๑ และจากนั้นพระเจ้าตรัส : เราลงไปกันเถิด. และพระองค์ทั้งหลายพากันลงไป ณ กาลเริ่มต้น, และพระองค์ทั้งหลาย, นั่นคือบรรดาพระผู้เป็นเจ้า, ทรงวางระบบและประกอบฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก.

๒ และแผ่นดินโลก, หลังจากประกอบแล้ว, ว่างเปล่าและร้าง, เพราะพระองค์ทั้งหลายมิได้ทรงประกอบสิ่งใดนอกจากแผ่นดินโลก; และความมืดแผ่คลุมพื้นผิวของห้วงลึก, และพระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายทรงวนเวียนบนผิวน้ำ.

๓ และพระองค์ทั้งหลาย (บรรดาพระผู้เป็นเจ้า) ตรัส : จงบังเกิดความสว่าง; และความสว่างก็บังเกิด.

๔ และพระองค์ทั้งหลาย (บรรดาพระผู้เป็นเจ้า) ทรงเข้าใจความสว่างนั้น, เพราะมันเจิดจ้า; และพระองค์ทั้งหลายทรงแยกความสว่าง, หรือทำให้มันแยก, จากความมืด.

๕ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกความสว่างว่ากลางวัน, และความมืดพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน. และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือจากเวลาค่ำจนเวลาเช้าพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน; และจากเวลาเช้าจนเวลาค่ำพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวัน; และนี่เป็นจุดเริ่มต้น, หรือกาลเริ่มต้น, ของสิ่งซึ่งพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวันและกลางคืน.

๖ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัสด้วยว่า : จงบังเกิดแผ่นฟ้าท่ามกลางผืนน้ำ, และมันจะแยกผืนน้ำจากผืนน้ำ.

๗ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงสั่งแผ่นฟ้า, เพื่อให้มันแยกผืนน้ำซึ่งอยู่ใต้แผ่นฟ้าจากผืนน้ำซึ่งอยู่เหนือแผ่นฟ้า; และมันเป็นเช่นนั้น, แม้ดังที่พระองค์ทั้งหลายทรงสั่ง.

๘ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกแผ่นฟ้า, ว่าฟ้าสวรรค์. และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ จากเวลาค่ำจนเวลาเช้าที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน; และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือจากเวลาเช้าจนเวลาค่ำที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวัน; และนี่เป็นช่วงเวลาที่สองซึ่งพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืนและกลางวัน.

๙ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงสั่ง, โดยตรัสว่า : จงให้ผืนน้ำภายใต้ฟ้าสวรรค์มารวมไว้ด้วยกันยังสถานที่แห่งหนึ่ง, และจงให้แผ่นดินขึ้นมาเป็นแผ่นดินแห้ง; และมันเป็นเช่นนั้นดังที่พระองค์ทั้งหลายทรงสั่ง;

๑๐ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศผืนดินแห้ง, เป็นแผ่นดิน; และการมารวมกันของผืนน้ำ, พระองค์ทั้งหลายทรงประกาศ, เป็นมหาสมุทร; และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงมองเห็นว่าสิ่งเหล่านี้เชื่อฟังพระองค์.

๑๑ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : ขอให้พวกเราเตรียมแผ่นดินเพื่อให้เกิดหญ้า; พืชพันธุ์ออกเมล็ด; ไม้ผลออกผล, ตามชนิดของมัน, ซึ่งเมล็ดของมันในตัวมันออกไม้ผลในลักษณะเหมือนตัวมันเองบนแผ่นดินโลก; และมันเป็นเช่นนั้น, แม้ดังที่พระองค์ทั้งหลายทรงสั่ง.

