ការស្វែងរកចំណេះដឹងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ

ដោយ អែលឌើរ ម៉ាទីអាស ហ៊ែលដ៍

ក្នុងពួកចិតសិបនាក់

យើងគួរតែរៀនញែកដឹងសេចក្ដីពិតមិនគ្រាន់តែតាមរយៈគំនិតសមហេតុផលយើងទេ ប៉ុន្តែក៏តាមរយៈសំឡេងតូចរហៀងរបស់ព្រះវិញ្ញាណផងដែរ ។

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់យើងដដែលៗឲ្យ « ស្វែងរកការរៀនសូត្រ គឺ ដោយសារការសិក្សា និង ដោយសារសេចក្តីជំនឿផង » ។^១ យើងអាចទទួលពន្លឺ និងការយល់ដឹងមិនគ្រាន់តែតាមរយៈមូលហេតុសមទំនងក្នុងគំនិតរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏តាមរយៈការណែនាំ និងការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធផងដែរ ។

ប្រភពចំណេះដឹងបន្ថែមនេះពុំតែងតែជាចំណែកមួយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំនោះទេ ។

ភរិយាខ្ញុំ អាយរេន និងខ្ញុំ បានចូលព្រះវិហារ ៣១ ឆ្នាំមុន ពេលយើងទើបរៀបការថ្មីៗ ។ យើងទាំងពីរបានធំឡើងនៅប្រទេសកូឡំបៀ ក្នុងពេលពីរបីខែបន្ទាប់ពីពួកយើងរៀបការ ការងាររបស់ខ្ញុំបាននាំពួកយើងឲ្យមកនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ។ ពួកយើងនៅក្មេង ហើយមានក្ដីសង្ឃឹម និងការរំពឹងទុកខ្ពស់ វាជាពេលវេលាដ៏រំភើប និងរីករាយជាពិសេសសម្រាប់យើង ។

រូបភាព

ស៊ីស្ទើរ និងអែលឌើរ ហ៊ែលដ៏

ខណៈដែលខ្ញុំផ្ដោតលើការងាររបស់ខ្ញុំ នោះ អាយរេន បានមានអារម្មណ៍ថា យើងនឹងទទួលបានប្រភេទនៃសារលិខិតមកពីសួគ៌ា ដោយពុំបានដឹងថាវាមកតាមរបៀបណា ឬពេលណានោះទេ ។ ដូច្នេះគាត់បានចាប់ផ្ដើមអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកលក់សៀវភៅ លក់ម៉ាស៊ីនបូមធូលី សៀវភៅធ្វើម្ហូប សម្ភារផ្ទះបាយតាមផ្ទះ និងអ្នកលក់គ្រប់ប្រភេទចូលមកក្នុងផ្ទះរបស់យើង ដោយទន្ទឹងរង់ចាំឮសារលិខិតដ៏ពិសេសនោះ ។

នាល្ងាចមួយគាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា មានបុរសវ័យក្មេងពីរនាក់ពាក់អាវធំពណ៌ក្រម៉ៅមកគោះទ្វារយើង រួចគាត់មានអារម្មណ៍ដឹងច្បាស់ថាត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេចូលមកក្នុងផ្ទះ ។ ពួកគេបាននិយាយថា ពួកគេចង់និយាយជាមួយគាត់អំពីព្រះ តែនឹងត្រឡប់មកវិញម្ដងទៀតពេលខ្ញុំនៅផ្ទះដែរ ។ តើនេះអាចជាសារលិខិតដែលបានរំពឹងទុកឬ ?

ពួកគេបានចាប់ផ្ដើមមកជួបយើង ហើយដោយមានការណែនាំពីពួកគេ យើងបានអានព្រះគម្ពីរ ហើយបានយល់ពីសារៈសំខាន់ដ៏ខ្លាំងនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ។ មិនយូរប៉ុន្មានយើងសោកស្ដាយដែលយើងជ្រមុជទឹកតាំងពីនៅជាទារកតូច ដែលយើងពុំបានដឹងថាសេចក្ដីសញ្ញានោះជាអ្វីទេ ។ ទោះយ៉ាងណា ការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកម្ដងទៀតក៏នឹងមានន័យថាត្រូវក្លាយជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រថ្មីនេះ ដូច្នេះដំបូងយើងពិតជាត្រូវយល់ពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអំពីវាសិន ។

