Voltooid, gaaf, volkomen ontwikkeld; volkomen rechtschapen. Volmaakt kan ook zonder zonde of kwaad betekenen. Alleen Christus was volkomen volmaakt. Ware volgelingen van Christus kunnen volmaakt worden door zijn genade en verzoening.
Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader in de hemelen, Matt. 5:48 (3 Ne. 12:48 ).
Als iemand in woorden niet struikelt, is hij een volmaakt man, Jak. 3:2 .
Geloof is niet volmaakte kennis van dingen hebben, Alma 32:21, 26 .
De verzoening werd gedaan, opdat God een volmaakte God zou zijn, Alma 42:15 .
Moroni was een man van volmaakt inzicht, Alma 48:11–13, 17–18 .
De Geest van Christus wordt aan ieder mens gegeven om te kunnen oordelen en met volmaakte kennis te kunnen weten of iets van God komt of van de duivel, Mro. 7:15–17 .
Kom tot Christus en word vervolmaakt in Hem, Mro. 10:32 .
Volhard in alle geduld totdat u vervolmaakt bent, LV 67:13 .
Dezen zijn het die rechtvaardige mensen zijn, tot volmaking gekomen door Jezus, LV 76:69 .
De functies in de kerk zijn voor de vervolmaking van de heiligen, LV 124:143 (Efez. 4:11–13 ).
De levenden kunnen niet tot volmaking komen zonder hun doden, LV 128:15, 18 .