Pisma święte
Doktryna i Przymierza 45


Rozdział 45

Objawienie dane Kościołowi za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio, 7 marca 1831 r. We wstępie do zapisu tego objawienia w historii Józefa Smitha podano, że „na tym etapie rozwoju Kościoła […] publikowano i rozpowszechniano wiele fałszywych doniesień i niedorzecznych historii […], aby powstrzymać ludzi przed zbadaniem dzieła czy przyjęciem wiary […]; jednak ku radości świętych […] [otrzymał], co następuje”.

1–5: Chrystus naszym Orędownikiem u Ojca; 6–10: Ewangelia jest posłańcem, który ma przygotować drogę dla Pana; 11–15: Enoch z braćmi przyjęci przez Pana do Niego; 16–23: Chrystus objawił znaki Swego przyjścia, jak je dano na Górze Oliwnej; 24–38: Ewangelia będzie przywrócona, czasy Innych narodów wypełnione, a pustosząca choroba okryje ziemię; 39–47: Znaki, dziwy i zmartwychwstanie towarzyszyć będą Drugiemu Przyjściu; 48–53: Chrystus stanie na Górze Oliwnej, a Żydzi zobaczą rany na Jego dłoniach i stopach; 54–59: Pan będzie królować podczas Milenium; 60–62: Prorok zostaje pouczony, by rozpoczął tłumaczenie Nowego Testamentu, przez co ogłoszone będą ważne informacje; 63–75: Święci mają nakaz zgromadzenia się i zbudowania Nowej Jerozolimy, do której przybędą ludzie wszystkich narodów.

1. Zważaj, o ludu mojego Kościoła, któremu dano królestwo; zważaj i nadstawiaj ucha ku temu, który położył podwaliny ziemi, który uczynił niebiosa i ich wszystkie zastępy, przez którego zostało stworzone wszystko, co żyje i porusza się, i jest bytem.

2. I powtórnie powiadam, zważajcie na mój głos, aby was nie zaskoczyła śmierć; w godzinie, w której się nie spodziewacie, przeminie lato i zakończą się żniwa, a dusze wasze nie będą zbawione.

3. Słuchajcie tego, który jest Orędownikiem u Ojca i wstawia się u Niego za wami —

4. Mówiąc: Ojcze, spójrz na cierpienia i śmierć Tego, który nie popełnił żadnego grzechu i z którego byłeś wielce zadowolony; spójrz na krew Twego Syna, którą przelano, krew Tego, którego oddałeś, abyś sam był wychwalony;

5. Przeto oszczędź, Ojcze, tych moich braci, którzy wierzą w moje imię, aby mogli przyjść do mnie i mieć życie wieczne.

6. Zważaj, o ludu mego Kościoła, i wy, starsi, słuchajcie razem i usłyszcie mój głos, dopóki trwa to, co nazywa się dzisiaj, i nie znieczulajcie swych serc;

7. Bowiem zaprawdę, powiadam wam, żem jest Alfa i Omega, Początek i Koniec, światło i życie świata — światło, które świeci w ciemności, a ciemność go nie przemaga.

8. Przyszedłem do swoich i moi nie przyjęli mnie; ale tylu, ilu mnie przyjęło, dałem moc czynienia wielu cudów i stania się synami Bożymi; i tym, którzy uwierzyli w moje imię, dałem moc uzyskania życia wiecznego.

9. I posłałem też moje wieczne przymierze w świat, aby było światłem dla świata i sztandarem dla mego ludu, i aby Inne narody ubiegały się o nie, i aby było posłańcem przed moim obliczem, który ma przygotować mi drogę.

10. Przeto przyjdźcie doń, a z tym, kto przyjdzie, będę rozprawiał, jak z ludźmi w dawnych dniach, i pokażę wam moje potężne rozprawianie.

11. Przeto zważajcie razem i pozwólcie mi pokazać wam moją mądrość — mądrość tego, o którym mówicie, że jest Bogiem Enocha i jego braci,

12. Których oddzielono od ziemi i których przyjąłem do siebie — miasto zachowane na dzień, w którym nastanie prawość — dzień, o który ubiegali się wszyscy święci ludzie, a nie znaleźli go z powodu niegodziwości i występków;

13. I wyznali, że są przychodniami i pielgrzymami na tej ziemi;

14. Lecz uzyskali obietnicę, że go dostąpią i zobaczą, kiedy będą w ciele.

15. Przeto zważajcie, a będę z wami rozprawiał, i będę do was mówił i prorokował, jak do ludzi w dawnych dniach.

16. I pokażę jasno, jakom pokazał moim uczniom, gdy stałem przed nimi w ciele i przemówiłem do nich tymi słowy: Jako pytaliście mnie o znaki mego przyjścia w dniu, w którym przyjdę w swojej chwale, w obłokach nieba, aby wypełnić obietnice, które uczyniłem waszym ojcom,

17. Bowiem skoro patrzyliście na długą nieobecność waszych duchów w waszych ciałach jako na niewolę, pokażę wam dzień odkupienia, a także odnowienia rozproszonego Izraela.