ប៉ុន្តែ តើយើងអាចដឹងដោយរបៀបណាថាអ្វីដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាប្រាប់យើងអំពីព្រះគម្ពីរមរមន អំពីយ៉ូសែបស្ម៊ីធ និងអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះថាជាការពិតទាំងអស់នោះ ? មែនហើយ យើងបានយល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ថា យើងអាច « ស្គាល់គេបាន ដោយសារផលគេបង្កើត » ។^២ ដូច្នេះ តាមលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ នោះយើងបានចាប់ផ្ដើមពិនិត្យមើលសាសនាចក្រដោយរកមើលផលទាំងនោះ ជាមួយនឹងការយល់ដឹងនៃគំនិតសមហេតុផលរបស់យើងផ្ទាល់ ។ តើយើងបានឃើញអ្វីខ្លះ ? មែនហើយ យើងបានឃើញ ៖

មនុស្សរាក់ទាក់ ហើយរីករាយ និងក្រុមគ្រួសារដ៏ល្អដែលយល់ថា យើងត្រូវមានអំណរនៅក្នុងជីវិតនេះ មិនមែនគ្រាន់តែរងទុក្ខវេទនានោះទេ ។
សាសនាចក្រពុំមានបព្វជិតទទួលប្រាក់ខែទេ តែសាសនាចក្រមានសមាជិកទទួលការចាត់តាំង និងទំនួលខុសត្រូវ ។
សាសនាចក្រដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងក្រុមគ្រួសារជាស្នូលនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែលសាមជិកតមអាហារមួយខែម្ដង ហើយបរិច្ចាគដើម្បីជួយអ្នកក្រីក្រ ជាកន្លែងដែលទម្លាប់ល្អៗត្រូវបានលើកស្ទួយ ដោយបង្រៀនយើងឲ្យចៀសវាងពីសារធាតុគ្រោះថ្នាក់ ។

បន្ថែមលើនោះ ៖

យើងចង់សង្កត់ធ្ងន់លើការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួន លើការអប់រំ លើភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។
យើងបានដឹងពីកម្មវិធីមនុស្សធម៌ដ៏អស្ចារ្យ ។
ហើយយើងបានចាប់អារម្មណ៍ដល់សន្និសីទទូទៅដែលមានតន្ត្រីដ៏ពីរោះ និងគោលការណ៍ខាងវិញ្ញាណដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលបានចែកចាយនៅទីនោះ ។

ដោយមើលឃើញចំណុចទាំងអស់នេះ យើងពុំអាចរកឃើញកំហុសនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងបានចូលចិត្តអ្វីទាំងអស់ដែលយើងបានឃើញខ្លាំងណាស់ ។ ទោះយ៉ាងណា យើងនៅតែពុំអាចសម្រេចចិត្តជ្រមុជទឹកបានទេ ដោយសារយើងចង់ដឹងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងសិនពីមុននឹងជ្រមុជទឹក ។

ប៉ុន្តែ សូម្បីតែនៅក្នុងការអល់អែករបស់យើងក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់បានរៀបចំយើងដោយអត់ធ្មត់ ទ្រង់បានសូនយើង ហើយទ្រង់បានជួយយើងឲ្យឃើញថា យើងគប្បីរៀនយល់ដឹងពីសេចក្ដីពិតមិនត្រឹមតែតាមរយៈគំនិតសមហេតុផលរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ តែតាមរយៈសំឡេងដ៏តូចរហៀងនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលមានបន្ទូលជាពិសេសដល់ដួងចិត្តយើងផងដែរ ។

មានសំឡេង និងអារម្មណ៍ដែលកើតមានឡើងនៅល្ងាចមួយនោះ បន្ទាប់ពីការរៀនដំណឹងល្អអស់រយៈពេល ១០ ខែ ពេលយើងអានក្នុង ម៉ូសាយ ១៨ ៖ « ដោយអ្នករាល់គ្នាមានបំណងចង់ ... ទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក ... ហើយកម្សាន្ដទុក្ខដល់អស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវការកម្សាន្ដទុក្ខ ... បើសិននេះជាបំណងនៅក្នុងចិត្តអ្នក តើមានអ្វីទៅដែលរារាំងអ្នកមិនឲ្យទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ... ? »^៣

វគ្គបទគម្ពីរនោះចេញពីព្រះគម្ពីរមរមនបានចូលក្នុងចិត្ត និងព្រលឹងយើង ហើយយើងបានទទួលអារម្មណ៍ ដឹងភ្លាមថា គ្មានមូលហេតុអ្វីដែលមិនទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះទេ ។ យើងបានដឹងថា បំណងប្រាថ្នាដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងខទាំងនេះក៏ជាបំណងប្រាថ្នានៅក្នុងដួងចិត្តយើងផងដែរ ហើយនោះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ។ វាសំខាន់ជាងការយល់ពីអ្វីគ្រប់យ៉ាង ដោយសារយើងបានដឹងគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។ យើងតែងតែពឹងផ្អែកលើព្រះហស្ដដឹកនាំរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់ ហើយមានទំនុកចិត្តថាទ្រង់នឹងបន្តដឹកនាំយើង ។

ដូច្នេះ នៅថ្ងៃដដែលនោះ យើងបានដាក់កាលបរិច្ឆេទមួយសម្រាប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើង ហើយនៅទីបំផុត មិនយូរប៉ុន្មានយើងបានជ្រមុជទឹក !

