Βουνά να σκαρφαλώσουμε

Άκουσα τον Πρόεδρο Σπένσερ Κίμπαλ σε μία συγκέντρωση συνέλευσης να ζητά από τον Θεό να τού δώσει βουνά να σκαρφαλώσει. Είπε: «Υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες μπροστά μας, γιγάντιες ευκαιρίες να ανταποκριθούμε. Καλωσορίζω αυτή τη συναρπαστική προοπτική και νιώθω ότι θέλω να πω στον Κύριο ταπεινά: ‘Δώσε μου αυτό το βουνόʼ, δώσε μου αυτές τις δυσκολίες».¹

Η καρδιά μου ήταν συνεπαρμένη, γνωρίζοντας μερικές δυσκολίες και αντιξοότητες που είχε ήδη αντιμετωπίσει. Αισθάνθηκα την επιθυμία να είμαι περισσότερο όπως αυτός, ένας γενναίος υπηρέτης τού Θεού. Έτσι, ένα βράδυ, προσευχήθηκα για μια δοκιμασία που θα αποδείκνυε το θάρρος μου. Το θυμάμαι έντονα. Προς το βράδυ, γονάτισα στην κάμαρά μου με μια πίστη που πλημμύριζε την καρδιά μου μέχρι να σπάσει.

Σε μία ή δύο ημέρες, η προσευχή μου είχε απαντηθεί. Η σκληρότερη δοκιμασία τής ζωής μου, με εξέπληξε και με γέμισε ταπεινότητα. Μου έδωσε ένα διπλό μάθημα. Πρώτον, είχα την ξεκάθαρη απόδειξη ότι ο Θεός άκουσε και απάντησε την προσευχή πίστης μου. Όμως, δεύτερο, ξεκίνησε ένα μάθημα που ακόμα συνεχίζεται για να μάθω γιατί ένιωσα με τόση πεποίθηση εκείνο το βράδυ ότι από την αντιξοότητα θα ερχόταν μια σπουδαία ευλογία για να ανταμείψει με το παραπάνω κάθε κόστος.

Η αντιξοότητα που βίωσα εκείνη τη μακρινή ημέρα, φαίνεται τώρα ελάχιστη σε σύγκριση με αυτό που επακολούθησε για εμένα και εκείνους που αγαπώ. Πολλοί από εσάς περνάτε σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δοκιμασίες που μπορεί να σας κάνουν να κραυγάσετε, όπως έκανε ένας σπουδαίος και πιστός υπηρέτης τού Θεού που ήξερα καλά. Η νοσοκόμα του τον άκουσε να φωνάζει από το κρεβάτι τού πόνου: «Αφού σε όλη τη ζωή μου προσπάθησα να είμαι καλός, γιατί συμβαίνει αυτό σε μένα;»

Ξέρετε πώς απάντησε ο Κύριος στην ερώτηση αυτή για τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ στο κελί τής φυλακής:

«Και αν θα σε ρίξουν στο λάκκο ή στα χέρια δολοφόνων, και σε καταδικάσουν σε θάνατο, αν θα σε ρίξουν στο βυθό, αν τα άγρια κύματα συνωμοτούν εναντίον σου, αν οι ορμητικοί άνεμοι γίνουν εχθροί σου, αν οι ουρανοί σκοτεινιάσουν, και όλα τα στοιχεία τής φύσης συνεργαστούν για να σου φράξουν το δρόμο, και πάνω απ’ όλα, αν οι ίδιες οι σιαγώνες τής κόλασης ανοίξουν διάπλατα το στόμα για σένα, να ξέρεις, γιε μου, ότι όλα αυτά θα σου δώσουν πείρα, και θα είναι για το καλό σου.

