សង់បន្ទាយមួយសម្រាប់ជីវភាពខាងវិញ្ញាណ និងការការពារ
ពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពេលយើងទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយឈានទៅមុខដោយសេចក្ដីជំនឿ មិនភ័យខ្លាច នោះយើងនឹងរឹងមាំប្រឆាំងនឹងអារក្ស ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ កាលសន្និសីទនេះឈានដល់ទីបញ្ចប់ ខ្ញុំអរព្រះគុណចំពោះព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សម្រាប់ការទូន្មាន សេចក្ដីពិត និងវិវរណៈដែលបានចែកចាយនៅវេទិកានេះអំឡុងពីរថ្ងៃកន្លងមក ។ យើងទទួលបានការបង្រៀនពីអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដែលបានហៅឲ្យថ្លែងបន្ទូលដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានរំឭកយើងនៅក្នុងវិវរណៈថ្ងៃចុងក្រោយថា « ទោះជាដោយសំឡេងរបស់យើងផ្ទាល់ ឬក៏…ដោយសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើងក្ដី គឺដូចតែគ្នា » ។១
មើលទៅក្រុមជំនុំនៃពួកបរិសុទ្ធដ៏ធំនេះ ហើយគិតក្នុងចិត្តដល់សមាជិកទាំងអស់ដែលមើលសន្និសីទទូទាំងពិភពលោក ខ្ញុំគិតដល់ការប្រជុំគ្នាក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ពេលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញព្រះកាយដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ បន្ទាប់ពីការឆ្កាងទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនដំណឹងល្អដល់ពួកគេ រួចហើយបានលើកទឹកចិត្តថា « ចូរអ្នករាល់គ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះអ្នកវិញចុះ ហើយពិចារណាគិតអំពីរឿងទាំងឡាយ ដែលយើងបាននិយាយ ហើយចូរសូមដល់ព្រះវរបិតាដោយនូវនាមយើង ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចយល់ » ។២
« ចូរអ្នករាល់គ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះអ្នកវិញចុះ ហើយពិចារណាគិត » គឺជាជំហានបន្ទាប់ដើម្បីយកប្រសាសន៍របស់ព្យាការី និងអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ដែលបានថ្លែងនៅក្នុងការប្រជុំដ៏ពិសិដ្ឋនេះដាក់ទៅក្នុងចិត្ត ។ ដូចបានព្យាករ គេហដ្ឋានដែលផ្ដោតលើព្រះគ្រីស្ទគឺជាបន្ទាយសម្រាប់នគរព្រះនៅលើផែនដីនេះនៅថ្ងៃមួយ ដែលអារក្ស « វានឹងញាំញីនៅក្នុងចិត្តទាំងឡាយនៃកូនចៅមនុស្ស ហើយចាក់រុកឲ្យពួកគេមានកំហឹងទាស់នឹងអ្វីដែលជាល្អវិញ » ។៣
ប្រជាជនបានសង់បន្ទាយជាច្រើនពេញទាំងប្រវត្តិសាស្ដ្រ ដើម្បីទប់ស្កាត់សត្រូវ ។ ជារឿយៗ បន្ទាយទាំងនោះរួមមានប៉មយាមមួយដែលអ្នកយាម—ដូចជាព្យាការី—ព្រមានពីកម្លាំងគំរាមកំហែង និងការវាយលុកដែលនឹងមកដល់ ។
នៅគ្រាដំបូងនៃការត្រួសត្រាយនៅរដ្ឋយូថាហ៍ ជីតាទួតខ្ញុំឈ្មោះ ថូម៉ាស រ៉ាសបាន និងគ្រួសារលោកជាអ្នកតាំងទីលំនៅដំបូងគេក្នុងចំណោមមនុស្សមួយចំនួន ដែលចូលទៅជ្រលងភ្នំហេប៊ើរ នៅក្នុងតំបន់ភ្នំវ៉ាសាចដ៏ស្រស់ស្អាតនៃរដ្ឋយូថាហ៍ ។
