፩ እናም እንዲህ ሆነ ከሁሉም ዓይነት ዘሮች ሁሉንም የእህል ዓይነትና፣ ከሁሉም ዓይነት የፍራፍሬ ዘሮች በአንድነት ሰበሰብን።

፪ እናም እንዲህ ሆነ አባቴ በምድረበዳ በቆየበት ጊዜ እንዲህ ብሎ ተናገረን፥ እነሆ ህልምን ^ሀአልሜአለሁ፣ ወይም በሌላ አባባል፣ ^ለራዕይን አይቻለሁ።

፫ እናም እነሆ ባየሁት ነገር የተነሳ ^ሀበኔፊና ደግሞም ስለሳም በጌታ የምደሰትበት ምክንያት አለኝ፣ እና እነርሱና ብዙዎቹ ዘሮቻቸው እንደሚድኑ ለመገመት ምክንያት አለኝ።

፬ ነገር ግን እነሆ ^ሀላማንና ልሙኤል፣ በእናንተ ምክንያት እጅግ እፈራለሁ፤ እነሆ በህልሜ ውስጥ ጨለማና የማያስደስት ምድረበዳ ማየቴን ተረዳሁ።

፭ እናም እንዲህ ሆነ አንድ ሰው አየሁ፣ ነጭ ^ሀልብስ ለብሶ ነበር፤ እናም መጥቶ በፊቴ ቆመ።

፮ እናም እንዲህ ሆነ እርሱም ተናገረኝ፣ እናም እንድከተለው ጋበዘኝ።

፯ እናም እንዲህ ሆነ እርሱን እንደተከተልኩት ራሴንም በጭለማ እና በማያስደስት ባድማ ውስጥ እንደነበርኩ ተመለከትኩ።

፰ እናም ለብዙ ሰዓታት በጨለማ ውስጥ ከተጓዝኩ በኋላ እንደምህረቱም ብዛት ጌታ በእኔ ላይ ^ሀምህረትን ያደርግ ዘንድ ፀለይኩ።

፱ እናም እንዲህ ሆነ ለጌታ ከፀለይኩ በኋላ፣ ትልቅና ሰፊ የሆነን ^ሀሜዳ ተመለከትኩ።

፲ እናም እንዲህ ሆነ ^ሀፍሬዋ አንድን ሰው ደስተኛ ለማድረግ መልካም የሆነችን ^ለዛፍ ተመለከትኩ።

፲፩ እናም እንዲህ ሆነ ሄጄ ^ሀከፍሬዋ ተካፈልኩ፤ ከዚህ በፊት ከቀመስኩት ሁሉ ጣፋጭ እንደሆነች አየሁ። አዎን፣ ፍሬዋም ከዚህ በፊት ካየሁትም ንጣት ሁሉ በላይ ^ለነጭ የሆነች ፍሬ እንደሆነች ተመለከትኩ።

፲፪ ከዚህች ፍሬ ስካፈልም ይህም ነፍሴን ^ሀበደስታ ሞላው፣ ስለሆነም ቤተሰቦቼም ደግሞ ይካፈሉት ዘንድ ^ለመመኘት ጀመርኩ፤ ከሌላው ፍሬ ሁሉ በላይ ^ሐአስፈላጊ እንደሆነ አውቃለሁና።

፲፫ እናም ቤተሰቤን ደግሞ ማግኘት እችል ዘንድ በዙሪያው ስመለከት፣ ^ሀየወንዝ ውሃን ተመለከትኩ፤ ይወርድም ነበር፣ እና እኔ ፍሬውን ከበላሁበት ዛፍ አቅራቢያ ነበር።

፲፬ እናም ከየት እንደመጣም ለማየት ተመለከትኩ፣ ትንሽ ራቅ ብሎም ምንጩን አየሁ፤ እናታችሁ ሳርያን፣ ሳምንና፣ ኔፊን፣ በዚያው በምንጩ አየሁ፤ እነርሱም ወዴት መሄድ እንዳለባቸው እንደማያውቁ ሆነው ቆሙ።

፲፭ እናም እንዲህ ሆነ እኔ ጠቆምኳቸው፣ ወደ እኔ እንዲመጡና ከሌሎች ፍሬዎች ሁሉ በላይ መልካም የሆነውን ፍሬ፣ እንዲበሉ በከፍተኛ ድምፅ ነገርኳቸው።

፲፮ እናም እንዲህ ሆነ እነርሱ ወደ እኔ መጡና ደግሞ ፍሬውን በሉ።

፲፯ እናም እንዲህ ሆነ ላማንና ልሙኤልም እንዲመጡና ደግሞ ፍሬውን እንዲበሉ ተመኘሁ፣ ስለሆነም እንዳያቸው ዘንድ አይኖቼን ወደ ወንዙ ምንጭ ጣልኩኝ።

፲፰ እናም እንዲህ ሆነ እኔ አየሁአቸው፣ ነገር ግን እነርሱ ወደ እኔ ^ሀአልመጡም፣ ፍሬውንም አልበሉም።

፲፱ እናም ^ሀየብረት በትር ተመለከትኩ፣ በወንዙም ዳርቻ፣ እኔ ወደ ቆምኩበት ዛፍ ድረስ እንዲወስድ የተዘረጋ ነበር።

፳ እናም እኔ ወደ ቆምኩበት ዛፍ ከብረት በትሩ ጋር የሚወስድ ^ሀየጠበበና የቀጠነ መንገድ ተመለከትኩ፣ ይህም ደግሞ በፏፏቴውም ምንጭ፣ ዓለምን ወደሚመስለው ትልቅና ሰፊ ^ለሜዳ ያመራል።