๑๒ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงวางระบบให้แผ่นดินเกิดหญ้าจากเมล็ดของมันเอง, และพืชพรรณให้เกิดพืชพรรณจากเมล็ดของมันเอง, โดยออกเมล็ดตามชนิดของมัน; และให้แผ่นดินเกิดต้นไม้จากเมล็ดของมันเอง, โดยออกผล, ซึ่งเมล็ดของมันเกิดต้นไม้ได้อย่างเดียวกันในตัวมันเองเท่านั้น, ตามชนิดของมัน; และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงมองเห็นว่าสิ่งเหล่านี้เชื่อฟังพระองค์.

๑๓ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ พระองค์ทั้งหลายทรงนับจำนวนวัน; จากเวลาค่ำจนเวลาเช้าพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน; และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้น, จากเวลาเช้าจนเวลาค่ำพระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวัน; และมันเป็นช่วงเวลาที่สาม.

๑๔ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงวางระบบแสงทั้งหลายในแผ่นฟ้าแห่งฟ้าสวรรค์, และทรงทำให้มันแยกกลางวันจากกลางคืน; และทรงวางระบบมันเพื่อให้เป็นเครื่องหมายและเป็นฤดูกาล, และเป็นวันและเป็นปี;

๑๕ และทรงวางระบบมันเพื่อเป็นแสงในแผ่นฟ้าแห่งฟ้าสวรรค์เพื่อให้ความสว่างบนแผ่นดินโลก; และมันเป็นเช่นนั้น.

๑๖ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงวางระบบแสงเจิดจ้าสองดวงนั้น, แสงที่เจิดจ้ามากกว่าเพื่อปกครองกลางวัน, และแสงที่เจิดจ้าน้อยกว่าเพื่อปกครองกลางคืน; พร้อมกับแสงที่เจิดจ้าน้อยกว่าพระองค์ทั้งหลายทรงวางหมู่ดาวด้วย;

๑๗ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงวางมันในแผ่นฟ้าแห่งฟ้าสวรรค์, เพื่อให้ความสว่างบนแผ่นดินโลก, และเพื่อปกครองเหนือกลางวันและเหนือกลางคืน, และเพื่อทำให้แยกความสว่างจากความมืด.

๑๘ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงเฝ้าดูสิ่งเหล่านั้นซึ่งพระองค์ทั้งหลายทรงสั่งจนมันเชื่อฟัง.

๑๙ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือจากเวลาค่ำจนเวลาเช้าที่เป็นกลางคืน; และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือจากเวลาเช้าจนเวลาค่ำที่เป็นกลางวัน, และมันเป็นช่วงเวลาที่สี่.

๒๐ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : ขอให้พวกเราเตรียมผืนน้ำเพื่อให้บังเกิดอย่างอุดมด้วยบรรดาสัตว์โลกเคลื่อนไหวที่มีชีวิต; และสัตว์ปีก, เพื่อมันจะบินเหนือแผ่นดินโลกในแผ่นฟ้าอันโล่งกว้างแห่งฟ้าสวรรค์.

๒๑ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงเตรียมผืนน้ำเพื่อมันจะได้บังเกิดวาฬใหญ่, และสัตว์โลกมีชีวิตทุกอย่างที่เคลื่อนไหว, ซึ่งผืนน้ำพึงบังเกิดอย่างอุดมตามชนิดของมัน; และสัตว์มีปีกทุกตัวตามชนิดของมัน. และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงมองเห็นว่าจะมีการเชื่อฟังพระองค์, และว่าแผนของพระองค์ดี.

๒๒ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : พวกเราจะอวยพรสิ่งเหล่านี้, และทำให้มันอุดมสมบูรณ์และขยายเผ่าพันธุ์, และเติมเต็มผืนน้ำในทะเลหรือผืนน้ำกว้างใหญ่; และทำให้สัตว์ปีกขยายเผ่าพันธุ์ในแผ่นดินโลก.

๒๓ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ จากเวลาค่ำจนเวลาเช้าที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน; และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ จากเวลาเช้าจนเวลาค่ำที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวัน; และมันเป็นช่วงเวลาที่ห้า.