នៅឆ្នាំ ១៨៥៩ ថូម៉ាស់បានជួយសង់បន្ទាយហេប៊ើរ ដែលបានសាងសង់ឡើងសម្រាប់ជាទីការពារពួកគេ ។ វាជាសំណង់សាមញ្ញមួយ ដែលមានដុំឈើមួយដាក់ក្បែរដុំឈើមួយទៀតបង្កើតទៅជាបរិវេណបន្ទាយ ។ បន្ទប់ឈើត្រូវបានសង់ខាងក្នុងបន្ទាយ ដោយប្រើជញ្ជាំងសាមញ្ញនោះ ។ សំណង់នេះបានផ្ដល់ទាំងសន្ដិសុខ និងសុវត្ថិភាពសម្រាប់គ្រួសារអ្នកត្រួសត្រាយទាំងនោះ កាលពួកគេសាងទីលំនៅ ហើយបានថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ ។
វាក៏អនុវត្តដូចគ្នាចំពោះយើងដែរ ។ គេហដ្ឋានយើងជាបន្ទាយប្រឆាំងនឹងអំពើអាក្រក់នៃពិភពលោកនេះ ។ នៅក្នុងគេហដ្ឋានយើង យើងមករកព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការរៀនធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ តាមរយៈការសិក្សាបទគម្ពីរ និងអធិស្ឋានរួមគ្នា និងដោយការជួយគ្នាឲ្យបន្ដនៅលើផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញា ។ ការគូសបញ្ជាក់ថ្មីស្ដីពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងជាគ្រួសារនៅឯគេហដ្ឋានតាមរយៈកម្មវិធីសិក្សា ចូរមកតាមខ្ញុំ បានរៀបចំឡើងដើម្បី « ធ្វើឲ្យការប្រែចិត្តជឿរបស់យើងមានកាន់តែខ្លាំងឡើង ហើយជួយយើងឲ្យប្រែកាន់តែដូចព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។៤ ការធ្វើដូច្នោះបាន យើងនឹងក្លាយជាអ្វីដែលប៉ុលហៅថា « បានកើតជាថ្មី »៥ ដោយដួងចិត្ត និងព្រលឹងយើងស្របតាមព្រះ ។ យើងត្រូវការកម្លាំងនោះដើម្បីប្រឈម និងរារាំងការវាយលុកពីសត្រូវ ។
កាលយើងរស់នៅដោយភក្ដីភាព ដែលកើតពីសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងនឹងមានអារម្មណ៍ពីវត្តមានដ៏សុខសាន្ដនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្ដីពិត បំផុសចិត្តយើងឲ្យរស់នៅស័ក្ដិសមនឹងពរជ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះមានព្រះជន្មរស់ ហើយស្រឡាញ់យើង ។ ការណ៍ទាំងអស់នេះកើតមានក្នុងបន្ទាយនៃផ្ទះយើងផ្ទាល់ ។ ប៉ុន្ដែសូមចាំថា ផ្ទះយើងមានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណដ៏ខ្លាំងសម្រាប់យើងម្នាក់ៗតែនៅក្នុងរបងផ្ទះទេ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា « នៅគ្រាខាងមុខ វានឹងមិនអាចរស់រានខាងវិញ្ញាណបានឡើយ បើគ្មានព្រះចេស្ដាណែនាំ ដឹកនាំ និងលួងលោមចិត្តជាប់ជានិច្ចមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះ » ។៦ ក្នុងនាមជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈនៅរស់របស់ព្រះអម្ចាស់នៅជំនាន់នេះ អ្នកយាមលើប៉មបន្ទាយរបស់យើង គឺសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ លោកឃើញសត្រូវជាមុន ។
បងប្អូនប្រុសស្រី យើងនៅក្នុងសង្គ្រាមជាមួយសាតាំង ប្រយុទ្ធដើម្បីព្រលឹងមនុស្ស ។ ភាគីសត្រូវក្នុងចម្បាំងនេះត្រូវបានកំណត់ក្នុងជីវិតមុនផែនដីរបស់យើង ។ សាតាំង និងបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌មួយភាគបី បានបែរចេញពីការសន្យានៃភាពតម្កើងឡើងរបស់ទ្រង់ ។ តាំងពីពេលនោះមក អ្នកជំនិតរបស់សត្រូវបានប្រយុទ្ធនឹងពួកអ្នកស្មោះត្រង់ ដែលបានជ្រើសយកផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ។