រូបភាព

ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់អែលឌើរ និងស៊ីស្ទើរ ហ៊ែលដ៍

តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះពីបទពិសោធន៍នោះ ?

ទីមួយ យើងរៀនថា យើងអាចទុកចិត្តទាំងស្រុងលើព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់ ដែលតែងតែព្យាយាមជួយយើងឲ្យក្លាយជាមនុស្សដែលទ្រង់ត្រាស់ដឹងថាយើងអាចប្រែក្លាយ ។ យើងបានបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតដ៏ជ្រាលជ្រៅនៃព្រះបន្ទូលទ្រង់ ពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា « យើងនឹងប្រទានដល់កូនចៅមនុស្សមួយបន្ទាត់ម្ដងៗ មួយសិក្ខាបទម្ដងៗ ឯណេះបន្តិច ឯណោះបន្តិច នេះមានពរហើយ ដល់អស់អ្នកណាដែលប្រុងស្ដាប់តាមសិក្ខាបទទាំងឡាយរបស់យើង ... ដ្បិតពួកគេនឹងមានប្រាជ្ញា ដ្បិតចំពោះអ្នកណាដែលបានទទួល នោះយើងនឹងឲ្យថែមទៀត » ។^៤

ហើយទីពីរ យើងបានរៀនថា បន្ថែមទៅលើគំនិតសមហេតុផលរបស់យើង ផ្នែកមួយទៀតចំពោះការទទួលបានចំណេះដឹង អាចផ្ដល់ដល់យើងនូវការណែនាំ និងការយល់ដឹងបាន ។ នោះគឺសំឡេងដ៏តូចរហៀងនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ដែលមានបន្ទូលមកកាន់ដួងចិត្ត និងគំនិតយើងផងដែរ ។

ខ្ញុំចូលចិត្តប្រៀបធៀបគោលការណ៍នេះទៅនឹងសមត្ថភាពនៃចក្ខុវិញ្ញាណរបស់យើង ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌បានប្រទានភ្នែកពីរដល់យើង ពុំមែនតែម្ខាងនោះទេ ។ យើងអាចមើលឃើញគ្រប់គ្រាន់ជាមួយនឹងភ្នែកតែម្ខាង តែភ្នែកទីពីរផ្ដល់ដល់យើងនូវទស្សនវិស័យមួយទៀត ។ ពេលទស្សនវិស័យទាំងពីរត្រូវបានដាក់បញ្ជូលរួមគ្នានៅក្នុងខួរក្បាលយើង នោះវាបង្កើតនូវរូបភាពវិមាត្របីនៃអ្វីៗជុំវិញយើង ។

ដូចគ្នានោះដែរ យើងត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនូវប្រភពព័ត៌មានពីរតាមរយៈសមត្ថភាពខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ គំនិតរបស់យើងបង្កើតការយល់ឃើញមួយតាមរយៈញាណខាងសាច់ឈាមរបស់យើង និងតាមរយៈការរកហេតុផលរបស់យើង ។ តែតាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រះវរបិតាក៏បានប្រទានដល់យើងនូវទស្សនវិស័យទីពីរ ដែលពិតជាទស្សនវិស័យដ៏សំខាន់បំផុត ហើយពិត ដោយសារវាមកពីទ្រង់ផ្ទាល់ដែរ ។ តែដោយសារការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណជាញឹកញាប់មានភាពប្រយោលពេក ទើបមនុស្សជាច្រើនពុំមានស្មារតីស្គាល់ពីប្រភពបន្ថែមនោះ ។