»Ο Υιός του Ανθρώπου τα υπέστη όλα αυτά. Είσαι εσύ ανώτερος απ’ αυτόν;

»Επομένως, μείνε σταθερός, και η ιεροσύνη θα παραμείνει μαζί σου. Γιατί τα όριά τους έχουν οριστεί, δεν μπορούν να περάσουν. Οι ημέρες σου είναι γνωστές, και τα χρόνια σου δε θα λιγοστέψουν. Επομένως, μη φοβάσαι για το τι μπορεί ο άνθρωπος να κάνει, γιατί ο Θεός θα είναι μαζί σου στον αιώνα του αιώνα».²

Δεν βρίσκω καλύτερη απάντηση στο ερώτημα γιατί έρχονται οι δοκιμασίες και τι να κάνουμε, από τα λόγια τού Ίδιου τού Κυρίου, ο οποίος υπέστη δοκιμασίες περισσότερο τρομακτικές από όσο μπορούμε να φανταστούμε.

Θυμάστε τα λόγια Του όταν συμβούλευσε ότι θα έπρεπε, από πίστη προς Αυτόν, να μετανοήσουμε:

«Επομένως, σε προστάζω να μετανοήσεις --μετανόησε, μη σε πατάξω με τη ράβδο του στόματός μου, και με την οργή μου, και με το θυμό μου, και το μαρτύριό σου θα είναι οδυνηρό-- τόσο οδυνηρό που ούτε ξέρεις, τόσο έντονο που ούτε ξέρεις, μάλιστα, τόσο ανυπόφορο που ούτε ξέρεις.

»Γιατί ιδές, εγώ, ο Θεός, υπέφερα όλα αυτά για όλους, ώστε να μην υποφέρουν αν μετανοήσουν.

»Όμως αν δεν μετανοήσουν πρέπει να υποφέρουν όπως και εγώ.

»Το μαρτύριο δε αυτό, έκανε εμένα, τον Θεό, τον ανώτερο όλων, να τρέμω από τον πόνο, και να αιμορραγώ από κάθε πόρο, και να υποφέρω τόσο κατά το σώμα όσο και κατά το πνεύμα -- και ήθελα να μπορούσα να μην πιω το πικρό ποτήρι, και να υποχωρήσω--

»Παρόλα αυτά, ας είναι δοξασμένος ο Πατέρας‧ και το ήπια και τελείωσα τις προετοιμασίες μου προς τα τέκνα των ανθρώπων».³

Εσείς κι εγώ έχουμε πίστη ότι ο τρόπος να υπερβούμε τις δοκιμασίες είναι να πιστέψουμε ότι υπάρχει «βάλσαμο στη Γαλαάδ»⁴ και πως ο Κύριος έχει υποσχεθεί: «δεν θα… σε εγκαταλείψω»⁵ Γι’ αυτό ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον μάς έχει διδάξει για να βοηθήσει εμάς και εκείνους που υπηρετούμε, κατά τη διάρκεια εκείνων των μοναχικών και εξοντωτικών δοκιμασιών.⁶

Όμως, ο Πρόεδρος Μόνσον μάς έχει, επίσης, σοφά διδάξει ότι το θεμέλιο τής πίστης για την πραγματικότητα εκείνων των υποσχέσεων, απαιτεί χρόνο για να οικοδομηθεί. Ίσως να έχετε δει, όπως εγώ, την ανάγκη για το θεμέλιο εκείνο στο προσκέφαλο κάποιου έτοιμου να παρατήσει τη μάχη να υπομείνει μέχρι τέλους. Εάν το θεμέλιο τής πίστης δεν είναι βαθιά μέσα στην καρδιά μας, η δύναμη να υπομείνουμε θα θρυμματιστεί.