សាតាំងដឹងថា ថ្ងៃរបស់វាត្រូវបានកំណត់ ហើយថាពេលវេលាចេះតែខ្លីទៅៗ ។ ទោះវាមានឧបាយកល និងល្បិចយ៉ាងណាក្ដី ក៏វានឹងមិនឈ្នះដែរ ។ ប៉ុន្ដែសង្គ្រាមវាដើម្បីវាយលុកព្រលឹងយើងម្នាក់ៗឆេះកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
ដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់យើង យើងត្រូវសង់បន្ទាយសម្រាប់ជីវភាពខាងវិញ្ញាណ និងការការពារព្រលឹងរបស់យើងម្នាក់ៗ ជាបន្ទាយដែលមិនអាចទម្លុះបានដោយពួកអារក្ស ។
សាតាំងគឺជាពស់ដ៏មានល្បិច ដែលវារចូលក្នុងចិត្តគំនិតរបស់យើង ពេលយើងបន្ថយការការពារ បាក់ទឹកចិត្ត ឬអស់សង្ឃឹម ។ វាទាក់ទាញយើងតាមរយៈការបញ្ជោរ ការសន្យាថាបានស្រណុកសុខស្រួល ឬការមានអារម្មណ៍ល្អបណ្ដោះអាសន្ន ។ វាបង្ហាញថា សេចក្ដីឆ្មើងឆ្មៃ ចិត្តកំណាញ់ ភាពមិនស្មោះត្រង់ ការទោមនស្ស និងអសីលធម៌ ជារឿងសមហេតុផល ហើយចុងបញ្ចប់យើងអាច « មានចិត្តវក់ » ។៧ ព្រះវិញ្ញាណអាចយាងចេញពីយើង ។ « ហើយអារក្សបានបញ្ឆោតព្រលឹងពួកគេដូច្នោះហើយ ហើយនាំពួកគេដោយប្រុងប្រយ័ត្នចុះទៅស្ថាននរក » ។៨
ផ្ទុយទៅវិញ ជាញឹកញាប់យើងមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណយ៉ាងខ្លាំង ពេលយើងច្រៀងសរសើរដល់ព្រះដោយពាក្យទាំងនេះ ៖
ព្រះនៃយើងជាបន្ទាយយ៉ាងមាំ
ទីបាំងការពារមិនដែលចាញ់ ។
ព្រះយើងជាជំនួយដ៏អស្ចារ្យ
ទ្រង់ប្រោសជំងឺឲ្យបានជា ។៩
នៅពេលយើងសង់បន្ទាយនៃកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ យើងអាចគេចពីការល្បួងរបស់សត្រូវ បែរខ្នងដាក់វា ហើយមានអារម្មណ៍សុខសាន្ដពីព្រះវិញ្ញាណ ។ យើងអាចធ្វើតាមគំរូពីព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ដែលមានបន្ទូលពេលអារក្សល្បួងនៅឯវាលរហោស្ថានថា « សាតាំងអើយ ចូរថយទៅក្រោយអញទៅ » ។១០ យើងម្នាក់ៗត្រូវរៀនដោយបទពិសោធន៍ជីវិតពីរបៀបធ្វើការណ៍នោះ ។
គោលបំណងសុចរិតដូច្នេះត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងល្អក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នៅពេលមេទ័ពមរ៉ូណៃបានរៀបចំសាសន៍នីហ្វៃ ឲ្យប្រឈមនឹងការវាយប្រហារពីសំណាក់សាសន៍អាម៉ាលិកាយដ៏មានកល ស្រេកឃ្លានឈាម អំណាច ។ មរ៉ូណៃបានសង់បន្ទាយដើម្បីការពារពួកសាសន៍នីហ្វៃ « ដើម្បីពួកគេអាចរស់នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ពួកគេ ហើយដើម្បីពួកគេអាចទ្រទ្រង់ នូវអ្វីដែលពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេហៅថា ឧត្ដមគតិនៃពួកគ្រីស្ទាន » ។១១ មរ៉ូណៃបាន « រឹងប៉ឹងនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ »១២ ហើយបានស្មោះត្រង់ « ក្នុងការកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ…ហើយទប់នឹងអំពើទុច្ចរិត » ។១៣
