Αγιοσύνη και το Σχέδιο της Ευδαιμονίας

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, έχω προσευχηθεί για τη δύναμη να σας βοηθήσω στην προσωπική σας αναζήτηση για την ευτυχία. Κάποιοι ίσως να αισθάνονται αρκετά ευτυχείς ήδη, όμως σίγουρα κανένας δεν θα απέρριπτε την προσφορά περισσότερης ευτυχίας. Οποιοσδήποτε θα ήταν πρόθυμος να δεχθεί μία εγγυημένη προσφορά διαρκούς ευτυχίας.

Αυτό είναι που ο Επουράνιος Πατέρας, ο Αγαπημένος Του Υιός, Ιησούς Χριστός και το Άγιο Πνεύμα έχουν προσφέρει σε κάθε παιδί-πνεύμα του Επουράνιου Πατέρα που ζει τώρα, θα ζήσει ή που έζησε ποτέ σε τούτο τον κόσμο. Εκείνη η προσφορά ονομάζεται μερικές φορές το σχέδιο της ευδαιμονίας. Ονομάστηκε έτσι από τον προφήτη Άλμα που δίδαξε τον γιο του, ο οποίος είχε βουλιάξει στην αθλιότητα της αμαρτίας. Ο Άλμα ήξερε ότι εκείνη η κακία δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ευτυχία για τον γιο του – ή για όποιο από τα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα¹.

Δίδαξε στον γιο του ότι ο μόνος δρόμος προς την ευτυχία ήταν να αυξηθεί σε αγιοσύνη. Έκανε ξεκάθαρο ότι μεγαλύτερη αγιοσύνη είναι δυνατή μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, που μας καθαρίζει και μας τελειοποιεί². Μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, τη συνεχή μετάνοια και την τήρηση των διαθηκών μπορούμε να διεκδικήσουμε τη διαρκή ευτυχία που όλοι λαχταράμε να βιώσουμε και να διατηρήσουμε.

Η προσευχή μου σήμερα είναι να μπορέσω να σας βοηθήσω να καταλάβετε ότι μεγαλύτερη ευτυχία έρχεται από μεγαλύτερη προσωπική αγιοσύνη, ώστε να ενεργήσετε επάνω σε αυτήν την πεποίθηση. Κατόπιν θα σας αναφέρω αυτά που ξέρω αφ’ εαυτού μου για το τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε να πληρούμε τις προϋποθέσεις για αυτό το δώρο να γίνουμε ακόμα πιο άγιοι.

Οι γραφές μας διδάσκουν ότι μεταξύ άλλων μπορούμε να καθαγιαστούμε ή να γίνουμε περισσότερο άγιοι όταν ασκούμε πίστη στον Χριστό,³ δείχνουμε την υπακοή μας,⁴ μετανοούμε,⁵ θυσιάζουμε για Εκείνον,⁶ λαμβάνουμε ιερές διατάξεις και τηρούμε τις διαθήκες μας με Εκείνον⁷. Για να πληρούμε τις προϋποθέσεις για το δώρο της αγιοσύνης απαιτείται ταπεινότητα,⁸ πραότητα⁹ και υπομονή¹⁰.

Βίωσα μία εμπειρία να θέλω περισσότερη αγιοσύνη μέσα στον Ναό της Σωλτ Λέηκ. Εισήλθα στον ναό για πρώτη φορά και μου είχαν πει πολύ λίγα για το τι να αναμένω. Είχα δει τα λόγια στο κτήριο: «Αγιασμός στον Κύριο» και «Ο Οίκος του Κυρίου». Αισθάνθηκα μεγάλη προσδοκία. Ωστόσο, αναρωτήθηκα αν ήμουν προετοιμασμένος να εισέλθω.

Η μητέρα και ο πατέρας μου περπατούσαν μπροστά από εμένα καθώς εισερχόμασταν στον ναό. Μας ζήτησαν να δείξουμε τα εγκριτικά μας, που πιστοποιούσαν την αξιοσύνη μας.

