Een gezin waar de Geest van de Heer woont
U zult grote vreugde vinden als u van uw thuis een plek van geloof in de Heer Jezus Christus maakt, een plek die van liefde doordrongen is.
Geliefde broeders en zusters, ik ben dankbaar dat ik u in deze 189e algemene aprilconferentie van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen mag toespreken. In 1830 stichtte Joseph Smith op deze datum de kerk op aanwijzing van de Heer. Hij deed dat in het huis van de familie Whitmer bij Fayette (New York). Er waren toen zes leden en ongeveer vijftig belangstellenden aanwezig.
Hoewel ik niet weet wat de profeet Joseph zei of hoe hij eruit zag toen hij voor hen stond, weet ik wél wat die mensen met geloof in Jezus Christus voelden. Ze voelden de Heilige Geest, en ze voelden dat ze op een heilige plaats stonden. En er was ongetwijfeld een gevoel van eenheid.
Dat fantastische gevoel willen we thuis ook. Volgens Paulus is dat het gevolg van ‘het bedenken van de Geest’ of een geestelijke houding.1
Ik wil u vandaag leren hoe we dat gevoel vaker kunnen krijgen en hoe we het langer in ons gezin kunnen houden. U weet uit ervaring dat dit niet makkelijk is. We moeten ruzie, hoogmoed en zonde mijden. De reine liefde van Christus moet in het hart van onze gezinsleden heersen.
Voor Adam en Eva, Lehi en Sariah, en andere ouders in de Schriften was dat een hele opgave. Maar er zijn ook bemoedigende, geruststellende voorbeelden van langdurig gezinsgeluk. En dankzij die voorbeelden zien we hoe we het tot stand kunnen brengen. U herinnert zich vast dit verslag uit 4 Nephi:
‘En het geschiedde dat er geen twist in het land was wegens de liefde voor God die de mensen in hun hart koesterden.
‘En er was geen afgunst, noch strijd, noch opschudding, noch hoererij, noch leugen, noch moord, noch enigerlei wellust; en er kon stellig geen gelukkiger volk zijn onder alle volken die door de hand van God waren geschapen.
‘Er waren geen rovers of moordenaars; evenmin waren er Lamanieten of wat voor -ieten dan ook; integendeel, zij waren één, kinderen van Christus en erfgenamen van het koninkrijk van God.
‘En wat waren zij gezegend! Want de Heer zegende hen in al hun werken; ja, zij werden gezegend en voorspoedig gemaakt totdat er honderdtien jaar waren verstreken; en het eerste geslacht vanaf Christus was heengegaan en er was geen twist in het gehele land.’2
U weet dat die gelukzaligheid niet standhield. Het verslag in 4 Nephi beschrijft hoe goede mensen uiteindelijk in geestelijk verval raken. Het is een patroon dat door de eeuwen heen in volken, gemeenschappen en, erger nog, ook in gezinnen voorkomt. Door dit patroon te analyseren, zien we hoe we de liefde in ons gezin kunnen beschermen en versterken.
Dit is het patroon van verval dat intrad na tweehonderd jaar volmaakte vrede dankzij het evangelie:
Hoogmoed stak de kop op.
Mensen deelden hun bezittingen niet meer met elkaar.
Ze deelden zich in verschillende standen op.
Hun geloof in Jezus Christus verslapte.
Ze haatten elkaar.
Ze begingen allerlei zonden.
Wijze ouders zijn alert genoeg om die symptomen meteen in hun gezin op te merken. Ze zullen zich uiteraard zorgen maken. Maar ze weten dat het eigenlijk Satan is die goede mensen tot zonde probeert te verleiden, zodat ze de invloed van de Heilige Geest kwijtraken. Wijze ouders beseffen dus dat ze er goed aan doen om de uitnodiging van de Heer te aanvaarden en ieder kind, en zichzelf, dichter tot Hem te brengen.
U zou bijvoorbeeld beperkt succes kunnen boeken door tegen een kind te zeggen dat het zich van hoogmoed moet bekeren. U kunt uw kinderen aansporen om hun bezittingen vrijgeviger met elkaar te delen. U kunt ze vragen om zich niet beter dan andere gezinsleden te voelen. Maar dan is er het symptoom dat ik zonet beschreef als ‘Hun geloof in Jezus Christus verslapte.’
