Ο άνδρας της Ιεροσύνης

Όλοι έχουμε ήρωες, ειδικώς όταν είμαστε μικροί. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Πρίνστον, στο Νιου Τζέρσι, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πιο διάσημες αθλητικές ομάδες κοντά εκεί όπου ζούσαμε, είχαν το επιτελείο τους στη Νέα Υόρκη. Ήταν η έδρα τριών επαγγελματικών ομάδων μπέιζμπολ εκείνες τις παλιές μέρες: των Brooklyn Dodgers, των New York Giants και των New York Yankees. Η Φιλαδέλφεια ήταν ακόμη πιο κοντά στο σπίτι μας και ήταν η έδρα των ομάδων μπέιζμπολ Athletics και Phillies. Υπήρχαν για μένα πολλοί εν δυνάμει ήρωες του μπέιζμπολ σε εκείνες τις ομάδες.

Ο Τζο ΝτιΜάτζιο, ο οποίος έπαιζε για τους New York Yankees, έγινε ο ήρωάς μου του μπέιζμπολ. Όταν έπαιζαν οι αδελφοί και οι φίλοι μου μπέιζμπολ στο προαύλιο του σχολείου, δίπλα στο σπίτι μας, προσπαθούσα να περιστρέψω το ρόπαλο και να χτυπήσω τη μπάλα με τον τρόπο που νόμιζα ότι το έκανε ο ΝτιΜάτζιο. Αυτό ήταν πριν από την εποχή της τηλεόρασης (αυτό είναι αρχαία ιστορία) και έτσι είχα μόνον φωτογραφίες από εφημερίδες για να χρησιμοποιήσω και να αντιγράψω την περιστροφή του.

Όταν μεγάλωνα, ο πατέρας μου με πήγε στο Στάδιο Γιάνκι. Αυτή ήταν η μόνη φορά που είδα τον Τζο ΝτιΜάτζιο να παίζει. Σαν να είμαι εκεί, στον νου μου τον βλέπω να περιστρέφει το ρόπαλο και βλέπω τη λευκή μπάλα του μπέιζμπολ να πετά κατευθείαν στα καθίσματα, στο κέντρο του γηπέδου.

Τώρα, οι επιδεξιότητές μου στο μπέιζμπολ ποτέ δεν έφθασαν κοντά σε εκείνες του ήρωα της παιδικής μου ηλικίας. Όμως, τις λίγες φορές που χτύπησα μία μπάλα του μπέιζμπολ καλά, αντέγραψα το επίπεδο της δυνατής του περιστροφής όσο πιο προσεκτικά μπορούσα.

Όταν επιλέγουμε ήρωες, αρχίζουμε να αντιγράφουμε, ενσυνειδήτως ή ασυνειδήτως, ό,τι θαυμάζουμε περισσότερο σε αυτούς.

Ευτυχώς, οι σοφοί γονείς μου έθεσαν σπουδαίους ήρωες στο μονοπάτι μου ως αγόρι. Ο μπαμπάς μου με πήγε στο Στάδιο Γιάνκι μόνον μία φορά για να παρατηρήσω τον ήρωά μου του μπέιζμπολ να παίζει, αλλά κάθε Κυριακή με άφηνε να παρατηρώ έναν άνδρα της ιεροσύνης, ο οποίος έγινε ήρωας. Αυτός ο ήρωας διαμόρφωσε τη ζωή μου. Ο πατέρας μου ήταν ο πρόεδρος κλάδου του μικρού κλάδου ο οποίος συγκεντρωνόταν στο σπίτι μας. Παρεμπιπτόντως, αν πηγαίνατε κάτω στον πρώτο όροφο το πρωινό της Κυριακής, βρισκόσασταν στην εκκλησία. Ο κλάδος μας ποτέ δεν είχε περισσότερους από 30 ανθρώπους να παρευρίσκονται.

