๑๐ ทว่า, เลือดของเนื้อหนังทั้งปวงซึ่งเราให้เจ้าไว้เป็นอาหาร, พึงหลั่งบนพื้นดิน, ซึ่งเอาชีวิตไปจากเนื้อหนังนั้น, และเลือดนั้นเจ้าไม่พึงกิน.

๑๑ และแน่แท้แล้ว, ไม่พึงมีการหลั่งเลือด, เว้นแต่สำหรับเป็นอาหาร, เพื่อยังชีวิตเจ้าทั้งหลาย; และเลือดสัตว์ทุกตัวเราจะเรียกร้องจากมือเจ้า.

๑๒ และผู้ใดหลั่งเลือดมนุษย์, โดยมนุษย์เลือดของเขาพึงถูกหลั่ง; เพราะมนุษย์ไม่พึงหลั่งเลือดมนุษย์.

๑๓ เพราะบัญญัติข้อหนึ่งเราให้ไว้, ว่าพี่น้องของมนุษย์ทุกคนพึงปกปักรักษาชีวิตมนุษย์, เพราะในรูปลักษณ์ของเราเองเรารังสรรค์มนุษย์.

๑๔ และบัญญัติข้อหนึ่งเราให้แก่เจ้า, เจ้าจงอุดมสมบูรณ์และขยายเผ่าพันธุ์เถิด; จงบังเกิดอย่างอุดมบนแผ่นดินโลก, และขยายเผ่าพันธุ์ในนั้น.

๑๕ และพระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโนอาห์, และบรรดาบุตรที่อยู่กับเขา, โดยรับสั่งว่า, และเรา, ดูเถิด, เราจะสถาปนาพันธสัญญาของเรากับเจ้า, ซึ่งเราทำไว้กับบิดาของเจ้า เอโนค, เกี่ยวกับพงศ์พันธุ์ของเจ้าต่อจากเจ้า.

๒๑ และรุ้งจะอยู่ในเมฆ; และเราจะมองดูมัน, เพื่อเราจะระลึกถึงพันธสัญญาอันเป็นนิจ, ซึ่งเราทำไว้กับบิดาเจ้า เอโนค; เพื่อว่า, เมื่อมนุษย์รักษาบัญญัติทั้งหมดของเรา, ไซอันจะมายังแผ่นดินโลกอีกครั้ง, นครแห่งเอโนคซึ่งเรารับขึ้นไปไว้กับเรา.

๒๒ และนี่คือพันธสัญญาอันเป็นนิจของเรา, คือ เมื่อลูกหลานเจ้าจะน้อมรับความจริง, และแหงนหน้ามอง, เมื่อนั้นไซอันจะมองลงมา, และฟ้าสวรรค์ทั้งปวงจะสั่นสะเทือนด้วยความยินดี, และแผ่นดินโลกจะสั่นด้วยปีติ;

๒๓ และการชุมนุมใหญ่แห่งศาสนจักรของพระบุตรหัวปีจะลงมาจากสวรรค์, และครอบครองแผ่นดินโลก, และจะมีสถานที่อยู่จนกว่าการสิ้นสุดจะมาถึง. และนี่คือพันธสัญญาอันเป็นนิจของเรา, ซึ่งเราทำไว้กับบิดาเจ้า เอโนค.

๒๔ และรุ้งจะอยู่ในเมฆ, และเราจะสถาปนาพันธสัญญาของเราต่อเจ้า, ซึ่งเราทำไว้ระหว่างเรากับเจ้า, เพื่อชาวโลกทุกคนที่มีชีวิตแห่งเนื้อหนังทั้งปวงซึ่งจะดำรงอยู่บนแผ่นดินโลก.

๒๕ และพระผู้เป็นเจ้ารับสั่งแก่โนอาห์, นี่คือหมายสำคัญของพันธสัญญาซึ่งเราสถาปนาไว้ระหว่างเรากับเจ้า; เพื่อเนื้อหนังทั้งปวงซึ่งจะดำรงอยู่บนแผ่นดินโลก.