Dat is de sleutel om uw gezin en uzelf op een hoger geestelijk niveau te tillen. Als u hen helpt om hun geloof in Jezus Christus als hun liefdevolle Verlosser te versterken, zullen ze zich willen bekeren. Dan zal hoogmoed plaatsmaken voor nederigheid. Zien ze in wat de Heer hun heeft gegeven, dan zullen ze hun spullen vrijgeviger met anderen willen delen. Ze zullen minder wedijveren om faam of erkenning. Liefde zal haat verdrijven. En uiteindelijk zal hun verlangen om het goede te doen hen, net als bij het volk van koning Benjamin, tegen de verleiding tot zonde wapenen. Het volk van koning Benjamin getuigde dat ze ‘niet meer geneigd [waren] om kwaad te doen’.3
Door meer geloof in Jezus Christus te ontwikkelen, kunt u geestelijk verval in uw gezin dus in de kiem smoren. Dat geloof zal meer bekering teweegbrengen dan uw preken tegen symptomen van geestelijk verval.
U kunt het meest bereiken door het goede voorbeeld te geven. Gezinsleden en anderen moeten zien dat uw eigen geloof in Jezus Christus en zijn evangelie toeneemt. U hebt onlangs een geweldig hulpmiddel gekregen. Ouders in de kerk zijn met een geïnspireerd leerplan voor personen en gezinnen gezegend. Gebruik het. Dan zal uw geloof in de Heer Jezus Christus, en dat van uw kinderen, toenemen.
In geloof toenemen
Uw geloof in de Heiland nam toe toen u op president Russell M. Nelsons suggestie inging om het Boek van Mormon opnieuw te lezen. U markeerde passages en woorden die over de Heiland gingen. Uw geloof in Jezus Christus nam toe. Maar zulk geloof in Jezus Christus zal, net als een jonge plant, verkwijnen, tenzij u zich voorneemt om het door overpeinzing en gebed te versterken.
Misschien zullen niet al uw gezinsleden meteen uw voorbeeld volgen en aan hun geloof werken. Maar put moed uit het verhaal van Alma de jonge. Tijdens zijn pijnlijke bekeringsproces dacht hij aan zijn vaders geloof in Jezus Christus. Misschien denken uw kinderen aan uw geloof in de Heiland wanneer ze zich echt moeten bekeren. Alma beschrijft die situatie als volgt:
‘En zie, het geschiedde, terwijl ik aldus met kwelling werd gepijnigd, en door de herinnering aan mijn vele zonden verscheurd, dat ik mij ook herinnerde hoe ik mijn vader tot het volk had horen profeteren over de komst van een zekere Jezus Christus, een Zoon van God, om voor de zonden van de wereld verzoening te doen.
‘Welnu, zodra deze gedachte bij mij opkwam, riep ik in mijn hart: O Jezus, Zoon van God, wees barmhartig jegens mij, die in de gal van bitterheid verkeer en door de eeuwigdurende ketenen van de dood ben omsloten.
‘En nu, zie, toen ik dat dacht, kon ik mij mijn pijnen niet meer herinneren; ja, ik werd niet meer verscheurd door de gedachte aan mijn zonden.’4
Liefdevol bidden
Naast uw voorbeeld van geloof opbouwen, kan het gezinsgebed een cruciale rol spelen om van uw thuis een heilige plaats te maken. Doorgaans spreekt één persoon het gebed uit. Als het gebed duidelijk tot God gericht is in naam van degenen die knielen en luisteren, neemt ook hun geloof toe. Zij kunnen de uitingen van liefde voor onze hemelse Vader en voor de Heiland voelen. En als de persoon die bidt andere knielende gezinsleden noemt die hulp nodig hebben, wordt de liefde voor elkaar voelbaar.
Zelfs als niet iedereen thuis woont, kan het gebed de liefde in het gezin versterken. Het gezinsgebed reikt tot de andere kant van de wereld. Ik heb meermaals ontdekt dat een gezinslid ver weg op hetzelfde moment om hetzelfde als ik aan het bidden was. Het oude gezegde ‘Een gezin dat samen bidt, blijft samen’ mag voor mijn part uitgebreid worden tot ‘Een gezin dat samen bidt, is samen, ook als ze ver van elkaar zijn.’
Tot spoedige bekering aansporen
Aangezien niemand volmaakt is en we elkaar makkelijk kwetsen, kan ons gezin pas een heiligdom zijn als we ons spoedig en oprecht bekeren. Ouders kunnen het goede voorbeeld geven. Bekeer u spoedig en oprecht van harde woorden en onvriendelijke gedachten. Een eenvoudig ‘het spijt me’ kan wonden genezen, en vergeving en liefde bewerkstelligen.
De profeet Joseph Smith heeft ons door zijn reactie op wrede aanvallen, verraders en zelfs familieruzies het goede voorbeeld gegeven. Hij vergaf spoedig, ook al wist hij dat zijn belager hem nogmaals kon aanvallen. Hij vroeg om vergeving, en hij vergaf vrijelijk.5
Een geest van zendingswerk bevorderen
De zonen van Mosiah waren vastberaden om iedereen het evangelie aan te bieden. Dat verlangen vloeide uit hun eigen bekering voort. Ze konden het idee niet verdragen dat anderen, net zoals zij, de gevolgen van zonde moesten ondervinden. En dus doorstonden ze jarenlang afwijzing, tegenspoed en gevaar om hun vijanden het evangelie van Jezus Christus aan te bieden. Ondertussen verheugden ze zich in de velen die zich bekeerden en door de verzoening van Jezus Christus de vreugde van vergeving ontvingen.