Σκοπός μου σήμερα είναι να περιγράψω αυτό που ξέρω για το πώς μπορούμε να θέσουμε αυτό το ακλόνητο θεμέλιο. Το πράττω με μεγάλη ταπεινότητα, για δύο λόγους. Πρώτον, αυτά που λέω μπορούν να αποθαρρύνουν μερικούς που αγωνίζονται μέσα στις αντιξοότητες και νιώθουν ότι το θεμέλιο τής πίστης τους εξασθενεί. Και δεύτερον, ξέρω ότι πολύ μεγαλύτερες δοκιμασίες περιμένουν μπροστά μου, πριν το τέλος τής ζωής. Συνεπώς, η μέθοδος που σας προσφέρω πρέπει ακόμα να αποδειχθεί στη ζωή μου μέσα από το να υπομείνω μέχρι τέλους.

Ως νέος άνδρας εργάστηκα με έναν εργολάβο που κατασκεύαζε βάσεις θεμελίων και θεμέλια για νέες κατοικίες. Στην καλοκαιρινή ζέστη ήταν σκληρή δουλειά να προετοιμάζουμε το έδαφος για το καλούπι όπου θα ρίχναμε το τσιμέντο για τα θεμέλια. Δεν υπήρχαν μηχανήματα. Χρησιμοποιούσαμε αξίνα και φτυάρι. Ήταν σκληρή δουλειά εκείνες τις μέρες να φτιάχνουμε γερά θεμέλια για τα κτήρια.

Επίσης, απαιτούσε υπομονή. Αφού ρίχναμε το τσιμέντο για τα θεμέλια, περιμέναμε να στεγνώσει. Όσο κι αν θέλαμε να προχωρούν γρήγορα οι εργασίες, περιμέναμε επίσης αρκετά μετά το ρίξιμο τού τσιμέντου προτού ξεκαλουπώσουμε.

Και ακόμα περισσότερο εντυπωσιακό για έναν αρχάριο οικοδόμο ήταν αυτή η κοπιαστική και χρονοβόρος διαδικασία να μπήγουμε προσεκτικά μεταλλικές ράβδους μέσα στα καλούπια για να ενδυναμώσουμε τα θεμέλια.

Κατά τον ίδιο τρόπο, το έδαφος θα πρέπει να έχει προσεκτικά προετοιμαστεί για το θεμέλιο της πίστης μας, ώστε να ανθίσταται στις καταιγίδες που θα έρθουν στη ζωή τού καθενός. Αυτή η γερή βάση για ένα θεμέλιο πίστης, είναι η προσωπική ακεραιότητα.

Η επιλογή από μέρους μας τού σωστού πάντοτε, όποτε μας ζητείται να επιλέξουμε, δημιουργεί το στέρεο έδαφος κάτω από την πίστη μας. Μπορεί να ξεκινήσει στην παιδική ηλικία, δεδομένου ότι κάθε ψυχή γεννιέται με την ελεύθερη δωρεά τού Πνεύματος τού Χριστού. Με εκείνο το Πνεύμα μπορούμε να γνωρίζουμε πότε έχουμε κάνει το σωστό ενώπιον τού Θεού και πότε λάθος εμπρός Του.

Αυτές οι επιλογές, εκατοντάδες τις περισσότερες ημέρες, προετοιμάζουν το στέρεο έδαφος όπου θα οικοδομηθεί το κτίσμα τής πίστης μας. Το μεταλλικό πλαίσιο γύρω από το οποίο ρίχνουμε την ύλη τής πίστης μας, είναι το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού, με όλες τις διαθήκες, διατάξεις και αρχές του.

Ένα από τα κλειδιά για μία πίστη που διαρκεί, είναι να κρίνουμε σωστά πόσος χρόνος απαιτείται για να ωριμάσει και να σταθεροποιηθεί. Γι’ αυτό δεν ήταν συνετό από μέρους μου να προσευχηθώ τόσο νωρίς στη ζωή μου να σκαρφαλώσω σε ψηλότερα βουνά και να δεχτώ μεγαλύτερες δοκιμασίες.

