MirëqenieShih gjithashtu Agjëroj, agjërim; Blatim; Lëmoshë, dhënie lëmoshe; Shërbim; Varfër (i)Procesi dhe mjeti për t’u kujdesur për nevojat shpirtërore dhe tokësore të njerëzve.Hapja me bujari dorën tënde vëllait tënd, të varfrit tënd dhe nevojtarit në vendin tënd, LiP. 15:11.Ai që i jep të varfrit nuk do të ketë kurrë nevojë, Fja. 28:27.A nuk është ky agjërimi që kam zgjedhur?, të ndash bukën tënde me atë që ka uri, të sjellësh në shtëpinë tënde të varfrit, Isa. 58:6–7.Pata uri dhe më dhatë për të ngrënë; isha i huaj dhe më pritët. Sa herë ia bëni këtë ndonjërit prej këtyre vëllezërve të mi më të vegjël, këtë ma bëtë mua, Mt. 25:35–40.I jepni nga pasuria juaj atij që është në nevojë, Mosia 4:16–26.Ata i dhanë njëri-tjetrit si materialisht ashtu edhe shpirtërisht, sipas nevojave dhe kërkesave të tyre, Mosia 18:29.Ata u urdhëruan të bashkoheshin në agjërim dhe lutje për mirëqenien e atyre që nuk e njihnin Perëndinë, Alma 6:6.Lutuni për mirëqenien tuaj dhe për mirëqenien e atyre përreth jush, Alma 34:27–28.Ata i kishin të gjitha gjërat të përbashkëta mes tyre, 4 Ne. 1:3.Kujtoji të varfrit, DeB 42:30–31.Vizitoni të varfrit dhe nevojtarët, DeB 44:6.Kujtoni në gjithçka të varfrit dhe nevojtarët, DeB 52:40.Mjerë ju, njerëz të pasur, që nuk do t’ua jepni pasurinë tuaj të varfërve dhe mjerë ju, njerëz të varfër, që nuk jeni të kënaqur, të cilët janë plot lakmi dhe që nuk do të punojnë, DeB 56:16–17.Në Sion nuk kishte të varfër mes tyre, Mois. 7:18.