Οι γονείς μου γνώριζαν τον άνθρωπο στο γραφείο εγκριτικών. Κοντοστάθηκαν λοιπόν για να μιλήσουν μαζί του. Προχώρησα μόνος μου σε έναν μεγάλο χώρο, όπου όλα ήταν αστραφτερά λευκά. Κοίταξα επάνω στο ταβάνι που ήταν τόσο ψηλά πάνω από εμένα, ώστε έμοιαζε με ανοιχτό ουρανό. Εκείνη τη στιγμή μία ξεκάθαρη εντύπωση ήρθε στον νου μου, ότι είχα ξαναβρεθεί εκεί.

Αλλά τότε, άκουσα μία πολύ απαλή φωνή – δεν ήταν η δική μου. Τα λόγια που ειπώθηκαν απαλά, έλεγαν: «Δεν έχεις ποτέ ξαναβρεθεί εδώ. Θυμάσαι μία στιγμή προτού γεννηθείς. Βρισκόσουν σε ένα ιερό μέρος όπως αυτό. Αισθάνθηκες ότι επρόκειτο να έρθει ο Σωτήρας στο μέρος όπου στεκόσουν. Και αισθάνθηκες ευτυχία, επειδή ήσουν πρόθυμος να δεις Εκείνον»

Εκείνη η εμπειρία στον Ναό της Σωλτ Λέηκ κράτησε μόνον ένα λεπτό. Όμως η ανάμνησή της φέρνει ακόμα ειρήνη, χαρά και ήρεμη ευτυχία.

Έμαθα πολλά μαθήματα εκείνη την ημέρα. Ένα ήταν ότι το Άγιο Πνεύμα μιλά με μία σιγαλή σαν αύρα φωνή. Μπορώ να Το ακούσω όταν υπάρχει πνευματική ειρήνη στην καρδιά μου. Φέρνει ένα συναίσθημα ευτυχίας και διαβεβαίωσης ότι γίνομαι αγιότερος. Και αυτό φέρνει πάντοτε την ευτυχία που ένιωσα εκείνες τις πρώτες στιγμές σε έναν ναό του Θεού.

Έχετε παρατηρήσει στη ζωή σας και στη ζωή άλλων το θαύμα της ευτυχίας που έρχεται από αυξανόμενη αγιοσύνη, γινόμενοι περισσότερο όπως ο Σωτήρας. Τις τελευταίες εβδομάδες βρέθηκα στο προσκέφαλο ανθρώπων που μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον θάνατο με πλήρη πίστη στον Σωτήρα και με χαρά στην όψη τους.

Ο ένας ήταν κάποιος άνδρας με την οικογένειά του γύρω του. Ο ίδιος και η σύζυγός του κουβέντιαζαν ήσυχα την ώρα που μπήκαμε ο γιος μου κι εγώ. Τους γνώριζα πολλά χρόνια. Είχα δει την Εξιλέωση του Ιησού Χριστού να λειτουργεί στη ζωή τους και στη ζωή των μελών της οικογένειάς τους.

Μαζί είχαν επιλέξει να σταματήσουν τις ιατρικές προσπάθειες επιμήκυνσης της ζωής του. Υπήρχε ένα ήρεμο συναίσθημα καθώς μας μιλούσε. Χαμογέλασε καθώς εξέφραζε την ευγνωμοσύνη του για το Ευαγγέλιο και το εξαγνιστικό αποτέλεσμά του σε εκείνον και την οικογένεια που αγαπούσε. Μίλησε για τα ευτυχισμένα χρόνια υπηρέτησης στον ναό. Μετά από αίτημα του ανδρός, ο γιος μου έχρισε την κεφαλή του με το αφιερωμένο έλαιο. Επισφράγισα το χρίσμα. Καθώς το έκανα, είχα μία ξεκάθαρη εντύπωση να του πω ότι σύντομα θα έβλεπε τον Σωτήρα του, πρόσωπο με πρόσωπο.