Ο χρόνος αυτός ωρίμασης και σταθεροποίησης δεν έρχεται αυτόματα μέσα από το πέρασμα τού χρόνου, αλλά απαιτεί χρόνο. Αυτό δεν γίνεται μόνο του, με το πέρασμα τής ηλικίας. Υπηρετώντας με συνέπεια τον Θεό και τους άλλους, με όλη την καρδιά και τη ψυχή, στρέφουμε τη μαρτυρία τής αλήθειας σε μια αδιάσπαστη πνευματική δύναμη.

Τώρα, θέλω να ενθαρρύνω εκείνους που βρίσκονται στο μέσον σκληρών δοκιμασιών, οι οποίοι αισθάνονται ότι η πίστη τους ίσως να ελαττώνεται κάτω από το αδιάκοπο άγχος των ταλαιπωριών. Η ίδια η ταλαιπωρία μπορεί να είναι ο τρόπος σας να ενδυναμώσετε και τελικά να αποκτήσετε ακλόνητη πίστη. Ο Μορόνι, ο γιος τού Μόρμον στο Βιβλίο τού Μόρμον, μας είπε πώς εκείνη η ευλογία θα πραγματοποιείτο. Μας διδάσκει την απλή και γλυκιά αλήθεια ότι ενεργώντας ακόμα και σε ένα μικρό ποσοστό πίστης, επιτρέπει στον Θεό να την αυξήσει:

«Και τώρα, εγώ, ο Μορόνι, θα ήθελα να μιλήσω λίγο σχετικά με αυτά τα πράγματα. Θα ήθελα να δείξω στον κόσμο ότι πίστη είναι αυτά που ελπίζονται αλλά δεν βλέπονται. Επομένως, μη δυσανασχετείτε επειδή δε βλέπετε, γιατί δε λαβαίνετε μαρτυρία παρά μόνο μετά τη δοκιμασία τής πίστης σας.

»Γιατί ήταν με την πίστη που ο Χριστός φανερώθηκε στους πατέρες μας, αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς. Και δε φανερώθηκε σε αυτούς παρά μόνο αφού είχαν πίστη σε αυτόν. Επομένως, θα πρέπει μερικοί να είχαν πίστη σε αυτόν, γιατί δε φανερώθηκε στον κόσμο.

»Αλλά ένεκα τής πίστης των ανθρώπων φανερώθηκε στον κόσμο και δόξασε το όνομα τού Πατέρα, και προετοίμασε έναν τρόπο με τον οποίο άλλοι να μπορέσουν να συμμετέχουν τού ουράνιου δώρου, ώστε να ελπίζουν για εκείνα τα οποία δεν έχουν δει.

»Επομένως, και εσείς μπορείτε να έχετε πίστη, και να συμμετέχετε τού δώρου, αν έχετε απλώς πίστη».⁷

Αυτό το μικρό τμήμα τής πίστης που είναι το πολυτιμότερο και που θα πρέπει να προστατεύετε και να χρησιμοποιείτε με οποιονδήποτε τρόπο, είναι η πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό. Ο Μορόνι δίδαξε τη δύναμη εκείνης τής πίστης ως εξής: «Και ούτε ποτέ άνθρωποι έκαναν θαύματα παρά μόνο μετά από την πίστη τους. Λοιπόν πρώτα πίστεψαν στον Υιό τού Θεού».⁸

Επισκέφθηκα μια γυναίκα που έλαβε το θαύμα τής επαρκούς δύναμης, ώστε να υπομείνει αφάνταστες απώλειες, απλώς με τη δυνατότητα να επαναλαμβάνει ατελείωτα τα λόγια: «Το ξέρω ο Λυτρωτής μου ζει».⁹ Εκείνη η πίστη και τα λόγια μαρτυρίας υπήρχαν πάντα εκεί, μέσα στην καταχνιά που σκοτείνιαζε τα πράγματα, όμως δεν έσβησε αναμνήσεις τής παιδικής ηλικίας της.

Έκπληκτος έμαθα ότι μια άλλη γυναίκα είχε συγχωρήσει ένα άτομο που την έβλαπτε επί χρόνια. Έμεινα έκπληκτος και την ρώτησα γιατί είχε επιλέξει να συγχωρήσει και να ξεχάσει χρόνια ολόκληρα μοχθηρών προσβολών.

