1. I stało się, że po tym, jak ja, Pan Bóg, wypędziłem ich, Adam zaczął uprawiać ziemię i miał władanie nad wszelką zwierzyną polną, i zaczął spożywać chleb w pocie czoła tak, jak ja, Pan, mu nakazałem. A Ewa, jego żona, także trudziła się z nim.

2. I Adam obcował ze swoją żoną i urodziła mu synów i córki; i zaczęli się rozmnażać i zapełniać ziemię.

3. I od tego czasu na ziemi synowie i córki Adama zaczęli dzielić się na pary, uprawiać ziemię i wypasać stada, a także rodzić synów i córki.

4. I Adam, i jego żona, Ewa, wzywali imię Pana, i słyszeli głos Pana od strony Ogrodu Eden, jak mówił do nich, lecz Go nie widzieli, gdyż odsunięci byli od Jego obecności.

5. A On dał im przykazania, aby oddawali cześć Panu, Swemu Bogu, i składali w ofierze pierwszy przychówek swoich stad jako ofiarę dla Pana. I Adam był posłuszny przykazaniom Pana.

6. A po wielu dniach ukazał się Adamowi anioł Pana i zapytał: Dlaczego składasz Panu ofiary? A Adam odpowiedział: Nie wiem, lecz tak mi nakazał Pan.

7. I wówczas anioł powiedział tymi słowy: Czyni się tak na podobieństwo ofiary Jednorodzonego od Ojca, który jest pełen łaski i prawdy.

8. Przeto wszystko, co czynisz, czynić będziesz w imię Syna, i pokutować będziesz, i wzywać Boga w imię Syna po wieki wieków.

9. I tego dnia Duch Święty, dając świadectwo o Ojcu i Synu, spoczął na Adamie, mówiąc: Jam jest Jednorodzony Ojca od samego początku, odtąd i na wieki, i ponieważ upadłeś, możesz być odkupiony, podobnie jak cała ludzkość, tylu, ilu zechce.

10. I tego dnia błogosławił Adam Boga i został napełniony [Duchem Świętym], i zaczął prorokować o wszystkich rodzinach na ziemi tymi słowy: Błogosławione niech będzie imię Boga, bo przez moje wykroczenie otwarły się moje oczy, i w tym życiu doznam radości, i znowu w ciele ujrzę Boga.

11. A Ewa, jego żona, słyszała wszystko i cieszyła się, i rzekła: Gdyby nie nasze wykroczenie, nigdy nie mielibyśmy potomstwa ani nie poznalibyśmy dobra i zła, i radości odkupienia, i życia wiecznego, które Bóg daje wszystkim posłusznym.

12. I Adam, i Ewa błogosławili imię Boga, i wyjawili wszystkie sprawy swoim synom i córkom.

13. I przyszedł do nich Szatan i powiedział: Ja także jestem synem Boga; i rozkazał im tymi słowy: Nie wierzcie w to; i nie wierzyli, i miłowali Szatana bardziej niż Boga. I od tego czasu ludzie zaczęli być cieleśni, zmysłowi i diabelscy.

14. A Pan Bóg wzywał ludzi wszędzie przez Ducha Świętego i nakazywał im pokutę;

15. I tylu, ilu uwierzyło w Syna i odpokutowało za swe grzechy, zostanie zbawionych; a tylu, ilu nie uwierzyło i nie odpokutowało, zostanie potępionych; a słowa te wyszły z ust Boga jako surowe zarządzenie i dlatego muszą być wypełnione.

16. I Adam, i żona jego, Ewa, nie przestali wzywać Boga. I Adam obcował z Ewą, żoną swoją, że poczęła i porodziła Kaina, i powiedziała: Oto Pan dał mi mężczyznę, przeto ten nie może odrzucić Jego słów. Lecz Kain nie zważał, i mówił: Kim jest Pan, że muszę Go znać?

17. I ponownie poczęła i urodziła jego brata, Abla. A Abel zważał na głos Pana. I strzegł Abel owiec, a Kain uprawiał ziemię.

