๑ ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้าเพื่อนทั้งหลายของเรา, เราพูดกับเจ้าด้วยเสียงของเรา, แม้เสียงพระวิญญาณของเรา, เพื่อเราจะแสดงความประสงค์ของเราแก่เจ้าเกี่ยวกับพี่น้องเจ้าในแผ่นดินแห่งไซอัน, ซึ่งหลายคนอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างแท้จริงและกำลังแสวงหาอย่างขยันหมั่นเพียรที่จะเรียนรู้ปัญญาและค้นพบความจริง.

๒ ตามจริงแล้ว, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, คนเช่นนั้นย่อมเป็นสุข, เพราะพวกเขาจะได้รับ; เพราะเรา, พระเจ้า, แสดงความเมตตาคนอ่อนโยนทั้งปวง, และต่อคนทั้งปวงผู้ใดก็ตามที่เราประสงค์, เพื่อเราจะชอบด้วยเหตุผลเมื่อเราจะนำพวกเขามาสู่การพิพากษา.

๓ ดูเถิด, เรากล่าวแก่เจ้า, เกี่ยวกับโรงเรียนในไซอัน, เรา, พระเจ้า, พอใจมากที่มีโรงเรียนในไซอัน, และกับผู้รับใช้ของเรา พาร์ลีย์ พี. แพรทท์ ด้วย, เพราะเขาอยู่กับเรา.

๔ และตราบเท่าที่เขาอยู่กับเราต่อไปเขาจะควบคุมดูแลโรงเรียนต่อไปในแผ่นดินแห่งไซอันจนกว่าเราจะให้คำบัญชาอื่น ๆ แก่เขา.

๕ และเราจะให้พรเขาด้วยพรอเนกประการ, ในการอรรถาธิบายพระคัมภีร์และความลี้ลับทั้งปวงเพื่อการจรรโลงใจของโรงเรียน, และของศาสนจักรในไซอัน.

๖ และกับพวกที่เหลือของโรงเรียน, เรา, พระเจ้า, เต็มใจแสดงความเมตตา; กระนั้นก็ตาม, ยังมีคนเหล่านั้นที่จำเป็นต้องถูกตีสอน, และจะทำให้งานของพวกเขาเป็นที่รู้.

๗ ขวานวางไว้แล้วที่รากของต้นไม้; และต้นไม้ทุกต้นที่ไม่ออกผลดีจะถูกโค่นและโยนเข้าไปในไฟ. เรา, พระเจ้า, พูดสิ่งนี้ไว้.

๘ ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ทุกคนในบรรดาพวกเขาที่รู้ว่าใจตนซื่อสัตย์, และชอกช้ำ, และวิญญาณตนสำนึกผิด, และเต็มใจยึดถือพันธสัญญาของตนโดยการเสียสละ—แท้จริงแล้ว, การเสียสละทุกอย่างซึ่งเรา, พระเจ้า, จะบัญชา—พวกเขาได้รับการยอมรับจากเรา.

๙ เพราะเรา, พระเจ้า, จะทำให้พวกเขานำผลออกมาดังต้นไม้ที่ออกผลดกซึ่งปลูกไว้ในที่ดินดี, ข้างธารน้ำบริสุทธิ์, ซึ่งออกผลล้ำค่ามากมาย.

๑๐ ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าเป็นความประสงค์ของเราที่จะมีการสร้างบ้านหลังหนึ่งให้เราในแผ่นดินแห่งไซอัน, เหมือนกับแบบฉบับซึ่งเราให้เจ้าไว้.

๑๑ แท้จริงแล้ว, ให้สร้างมันอย่างรวดเร็ว, โดยการจ่ายส่วนสิบจากผู้คนของเรา.

๑๒ ดูเถิด, นี่คือการจ่ายส่วนสิบและการเสียสละซึ่งเรา, พระเจ้า, เรียกร้องจากมือของพวกเขา, เพื่อจะมีบ้านสร้างไว้ให้เราเพื่อความรอดของไซอัน—

๑๓ เพื่อเป็นสถานที่แห่งการน้อมขอบพระทัยสำหรับวิสุทธิชนทั้งปวง, และเพื่อเป็นสถานที่แห่งการเรียนการสอนสำหรับคนทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นผู้ได้รับเรียกมาสู่งานแห่งการปฏิบัติศาสนกิจในการเรียกและหน้าที่นานัปการทั้งปวงของพวกเขา;

๑๔ เพื่อจะทำให้พวกเขาดีพร้อมในความเข้าใจถึงการปฏิบัติศาสนกิจของตน, ในทฤษฎี, ในหลักธรรม, และในหลักคำสอน, ในเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าบนแผ่นดินโลก, กุญแจทั้งหลายของอาณาจักรซึ่งมอบไว้ให้เจ้า.

