Eensgezind
Om onze verheven bestemming te bereiken, hebben we elkaar nodig en moeten we eensgezind zijn.
De monarchvlinder is een van de bijzonderste schepselen ter wereld. Toen we de kerstdagen bij de familie van mijn echtgenoot in Mexico doorbrachten, bezochten we een vlinderreservaat waar miljoenen monarchvlinders overwinteren. Het was fascinerend en prachtig om te zien, en deze schepselen van God zetten ons aan het denken over hun voorbeeld van eenheid en gehoorzaamheid aan goddelijke wetten.1
Monarchvlinders kunnen erg goed navigeren. Aan de stand van de zon weten ze in welke richting ze moeten vliegen. In de lente leggen ze duizenden kilometers af van Mexico naar Canada, en in de herfst keren ze naar dezelfde sparrenbossen in Mexico terug.2 Dat doen ze jaar in jaar uit, met minuscule vleugelslagen. Onderweg troepen ze ’s nachts samen in bomen om zich tegen kou en roofdieren te beschermen.3
Het Engelse woord voor een zwerm vlinders betekent caleidoscoop.4 Is dat niet mooi? Elke vlinder in de zwerm is uniek en anders, en toch zijn deze schijnbaar tere schepselen ontworpen door een liefhebbende Schepper, zodat ze kunnen overleven, vliegen, zich voortplanten en leven schenken aan de bloemen waarvan ze het stuifmeel verspreiden. En hoewel elke vlinder uniek is, werken ze samen om de wereld mooier en vruchtbaarder te maken.
Net als de monarchvlinder zijn wij op een reis terug naar ons hemelse thuis, waar we met onze hemelse Ouders worden herenigd.5 Net als vlinders hebben wij goddelijke eigenschappen die ons helpen om onze weg te vinden, zodat wij ‘aan het doel van [onze] schepping [beantwoorden]’.6 Als wij net als zij onze harten met elkaar verweven,7 zal de Heer ons beschermen ‘zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert’8 en een prachtige caleidoscoop van ons maken.
Meisjes en jongens, jongevrouwen en jongemannen, zusters en broeders, wij maken deze reis samen. Om onze verheven bestemming te bereiken, hebben we elkaar nodig en moeten we eensgezind zijn. De Heer heeft gezegd: ‘Wees één; en indien u niet één bent, bent u de mijnen niet’.9
Jezus Christus is het ultieme voorbeeld van eenheid met zijn Vader. Zij zijn één in doel, in liefde en in werken, en ‘de wil van de Zoon [gaat] geheel op in de wil van de Vader’.10
Hoe kunnen wij het volmaakte voorbeeld van eenheid van de Heer met zijn Vader volgen, en meer één worden met Hen en met elkaar?
In Handelingen 1:14 staat een nuttig patroon. Er staat: ‘[De mannen] bleven eensgezind volharden in het bidden en smeken, met de vrouwen’.11
Het is opmerkelijk dat het woord ‘eensgezind’ meerdere keren in het boek Handelingen voorkomt, zowel als het gaat over de handelingen van de volgelingen van Jezus Christus na zijn hemelvaart als een herrezen wezen, als over de zegeningen die ze voor hun inspanningen ontvingen. Het is ook opmerkelijk dat we een soortgelijk patroon aantreffen bij de getrouwen op het Amerikaanse vasteland toen de Heer hen bezocht en hen diende. ‘Eensgezind’ betekent instemmend, in eenheid, en allen samen.
Op beide plekken getuigden de trouwe heiligen eensgezind van Jezus Christus, bestudeerden ze het woord van God en dienden ze elkaar met liefde.12
De volgelingen van de Heer waren één in doel, in liefde en in werken. Ze wisten wie ze waren en wat ze moesten doen, en dat deden ze met liefde voor God en voor elkaar. Ze maakten deel uit van een prachtige caleidoscoop die eensgezind voorwaarts ging.