ពេលទស្សនវិស័យទាំងពីរនេះរួមបញ្ចូលគ្នានៅក្នុងព្រលឹងយើង នោះរូបភាពពេញលេញមួយបង្ហាញពីភាពពិតនៃការណ៍ទាំងឡាយជាលក្ខណៈពិតរបស់វា ។ តាមពិតទៅ តាមរយៈទស្សនវិស័យបន្ថែមនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ « ភាពពិត » ជាក់លាក់ទាំងឡាយដែលបានគិតក្នុងចិត្តតែតាមរយៈការយល់ដឹងក្នុងគំនិតយើងនោះ អាចត្រូវបានបង្ហាញថាជាការបោកបញ្ឆោត ឬខុសឆ្គង ។ ចូរចងចាំពាក្យសម្ដីរបស់មរ៉ូណៃថា « ដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះអ្នករាល់គ្នាអាចស្គាល់សេចក្តីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។^៥

ក្នុងរយៈពេល ៣១ ឆ្នាំ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រ ខ្ញុំបានមានបទពិសោធន៍ជាច្រើនដងថា បើយើងពឹងផ្អែកលើតែគំនិតសមហេតុផលរបស់យើង ហើយបដិសេធ ឬមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងការយល់ដឹងខាងវិញ្ញាណដែលយើងអាចទទួលបានតាមរយៈការខ្សឹបប្រាប់ និងការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ វាហាក់ដូចជាយើងឆ្លងកាត់ជីវិតនេះជាមួយភ្នែកតែម្ខាងអញ្ចឹង ។ តែនោះជាការនិយាយប្រៀបធៀបប៉ុណ្ណោះ តាមពិតទៅយើងត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវ « ភ្នែកពីរ » ។ មានតែការផ្សំគ្នានូវទិដ្ឋភាពទាំងពីរនោះទេ ទើបយើងអាចទទួលបាននូវរូបភាពពិត និងពេញលេញអំពីសេចក្ដីពិត និងនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងដកពិសោធន៍ក្នុងជីវិតយើង ក៏ដូចជាការយល់ដឹងដ៏ជ្រាលជ្រៅទាំងស្រុងនៃអត្តសញ្ញាណ និងគោលបំណងរបស់យើងក្នុងនាមជាបុត្រាបុត្រីនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលមានព្រះជន្មរស់ ។

ខ្ញុំនឹកឃើញពីអ្វីដែលប្រធានណិលសុនបានបង្រៀនកាលពីឆ្នាំមុន ពេលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលខាងមុខ វានឹងមិនអាចរស់រានខាងវិញ្ញាណបានឡើយ បើគ្មានព្រះចេស្ដាណែនាំ ដឹកនាំ និងលួងលោមចិត្តជាប់ជានិច្ចមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេនោះ » ។^៦

ខ្ញុំបានដឹងដោយច្បាស់លាស់ថា ៖

យើងមានព្រះវរបិតានៅស្ថានសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាបានយល់ព្រមមកកាន់ផែនដីនេះជាផ្នែកនៃផែនការដ៏ទេវភាព ។
ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ ហើយជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់ខ្ញុំ ។
យ៉ូសែប ដែលជាក្មេងប្រុសកសិករដ៏រាបទាប ត្រូវបានហៅ ហើយបានក្លាយជាព្យាការីដ៏អស្ចារ្យ ដែលបានផ្ដើមគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាក្នុងកាលដែលពេញកំណត់នេះ ជាមួយនឹងកូនសោ អំណាច និងសិទ្ធិអំណាចទាំងអស់នៃបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ។
ព្រះគម្ពីរមរមនជាសាក្សីទីពីរអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថាក្រុមគ្រួសារបន្ដរស់នៅជាមួយគ្នាជារៀងរហូត ។
ព្រះអម្ចាស់របស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដែលបានស្ដារឡើងវិញ តាមរយៈព្យាការីនៅរស់ គឺប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន នៅសព្វថ្ងៃនេះ ។

ការណ៍ទាំងនេះ និងសេចក្ដីពិតដ៏មានតម្លៃផ្សេងៗទៀត បានក្លាយជាគោលការណ៍ចាំបាច់ខាងវិញ្ញាណនៃអ្វីដែលព្រះកំពុងជួយខ្ញុំឲ្យប្រែក្លាយ ។ ហើយខ្ញុំទន្ទឹងរង់ចាំដល់ការបង្រៀនថ្មីៗជាច្រើនទៀតដែលទ្រង់នៅតែចង់ឲ្យខ្ញុំ—និងបងប្អូន—ទទួលបាន កាលយើងហែលឆ្លងជីវិតដ៏ប្រពៃនេះ ហើយ « រៀន ... ដោយសារការសិក្សា និងដោយសារសេចក្ដីជំនឿផង » ។

ខ្ញុំដឹងថាការណ៍ទាំងនេះពិត ហើយខ្ញុំថ្លែងជាសាក្សីអំពីការណ៍ទាំងនោះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។