Είπε ήρεμα: «Ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έκανα ποτέ, αλλά απλώς ήξερα ότι έπρεπε να το κάνω. Και το έκανα». Η πίστη της ότι ο Σωτήρας θα την συγχωρούσε, αν εκείνη συγχωρούσε άλλους, την προετοίμασε να αποκτήσει ένα συναίσθημα ειρήνης και ελπίδας καθώς αντιμετώπιζε τον θάνατο, μήνες μόλις είχε συγχωρήσει τον αμετανόητο αντίπαλό της.

Με ρώτησε: «Όταν πάω εκεί, πώς θα είναι στον ουρανό;»

Και εγώ είπα: «Ξέρω απλώς από όσα έχω δει, από την ικανότητά σου να ασκείς πίστη και να συγχωρείς ότι θα είναι ένα υπέροχο καλωσόρισμα για σένα».

Έχω και κάτι άλλο ενθαρρυντικό για εκείνους που τώρα αναρωτιούνται αν η πίστη τους στον Ιησού Χριστό θα είναι αρκετή ώστε να υπομείνουν καλά μέχρι τέλους. Ευλογήθηκα να γνωρίσω άλλους από εσάς που ακούνε τώρα, όταν ήσασταν νεότεροι, ζωτικότεροι, χαρισματικοί πέρα από τους περισσότερους γύρω σας, που ωστόσο επιλέξατε να κάνετε ό,τι θα είχε κάνει ο Σωτήρας. Από την αφθονία των ευλογιών σας, βρίσκετε τρόπους να βοηθήσετε και να φροντίσετε εκείνους που ίσως να αγνοήσατε ή περιφρονήσατε στη ζωή σας.

Όταν έρχονται σκληρές δοκιμασίες, η πίστη να τις υπομείνουμε καλά θα είναι εκεί, οικοδομημένη όπως μπορεί τώρα να το έχετε αντιληφθεί, αλλά ίσως όχι τότε που ενεργούσατε επί τής αγνής αγάπης τού Χριστού, υπηρετώντας και συγχωρώντας άλλους, όπως θα έκανε ο Σωτήρας. Οικοδομείτε ένα θεμέλιο πίστης, αγαπώντας όπως αγάπησε ο Σωτήρας και υπηρετώντας για Εκείνον. Η πίστη σας σε Εκείνον οδήγησε σε πράξεις χριστιανικής αγάπης που θα σας φέρουν ελπίδα.

Ποτέ δεν είναι αργά για να ενδυναμώσετε το θεμέλιο τής πίστης. Πάντα υπάρχει καιρός. Με πίστη στον Σωτήρα, μπορείτε να μετανοήσετε και να παρακαλέσετε για συγχώρηση. Υπάρχει κάποιος που μπορείτε να συγχωρήσετε. Υπάρχει κάποιος που μπορείτε να ευχαριστήσετε. Υπάρχει κάποιος που μπορείτε να υπηρετήσετε και να ανυψώσετε. Μπορείτε να το κάνετε όπου και αν είστε και όσο μόνοι και εγκαταλελειμμένοι κι αν αισθάνεστε.

Δεν μπορώ να υποσχεθώ ένα τέλος στις αντιξοότητές σας σε αυτήν τη ζωή. Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι δοκιμασίες σας θα φανούν σε εσάς ότι είναι μόνο για μια στιγμή. Ένα από τα χαρακτηριστικά των δοκιμασιών στη ζωή είναι ότι φαίνονται να κάνουν τα ρολόγια να υπολειτουργούν και μετά να φαίνονται ότι σταματούν σχεδόν.

Υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό. Το να γνωρίζουμε τους λόγους αυτούς μπορεί να μη δίνει πολλή παρηγοριά, όμως μπορεί να σας δώσει ένα αίσθημα υπομονής. Οι λόγοι αυτοί προέρχονται από το εξής και μόνο γεγονός: Στην τέλεια αγάπη Τους για εσάς, ο Επουράνιος Πατέρας και ο Σωτήρας σάς θέλουν προετοιμασμένους να βρεθείτε μαζί Τους, να ζήσετε σε οικογένειες παντοτινά. Μόνον εκείνοι που έχουν τέλεια καθαριστεί μέσω τής εξιλέωσης τού Ιησού Χριστού μπορούν να βρίσκονται εκεί.

Η μητέρα μου πολεμούσε τον καρκίνο επί 10 σχεδόν χρόνια. Θεραπείες και χειρουργεία και τελικά ο περιορισμός στο κρεβάτι της ήταν μερικές από τις δοκιμασίες της.

Θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει καθώς την παρατηρούσε να παίρνει την τελευταία της ανάσα: «Ένα μικρό κορίτσι πήγε σπίτι του να αναπαυθεί».

Ένας από τους ομιλητές στην κηδεία της, ήταν ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ. Ανάμεσα στα επαινετικά λόγια που είπε, θυμάμαι κάτι που ήταν σαν και αυτό: «Μερικοί από εσάς ίσως να σκεφθήκατε ότι η Μίλντρεντ υπέφερε τόσο πολύ καιρό και τόσο πολύ, εξαιτίας κάποιου πράγματος που δεν έκανε σωστά και απαιτούσε τις δοκιμασίες». Κατόπιν είπε: «Όχι, ήταν διότι ο Θεός απλώς ήθελε να εξευγενισθεί λίγο περισσότερο». Θυμάμαι τότε να σκέπτομαι: «Αν μία γυναίκα τόσο καλή χρειαζόταν τόσο πολύ να εξευγενισθεί, τι υπάρχει στο μέλλον για μένα;»

Εάν έχουμε πίστη στον Ιησού Χριστό, οι δυσκολότερες αλλά και οι ευκολότερες εποχές στη ζωή μπορεί να είναι μια ευλογία. Σε κάθε περίσταση, μπορούμε να επιλέγουμε το σωστό με την καθοδήγηση τού Πνεύματος. Έχουμε το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού να διαμορφώνει και να καθοδηγεί τη ζωή μας, εάν το επιλέξουμε. Και με τους προφήτες να μας αποκαλύπτουν τη θέση μας στο σχέδιο σωτηρίας, μπορούμε να ζούμε με τέλεια ελπίδα και ένα συναίσθημα ειρήνης. Ποτέ δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι ή δυσάρεστοι στην υπηρεσία τού Κυρίου, διότι δεν είμαστε ποτέ. Μπορούμε να νιώσουμε την αγάπη τού Θεού. Ο Σωτήρας έχει υποσχεθεί αγγέλους στα αριστερά και στα δεξιά μας, να μας σηκώνουν.¹⁰ Και κρατά πάντα τον λόγο Του.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Θεός ο Πατέρας ζει και ότι ο Αγαπητός Υιός Του είναι ο Λυτρωτής μας. Το Άγιο Πνεύμα έχει επιβεβαιώσει την αλήθεια σ’ αυτή τη συνέλευση και θα το κάνει ξανά καθώς το επιζητείτε, καθώς ακούτε προσεκτικά και καθώς θα μελετάτε αργότερα τα μηνύματα των εξουσιοδοτημένων υπηρετών τού Κυρίου, που βρίσκονται εδώ. Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είναι ο προφήτης τού Κυρίου σε όλο τον κόσμο. Ο Κύριος σάς φυλάει. Ο Θεός Πατέρας ζει. Ο Αγαπημένος Του Υιός, ο Ιησούς Χριστός, είναι ο Λυτρωτής μας. Η αγάπη Του είναι αστείρευτη. Δίδω μαρτυρία για αυτό, στο όνομα τού Ιησού Χριστού, αμήν.