Υπήρχε ένας νέος άνδρας, ο οποίος έφερνε τη μητέρα του με το αμάξι στο σπίτι μας για τις συγκεντρώσεις, αλλά ποτέ δεν ερχόταν στο σπίτι. Δεν ήταν μέλος. Ήταν ο πατέρας μου αυτός που πέτυχε, πηγαίνοντας έξω σε εκείνον όπου είχε σταθμεύσει το αμάξι και τον προσκάλεσε στο σπίτι μας. Βαπτίσθηκε και έγινε ο πρώτος και μοναδικός μου ηγέτης της Ααρωνικής Ιεροσύνης. Έγινε ο ήρωάς μου της ιεροσύνης. Ακόμη θυμάμαι το ξύλινο άγαλμα που μου έδωσε ως ανταμοιβή, αφού είχαμε ολοκληρώσει ένα σχέδιο να κόψουμε καυσόξυλα για μία χήρα. Προσπαθώ να είμαι σαν εκείνον όποτε επαινώ δικαιολογημένα έναν υπηρέτη του Θεού.

Επέλεξα έναν άλλο ήρωα σε εκείνον τον μικρό κλάδο της Εκκλησίας. Ήταν πεζοναύτης των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος ερχόταν στις συγκεντρώσεις μας φορώντας την πράσινη στολή του των πεζοναυτών. Ήταν εποχή πολέμου, επομένως αυτό από μόνο του τον έκανε ήρωά μου. Είχε σταλεί στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον από τους πεζοναύτες για να συνεχίσει περαιτέρω τη μόρφωσή του. Όμως πέρα από τον θαυμασμό της στρατιωτικής του στολής, τον έβλεπα να παίζει στο Στάδιο Πάλμερ ως αρχηγός της ομάδας ποδοσφαίρου του Πανεπιστημίου Πρίνστον. Τον έβλεπα να παίζει στην ποδοσφαιρική ομάδα του πανεπιστημίου και επίσης τον παρακολουθούσα να παίζει ως αποκρούων τη μπάλα στην ομάδα μπέιζμπολ.

Όμως ακόμη περισσότερο, ήλθε στο σπίτι μου κατά την εβδομάδα για να μου δείξει πώς να χτυπώ μία μπάλα μπάσκετ και με το αριστερό και με το δεξί χέρι μου. Μου είπε ότι θα χρειαζόμουν αυτήν την ικανότητα, επειδή κάποια ημέρα θα έπαιζα μπάσκετ σε καλές ομάδες. Δεν το συνειδητοποίησα τότε, αλλά για χρόνια ήταν για εμένα ένα πρότυπο ενός αληθινού άνδρα της ιεροσύνης.

Καθένας από εσάς θα είστε πρότυπο ενός άνδρα της ιεροσύνης είτε θέλετε να είστε είτε όχι. Γίνατε σαν ένα αναμμένο λυχνάρι, όταν αποδεχθήκατε την ιεροσύνη. Ο Κύριος σας έβαλε στον λυχνοστάτη για να φωτίζετε τον δρόμο για όλους αυτούς που σας περιβάλλουν. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για όσους είναι στην απαρτία ιεροσύνης σας. Μπορείτε να είστε ένα σπουδαίο πρότυπο, ένα μεσαίο ή ένα κακό πρότυπο. Ενδεχομένως να σκεφθείτε ότι δεν έχει σημασία για σας, αλλά έχει σημασία για τον Κύριο. Το είπε κατ’ αυτόν τον τρόπο:

«Εσείς είστε το φως του κόσμου. Μια πόλη που κείτεται επάνω σε βουνό δεν μπορεί να κρυφτεί.

»Ούτε ανάβουν ένα λυχνάρι, και το βάζουν κάτω από το μόδι, αλλ’ επάνω στον λυχνοστάτη, και φέγγει σε όλους αυτούς που είναι μέσα στο σπίτι.

»Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς»¹.

Έχω ευλογηθεί από παραδείγματα σπουδαίων φερόντων την ιεροσύνη σε απαρτίες όπου ήμουν ευτυχής να υπηρετήσω. Μπορείτε να κάνετε αυτά που έχουν κάνει εκείνοι για εμένα, όντας παράδειγμα για να ακολουθούν οι άλλοι.

Έχω παρατηρήσει τρία κοινά χαρακτηριστικά των φερόντων την ιεροσύνη που είναι ήρωές μου. Ένα είναι το πρότυπο προσευχής, το δεύτερο είναι η συνήθεια υπηρέτησης και το τρίτο είναι η πολύ σταθερή απόφαση να είναι έντιμοι.