๑๕ และตราบเท่าที่ผู้คนของเราสร้างบ้านหลังหนึ่งให้เราในพระนามของพระเจ้า, และไม่ยอมให้สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ไม่สะอาดเข้าไปในนั้น, เพื่อจะไม่เสื่อมความศักดิ์สิทธิ์, รัศมีภาพของเราจะพำนักบนนั้น;

๑๖ แท้จริงแล้ว, และสิริของเราจะอยู่ที่นั่น, เพราะเราจะเข้าไปในนั้น, และผู้มีใจบริสุทธิ์ทั้งปวงที่จะเข้าไปในนั้นจะเห็นพระผู้เป็นเจ้า.

๑๗ แต่หากบ้านนี้เสื่อมความศักดิ์สิทธิ์ เราจะไม่เข้าไปในนั้น, และรัศมีภาพของเราจะไม่อยู่ที่นั่น; เพราะเราจะไม่เข้าไปในพระวิหารที่ไม่ศักดิ์สิทธิ์.

๑๘ และ, บัดนี้, ดูเถิด, หากไซอันทำสิ่งเหล่านี้นางจะรุ่งเรือง, และตัวนางเองจะแผ่ไพศาลและรุ่งโรจน์มาก, ยิ่งใหญ่มาก, และน่าคร้ามเกรงมาก.

๑๙ และประชาชาติทั้งหลายของแผ่นดินโลกจะยกย่องนาง, และจะกล่าว : แน่นอนว่าไซอันเป็นเมืองแห่งพระผู้เป็นเจ้าของเรา, และแน่นอนว่าไซอันจะถล่มลงมาไม่ได้, ทั้งจะไม่ถูกย้ายออกจากที่ของนาง, เพราะพระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ที่นั่น, และพระหัตถ์ของพระเจ้าทรงอยู่ที่นั่น;

๒๐ และพระองค์ประทานคำมั่นโดยเดชานุภาพแห่งฤทธานุภาพของพระองค์ที่จะเป็นความรอดของนางและหอสูงของนาง.

๒๑ ฉะนั้น, ตามจริงแล้ว, พระเจ้าตรัสดังนี้, ให้ไซอันชื่นชมยินดี, เพราะนี่คือไซอัน—ผู้มีใจบริสุทธิ์; ฉะนั้น, ให้ไซอันชื่นชมยินดี, ขณะที่คนชั่วร้ายทั้งปวงจะโศกเศร้า.

๒๒ เพราะดูเถิด, และดูสิ, การแก้แค้นมาถึงคนอาธรรม์อย่างรวดเร็วดังลมหมุน; และใครเล่าจะหนีพ้นมัน ?

๒๓ แส้ของพระเจ้าจะผ่านมาในเวลากลางคืนและในเวลากลางวัน, และเสียงฟ้องของมันจะก่อกวนผู้คนทั้งปวง; แท้จริงแล้ว, มันจะไม่ถูกยั้งไว้จนกว่าพระเจ้าจะเสด็จมา;

๒๔ เพราะความเคืองแค้นของพระเจ้าดาลเดือดต่อความน่าชิงชังของพวกเขาและงานชั่วร้ายทั้งปวงของพวกเขา.

๒๕ กระนั้นก็ตาม, ไซอันจะหนีพ้นหากนางถือปฏิบัติสิ่งทั้งปวงไม่ว่าอะไรก็ตามที่เราได้บัญชานางไว้.

๒๖ แต่หากนางมิได้ถือปฏิบัติอะไรก็ตามที่เราบัญชานางไว้, เราจะมาเยือนนางตามงานทั้งปวงของนาง, ด้วยความทุกข์แสนสาหัส, ด้วยโรคระบาด, ด้วยภัยพิบัติ, ด้วยดาบ, ด้วยการแก้แค้น, ด้วยเพลิงที่เผาผลาญ.

๒๗ กระนั้นก็ตาม, ให้อ่านเข้าหูนางครั้งนี้ครั้งเดียว, ว่าเรา, พระเจ้า, รับเครื่องถวายของนาง; และหากนางไม่ทำบาปอีก สิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดกับนางเลย;

๒๘ และเราจะให้พรนางด้วยพรทั้งหลาย, และทวีคูณด้วยพรอเนกประการแก่นาง, และแก่คนรุ่นต่าง ๆ ของนางตลอดกาลและตลอดไป, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส. เอเมน.