๑ จงฟังสุรเสียงของพระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า, แม้อัลฟาและโอเมกา, ปฐมและอวสาน, ซึ่งวิถีของพระองค์เป็นหนึ่งรอบนิรันดร์, เหมือนกันวันนี้ ดังวันวาน, และตลอดกาล.

๒ เราคือพระเยซูคริสต์, พระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า, ผู้ถูกตรึงกางเขนเพื่อบาปของโลก, แม้คนมากเท่าที่จะเชื่อในนามของเรา, เพื่อพวกเขาจะมาเป็นบุตรของพระผู้เป็นเจ้า, แม้เป็นหนึ่งเดียวกันกับเราดังเราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระบิดา, ดังพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกันกับเรา, เพื่อเราทั้งหลายจะเป็นหนึ่งเดียวกัน.

๓ ดูเถิด, ตามจริงแล้ว, ตามจริงแล้ว, เรากล่าวแก่ผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ เรามองดูเจ้าและงานของเจ้า. เราได้ยินคำสวดอ้อนวอนของเจ้า, และเตรียมเจ้าไว้สำหรับงานอย่างหนึ่งซึ่งสำคัญกว่า.

๔ เจ้าเป็นสุขแล้ว, เพราะเจ้าจะทำสิ่งสำคัญยิ่ง. ดูเถิด เราส่งเจ้าออกไป, แม้ดังยอห์น, ที่จะเตรียมทางไว้ก่อนเรา, และก่อนเอลียาห์ซึ่งจะมา, และเจ้าหารู้เรื่องนี้ไม่.

๕ เจ้าได้ให้บัพติศมาโดยน้ำสู่การกลับใจ, แต่พวกเขามิได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์;

๖ แต่บัดนี้เราให้บัญญัติข้อหนึ่งแก่เจ้า, ว่าเจ้าจงให้บัพติศมาโดยน้ำ, และพวกเขาจะได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์โดยการวางมือ, แม้ดังอัครสาวกในสมัยโบราณ.

๗ และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้นคือ จะมีงานสำคัญยิ่งในแผ่นดิน, แม้ในบรรดาคนต่างชาติ, เพราะความโง่เขลาของพวกเขา และความน่าชิงชังของพวกเขาจะถูกทำให้ประจักษ์แก่สายตาของผู้คนทั้งปวง.

๘ เพราะเราคือพระผู้เป็นเจ้า, และแขนของเรามิได้สั้นลง; และเราจะแสดงปาฏิหาริย์, เครื่องหมาย, และการอันน่าพิศวง, แก่คนทั้งปวงผู้ที่เชื่อในนามของเรา.

๙ และผู้ใดจะขอสิ่งนี้ในนามของเราด้วยศรัทธา, พวกเขาจะขับเหล่ามาร; พวกเขาจะรักษาคนป่วย; พวกเขาจะทำให้คนตาบอดได้รับสายตาของพวกเขา, และคนหูหนวกได้ยิน, และคนใบ้พูด, และคนง่อยเดิน.

๑๐ และเวลามาถึงอย่างรวดเร็วเมื่อเราต้องนำสิ่งสำคัญยิ่งออกไปให้ลูกหลานมนุษย์เห็น;

๑๑ แต่ปราศจากศรัทธาเราจะไม่แสดงสิ่งใดออกมาเว้นแต่ความรกร้างว่างเปล่าบนบาบิโลน, นครแห่งนั้นซึ่งทำให้ประชาชาติทั้งปวงดื่มเหล้าองุ่นแห่งความพิโรธจากการผิดประเวณีของนาง.

๑๒ และไม่มีใครทำดี เว้นแต่คนเหล่านั้นที่พร้อมจะรับความสมบูรณ์แห่งกิตติคุณของเรา, ซึ่งเราส่งออกไปให้คนรุ่นนี้.

๑๓ ดังนั้น, เราจึงเรียกสิ่งอ่อนแอของโลก, คนเหล่านั้นที่ไม่มีการศึกษาและถูกดูหมิ่น, เพื่อย่ำประชาชาติให้หลุดออกจากรวงโดยอำนาจแห่งพระวิญญาณของเรา;

๑๔ และแขนของพวกเขาจะเป็นแขนของเรา, และเราจะเป็นโล่ของพวกเขาและดั้งของพวกเขา; และเราจะคาดเอวพวกเขา, และพวกเขาจะต่อสู้เพื่อเราอย่างลูกผู้ชาย; และศัตรูพวกเขาจะอยู่ใต้เท้าพวกเขา; และเราจะเงื้อดาบลงมาต่อสู้เพื่อช่วยพวกเขา, และโดยเพลิงแห่งความเคืองแค้นของเรา เราจะปกปักรักษาพวกเขา.

