ภาค ๘๙
การเปิดเผยที่ประทานผ่านโจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ที่เคิร์ทแลนด์, รัฐโอไฮโอ, วันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ ค.ศ. ๑๘๓๓ (History of the Church, 1:327–329). ด้วยเหตุที่พี่น้องชายในสมัยแรก ๆ สูบและเคี้ยวยาสูบในการประชุมของพวกเขา, ท่านศาสดาพยากรณ์ได้รับการนำทางให้ไตร่ตรองเรื่องนี้; ดังนั้น, ท่านทูลถามพระเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้. การเปิดเผยครั้งนี้, รู้จักกันว่าเป็นพระคำแห่งปัญญา, คือผลที่ตามมา. สามข้อแรกท่านศาสดาพยากรณ์เขียนไว้แต่แรกเพื่อเป็นคำนำและคำอธิบายที่ได้รับการดลใจ.
๑–๙, การดื่มเหล้าองุ่น, เครื่องดื่มแรง, การสูบและเคี้ยวยาสูบ, และดื่มเครื่องดื่มร้อนเป็นสิ่งต้องห้าม; ๑๐–๑๗, สมุนไพร, ผลไม้, เนื้อสัตว์, และธัญพืชกำหนดไว้เพื่อประโยชน์ของมนุษย์และสัตว์; ๑๘–๒๑, การเชื่อฟังกฎพระกิตติคุณ, รวมทั้งพระคำแห่งปัญญา, นำพรทางโลกและทางวิญญาณมาให้.
๑ พระคำแห่งปัญญา, เพื่อประโยชน์ของสภาของมหาปุโรหิต, ซึ่งชุมนุมกันในเคิร์ทแลนด์, และศาสนจักร, และวิสุทธิชนในไซอันด้วย—
๒ เพื่อส่งความปรารถนาดี; มิใช่โดยพระบัญญัติหรือข้อบังคับ, แต่โดยการเปิดเผยและพระคำแห่งปัญญา, โดยแสดงถึงระเบียบและพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าเกี่ยวกับความรอดฝ่ายโลกของวิสุทธิชนทั้งปวงในวันเวลาสุดท้าย—
๓ ประทานให้เป็นหลักธรรมพร้อมด้วยสัญญา, ซึ่งปรับให้เข้ากับความสามารถของคนอ่อนแอและคนอ่อนแอที่สุดจากวิสุทธิชนทั้งปวง, ผู้ที่เป็นหรือจะเรียกได้ว่าเป็นวิสุทธิชน.
๔ ดูเถิด, ตามจริงแล้ว, พระเจ้าตรัสกับเจ้าดังนี้ : เนื่องจากความชั่วและแผนซึ่งมีและจะมีอยู่ในใจคนช่างคบคิดในวันเวลาสุดท้าย, เราเตือนเจ้าแล้ว, และเตือนเจ้าล่วงหน้า, โดยให้คำแห่งปัญญานี้แก่เจ้าโดยการเปิดเผย—
๕ ว่าตราบเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งคนใดดื่มเหล้าองุ่นหรือเครื่องดื่มแรงในบรรดาพวกเจ้า, ดูเถิด มันไม่ดี, ทั้งไม่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระบิดาของเจ้า, เว้นแต่ในการร่วมชุมนุมกันของเจ้าเพื่อถวายศีลระลึกของเจ้าต่อพระพักตร์พระองค์.
๖ และ, ดูเถิด, นี่ควรเป็นเหล้าองุ่น, แท้จริงแล้ว, เหล้าองุ่นบริสุทธิ์ขององุ่นจากเถาองุ่น, ซึ่งเจ้าทำเอง.
๗ นอกจากนี้, เครื่องดื่มแรงมิใช่สำหรับท้อง, แต่สำหรับการล้างร่างกายของเจ้า.
