Rozdział 72
Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio, 4 grudnia 1831 r. Kilku starszych i członków zebrało się, aby poznać swoje obowiązki i aby mogli być dalej podbudowani naukami Kościoła. Rozdział ten jest połączeniem trzech objawień otrzymanych tego samego dnia. Wersety 1–8 ujawniają powołanie Newela K. Whitneya na biskupa. Został on wówczas powołany i ustanowiony, po czym otrzymano wersety 9–23 podające dodatkowe wskazówki dotyczące obowiązków biskupa. Następnie dano wersety 24–26, a w nich instrukcje dotyczące zgromadzenia w Syjonie.
1–8: Starsi winni składać biskupowi sprawozdania ze swojego szafarstwa; 9–15: Biskup prowadzi spichlerz i troszczy się o biednych i potrzebujących; 16–26: Biskupi mają zaświadczać o godności starszych.
1. Zważajcie i słuchajcie głosu Pana, o wy, którzy zebraliście się, którzy jesteście wyższymi kapłanami mojego Kościoła, którym dano królestwo i moc.
2. Bowiem zaprawdę, tak rzecze Pan, uznałem za właściwe, aby wam, czyli spośród was, wyznaczono biskupa dla kościoła w tej części winnicy Pańskiej.
3. I zaprawdę, mądrze postąpiliście w tej sprawie, bowiem Pan wymaga z ręki każdego szafarza, aby złożył sprawozdanie ze swego szafarstwa, zarówno w tym czasie, jak i w wieczności.
4. Bowiem ten, kto jest wierny i mądry w tym czasie, uznany jest za godnego, aby odziedziczyć posiadłości przygotowane dlań przez mojego Ojca.
5. Zaprawdę, powiadam wam, że starsi kościoła w tej części mojej winnicy złożą sprawozdanie ze swego szafarstwa przed biskupem, którego wyznaczę w tej części mojej winnicy.
6. Te sprawy trzeba zapisać, aby je przekazać biskupowi w Syjonie.
7. A obowiązek biskupa zostanie ujawniony w przykazaniach, które dano, a także głosem konferencji.
8. A teraz zaprawdę, powiadam wam, że sługa mój, Newel K. Whitney, jest tym, który zostanie wyznaczony i ustanowiony do tej mocy. Taka jest wola Pana, waszego Boga, waszego Odkupiciela. Tak jest. Amen.
9. Słowo Pańskie dane jako dodatek do prawa, ujawniające obowiązek biskupa — którego ustanowiono kościołowi w tej części winnicy — który jest zaprawdę taki:
10. Prowadzić spichlerz Pana; przyjmować fundusze kościoła w tej części winnicy;
11. Przyjmować sprawozdanie starszych, jak nakazano wcześniej; a także zadbać o potrzeby tych, którzy zapłacą za to, co otrzymują, jeżeli mają czym zapłacić;
12. Aby to także było poświęcone dla dobra Kościoła, biednym i potrzebującym.
13. A o tym, kto nie ma czym zapłacić, sporządzone będzie sprawozdanie i przekazane biskupowi Syjonu, który spłaci dług tym, co Pan mu da do rąk.
14. A trudy wiernych, którzy pracują nad sprawami duchowymi, udzielają ewangelii i rzeczy królestwa Kościołowi i światu, wystarczą za dług przed biskupem w Syjonie;
15. Tak więc pochodzi to z Kościoła, bowiem zgodnie z prawem każdy, kto przychodzi do Syjonu, musi złożyć wszystkie sprawy przed biskupem w Syjonie.
16. A teraz zaprawdę, powiadam wam, że skoro każdy starszy w tej części winnicy musi zdać sprawę ze swojego szafarstwa przed biskupem w tej części winnicy —
17. Zaświadczenie od sędziego, czyli biskupa w tej części winnicy, dla biskupa w Syjonie, sprawia, że każdy człowiek może być przyjęty, potwierdza, że wypełnił on wszystkie wymagania, aby otrzymać dziedzictwo i aby mógł on być przyjęty jako mądry szafarz i jako wierny robotnik;
18. W przeciwnym razie nie zostanie przyjęty przez biskupa Syjonu.
19. A teraz zaprawdę, powiadam wam, niechaj każdy starszy, który zda sprawę biskupowi Kościoła w tej części winnicy, zostanie polecony przez kościół lub kościoły, w których się trudzi, aby dzięki temu mógł zabiegać o aprobatę, a jego sprawozdania ze wszystkiego zostały zatwierdzone.
20. I ponownie, niechaj słudzy moi, których wyznaczono jako szafarzy odpowiedzialnych za publikacje mojego Kościoła, mają prawo do pomocy ze strony biskupa czy biskupów we wszystkim —
21. Aby objawienia zostały opublikowane i rozprzestrzeniły się po krańce ziemi; żeby oni także mogli uzyskać fundusze dla pożytku Kościoła we wszystkich sprawach;
22. Aby zabiegali oni o aprobatę we wszystkim, i zostali uznani za mądrych szafarzy.
23. A teraz oto, niech to będzie przykładem dla wszystkich rozległych gmin mojego Kościoła, w jakiejkolwiek ziemi będą założone. I na tym kończę moje słowa. Amen.
24. Kilka słów danych jako dodatek do praw królestwa w kwestii członków Kościoła — tych, którzy są wyznaczeni przez Ducha Świętego, aby pójść do Syjonu, i tych, którzy mają przywilej, aby pójść do Syjonu —
25. Niechaj zaniosą biskupowi zaświadczenie od trzech starszych Kościoła lub zaświadczenie od biskupa;
26. W przeciwnym wypadku ten, który pójdzie do ziemi Syjonu, nie zostanie uznany za mądrego szafarza. To także jest przykładem. Amen.