នៅពេលពួកសាសន៍លេមិនមកប្រយុទ្ធ ពួកគេបានភ្ញាក់ផ្អើលនឹងការរៀបចំរបស់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ហើយពួកគេបានចាញ់ ។ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានអរព្រះគុណ « ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់គេ ដោយសារព្រះចេស្ដាដ៏ឥតប្រៀបផ្ទឹមបានក្នុងការដោះលែងពួកគេឲ្យរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ » ។១៤ ពួកគេបានសង់បន្ទាយការពារនៅខាងក្រៅ ហើយពួកគេបានសាងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនៅខាងក្នុងចិត្ត—គឺជ្រៅក្នុងព្រលឹងគេ ។
តើយើងអាចពង្រឹងខ្លួនយើងក្នុងពេលមានបញ្ហាតាមរបៀបណាខ្លះ ដែលយើងអាចធ្វើជា « ឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះ ដើម្បីនាំមកនូវកិច្ចការដ៏មហិមានេះ » ?១៥ ចូរមើលបទគម្ពីរ ។
យើងត្រូវគោរពប្រតិបត្តិ ។ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឪពុកលីហៃឲ្យបញ្ជូនកូនប្រុសៗរបស់លោកឲ្យត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ « ដើម្បីស្វែងរកបញ្ជីទាំងឡាយ ហើយនាំយកមកទីនេះក្នុងទីរហោស្ថានវិញ » ។១៦ លីហៃមិនបានសួរឡើយ លោកមិនបានឆ្ងល់ពីមូលហេត ឬរបៀបធ្វើឡើយ ។ ហើយនីហ្វៃក៏ដូច្នេះដែរ រួចលោកបានឆ្លើយតបថា « ខ្ញុំនឹងទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជា » ។១៧
តើយើងធ្វើសកម្មភាពដោយការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ស្ម័គ្រចិត្តដូចនីហ្វៃទេ ? ឬក៏យើងជជីកសួរពីការបញ្ជារបស់ព្រះជាង ដូចជាពួកបងប្រុសរបស់នីហ្វៃ ដែលខ្វះសេចក្ដីជំនឿ ហើយទីបញ្ចប់បានបែរចេញពីព្រះអម្ចាស់ ? ការគោរពប្រតិបត្តិដោយ « អស់ពីបរិសុទ្ធភាពក្នុងចិត្ត »១៨គឺជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ទាមទារពីយើង ។
យើងទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ដែលមានបន្ទូលទៅយ៉ូស្វេ កាលលោកបានរៀបចំដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទៅកាន់ដែនដីសន្យាថា « ចូរឲ្យមានកម្លាំង និង…ចិត្តក្លាហានចុះ កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ក៏កុំឲ្យស្រយុគចិត្តផង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់គង់ជាមួយនៅកន្លែងណា ដែលឯងទៅផង » ។១៩ យ៉ូស្វេបានទុកចិត្តលើពាក្យទាំងនោះ ហើយបានទូន្មានប្រជាជនថា « ចូរឯងរាល់គ្នាញែកខ្លួនចេញជាបរិសុទ្ធចុះ ពីព្រោះថ្ងៃស្អែកព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់នឹងធ្វើការអស្ចារ្យនៅក្នុងពួកឯង » ។២០ ព្រះអម្ចាស់បានញែកទន្លេយ័រដាន់ ហើយការដើរឆ្លងវាលរហោស្ថានអស់ ៤០ ឆ្នាំរបស់ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបញ្ចប់ ។