Όλοι προσευχόμαστε, αλλά ο ηγέτης της ιεροσύνης που θέλετε να γίνετε, προσεύχεται συχνά και με αληθινή πρόθεση. Το βράδυ θα γονατίσετε και θα ευχαριστήσετε τον Θεό για τις ευλογίες της ημέρας. Θα Τον ευχαριστήσετε για γονείς, για δασκάλους και για σπουδαία παραδείγματα να ακολουθείτε. Θα περιγράφετε στις προσευχές σας συγκεκριμένα ποιος ευλόγησε τη ζωή σας και πώς, κατά τη διάρκεια εκείνης της ημέρας. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερο από λίγα λεπτά και περισσότερο από μία μικρή σκέψη. Θα σας εκπλήξει και θα σας αλλάξει.

Καθώς προσεύχεστε για συγχώρηση, θα βρεθείτε να συγχωρείτε τους άλλους. Καθώς ευχαριστείτε τον Θεό για την καλοσύνη Του, θα σκέπτεστε άλλους, με το όνομά τους, οι οποίοι χρειάζονται την καλοσύνη σας. Πάλι, αυτή η εμπειρία θα σας εκπλήσσει κάθε ημέρα και με τον καιρό θα σας αλλάξει.

Ένας τρόπος που θα αλλάξετε από μία τέτοια ένθερμη προσευχή είναι, σας υπόσχομαι, ότι θα αισθανθείτε ότι πράγματι είστε παιδί του Θεού. Όταν μάθετε ότι είστε Θεού παιδί, θα μάθετε επίσης ότι Εκείνος αναμένει πολλά από εσάς. Επειδή είστε παιδί Του, θα αναμένει από εσάς να ακολουθείτε τις διδασκαλίες Του και τις διδασκαλίες του αγαπητού Υιού Του, Ιησού Χριστού. Θα αναμένει από εσάς να είστε γενναιόδωροι και καλοσυνάτοι με τους άλλους. Θα απογοητευθεί, αν είστε υπερήφανοι και εγωκεντρικοί. Θα σας ευλογήσει να έχετε την επιθυμία να θέτετε τα συμφέροντα των άλλων επάνω από το δικό σας.

Ορισμένοι από εσάς είστε ήδη πρότυπα ανιδιοτελούς υπηρετήσεως της ιεροσύνης. Σε ναούς σε όλον τον κόσμο, φέροντες την ιεροσύνη φθάνουν πριν από την ανατολή του ηλίου. Και ορισμένοι υπηρετούν πολλές ώρες μετά τη δύση του ηλίου. Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση ούτε δημόσια επιδοκιμασία σε αυτόν τον κόσμο γι’ αυτήν τη θυσία του χρόνου και της προσπάθειας. Έχω πάει με νέους ανθρώπους καθώς υπηρετούν άτομα στον κόσμο των πνευμάτων, τα οποία δεν είναι εις θέσιν να διεκδικήσουν τις ευλογίες του ναού αφ’ εαυτού τους.

Καθώς βλέπω ευτυχία παρά κόπωση στο πρόσωπο αυτών που υπηρετούν εκεί νωρίς και αργά, ξέρω ότι υπάρχουν σπουδαίες ανταμοιβές σε τούτη τη ζωή για αυτό το είδος ανιδιοτελούς υπηρετήσεως στην ιεροσύνη, αλλά είναι μόνον ένα μικρό δείγμα της χαράς που θα έχουν από κοινού με αυτούς τους οποίους υπηρέτησαν στον κόσμο των πνευμάτων.

Έχω δει την ίδια ευτυχία στα πρόσωπα αυτών που μιλούν σε άλλους για τις ευλογίες οι οποίες έρχονται από το γεγονός ότι ανήκουν στη βασιλεία του Θεού. Γνωρίζω έναν πρόεδρο κλάδου, ο οποίος σχεδόν κάθε ημέρα φέρνει ανθρώπους στους ιεραποστόλους για να τους διδάξουν. Μόλις πριν από λίγους μήνες δεν ήταν ακόμη μέλος της Εκκλησίας. Τώρα υπάρχουν ιεραπόστολοι που διδάσκουν και ένας κλάδος που μεγαλώνει σε αριθμό και δύναμη χάριν αυτού. Όμως περισσότερο από αυτό, αποτελεί φως για τους άλλους οι οποίοι θα ανοίξουν το στόμα τους και τοιουτοτρόπως θα επισπεύσουν τη συνάθροιση εκ μέρους του Κυρίου των τέκνων του Επουρανίου Πατρός.