፳፩ ስፍር ቁጥር የሌላቸው ሰዎችን አየሁ፣ እኔ ወደ ቆምኩበት ዛፍ የሚያደርሰውን ^ሀመንገድ ለማግኘት አብዛኞቹ ወደፊት ይገፉ ነበር።

፳፪ እናም እንዲህ ሆነ መጡ፣ እና ወደዛፉ በሚያመራው መንገድ ወደፊት ተጓዙ።

፳፫ እናም እንዲህ ሆነ የጨለማ ^ሀጭጋግ ተነሳ፣ አዎን በመንገዱ ጉዞ የጀመሩት መንገዳቸውን እስኪስቱና ተንከራተው እስኪጠፉ ድረስ እጅግ ታላቅ የጨለማ ጭጋግ ተነሳ።

፳፬ እናም እንዲህ ሆነ ሌሎች ደግሞ ወደፊት ሲጋፉ አየሁ፣ እናም እነርሱም ወደፊት መጡና የብረት በትሩን ጫፍ ያዙ፣ የብረቱን በትር ተጠግተው በጨለማው ጭጋግ ውስጥ ወደፊት መጥተው የዛፉን ^ሀፍሬ እስኪካፈሉ ድረስ ወደፊት ገፉ።

፳፭ እናም ከዛፉ ፍሬ ከተካፈሉ በኋላ ^ሀያፈሩ በመምሰል አይኖቻቸውን ወደ እዚህና ወደ እዚያ ጣሉ።

፳፮ እኔም ደግሞ አይኖቼን በዙሪያው ጣልኩኝ፣ እና ከውሃው ወንዝ ባሻገር፣ ትልቅና ^ሀሰፊ ህንፃን ተመለከትኩ፤ ከምድር ከፍ ብሎ በአየር ላይ የቆመ ይመስል ነበር።

፳፯ እናም በአረጋውያን ጎልማሳም፣ በወንድም በሴትም ሰዎች ተሞልቶ ነበር፣ አለባበሳቸውም እጅግ ያማረ ነበር፤ ፍሬውንም መጥተው ወደበሉት ላይ እጃቸውን እየጠቆሙና ^ሀእየተሳለቁባቸው ነበር።

፳፰ በእነዚያ በሚያላገጡባቸውም ምክንያት፣ ፍሬውን ^ሀከቀመሱ በኋላ ^ለአፈሩ፤ ወደተከለከለውም መንገድ ^ሐገቡና ጠፉ።

፳፱ እና አሁን እኔ፣ ኔፊ፣ የአባቴን ቃላት ^ሀበሙሉ አልናገርም።

፴ ነገር ግን፣ ፅሁፉን ለማሳጠር፣ እነሆ ብዙ ሌሎችም ወደፊት ሲጋፉ አየ፤ መጥተው ^ሀየብረት በትሩን ጫፍ ያዙ፣ እና ወደፊት መጥተው እስኪወድቁና የዛፉን ፍሬ እስኪካፈሉና እስኪወድቁ ድረስ መንገዳቸውን ወደፊት በመቀጠል ያለማቋረጥም የብረቱን በትር አጥብቀው ያዙ።

፴፩ እና ደግሞ ሌሎችም ^ሀብዙዎች ወደትልቁና ሰፊው ህንፃ መንገዳቸውን ሲያቀኑ አየ።

፴፪ እናም እንዲህ ሆነ ብዙዎች ወደ ^ሀፏፏቴው ጥልቅ ሲመጡ፤ እና ብዙዎች ደግሞ በማይታወቅ መንገድ ገብተው ሲቅበዘበዙ ከዕይታው ጠፉ።

፴፫ እና ወደ ማይታወቀው ህንፃ የገቡት ታላቅ ብዛት ነበራቸው። ወደ ህንፃው ከገቡም በኋላ በእኔና ፍሬውን ይካፈሉ በነበሩት ላይ ደግሞ ^ሀየፌዝ ጣታቸውን ይጠቁሙ ነበር፤ ነገር ግን እኛ አላደመጥናቸውም።

፴፬ እነዚህ የአባቴ ቃላት ነበሩ፥ ^ሀያደመጡዋቸው በሙሉ ጠፍተዋል።

፴፭ እና አባቴ ^ሀላማንና ልሙኤል ፍሬውን አልተካፈሉም አለ።

፴፮ እናም እንዲህ ሆነ አባቴ ብዙ የነበሩትን የህልሙን ወይንም የራዕዩን ቃላት ከተናገረ በኋላ፣ ለእኛ እንዲህ አለን፣ በራዕዩ ባየው ነገር የተነሳ፣ ለላማንና ለልሙኤል በእጅጉ ፈራላቸው፣ አዎ፣ ከጌታ ፊት እንዳይጣሉ ፈራላቸው።

፴፯ እና ምናልባት ጌታ ለእነርሱም መሐሪ እንዲሆንላቸውና እንዳይጥላቸው ዘንድ፣ የእርሱን ቃላት እንዲሰሙ በአፍቃሪ ^ሀወላጅ ሙሉ ስሜት መከራቸው፤ አዎን፣ አባቴ ለእነርሱ ሰበከላቸው።

፴፰ እናም ለእነርሱ ከሰበከላቸውና፣ ብዙ ነገሮችን ለእነርሱ ከተነበየላቸው በኋላ፣ የጌታን ትዕዛዛት እንዲጠብቁ አዘዛቸው፣ እናም ለእነርሱ መናገርን አቆመ።