18. A teraz widzicie tę świątynię, która jest w Jerozolimie, którą zwiecie domem Boga, a wrogowie wasi powiadają, że budowla ta nigdy się nie zawali.

19. Lecz zaprawdę, powiadam wam, że spustoszenie przyjdzie na to pokolenie niczym złodziej nocą, i zniszczony będzie ten lud, i rozproszony pośród wszystkich narodów.

20. A ta świątynia, którą teraz widzicie, zostanie zburzona, że nie pozostanie kamień na kamieniu.

21. I stanie się, że to pokolenie Żydów nie przeminie, zanim nie spadnie nań każde spustoszenie, o którym powiedziałem, że im się stanie.

22. Mówicie, iż wiecie, że zbliża się koniec świata; mówicie także, iż wiecie, że przeminą niebiosa i ziemia;

23. I w tym prawdę mówicie, bowiem tak jest; ale te rzeczy, o których wam powiedziałem, nie przeminą, zanim się wszystko nie spełni.

24. I to wam powiedziałem w kwestii Jerozolimy; a kiedy nastanie ten dzień, resztka zostanie rozproszona pośród wszystkich narodów;

25. Lecz zostaną ponownie zgromadzeni; jednakże pozostaną rozproszeni, zanim nie wypełnią się czasy Innych narodów.

26. I w tym dniu słychać będzie o wojnach i wieściach wojennych, na całej ziemi będzie zamieszanie, i upadną serca ludzi, i będą oni mówić, że Chrystus opóźnia Swoje przyjście, aż do końca ziemi.

27. I oziębnie miłość ludzka, a niegodziwość się rozpowszechni.

28. A gdy nadejdą czasy Innych narodów, światło przebije się pośród tych, którzy siedzą w ciemności, a będzie nim pełnia mojej ewangelii;

29. Lecz oni go nie przyjmują, bo nie dostrzegają światła i odwracają ode mnie swe serca dla pojęć ludzkich.

30. I w tamtym pokoleniu wypełnią się czasy Innych narodów.

31. I stać będą ludzie w tamtym pokoleniu, którzy nie przeminą, zanim nie ujrzą zalewającej klęski; bowiem pustosząca choroba pokryje ziemię.

32. Lecz moi uczniowie stać będą na świętych miejscach i nie zostaną poruszeni; ale pomiędzy niegodziwymi ludzie podniosą swe głosy i przeklną Boga, i umrą.

33. I nastąpią także trzęsienia ziemi w różnych miejscach, i wiele spustoszenia; jednak ludzie znieczulą swe serca przede mną i pochwycą miecz jeden przeciw drugiemu, i będą się nawzajem zabijać.

34. I kiedy ja, Pan, powiedziałem uczniom te słowa, zasmucili się.

35. I powiedziałem im: Nie smućcie się, bowiem gdy wszystko to się stanie, możecie być pewni, że spełnione będą obietnice, które wam dano.

36. I gdy zacznie się przebijać światło, stanie się z nimi niczym w przypowieści, którą wam pokażę —

37. Patrzycie i widzicie drzewa figowe, i widzicie je na własne oczy, i mówicie — kiedy zaczynają puszczać pędy i liście ich są jeszcze delikatne — że lato jest już niedaleko;

38. Tak samo będzie w dniu, gdy zobaczą wszystkie te rzeczy — wtedy będą wiedzieć, że zbliża się już ta godzina.

39. I stanie się, że ten, kto czuje bojaźń przede mną, będzie wypatrywał nadejścia wielkiego dnia Pana i znaków przyjścia Syna Człowieczego.

40. I zobaczą znaki i dziwy, bo ukażą się na niebiosach w górze i na ziemi w dole.

41. I zobaczą krew i ogień, i kłęby dymu.

42. I zanim nadejdzie dzień Pana, zaćmione będzie słońce, a księżyc zamieniony będzie w krew, i gwiazdy spadać będą z nieba.

43. I resztka zgromadzi się w tym miejscu;

44. I wówczas szukać mnie będą, i oto, przyjdę; i ujrzą mnie w obłokach nieba, odzianego w moc i wielką chwałę, ze wszystkimi świętymi aniołami; a ten, kto mnie nie wypatruje, zostanie odcięty.

45. Lecz zanim ramię Pana zada cios, anioł zadmie w swą trąbę, i święci, którzy spali, wyjdą, aby mnie powitać w obłoku.

46. Przeto jeżeli spaliście w pokoju, błogosławieni będziecie; bowiem jako mnie widzicie teraz i wiecie, że jestem, tak samo przyjdziecie do mnie i żyć będą wasze dusze, i doskonałe będzie wasze odkupienie; i święci wyjdą z czterech krańców ziemi.