18. I miłował Kain Szatana bardziej niż Boga. I rozkazał mu Szatan: Złóż ofiarę Panu.

19. I z czasem stało się, że Kain złożył Panu ofiarę z płodów ziemi.

20. I Abel także złożył ofiarę z pierworodnych ze swojego stada, a przyprowadził co najtłustsze. I Pan przychylnie wejrzał na Abla i jego ofiarę.

21. Lecz nie wejrzał przychylnie na Kaina i jego ofiarę. A Szatan o tym wiedział i ucieszył się. I Kain rozgniewał się, a oblicze jego się zachmurzyło.

22. I rzekł Pan do Kaina: Dlaczego się gniewasz? Dlaczego oblicze twoje się zachmurzyło?

23. Jeżeli będziesz dobrze czynił, zostaniesz przyjęty. A jeżeli nie czynisz dobrze, grzech czyha u drzwi i Szatan chce cię dostać; i jeżeli nie będziesz zważać na moje przykazania, opuszczę cię i stanie ci się według jego pragnienia. I będziesz nad nim panować;

24. Bo odtąd będziesz ojcem jego kłamstw; nazywać cię będą Zatraceniem, istniałeś bowiem, zanim powstał świat.

25. I w czasie, który nastanie, będzie powiedziane, że występki twoje pochodzą od Kaina; odrzucił on bowiem wspanialsze rady pochodzące od Boga; i jeżeli nie odpokutujesz, rzucę na ciebie to przekleństwo.

26. I rozgniewał się Kain, i nie słuchał więcej głosu Pana ani Abla, swojego brata, który postępował w świętości przed Panem.

27. I Adam, i jego żona, rozpaczali przed Panem z powodu Kaina i jego braci.

28. I stało się, że Kain wziął za żonę córkę jednego ze swoich braci, i miłowali oni Szatana bardziej niż Boga.

29. I rzekł Szatan do Kaina: Przysięgnij mi na swoje gardło, a jeżeli zdradzisz, umrzesz. I każ braciom przysiąc na ich głowy i na żywego Boga, że nie zdradzą, bo jeżeli to zrobią, na pewno umrą. A to w tym celu, aby twój ojciec nie dowiedział się o tym; i tego dnia wydam twego brata Abla w twoje ręce.

30. I Szatan przysiągł Kainowi, że będzie czynił według jego nakazów. A wszystko to robione było w tajemnicy.

31. I rzekł Kain: Zaprawdę, jestem Mahan, pan tej wielkiej tajemnicy, i mogę mordować, odnosząc zyski. Z tej przyczyny nazywano Kaina Panem Mahan, i chełpił się swą niegodziwością.

32. I poszedł Kain na pole i rozmawiał ze swoim bratem, Ablem. I stało się, że gdy byli na polu, powstał Kain przeciwko swemu bratu, Ablowi, i zabił go.

33. I chełpił się Kain tym, co zrobił, tymi słowy: Wolny jestem, a stada mego brata na pewno wpadną w moje ręce.

34. I powiedział Pan do Kaina: Gdzie jest Abel, twój brat? I odpowiedział Kain: Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego?

35. I powiedział Pan: Cóżeś uczynił? Krew twojego brata woła do mnie z ziemi.

36. I zostaniesz teraz przeklęty przez ziemię, która się otwarła, aby przyjąć krew twojego brata przelaną z twojej ręki.

37. Gdy będziesz uprawiał ziemię, ona odtąd nie wyda ci płodów. Uciekinierem i tułaczem będziesz po ziemi.

38. I rzekł Kain do Pana: Szatan skusił mnie stadami mego brata. I byłem też gniewny, bo przyjąłeś jego ofiarę, a nie moją; kara moja jest nie do zniesienia.

39. Oto, tego dnia wypędziłeś mnie sprzed oblicza Pana i ukrywać się będę przed Twoim obliczem; uciekinierem i tułaczem będę na ziemi; i stanie się, że ten, kto mnie znajdzie, zabije mnie z powodu moich niegodziwości, gdyż spraw tych nie można ukryć przed Panem.