Του υποσχέθηκα ότι θα αισθανόταν ευτυχία, αγάπη και την έγκριση του Σωτήρος. Χαμογέλασε θερμά καθώς φεύγαμε. Τα τελευταία λόγια του σε εμένα ήταν: «Πες στην Κάθυ ότι την αγαπώ». Η σύζυγός μου, Κάθλην, ενθάρρυνε για πολλά χρόνια γενεές της οικογένειάς του να αποδεχθούν την πρόσκληση του Σωτήρος να έλθουν προς Αυτόν, να συνάψουν και να τηρούν ιερές διαθήκες και έτσι να είναι άξιοι για την ευτυχία που έρχεται ως αποτέλεσμα αυτής της μεγαλύτερης αγιοσύνης.

Πέθανε μερικές ώρες αργότερα. Μερικές εβδομάδες μετά τον θάνατό του, η χήρα του έφερε ένα δώρο στη σύζυγό μου και σε εμένα. Χαμογελούσε καθώς μιλούσαμε. Είπε με ευχάριστο ύφος: «Περίμενα ότι θα νιώθω λυπημένη και μόνη. Νιώθω τόσο ευτυχής. Νομίζετε ότι είναι σωστό αυτό;»

Γνωρίζοντας πόσο πολύ αγαπούσε τον σύζυγό της και πόσο και οι δύο τους είχαν γνωρίσει, αγαπήσει και υπηρετήσει τον Κύριο, της είπα ότι τα αισθήματα ευτυχίας που ένιωσε ήταν ένα υπεσχημένο δώρο, επειδή με την πιστή υπηρέτησή της είχε γίνει αγιότερη. Η αγιότητά της την είχε κάνει άξια για εκείνη την ευτυχία.

Κάποιοι που ακούνε σήμερα ίσως αναρωτηθούν: «Γιατί δεν αισθάνομαι την ειρήνη και την ευτυχία, την υπεσχημένη σε εκείνους που είναι πιστοί; Υπήρξα πιστός μέσα σε τρομερές αντιξοότητες, όμως δεν αισθάνομαι ευτυχία».

Ακόμα και ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ αντιμετώπισε αυτήν τη δοκιμασία. Προσευχήθηκε για ανακούφιση όταν ήταν κλεισμένος σε μία φυλακή στο Λίμπερτυ του Μιζούρι. Υπήρξε πιστός στον Κύριο. Είχε αυξηθεί σε αγιοσύνη. Ωστόσο, αισθανόταν ότι είχε στερηθεί την ευτυχία.

Ο Κύριος του δίδαξε το μάθημα της υπομονής που όλοι θα χρειαστούμε κάποια στιγμή και ίσως για μακρύ χρονικό διάστημα κατά τη θνητή μας δοκιμασία. Αυτό είναι το μήνυμα του Κυρίου προς τον πιστό και βασανισμένο προφήτη Του:

«Και αν σε ρίξουν στο λάκκο ή στα χέρια δολοφόνων, και σε καταδικάσουν σε θάνατο, αν θα σε ρίξουν στο βυθό, αν τα άγρια κύματα συνωμοτούν εναντίον σου, αν οι ορμητικοί άνεμοι γίνουν εχθροί σου, αν οι ουρανοί σκοτεινιάσουν, και όλα τα στοιχεία τής φύσης συνεργαστούν για να σου φράξουν το δρόμο, και πάνω απ’ όλα, αν οι ίδιες οι σιαγόνες τής κόλασης ανοίξουν διάπλατα το στόμα για σένα, να ξέρεις, γιε μου, ότι όλα αυτά θα σου δώσουν πείρα, και θα είναι για το καλό σου.

»Ο Υιός του Ανθρώπου τα υπέστη όλα αυτά. Είσαι εσύ ανώτερος απ’ αυτόν;

»Επομένως, μείνε σταθερός, και η ιεροσύνη θα παραμείνει μαζί σου. Γιατί τα όριά τους έχουν οριστεί, δεν μπορούν να περάσουν. Οι ημέρες σου είναι γνωστές, και τα χρόνια σου δε θα λιγοστέψουν. Επομένως, μη φοβάσαι για το τι μπορεί ο άνθρωπος να κάνει, γιατί ο Θεός θα είναι μαζί σου στον αιώνα τού αιώνα»¹¹.