យើងឈរសម្រាប់សេចក្ដីពិត ដូចជាព្យាការីអ័ប៊ីណាដៃក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ ដោយត្រូវគេចាប់ខ្លួន នាំមកចំពោះស្ដេចណូអេ និងពួកសង្ឃទុច្ចរិតរបស់ទ្រង់ អ័ប៊ីណាដៃបានបង្រៀនក្រឹត្យវិន័យដប់ប្រការ ហើយបានប្រកាសដោយអំណាចថា ព្រះគ្រីស្ទនឹង « យាងចុះមកក្នុងចំណោមកូនចៅមនុស្ស ហើយទ្រង់នឹងប្រោសលោះរាស្ត្រទ្រង់ » ។២១ រួចលោកបានប្រកាសដោយសេចក្ដីជំនឿដ៏ជ្រាលជ្រៅថា « ឱព្រះអង្គអើយ សូមព្រះអង្គទទួលយកព្រលឹងរបស់ទូលបង្គំផង »២២ហើយអ័ប៊ីណាដៃបាន « រងទុក្ខដល់ស្លាប់ដោយភ្លើងឆេះ » ។២៣
យើងចុះ និងរំឭកសេចក្ដីសញ្ញាយើង ដោយការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ និងការថ្វាយបង្គំក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ពិធីសាក្រាម៉ង់គឺជាចំណុចសំខាន់នៃការថ្វាយបង្គំថ្ងៃអាទិត្យរបស់យើង ជាទីដែលយើងទទួលបានការសន្យាថា នឹង « បានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹង [ ពួកយើង ] ជាដរាប » ។២៤ ដោយមានពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋនោះ យើងបេ្ដជ្ញាថា នឹងលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ធ្វើតាមទ្រង់ ហើយទទួលយកការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងក្នុងកិច្ចការដ៏ទេវភាពនេះ ដូចជាទ្រង់ដែរ ។ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងអាច « ទុកចោលរបស់ទាំងឡាយនៃពិភពលោកនេះ »២៥ ហើយទទួលអារម្មណ៍ពីវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងក្ដីសុខសាន្ដដ៏សំខាន់នៃទ្រង់ ។ យើងអាចផ្ដោតលើបុព្វការីជនរបស់យើង ក្រុមគ្រួសារយើង និងជីវិតដ៏អស់កល្បក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតា ។ យើងមិនឆ្ងល់ទេដែលប្រធានណិលសុនបានថ្លែងនាពេលថ្មីៗនេះនៅទីក្រុងរ៉ូមថា « សេចក្ដីល្អដែលនឹងចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះគឺអស្ចារ្យមិនអាចគណនាបានឡើយ » ។២៦
យើងគួរមានសេចក្ដីទៀងត្រង់ក្នុងអ្វីដែលយើងធ្វើទាំងអស់ ។ យើងគួរអភិវឌ្ឍសុភវិនិច្ឆ័យ និងការមានវិន័យ ដើម្បីកុំឲ្យយើងត្រូវសម្រេចពីអ្វីដែលត្រូវ ឬខុសជានិច្ចនោះឡើយ ។ យើងគួរយកពាក្យរបស់ពេត្រុសដាក់ក្នុងចិត្ត ព្រោះសាវកនៃសាសនាចក្រពីដើមរូបនេះបានព្រមានថា « ចូរឲ្យដឹងខ្លួន ហើយចាំយាមចុះ ព្រោះអារក្សដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នករាល់គ្នា វាតែងដើរក្រវែល ទាំងគ្រហឹមដូចជាសិង្ហដើម្បីនឹងរកអ្នកណាដែលវានឹងត្របាក់លេបបាន » ។២៧
ពេលយើងពង្រឹងបន្ទាយយើងដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម នោះយើងក្លាយដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ក្នុងនាមជាពួកសិស្សដ៏ពិតរបស់ទ្រង់ដែលទុកព្រលឹងយើងក្នុងការការពាររបស់ទ្រង់ ។