47. Wówczas ramię Pana zada cios narodom.

48. I wówczas postawi Pan Swą stopę na tej górze, i rozpadnie się ona na dwoje, i zatrzęsie się ziemia, i zakołysze, i zadrżą także niebiosa.

49. I Pan odezwie się głosem Swoim, i usłyszą go wszystkie krańce ziemi; i w żałobie pogrążą się narody ziemi, a ci, którzy się śmiali, zobaczą swe szaleństwo.

50. I klęska okryje szydercę, i prześmiewca zostanie pochłonięty; a ci, którzy szukali niegodziwości, zostaną ścięci i wrzuceni w ogień.

51. I wówczas spojrzą Żydzi na mnie i powiedzą: Co to za rany w Twych dłoniach i stopach?

52. Wówczas będą wiedzieli, że Jam jest Pan, bowiem rzeknę im: Rany te są ranami, które odniosłem w domu mych przyjaciół. Jam jest ten, którego podniesiono. Jam jest Jezus, którego ukrzyżowano. Jam jest Syn Boga.

53. Wówczas zaczną płakać z powodu swoich niegodziwości; wówczas będą lamentować, bo prześladowali swojego króla.

54. I wtedy odkupione będą pogańskie narody, a ci, którzy nie znali żadnego prawa, wezmą udział w pierwszym zmartwychwstaniu; i będzie znośnie dla nich.

55. Szatan zostanie skrępowany, i nie znajdzie miejsca w sercach dzieci ludzkich.

56. I tego dnia, gdy przyjdę w mojej chwale, wypełni się przypowieść o dziesięciu pannach, którą opowiedziałem.

57. Bowiem ci, którzy są mądrzy i przyjęli prawdę, i wzięli Ducha Świętego za swego przewodnika, i nie dali się zwieść — zaprawdę, powiadam wam, że nie zostaną ścięci i wrzuceni w ogień, ale ostoją się w tym dniu.

58. ziemia będzie dana im w dziedzictwo; i rozmnożą się, i wzrosną w siłę, a dzieci ich urosną bez grzechu do zbawienia.

59. Bowiem Pan będzie pośród nich i chwała Jego będzie na nich, a On będzie im Królem i Prawodawcą.

60. A oto teraz powiadam wam, że nie będzie wam dane wiedzieć nic więcej w kwestii tego rozdziału, dopóki nie zostanie przetłumaczony Nowy Testament, a w nim wszystkie te sprawy nie zostaną ujawnione;

61. Przeto dane ci jest, abyś go teraz mógł tłumaczyć, abyś był przygotowany na rzeczy, które nastaną.

62. Bowiem zaprawdę, powiadam ci, że czekają cię wielkie rzeczy;

63. Słyszycie o wojnach w obcych ziemiach, ale oto powiadam wam, że są blisko, nawet u waszych drzwi, i za kilka lat usłyszycie o wojnach na waszej własnej ziemi.

64. Przeto ja, Pan, powiedziałem, wyjdźcie z ziem wschodnich, zgromadźcie się razem, wy, starsi mojego Kościoła; idźcie do ziem zachodnich, nawołujcie mieszkańców do pokuty, a jeżeli odpokutują, zbudujcie mi kościoły.

65. I będąc jednego serca i umysłu, zgromadźcie swoje bogactwa, abyście mogli zakupić dziedzictwo, które zostanie wam później wyznaczone.

66. A nazywać się będzie Nowa Jerozolima, ziemia pokoju, miasto schronienia, miejsce bezpieczeństwa dla świętych Najwyższego Boga;

67. I będzie tam chwała Pana, i będzie tam także groza Pana, i dlatego nie przyjdą Doń niegodziwi, a nazywać się będzie Syjon.

68. I stanie się, że będąc pośród niegodziwych, każdy, kto nie podniesie miecza na bliźniego, będzie zmuszony szukać bezpieczeństwa w ucieczce do Syjonu.

69. zgromadzą się tam z każdego narodu pod niebem; a będzie to jedyny lud, co nie będzie wojował ze sobą.

70. I pójdzie wieść między niegodziwymi: Nie chodźmy do bitwy przeciwko Syjonowi, bowiem straszni są jego mieszkańcy i nie oprzemy się im.

71. I stanie się, że prawi zostaną zgromadzeni spośród wszystkich narodów, i przyjdą do Syjonu, śpiewając pieśni wiecznej radości.

72. A teraz powiadam ci, nie ujawniaj tych spraw światu, zanim nie uznam tego za właściwe, abyś mógł ukończyć to dzieło w oczach ludu i w oczach twoich wrogów, aby nie znali twoich prac, zanim nie ukończysz tego, com ci przykazał;

73. Aby kiedy się dowiedzą, mogli rozważyć te rzeczy.

74. Bowiem kiedy pojawi się Pan, będzie dlań strasznym, i chwyci ich strach, i staną z dala, i drżeć będą.

75. I trwożyć się będą wszystkie narody z powodu grozy Pana i mocy Jego potęgi. Tak jest. Amen.