Ze ontvingen zegeningen. Zo waren ze vervuld van de Heilige Geest, er gebeurden wonderen, de kerk groeide, er was geen twist onder het volk en de Heer zegende hen in alle dingen.13
We kunnen ervan uitgaan dat ze zo eensgezind waren omdat ze de Heer persoonlijk kenden. Ze waren dicht bij Hem geweest en waren getuige geweest van zijn goddelijke zending, van de wonderen die Hij had verricht en van zijn opstanding. Zij zagen de wonden in zijn handen en voeten, en raakten ze aan. Zij wisten met zekerheid dat Hij de beloofde Messias was, de Verlosser van de wereld. Zij wisten dat Hij ‘de bron van alle genezing, gemoedsrust en eeuwige vooruitgang [was]’.14
Hoewel wij onze Heiland niet met eigen ogen hebben gezien, kunnen we weten dat Hij leeft. Als wij dichter tot Hem naderen en door de Heilige Geest naar een persoonlijk getuigenis van zijn goddelijke zending streven, zullen we ons doel beter begrijpen, de liefde van God in ons hart koesteren,15 naar eenheid streven in de caleidoscoop van ons gezin, onze wijk en omgeving, en elkaar ‘op nieuwe, betere manieren’ dienen.16
Als kinderen van God samenwerken en zich door de Geest laten leiden om noodlijdenden te helpen, gebeuren er wonderen.
We horen vaak verhalen van naastenliefde in tijden van rampspoed. Toen de stad Houston vorig jaar met enorme overstromingen te maken kreeg, vergaten mensen hun eigen noden en organiseerden ze reddingsacties. Een ouderlingenquorumpresident vroeg hulp voor zijn woongebied, en wel 77 boten schoten te hulp. Reddingswerkers haalden in de getroffen gebieden hele gezinnen op en brachten ze naar een van onze kerkgebouwen, waar ze onderdak en de nodige hulp kregen. Leden en niet-leden werkten eensgezind samen.
In Santiago (Chili) wilde een ZHV-presidente in haar omgeving immigranten uit Haïti helpen. Ze ging te rade bij haar priesterschapsleiders en samen besloten ze Spaanse lessen te organiseren, zodat de immigranten zich beter in hun nieuwe vaderland konden integreren. Op zondagochtend komen de zendelingen samen met hun enthousiaste cursisten. Het gevoel van eenheid in dat gebouw is een inspirerend voorbeeld van eensgezindheid onder mensen met een verschillende achtergrond.
In Mexico reisden honderden leden urenlang om de overlevenden van twee grote aardbevingen te helpen. Ze namen gereedschap, machines en liefde voor hun naaste mee. Toen de vrijwilligers zich in een van onze kerkgebouwen verzamelden en op instructies wachtten, barstte de burgemeester van de stad Ixhuatán in tranen uit bij deze blijk van ‘de reine liefde van Christus’.17
De Heer geeft ons nu elke maand de kans om in onze priesterschapsquorums en in de zustershulpvereniging te overleggen, zodat we actiever kunnen deelnemen aan de caleidoscoop van onze gemeente of wijk, een plek waar we er allemaal bij horen en nodig zijn.
Onze paden zijn verschillend, maar we wandelen wel samen. Ons pad gaat niet om wat we hebben gedaan of waar we zijn geweest; het gaat erom waar we in eenheid naartoe gaan en wat we worden. Als we onder de leiding van de Heilige Geest met elkaar overleggen, zien we waar we zijn en waar we naartoe moeten. De Heilige Geest laat ons zien wat onze ogen niet kunnen zien, want ‘overal om ons heen is openbaring’,18 en als we die openbaring combineren, zien we meer.
Als we eensgezind werken, moet het ons doel zijn om de wil van de Heer te zoeken en te doen. Onze liefde voor God en onze naaste moet onze drijfveer zijn;19 en ons diepste verlangen moet zijn om ‘ijverig [te] arbeiden’,20 zodat we de weg voor de heerlijke wederkomst van onze Heiland voorbereiden. Dat kan alleen maar als we ‘eensgezind’ zijn.
Laten wij net als de monarchvlinders met één doel verder gaan, ieder met onze eigen talenten en bijdragen, en ijveren om de wereld mooier en vruchtbaarder te maken, stap voor stap en in overeenstemming met Gods geboden.
Onze Heer Jezus Christus heeft beloofd dat waar wij in zijn naam bijeengekomen zijn, Hij in ons midden is.21 Ik getuig dat Hij leeft en dat Hij op een mooie lentedag zoals vandaag is opgestaan. Hij is de Monarch der monarchen, ‘de Koning der koningen en Heere der heren’.22
Mogen wij één zijn in de Vader en in zijn eniggeboren Zoon, geleid door de Heilige Geest. Dat is mijn nederig gebed in de naam van Jezus Christus. Amen.