Onze gezinsleden zullen het evangelie willen uitdragen als ze de vreugde van vergeving voelen. Dat kunnen ze door aan het avondmaal deel te nemen en hun verbond te hernieuwen. De geest van het zendingswerk neemt thuis toe als ouders en kinderen tijdens de avondmaalsdienst de vreugde van vergeving voelen. Ouders en kinderen kunnen elkaar door hun eerbiedige voorbeeld die vreugde laten voelen. Die vreugde kan ertoe leiden dat ons thuis een opleidingscentrum voor zendelingen wordt. Misschien gaan niet alle kinderen op zending, maar ze zullen allemaal het evangelie willen uitdragen dat hun vergeving en gemoedsrust heeft gegeven. En ze kunnen allen vreugde putten uit zendingswerk, of ze nu voltijdzendeling zijn of niet.
De tempel bezoeken
De tempel is voor zowel ouders als kinderen de beste plaats om ervaring met, en liefde voor, hemelse plaatsen te krijgen. Dat geldt vooral voor jonge kinderen. Kinderen worden met het licht van Christus geboren. Zelfs een baby voelt dat de tempel heilig is. Ouders houden van hun kinderen. De tempel geeft ze de hoop dat ze met hun kinderen voor altijd als een eeuwig gezin in liefde samen kunnen zijn.
Sommigen onder u hebben thuis een foto van een tempel hangen. Nu er in de hele wereld tempels worden gebouwd, hebben veel ouders de kans om met hun gezin het tempelterrein te bezoeken. Sommigen kunnen na de bouw van een tempel zelfs de open dagen bijwonen. Ouders kunnen hun kinderen vragen hoe ze zich voelden toen ze bij of in de tempel waren.
Iedere ouder kan getuigen wat de tempel voor hem of haar betekent. President Ezra Taft Benson, die van de tempel hield, vertelde vaak dat hij toekeek wanneer zijn moeder haar tempelkleding streek.6 Hij herinnerde zich dat hij als jongen zijn familie naar de tempel zag vertrekken.
Toen hij president van de kerk was, ging hij wekelijks op dezelfde dag naar de tempel. Hij verrichtte altijd werk voor zijn voorouders. Dat kwam vooral door het voorbeeld van zijn ouders.
Mijn getuigenis
U zult grote vreugde vinden als u van uw thuis een plek van geloof in de Heer Jezus Christus maakt, een plek die van de reine liefde van Christus doordrongen is. De herstelling van het evangelie begon met een nederige vraag in een bescheiden gezin, en kan in ons gezin voortduren als we er in evangeliebeginselen onderwijzen en die toepassen. Dat is al sinds mijn kinderjaren mijn hoop en grootste verlangen. U kent allemaal wel zulke gezinnen. Velen onder u hebben er met de hulp van de Heer een gesticht.
Anderen hebben er hun uiterste best voor gedaan, maar die zegen niet ontvangen. Ik doe u een belofte die een lid van het Quorum der Twaalf Apostelen mij ooit heeft gedaan. Ik had gezegd dat ik vanwege de keuzes van enkele familieleden betwijfelde of we in het hiernamaals samen zouden zijn. Als ik het me goed herinner, zei hij: ‘U maakt zich zorgen over het verkeerde probleem. Leef gewoon zo dat u het celestiale koninkrijk waardig bent, dan zal de regeling voor uw familie fijner zijn dan u zich kunt indenken.’
Volgens mij geldt dat mooie vooruitzicht voor alle mensen die hun uiterste best doen om samen met hun gezinsleden het eeuwige leven te beërven. Ik weet dat het plan van onze hemelse Vader een plan van geluk is. Ik getuig dat we dankzij dit plan eeuwig als gezin samen kunnen zijn als we ons uiterste best doen.
Ik weet dat de herstelde priesterschapssleutels in een ononderbroken lijn van Joseph Smith tot president Russell M. Nelson zijn doorgegeven. Dankzij die sleutels kunnen gezinsleden aan elkaar verzegeld worden. Ik weet dat onze hemelse Vader ons, zijn geestkinderen, volmaakt liefheeft. Ik weet dat we ons dankzij de verzoening van Jezus Christus kunnen bekeren en rein kunnen worden. En dat we daardoor eeuwig in een liefdevol gezin bij onze hemelse Vader en zijn geliefde Zoon, Jezus Christus, kunnen wonen. Dat getuig ik in de naam van Jezus Christus. Amen.