ እና ^ሀራቁታቸውን መሆናቸውንም አወቁ። እናም የበለስ ቅጠሎች ሰፍተው ለእነርሱ ለራሳቸው ግልድም አደረጉ።

፲፬ እነርሱም ቀኑ በመሸ ጊዜ የእግዚአብሔር አምላክን ድምፅ ከገነት ውስጥ ^ሀሲመላለስ ሰሙ፤ አዳምና ሚስቱም ከእግዚአብሔር ከአምላክ ፊት በገነት ዛፎች መካከል ተሸሸጉ።

፲፭ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም አዳምን ጠርቼ፣ የት ^ሀነህ? አልኩት።

፲፮ እርሱም አለ፥ ድምጽህን በገነት ሰማሁ፤ ራቁቴን ስለሆንሁ ፈራሁ፤ ተሸሸግሁም።

፲፯ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም ለአዳም እንዲህ አልኩት፥ ራቁትህን እንደሆንህ ማን ነገረህ? ከእርሱ እንዳትበላ፣ ከበላህም ^ሀመሞት አለብህ ብዬ ካዘዝሁህ ዛፍ በላህ?

፲፰ አዳምም አለ፥ የሰጠኸኝ እና ከእኔ ጋር እንድትሆን ያዘዝከኝ ሴት፣ እርስዋ የዛፉን ፍሬ ሰጠችኝና በላሁ።

፲፱ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም ሴቲቱን፥ ይህ ያደረግሽው ነገር ምንድን ነው? አልኳት። እና ሴቲቱም አለች፥ እባቡ ^ሀአሳተኝና በላሁ።

፳ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም እባቡን እንዲህ አልሁት፤ ይህን ስላደረግህ ^ሀከእንስሳት ከምድር አራዊትም ሁሉ ተለይተህ አንተ የተረገምህ ትሆናለህ፤ በሆድህም ትሄዳለህ፣ አፈርንም በሕይወትህ ዘመን ሁሉ ትበላለህ።

፳፩ በአንተና በሴቲቱ መካከል፣ በዘርህና በዘርዋም መካከል ጠላትነትን አደርጋለሁ፤ እና እርሱ ራስህን ይቀጠቅጣል፣ አንተም ሽኰናውን ትቀጠቅጣለህ።

፳፪ ለሴቲቱም እኔ እግዚአብሔር አምላክም እንዲህ አልኳት፥ በፀነስሽ ጊዜ ^ሀጭንቅሽን እጅግ አበዛለሁ። በጭንቅ ትወልጃለሽ፤ እና ፈቃድሽም ወደ ባልሽ ይሆናል፣ እርሱም ገዥሽ ይሆናል።

፳፫ ለአዳምም እኔ እግዚአብሔር አምላክ አልኩት፣ የሚስትህን ቃል ሰምተሀል፣ ከእርሱ አትብላ ብዬ ያዘዝኩህን ዛፍ በልተሀልና፣ ምድር ከአንተ የተነሣ የተረገመች ትሁን፤ በሕይወት ዘመንህም ሁሉ በድካም ከእርስዋ ትበላለህ።

፳፬ እሾህንና አሜከላን ታበቅልብሃለች፤ የምድርንም ቡቃያ ትበላለህ።

፳፭ ከምድር ወደ ወጣህበት መሬት እስክትመለስ ድረስ በፊትህ ^ሀወዝ እንጀራን ትበላለህ—በእርግጥም ትሞታለህና—ከዚህም ስለመጣህ፥ ^ለዐፈር ነህና ወደ ዐፈር ትመለሳለህና።

፳፮ አዳምም ለሚስቱ ሔዋን ብሎ ስም አወጣ፣ የሕያዋን ሁሉ እናት ናትና፤ እንደዚህም ነው እኔ እግዚአብሔር አምላክ ^ሀከብዙዎቹ ሴቶች ሁሉ የመጀመሪያዋን የጠራኋት።

፳፯ እኔ እግዚአብሔር አምላክም ለአዳምና ለሚስቱ የቁርበትን ልብስ አደረግሁላቸው፣ እና ^ሀአለበስኳቸው።

፳፰ እና እኔ እግዚአብሔር አምላክም ለአንድያ ልጄ እንዲህ አልኩት፥ እነሆ ^ሀሰውም መልካምንና ክፉን ^ለለማወቅ ከእኛ እንደ አንዱ ሆነ፤ አሁንም እጁን እንዳይዘረጋ፣ ደግሞም ^ሐከሕይወት ዛፍ ወስዶ ^መእንዳይበላ፣ ለዘላለምም ሕያው ሆኖ እንዳይኖር፤

፳፱ ስለዚህ የተገኘባትን መሬት ያርስ ዘንድእኔ እግዚአብሔር አምላክ ሰውን ^ሀከዔድን ገነት አስወጣዋለሁ፤

፴ እኔ እግዚአብሔር አምላክ ህያው እስከሆንኩኝ ድረስ፣ ^ሀቃላቶቼ ውጤት የሌላቸው መሆን አይገባቸውም፣ ከአፌ እንደወጡ መከናወን አለባቸውና።

፴፩ ለዚህ ሰውን አስወጣሁት እና ወደ ሕይወት ዛፍ የሚወስደውንም መንገድ ለመጠበቅ ^ሀኪሩቤልንና የምትገለባበጥ የነበልባል ሰይፍን በዔድን ገነት ምሥራቅ አስቀመጥኩኝ።

፴፪ (እነዚህ ለአገልጋዬ ሙሴ የተናገርኳቸው ቃላት ነበሩ፣ እና እውነተኛ እንዲሁም እንደፈቃዴ ናቸው፤ እና ለእናንተም ነግሬአቸዋለሁ። ከሚያምኑት በስተቀር፣ እስከማዝህ ድረስ ከሚያምኑት ሌላ ለማንም ሰው አታሳይ። አሜን)