๑๕ และผู้ที่ยากจนและผู้ที่อ่อนโยนจะมีพระกิตติคุณสั่งสอนแก่พวกเขา, และพวกเขาจะเฝ้ารอเวลาแห่งการมาของเรา, เพราะมันอยู่แค่เอื้อม—

๑๖ และพวกเขาจะเรียนรู้คำอุปมาเรื่องต้นมะเดื่อ, เพราะแม้บัดนี้ฤดูร้อนอยู่ใกล้แล้ว.

๑๗ และเราส่งความสมบูรณ์แห่งกิตติคุณของเราออกไปโดยมือผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ; และในความอ่อนแอ เราให้พรเขา;

๑๘ และเราให้กุญแจแห่งความลี้ลับของสิ่งเหล่านั้นแก่เขาซึ่งผนึกไว้, แม้สิ่งซึ่งเป็นอยู่นับแต่การวางรากฐานของโลก, และสิ่งซึ่งจะเกิดขึ้นนับแต่เวลานี้จนถึงเวลาแห่งการมาของเรา, หากเขาอยู่กับเรา, และหากไม่เป็นดังนั้น, เราจะตั้งอีกคนหนึ่งแทนเขา.

๑๙ ดังนั้น, จงดูแลเขาเพื่อศรัทธาของเขาจะไม่สูญสิ้น, และจะให้สิ่งนี้โดยพระผู้ปลอบโยน, พระวิญญาณบริสุทธิ์, ที่ทรงรู้สิ่งทั้งปวง.

๒๐ และบัญญัติข้อหนึ่งเราให้แก่เจ้า—ว่าเจ้าจะเขียนให้เขา; และจะให้พระคัมภีร์, แม้ดังที่สิ่งเหล่านี้อยู่ในอกเราเอง, เพื่อความรอดของผู้ที่เราเลือกไว้เอง;

๒๑ เพราะพวกเขาจะได้ยินเสียงของเรา, และจะเห็นเรา, และจะไม่หลับอยู่, และจะยังทนอยู่ในวันแห่งการมาของเรา; เพราะเราจะทำให้พวกเขาบริสุทธิ์, แม้ดังที่เราบริสุทธิ์.

๒๒ และบัดนี้เรากล่าวแก่เจ้า, จงอยู่กับเขาต่อไป, และเขาจะเดินทางกับเจ้า; อย่าทิ้งเขา, และแน่นอนว่าเรื่องเหล่านี้จะลุล่วง.

๒๓ และตราบเท่าที่เจ้าไม่เขียน, ดูเถิด, จะให้แก่เขาเพื่อพยากรณ์; และเจ้าจงสั่งสอนกิตติคุณของเราและอ้างถึงบรรดาศาสดาพยากรณ์ผู้บริสุทธิ์เพื่อพิสูจน์ถ้อยคำของเขา, ดังที่จะให้แก่เขา.

๒๔ จงรักษาบัญญัติและพันธสัญญาทั้งหมดซึ่งผูกมัดเจ้าอยู่; และเราจะทำให้ฟ้าสวรรค์สั่นสะเทือนเพื่อความดีของเจ้า, และซาตานจะตัวสั่น และไซอันจะชื่นชมยินดีบนเนินเขาและเจริญรุ่งเรือง;

๒๕ และอิสราเอลจะได้รับการช่วยให้รอดในเวลาอันเหมาะสมของเราเอง; และโดยกุญแจซึ่งเราให้ไว้จะนำพวกเขาไป, และไม่สับสนอีกแต่อย่างใด.

๒๖ จงรื่นเริงใจและยินดีเถิด, การไถ่ของเจ้ามาใกล้แล้ว.

๒๗ อย่ากลัวเลย, ฝูงแกะน้อย, อาณาจักรเป็นของเจ้าจนกว่าเรามา. ดูเถิด, เรามาโดยพลัน. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.