Nëpërmjet mjerimit—vështirësive, halleve dhe brengës—njeriu mund të ketë shumë përvoja që çojnë në rritje shpirtërore dhe përparim të përjetshëm duke u kthyer te Zoti.
Perëndia vetë ju shpëtoi nga të gjitha fatkeqësitë dhe mundimet tuaja, 1 Sam. 10:19 .
Ata iu lutën Zotit për hallet e tyre, Psa. 107:6, 13, 19, 28 .
Edhe sikur Zoti t’ju japë bukën e ankthit dhe ujin e shtypjes, megjithatë mësuesit tuaj nuk duhet të fshihen, Isa. 30:20–21 .
Nëse kurrë nuk do të kishin hidhërim, ata nuk mund të njihnin ëmbëlsinë, DeB 29:39 .
Kundërshtari yt do të jetë vetëm një çast të shkurtër, DeB 121:7–8 .
Gjithë këto gjëra do të të japin përvojë dhe do të jenë për të mirën tënde, DeB 122:5–8 .