Ήταν το ίδιο διδακτικό μάθημα που έδωσε ο Κύριος στον Ιώβ, ο οποίος πλήρωσε βαρύ τίμημα για να αφήσει την Εξιλέωση να τον κάνει αγιότερο. Ξέρουμε ότι ο Ιώβ ήταν άγιος, από τον πρόλογο για εκείνον: «YΠHPXE κάποιος άνθρωπος στη γη τής Aυσίτιδας, πoυ oνoμαζόταν Iώβ· και o άνθρωπoς αυτός ήταν άμεμπτoς και ευθύς, και φoβόταν τον Θεό, και έμενε μακριά από κακό»¹².

Κατόπιν ο Ιώβ έχασε τα πλούτη του, την οικογένειά του, ακόμα και την υγεία του. Ίσως θυμάστε ότι ο Ιώβ αμφέβαλλε ότι η μεγαλύτερη αγιοσύνη του, που κέρδισε μέσα από μεγαλύτερη αντιξοότητα, τον είχε κάνει άξιο για μεγαλύτερη ευτυχία. Ο Ιώβ νόμιζε ότι η αγιοσύνη τού είχε φέρει δυστυχία.

Ωστόσο ο Κύριος έδωσε στον Ιώβ το ίδιο διδακτικό μάθημα που έδωσε στον Τζόζεφ Σμιθ. Άφησε τον Ιώβ να δει τη δύστυχη κατάστασή του με πνευματικά μάτια. Είπε:

«Ζώσε, τώρα, την οσφύ σου ως άνδρας· επειδή, θα σε ρωτήσω, και φανέρωσέ μου:

»Πού ήσουν όταν θεμελίωνα τη γη; Πες, αν έχεις σύνεση.

»Ποιος έβαλε τα μέτρα της, αν ξέρεις; Ή, ποιος άπλωσε τη στάθμη επάνω σ’ αυτή;

»Επάνω σε τι είναι στηριγμένα τα θεμέλιά της; Ή, ποιος έβαλε την ακρογωνιαία πέτρα της,

»όταν τα άστρα τής αυγής έψαλλαν μαζί, και όλοι οι γιοι τού Θεού αλάλαζαν;»¹³.

Κατόπιν, αφού ο Ιώβ μετανόησε που αποκάλεσε άδικο τον Θεό, του επετράπη να δει τις δοκιμασίες του με έναν ανώτερο και αγιότερο τρόπο. Είχε μετανοήσει.

«Τότε, ο Ιώβ απάντησε στον Κύριο, και είπε:

»Ξέρω ότι μπορείς τα πάντα, και κανένας στοχασμός σου δεν μπορεί να εμποδιστεί.

»Ποιος είναι αυτός που ασύνετα κρύβει τη βουλή; Εγώ, λοιπόν, πρόφερα εκείνο που δεν καταλάβαινα· πράγματα υπερθαύμαστα για μένα, που δεν τα γνώριζα.

»Άκουσε, παρακαλώ· κι εγώ θα μιλήσω· θα ρωτήσω, κι εσύ δίδαξέ με.

»Άκουγα για σένα με την ακοή του αφτιού, αλλά τώρα σε βλέπει το μάτι μου·

»γι’ αυτό, αηδιάζω με βδελυγμία τον εαυτό μου, και μετανοώ με χώμα και στάχτη»¹⁴.

Αφού ο Ιώβ μετανόησε και επομένως έγινε αγιότερος, ο Κύριος τον ευλόγησε πάνω από όλα όσα είχε χάσει. Όμως ίσως η μεγαλύτερη ευλογία για τον Ιώβ ήταν να έχει αυξηθεί σε αγιοσύνη μέσα από την αντιξοότητα και τη μετάνοια. Πληρούσε τις προϋποθέσεις να έχει μεγαλύτερη ευτυχία στις ημέρες που του έμεναν να ζήσει.

Μεγαλύτερη αγιοσύνη δεν θα έρθει απλώς ζητώντας την. Θα έρθει κάνοντας αυτό που πρέπει, ώστε να μας αλλάξει ο Θεός.

Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον έχει δώσει αυτό που θεωρώ εγώ την καλύτερη συμβουλή για το πώς να κινηθούμε στο μονοπάτι της διαθήκης προς μεγαλύτερη αγιοσύνη. Έδειξε τον δρόμο όταν παρότρυνε:

«Βιώστε την ενδυναμωτική δύναμη της καθημερινής μετάνοιας – κάνοντας και όντες λίγο καλύτεροι κάθε μέρα.

»Όταν επιλέγουμε να μετανοήσουμε, επιλέγουμε να αλλάξουμε! Επιτρέπουμε στον Σωτήρα να μας μεταμορφώσει στην καλύτερη έκδοση του εαυτού μας. Επιλέγουμε να αναπτυχθούμε πνευματικώς και να λάβουμε χαρά – τη χαρά της απολύτρωσης σε Εκείνον. Όταν επιλέγουμε να μετανοήσουμε, επιλέγουμε να γίνουμε περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό!»

Ο Πρόεδρος Νέλσον συνέχισε και μας ενθάρρυνε με αυτόν τον τρόπο στις προσπάθειές μας να γίνουμε αγιότεροι: «Ο Κύριος δεν αναμένει τελειότητα από εμάς στο σημείο αυτό… Όμως αναμένει από εμάς να γίνουμε ολοένα και πιο καθαροί. Η καθημερινή μετάνοια είναι το μονοπάτι προς την αγνότητα»¹⁵.

Ο Πρόεδρος Ντάλλιν Όουκς, σε μία παλαιότερη ομιλία συνέλευσης, με βοήθησε επίσης να δω καθαρότερα πώς αυξανόμαστε σε αγιοσύνη και πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι κινούμαστε προς αυτήν. Είπε: «Πώς επιτυγχάνουμε την πνευματικότητα; Πώς φθάνουμε σε εκείνον τον βαθμό αγιοσύνης, όπου μπορούμε να έχουμε τη διαρκή συντρόφευση του Αγίου Πνεύματος; Πώς φθάνουμε στο σημείο να δούμε και να αποτιμήσουμε πράγματα αυτού του κόσμου με την προοπτική της αιωνιότητας;»¹⁶

Η απάντηση του Προέδρου Όουκς αρχίζει με μεγαλύτερη πίστη στον Ιησού Χριστό ως τον στοργικό Σωτήρα μας. Αυτό μας οδηγεί να επιζητούμε συγχώρηση κάθε ημέρα και να Τον θυμόμαστε καθημερινά τηρώντας τις εντολές Του. Εκείνη η μεγαλύτερη πίστη στον Ιησού Χριστό έρχεται καθώς ευωχούμεθα καθημερινά με τον λόγο Του.

Ο ύμνος “More Holiness Give Me” (Περισσότερη αγιοσύνη δος μου) προτείνει έναν τρόπο να προσευχόμαστε για βοήθεια στο να γίνουμε αγιότεροι. Ο συγγραφέας με σοφία δηλώνει ότι η αγιοσύνη που αναζητούμε είναι ένα δώρο από έναν στοργικό Θεό, που παραχωρείται με τον καιρό, αφού κάνουμε ό,τι μπορούμε. Θυμάστε τον τελευταίο στίχο:

Όποιες κι αν είναι οι προσωπικές περιστάσεις μας, όπου κι αν βρισκόμαστε στο μονοπάτι της διαθήκης προς το σπίτι, είθε οι προσευχές μας για μεγαλύτερη αγιοσύνη να απαντηθούν. Ξέρω ότι καθώς θα ικανοποιείται η έκκλησή μας, η ευτυχία μας θα αυξάνει. Μπορεί να έρθει αργά, όμως θα έρθει. Αυτή τη διαβεβαίωση έχω από έναν στοργικό Επουράνιο Πατέρα και τον Αγαπημένο Υιό Του, Ιησού Χριστό.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν προφήτης του Θεού, ότι ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον είναι ο ζων προφήτης μας σήμερα. Ο Θεός Πατέρας ζει και μας αγαπά. Θέλει να επιστρέψουμε σπίτι σε Εκείνον με την οικογένειά μας. Ο στοργικός Σωτήρας μας μάς προσκαλεί να Τον ακολουθήσουμε στο ταξίδι μας εκεί. Έχουν προετοιμάσει τον δρόμο. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.