ទីបន្ទាល់បងប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាបន្ទាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន ជាសន្ដិសុខដល់ព្រលឹងរបស់បងប្អូន ។ ពេលជីតាទួតរបស់ខ្ញុំ និងអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវជាមួយគាត់បានសង់បន្ទាយហេប៊ើរ ពួកគាត់បានដាក់ដុំឈើម្ដងមួយៗរហូតដល់បន្ទាយនោះ « បានផ្គុំភ្ជាប់គ្នា »២៨ ហើយពួកគេត្រូវបានការពារ ។ វាក៏អនុវត្តដូចគ្នាចំពោះទីបន្ទាល់ដែរ ។ យើងទទួលបានសាក្សីពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបន្ដិចម្ដងៗ កាលទ្រង់មានបន្ទូលមកក្នុងវិញ្ញាណយើងផ្ទាល់ ដោយបង្រៀនពី « សេចក្តីពិតនៅចំណែកខាងក្នុង » ។២៩ ពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពេលយើងទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយឈានទៅមុខដោយសេចក្ដីជំនឿ មិនភ័យខ្លាច នោះយើងនឹងរឹងមាំប្រឆាំងនឹងឧបាយកលរបស់អារក្ស ។ ទីបន្ទាល់យើងភ្ជាប់យើងទៅស្ថានសួគ៌ ហើយយើងមានពរដោយសារ « សេចក្តីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។៣០ ហើយដូចពួកអ្នកត្រួសត្រាយមានបន្ទាយការពារខ្លួនដែរ នោះយើងនៅក្នុងព្រះហស្ដនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយសុវត្ថិភាព ។
ព្យាការីអេធើរបានបង្រៀនថា « អស់អ្នកណាជឿដល់ព្រះអាចសង្ឃឹមជាប្រាកដថា នឹងបានពិភពលោកមួយដ៏ប្រសើរលើសលែងទៅទៀត មែនហើយ គឺកន្លែងមួយដែលនៅខាងស្ដាំព្រះហស្តនៃព្រះ ឯសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះកើតមកពីសេចក្ដីជំនឿ ធ្វើជាយុថ្កាមួយដល់ព្រលឹងមនុស្ស ដែលនឹងធ្វើឲ្យពួកគេស្ថិតស្ថេរនៅនឹងធឹង ហើយខ្ជាប់ខ្ជួន គឺនៅក្នុងកិច្ចការល្អដ៏បរិបូរជាដរាប ដែលនាំឲ្យសរសើរតម្កើងដល់ព្រះ » ។៣១
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំទុកពរជ័យឲ្យបងប្អូនចេញទៅដោយទំនុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ សូមឱបក្រសោបអ្នកដែលជំពប់ដួល ហើយដោយកម្លាំងនៃព្រះវិញ្ញាណដែលនៅក្នុងបងប្អូន សូមដឹកនាំពួកគេដោយក្ដីស្រឡាញ់ឲ្យត្រឡប់មកបន្ទាយនៃជីវភាពខាងវិញ្ញាណ និងការការពារវិញ ។ សូមព្យាយាម « ក្លាយដូចព្រះយេស៊ូវ »៣២ ក្នុងកិច្ចការទាំងអស់ដែលបងប្អូនធ្វើ ចៀសពីអារក្សនិងការល្បួង ប្រែចិត្ត ដូចព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើងបានតាស់តឿនយើងកាលពីម្សិលមិញ ចូរមានចិត្តស្មោះត្រង់ សុចរិត និងបរិសុទ្ធ បង្ហាញចិត្តមេត្តានិងសប្បុរស ហើយស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃបងប្អូនដោយភក្ដីភាពនៃសិស្សដ៏ពិត ។
ទីបន្ទាល់យើងអំពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គេហដ្ឋាន ក្រុមគ្រួសារ និងសមាជិកភាពយើងក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះ នឹងក្លាយជាបន្ទាយផ្ទាល់ខ្លួននៃការការពារដែលហ៊ុមព័ទ្ធជុំវិញខ្លួនយើង ហើយបាំងយើងពីអំណាចរបស់អារក្ស ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏មុតមាំអំពីការណ៍នេះនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។