Καθώς προσεύχεστε και υπηρετείτε άλλους, η γνώση σας ότι είστε Θεού παιδί και τα αισθήματά σας για Εκείνον θα αναπτυχθούν. Θα γνωρίζετε περισσότερο ότι λυπάται, αν δεν είστε έντιμοι με κάποιον τρόπο. Θα είστε πιο αποφασισμένοι να τηρείτε τον λόγο σας προς τον Θεό και προς άλλους. Θα είστε περισσότερο απρόθυμοι να πάρετε κάτι που δεν σας ανήκει. Θα είστε πιο έντιμοι με τους εργοδότες σας. Θα είστε πιο αποφασισμένοι να είστε στην ώρα σας και να ολοκληρώνετε κάθε έργο που σας δίδεται από τον Κύριο, το οποίο δεχθήκατε να κάνετε.

Αντί να αναρωτιούνται αν θα έλθουν οι οικογενειακοί διδάσκαλοί τους, τα παιδιά στις οικογένειες στις οποίες έχετε κληθεί να διδάσκετε, θα προσμένουν με προσδοκία την επίσκεψή σας. Τα παιδιά μου έχουν λάβει αυτήν την ευλογία. Καθώς μεγάλωναν, είχαν ήρωες της ιεροσύνης που τους βοήθησαν να θέσουν τη δική τους πορεία στην υπηρέτηση του Κυρίου. Αυτό το ευλογημένο παράδειγμά περνά τώρα στην τρίτη γενεά.

Το μήνυμά μου είναι επίσης μήνυμα ευχαριστίας.

Σας ευχαριστώ για τις προσευχές σας. Σας ευχαριστώ που γονατίζετε εις αναγνώριση του γεγονότος ότι δεν έχετε όλες τις απαντήσεις. Προσεύχεστε στον Θεό των ουρανών για να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας και για να επικαλεσθείτε τις ευλογίες Του στη ζωή σας και στην οικογένειά σας. Σας ευχαριστώ για την υπηρέτησή σας προς τους άλλους και για τις φορές που δεν αισθανθήκατε την ανάγκη για αναγνώριση της υπηρέτησής σας.

Έχουμε αποδεχθεί την προειδοποίηση του Κυρίου ότι αν επιζητούμε εύσημα σε αυτόν τον κόσμο για την υπηρέτησή μας, μπορεί να χάσουμε μεγαλύτερες ευλογίες. Θα θυμόμαστε αυτά τα λόγια:

«Προσέχετε να μη κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους, για να σας βλέπουν αυτοί· ειδάλλως, δεν έχετε μισθό από τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.

»Όταν, λοιπόν, κάνεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις μπροστά στους ανθρώπους, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να δοξαστούν από τους ανθρώπους· σας διαβεβαιώνω, ότι έχουν ήδη τον μισθό τους.

»Όταν, όμως, εσύ κάνεις ελεημοσύνη, ας μη γνωρίσει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί·

»για να είναι η ελεημοσύνη σου στα κρυφά· και ο Πατέρας σου που βλέπει μέσα στον κρυφό χώρο, θα σου ανταποδώσει στα φανερά»².

Όσοι ήταν πρότυπά μου σπουδαίων φερόντων της ιεροσύνης δεν αναγνωρίζουν εύκολα ότι κατέχουν ηρωικές ιδιότητες. Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι δυσκολεύονται να δουν αυτά τα πράγματα που θαυμάζω τόσο πολύ σε εκείνους. Ανέφερα ότι ο πατέρας μου ήταν πιστός πρόεδρος ενός πολύ μικρού κλάδου της Εκκλησίας στο Νιου Τζέρσι. Αργότερα ήταν μέλος του γενικού συμβουλίου Σχολείου Κυριακής για την Εκκλησία. Ωστόσο, είμαι προσεκτικός σήμερα να μιλήσω σεμνά για την ιεραποστολική του υπηρέτηση, επειδή ήταν σεμνός.

