๑ และดังนั้นเราจะทำให้ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกเสร็จสมบูรณ์, และไพร่พลทั้งหมดในนั้น.

๒ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัสในบรรดาพระองค์เอง : ในช่วงเวลาที่เจ็ดเราจะเสร็จสิ้นงานของเรา, ซึ่งเราปรึกษากันไว้; และเราจะพักผ่อนในช่วงเวลาที่เจ็ดจากงานทั้งหมดของเราซึ่งเราปรึกษากันไว้.

๓ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงยุติในช่วงเวลาที่เจ็ด, เพราะว่าในช่วงเวลาที่เจ็ดพระองค์ทั้งหลายจะทรงพักผ่อนจากงานทั้งหมดของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทั้งหลาย(บรรดาพระผู้เป็นเจ้า) ทรงปรึกษากันในบรรดาพระองค์เองที่จะประกอบ; และทำให้ช่วงเวลานั้นศักดิ์สิทธิ์. และการตัดสินพระทัยของพระองค์ทั้งหลายเป็นดังนั้นในเวลาที่พระองค์ทั้งหลายทรงปรึกษากันในบรรดาพระองค์เองที่จะประกอบฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก.

๔ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาและทรงประกอบลำดับการสร้างเหล่านี้ของฟ้าสวรรค์และของแผ่นดินโลก, เมื่อประกอบขึ้นในวันที่บรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงประกอบแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์,

๕ ตามทุกสิ่งซึ่งพระองค์ทั้งหลายตรัสไว้เกี่ยวกับพืชทุกอย่างในทุ่งก่อนมันอยู่ในพื้นดิน, และพืชพรรณทุกอย่างในทุ่งก่อนมันเติบโต; เพราะบรรดาพระผู้เป็นเจ้ามิได้ทรงทำให้ฝนตกบนแผ่นดินโลกเมื่อพระองค์ทั้งหลายทรงปรึกษากันที่จะทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้, และมิได้ทรงประกอบมนุษย์ไว้ให้ทำไร่ไถนา.

๖ แต่มีหมอกลอยขึ้นมาจากแผ่นดินโลก, และพรมน้ำชุ่มพื้นผิวดิน.

๗ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงประกอบมนุษย์จากผงธุลีแห่งแผ่นดิน, และทรงพาวิญญาณของเขาไป (นั่นคือ, วิญญาณของชายนั้น), และใส่วิญญาณไว้ในเขา; และระบายปราณเข้าไปในรูจมูกของเขาเป็นปราณแห่งชีวิต, และมนุษย์กลายเป็นจิตวิญญาณมีชีวิต.

๘ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงปลูกสวนไว้, ทางตะวันออกในเอเดน, และที่นั่นพระองค์ทั้งหลายทรงวางชายนั้น, ซึ่งวิญญาณของเขาพระองค์ทั้งหลายทรงใส่ไว้ในร่างกายซึ่งพระองค์ทั้งหลายทรงประกอบไว้.

๙ และจากดินพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายทรงทำให้ต้นไม้ทุกต้นเติบโตซึ่งเป็นที่พึงพอใจในสายตาและดีสำหรับเป็นอาหาร; ต้นไม้แห่งชีวิต, เช่นกัน, ท่ามกลางสวน, และต้นไม้แห่งความรู้ถึงความดีและความชั่ว.

๑๐ มีแม่น้ำสายหนึ่งไหลออกจากเอเดน, เพื่อรดน้ำสวน, และจากที่นั่นมันแยกออกและกลายเป็นต้นน้ำสี่สาย.

๑๑ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงนำชายนั้นไปและวางเขาไว้ในสวนแห่งเอเดน, เพื่อบำรุงสวนและเพื่อดูแลรักษาสวน.

๑๒ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาชายผู้นั้น, โดยกล่าวว่า : จากต้นไม้ทุกต้นในสวนเจ้ากินได้ตามใจชอบ,

๑๓ แต่จากต้นไม้แห่งความรู้ถึงความดีและความชั่ว, เจ้าจะไม่กินจากต้นนั้น; เพราะในเวลาที่เจ้ากินจากต้นนั้น, เจ้าจะตายอย่างแน่นอน. บัดนี้ข้าพเจ้า, อับราฮัม, มองเห็นว่าเวลานั้นสอดคล้องกับเวลาของพระเจ้า, ซึ่งสอดคล้องกับเวลาของโคลอบ; เพราะจนบัดนี้บรรดาพระผู้เป็นเจ้ายังมิได้ทรงกำหนดการคำนวณของเขาไว้แก่อาดัม.

๑๔ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : ขอให้เรารังสรรค์ผู้ช่วยที่เหมาะสมสำหรับชายผู้นั้น, เพราะไม่ดีเลยที่ชายคนนี้จะอยู่คนเดียว, ฉะนั้นเราจะประกอบผู้ช่วยที่เหมาะสมสำหรับเขา.

๑๕ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้การหลับใหลเกิดแก่อาดัม; และเขานอนหลับ, และพระองค์ทั้งหลายทรงนำซี่โครงของเขาออกมาซี่หนึ่ง, และปิดเนื้อไว้แทนที่;

๑๖ และจากซี่โครงซึ่งบรรดาพระผู้เป็นเจ้าได้ทรงนำไปจากชาย, พระองค์ทั้งหลายทรงประกอบหญิงคนหนึ่ง, และพานางมาหาชายนั้น.

๑๗ และอาดัมกล่าว : นี่เคยเป็นกระดูกจากกระดูกของข้าพเจ้า, และเนื้อหนังจากเนื้อหนังของข้าพเจ้า; บัดนี้จะเรียกนางว่าชายา, เพราะทรงพานางออกมาจากชาย;

๑๘ ฉะนั้นชายจะละจากบิดาเขาและมารดาเขา, และจะแนบสนิทอยู่กับภรรยาของเขา, และพวกเขาจะเป็นเนื้อเดียวกัน.

๑๙ และพวกเขาเปลือยเปล่าทั้งคู่, ชายและภรรยาของเขา, และไม่รู้สึกละอาย.

๒๐ และจากดินบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงปั้นสัตว์ทุกตัวในทุ่ง, และสัตว์ปีกทุกตัวในอากาศ, และทรงพามันมายังอาดัมเพื่อดูว่าเขาจะเรียกมันว่าอะไร; และอะไรก็ตามที่อาดัมเรียกสัตว์โลกมีชีวิตทุกตัว, นั่นจะเป็นชื่อของมัน.

๒๑ และอาดัมตั้งชื่อให้ฝูงปศุสัตว์ทั้งปวง, ให้สัตว์ปีกในอากาศ, ให้สัตว์ทุกตัวในท้องทุ่ง; และสำหรับอาดัม, ก็ได้ค้นหาผู้ช่วยที่เหมาะสมไว้สำหรับเขา.