๘ นอกจากนี้, ยาสูบมิใช่สำหรับร่างกาย, ทั้งมิใช่สำหรับท้อง, และไม่ดีสำหรับมนุษย์, แต่เป็นสมุนไพรสำหรับแผลฟกช้ำและปศุสัตว์ที่เจ็บป่วยทั้งหมด, พึงใช้ด้วยวิจารณญาณและความชำนาญ.
๙ นอกจากนี้, เครื่องดื่มร้อนมิใช่สำหรับร่างกายหรือท้อง.
๑๐ และอนึ่ง, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, สมุนไพรที่มีประโยชน์ทั้งปวง พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดไว้สำหรับโครงสร้าง, ธรรมชาติ, และการบริโภคของมนุษย์—
๑๑ สมุนไพรทุกชนิดในฤดูของมัน, และผลไม้ทุกชนิดในฤดูของมัน; สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้พึงใช้ด้วยความรอบคอบและการน้อมขอบพระทัย.
๑๒ แท้จริงแล้ว, เนื้อของสัตว์และของสัตว์ปีกในอากาศด้วย, เรา, พระเจ้า, กำหนดไว้เพื่อการบริโภคของมนุษย์ด้วยการน้อมขอบพระทัย; กระนั้นก็ตาม พึงใช้อย่างมัธยัสถ์;
๑๓ และเป็นที่พอใจแก่เราที่จะไม่ใช้สิ่งเหล่านั้น, เว้นแต่ในเวลาฤดูหนาว, หรืออากาศเย็น, หรืออดอยาก.
๑๔ ธัญพืชทั้งปวงกำหนดไว้เพื่อการบริโภคของมนุษย์และของสัตว์, เพื่อเป็นไม้เท้าแห่งชีวิต, มิใช่สำหรับมนุษย์เท่านั้นแต่สำหรับบรรดาสัตว์แห่งท้องทุ่ง, และสัตว์ปีกแห่งฟ้าสวรรค์, และสัตว์ป่าทั้งปวงที่วิ่งหรือเลื้อยคลานบนแผ่นดินโลก;
๑๕ และสิ่งเหล่านี้พระผู้เป็นเจ้าทรงรังสรรค์ไว้เพื่อการบริโภคของมนุษย์ในเวลาอดอยากและหิวโหยเท่านั้น.
๑๖ ธัญพืชทั้งปวงดีสำหรับเป็นอาหารของมนุษย์; ดังผลจากไม้เลื้อยด้วย; สิ่งซึ่งให้ผล, ไม่ว่าในพื้นดินหรือเหนือพื้นดิน—
๑๗ กระนั้นก็ตาม, ข้าวสาลีสำหรับมนุษย์, และข้าวโพดสำหรับวัวควาย, และข้าวโอ๊ตสำหรับม้า, และข้าวไรย์สำหรับสัตว์ปีกและสำหรับสุกร, และสำหรับสัตว์ทั้งปวงแห่งท้องทุ่ง, และข้าวบาร์เลย์สำหรับสัตว์ที่มีประโยชน์ทั้งปวง, และสำหรับเป็นเครื่องดื่มอ่อน ๆ, ดังธัญพืชอื่นด้วย.
๑๘ และวิสุทธิชนทั้งปวงผู้จดจำที่จะรักษาและทำตามคำกล่าวเหล่านี้, โดยดำเนินชีวิตอยู่ในการเชื่อฟังพระบัญญัติ, จะได้รับพลานามัยในสะดือพวกเขาและไขแก่กระดูกพวกเขา;
๑๙ และจะพบปัญญาและขุมทรัพย์แห่งความรู้, แม้ขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่;
๒๐ และจะวิ่งและไม่เหน็ดเหนื่อย, และจะเดินและไม่อ่อนล้า.
๒๑ และเรา, พระเจ้า, ให้สัญญาแก่พวกเขา, ว่าเทพผู้ทำลายจะผ่านพวกเขาไป, ดังลูกหลานของอิสราเอล, และไม่สังหารพวกเขา. เอเมน.