40. I ja, Pan, powiedziałem do niego: Ten, kto cię zabije, siedmiokrotną pomstę poniesie. I ja, Pan, naznaczyłem Kaina, aby ci, którzy go znajdą, nie zabili go.

41. I odsunięty został Kain sprzed obecności Pana, i wraz z żoną swoją, i wieloma braćmi mieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.

42. I obcował Kain ze swoją żoną, i poczęła, i urodziła Enocha, który także zrodził wielu synów i wiele córek. I zbudował miasto, i nazwał je imieniem swego syna, Enocha.

43. A Enochowi urodził się Irad oraz inni synowie i córki. I zrodził Irad Mahudżaela i innych synów i córki. A Mahudżael zrodził Metuszaela oraz innych synów i córki. A Metuszael zrodził Lamecha.

44. I wziął Lamech dwie żony: jednej na imię było Ada, a drugiej Sylla.

45. I Ada urodziła Jabala, który był ojcem mieszkańców namiotów, a hodowali oni bydło; i miał on brata Jubala, ojca wszystkich tych, którzy grają na harfie i organach.

46. A Sylla urodziła Tubala Kaina, który nauczał sztuki obrabiania mosiądzu i żelaza. A siostra Tubala Kaina nazywała się Naama.

47. I powiedział Lamech do swych żon, Ady i Sylli: Żony Lamecha, słuchajcie mego głosu i zważajcie na moje słowa, bo zabiłem człowieka i zraniłem siebie, młodego człowieka na własną szkodę.

48. Jeżeli Kain ma być pomszczony siedmiokrotnie, zaprawdę, Lamech winien być pomszczony siedemdziesiąt i siedem razy.

49. Bo Lamech zawarł przymierze z Szatanem na wzór Kaina i stał się Panem Mahan, panem tej wielkiej tajemnicy przekazanej Kainowi przez Szatana. A Irad, syn Enocha, poznawszy ich sekret, zaczął go wyjawiać synom Adama.

50. Z tego powodu rozgniewany Lamech zabił go, nie jak Kain, który zabił swojego brata Abla dla zysku, ale zabił go ze względu na przysięgę.

51. Albowiem od czasów Kaina istniały tajemne sprzysiężenia, a uczynki ich skrywał mrok, a oni dobrze znali jeden drugiego.

52. Przeto przeklął Pan Lamecha i jego dom, i wszystkich tych, którzy zawarli przymierze z Szatanem; nie przestrzegali bowiem przykazań Boga i nie podobało się to Bogu, i nie czynił im posługi, bo występne były ich uczynki i zaczęły się one szerzyć pośród wszystkich synów ludzkich. A działo się to pośród synów ludzkich.

53. A córki ludzkie nie mówiły o tych sprawach, albowiem Lamech wydał sekret żonom, i powstały one przeciw niemu, i rozpowiedziały tajemnice szeroko, nie mając współczucia.

54. Dlatego pogardzano Lamechem, i wykluczono go, i nie pokazywał się on pośród synów ludzkich, aby nie zginął.

55. I tak uczynki ciemności zaczęły przeważać pośród wszystkich synów ludzkich.

56. I przeklął Bóg ziemię srogim przekleństwem, i gniewał się na niegodziwych, na wszystkich synów ludzkich, których uczynił.

57. Nie chcieli bowiem zważać na Jego głos ani wierzyć w Jego Jednorodzonego Syna, o którym Bóg powiedział, że przyjdzie w połowie czasu, a który był przygotowany przed założeniem świata.

58. I tak zaczęto głosić ewangelię od początku, i była głoszona przez świętych aniołów wysłanych sprzed obecności Boga i przez Jego własny głos, i przez dar Ducha Świętego.

59. I tak wszystkie rzeczy potwierdzono Adamowi przez święty obrzęd, i głoszono ewangelię, i rozesłano zarządzenie, że ma być ona głoszona, aż do jego końca; i tak było. Amen.