Το ίδιο ισχύει για τον πεζοναύτη ο οποίος ήταν ο ήρωας της παιδικής ηλικίας μου. Ποτέ δεν μου μίλησε για την υπηρέτησή του τής ιεροσύνης ή για τα επιτεύγματά του. Απλώς προσέφερε υπηρέτηση. Έμαθα για την πίστη του από άλλους. Αν καν είδε τα χαρακτηριστικά στον εαυτό του, τα οποία εγώ θαύμαζα, δεν μπορούσα να καταλάβω.

Επομένως, η συμβουλή μου προς εσάς οι οποίοι θέλετε να ευλογήσετε άλλους με την ιεροσύνη σας, έχει να κάνει με τη ζωή σας που είναι ιδιωτική προς όλους εκτός από τον Θεό.

Να προσεύχεστε σε Εκείνον. Να Τον ευχαριστείτε για όλα τα καλά στη ζωή σας. Να Τον ρωτάτε ποια άτομα έχει θέσει στον δρόμο σας για να υπηρετήσετε. Παρακαλέστε να σας βοηθήσει να προσφέρετε την υπηρέτηση αυτήν. Προσευχηθείτε ούτως ώστε να μπορέσετε να συγχωρήσετε και ώστε να μπορείτε να συγχωρεθείτε. Κατόπιν υπηρετήστε τους, αγαπήστε τους και συγχωρήστε τους.

Πάνω απ’ όλα, να θυμάστε ότι από όλη την υπηρέτηση που προσφέρετε, καμία δεν είναι μεγαλύτερη από το να βοηθήσει ανθρώπους να επιλέξουν να πληρούν τις προϋποθέσεις για την αιώνια ζωή. Ο Θεός έχει δώσει αυτήν την κατεύθυνση που επηρεάζει όλα τα άλλα που κάνουμε ως προς το πώς χρησιμοποιούμε την ιεροσύνη μας. Είναι το τέλειο παράδειγμα αυτού. Αυτό είναι το παράδειγμα που βλέπουμε σε μικρή κλίμακα στους καλύτερους από τους θνητούς Του υπηρέτες:

«Και ο Κύριος ο Θεός μίλησε στο Μωυσή, και είπε: Οι ουρανοί, αυτοί είναι πολλοί, και δεν μπορούν να μετρηθούν για τον άνθρωπο. Αλλ’ όμως μετριούνται για εμένα, γιατί είναι δικοί μου.

»Και όπως μια γη θα παρέλθει, όπως και οι ουρανοί της, ακριβώς έτσι θα έλθει μια άλλη. Και δεν υπάρχει τέλος στα έργα μου ούτε στα λόγια μου.

»Γιατί ιδές, τούτο είναι το έργο μου και η δόξα μου -- να πραγματοποιήσω την αθανασία και αιώνια ζωή τού ανθρώπου»³.

Πρέπει να βοηθούμε σε αυτό το έργο. Καθένας από εμάς μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έχουμε προετοιμασθεί για τον καιρό και τον τόπο μας κατά τις τελευταίες ημέρες αυτού του ιερού έργου. Καθένας από εμάς έχει ευλογηθεί με παραδείγματα αυτών που έχουν κάνει το έργο αυτό κυρίαρχο σκοπό του καιρού τους επί της γης.

Προσεύχομαι ώστε να αλληλοβοηθηθούμε να επωφεληθούμε αυτής της ευκαιρίας.

Ο Θεός Πατέρας ζει και θα απαντήσει στις προσευχές σας για τη βοήθεια που χρειάζεστε να Τον υπηρετείτε καλά. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ανεστημένος Κύριος. Αυτή είναι η Εκκλησία Του. Η ιεροσύνη που φέρετε είναι η δύναμη να ενεργείτε εν ονόματί Του στο έργο Του να υπηρετείτε τα τέκνα του Θεού. Καθώς δίδετε όλη την καρδιά σας σε τούτο το έργο, θα σας μεγαλύνει. Το υπόσχομαι αυτό, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.