๒๔ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงเตรียมแผ่นดินเพื่อให้บังเกิดสัตว์โลกมีชีวิตตามชนิดของมัน, ฝูงปศุสัตว์และสิ่งเลื้อยคลาน, และสัตว์แห่งแผ่นดินโลกตามชนิดของมัน; และมันเป็นเช่นนั้น, ดังที่พระองค์ทั้งหลายตรัสไว้.

๒๕ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงวางระบบแผ่นดินเพื่อให้บังเกิดสัตว์ตามชนิดของมัน, และฝูงปศุสัตว์ตามชนิดของมัน, และทุกสิ่งที่เลื้อยคลานบนแผ่นดินโลกตามชนิดของมัน; และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงมองเห็นว่าสิ่งเหล่านั้นจะเชื่อฟัง.

๒๖ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษากันในบรรดาพระองค์ทั้งหลายและตรัส : ขอให้พวกเราลงไปและประกอบมนุษย์ในรูปลักษณ์ของเรา, ตามลักษณะที่เหมือนเรา; และพวกเราจะให้อำนาจปกครองแก่พวกเขาเหนือสัตว์น้ำในทะเล, และเหนือสัตว์ปีกในอากาศ, และเหนือฝูงปศุสัตว์, และเหนือทั้งแผ่นดินโลก, และเหนือสิ่งเลื้อยคลานทั้งหมดที่เลื้อยคลานบนแผ่นดินโลก.

๒๗ ดังนั้นบรรดาพระผู้เป็นเจ้าจึงทรงลงไปวางระบบมนุษย์ในรูปลักษณ์ของพวกพระองค์เอง, ในรูปลักษณ์ของบรรดาพระผู้เป็นเจ้าเพื่อพระองค์จะทรงประกอบเขา, ชายและหญิงเพื่อพระองค์จะทรงประกอบพวกเขา.

๒๘ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : เราจะอวยพรพวกเขา. และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : เราจะทำให้พวกเขาอุดมสมบูรณ์และขยายเผ่าพันธุ์, และเพิ่มพูนให้เต็มแผ่นดินโลก, และทำให้มันศิโรราบ, และมีอำนาจปกครองเหนือสัตว์น้ำในทะเล, และเหนือสัตว์ปีกในอากาศ, และเหนือสิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่เคลื่อนไหวบนแผ่นดินโลก.

๒๙ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : ดูเถิด, เราจะให้พืชพรรณทุกอย่างที่เกิดเมล็ดแก่พวกเขา ซึ่งจะเกิดบนพื้นพิภพทั้งปวง, และต้นไม้ทุกต้นซึ่งจะมีผลบนนั้น; แท้จริงแล้ว, ผลของต้นที่ออกเมล็ดแก่พวกเขาเราจะให้มัน; มันจะเป็นอาหารสำหรับพวกเขา.

๓๐ และแก่สัตว์ทุกตัวของแผ่นดินโลก, และแก่สัตว์ปีกทุกตัวในอากาศ, และแก่ทุกสิ่งที่เลื้อยคลานบนแผ่นดินโลก, ดูเถิด, เราจะให้ชีวิต, และเราจะให้พืชพรรณสีเขียวทุกอย่างแก่มันไว้เป็นอาหารด้วย, และสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้จะวางระบบไว้ดังนั้น.

๓๑ และบรรดาพระผู้เป็นเจ้าตรัส : เราจะทำทุกสิ่งที่เรากล่าวไว้, และวางระบบสิ่งเหล่านั้น; และดูเถิด, มันจะเชื่อฟังอย่างเคร่งครัด. และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ จากเวลาค่ำจนเวลาเช้าที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางคืน; และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ จากเวลาเช้าจนเวลาค่ำที่พระองค์ทั้งหลายทรงเรียกว่ากลางวัน; และพระองค์ทั้งหลายทรงนับเป็นช่วงเวลาที่หก.