1 Op de derde dag van oktober in het jaar 1918, zat ik in mijn kamer de Schriften te overpeinzen;

2 en na te denken over het grote zoenoffer dat de Zoon van God voor de verlossing van de wereld had gebracht;

3 en de grote en wonderbaarlijke liefde die de Vader en de Zoon hadden getoond door de komst van de Verlosser in de wereld;

4 opdat door zijn verzoening, en door gehoorzaamheid aan de beginselen van het evangelie, het mensdom kon worden gered.

5 Terwijl ik daarmee bezig was, gingen mijn gedachten terug naar de geschriften van de apostel Petrus aan de oorspronkelijke heiligen, die zich verspreid over Pontus, Galatië, Kappadocië en andere delen van Azië bevonden, waar het evangelie gepredikt was na de kruisiging van de Heer.

6 Ik sloeg de Bijbel open en las het derde en vierde hoofdstuk van de eerste brief van Petrus, en onder het lezen werd ik zeer getroffen, meer dan ooit tevoren, door de volgende teksten:

7 ‘Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij, die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen. Hij is wel ter dood gebracht in het vlees, maar levend gemaakt door de Geest,

8 ‘in welke Hij ook, toen Hij heenging, aan de geesten in de gevangenis gepredikt heeft,

9 ‘namelijk aan hen die voorheen ongehoorzaam waren, toen God in zijn geduld nog eenmaal wachtte in de dagen van Noach, terwijl de ark gebouwd werd, waarin weinige — dat is acht — mensen behouden werden door het water heen.’ (1 Petrus 3:18–20.)

10 ‘Want daartoe is aan de doden het evangelie verkondigd, opdat zij wel geoordeeld werden naar de mens in het vlees, maar ook zouden leven naar God in de geest.’ (1 Petrus 4:6.)

11 Terwijl ik deze dingen die geschreven staan, overpeinsde, werden de ogen van mijn begrip geopend en de Geest van de Heer rustte op mij en ik zag de menigten van de doden, zowel klein als groot.

12 En op één plaats was een ontelbare schare geesten van de rechtvaardigen verzameld, zij die getrouw waren geweest in het getuigenis van Jezus tijdens hun sterfelijk leven;

13 en die offers hadden gebracht naar de gelijkenis van het grote offer van de Zoon van God en beproeving hadden doorstaan omwille van de naam van hun Verlosser.

14 Al dezen hadden het sterfelijke leven verlaten met de vaste hoop op een heerlijke opstanding, door de genade van God de Vader en zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus.

15 Ik zag dat zij vervuld waren van vreugde en blijdschap en zich met elkaar verheugden, omdat de dag van hun bevrijding nabij was.

16 Zij waren bijeen in afwachting van de komst van de Zoon van God in de geestenwereld, om hun bevrijding van de banden van de dood te verkondigen.

17 Hun sluimerende stof zou hersteld worden tot zijn volmaakte gestalte, been tot zijn been, en daarop de pezen en het vlees; de geest en het lichaam te worden herenigd om nimmermeer te worden gescheiden, opdat zij een volheid van vreugde zouden kunnen ontvangen.

18 Terwijl deze grote menigte wachtte en met elkaar sprak, zich verheugend op het uur van hun bevrijding van de ketenen van de dood, verscheen de Zoon van God, vrijlating verkondigend aan de gevangenen die getrouw waren geweest;

19 en daar predikte Hij hun het eeuwige evangelie, de leer van de opstanding en van de verlossing van het mensdom van de val en van persoonlijke zonden op voorwaarde van bekering.

20 Maar naar de goddelozen ging Hij niet, en onder de zondaars en onbekeerlijken, die zich bezoedeld hadden terwijl zij in het vlees verkeerden, verhief Hij zijn stem niet;

21 evenmin zagen de weerspannigen, die de getuigenissen en waarschuwingen van de profeten vanouds verworpen hadden, zijn aanwezigheid, noch aanschouwden zij zijn gelaat.

22 Waar zij waren, heerste duisternis, maar onder de rechtvaardigen heerste vrede;

23 en de heiligen verheugden zich in hun verlossing en bogen de knie en beleden de Zoon van God als hun Verlosser en Bevrijder van de dood en de ketenen van de hel.

24 Hun gelaat straalde en de glans van de tegenwoordigheid van de Heer rustte op hen en zij zongen zijn heilige naam lof.

25 Ik verwonderde mij, want ik had begrepen dat de bediening van de Heiland onder de Joden en hen die van het huis van Israël waren, ongeveer drie jaar had geduurd, waarbij Hij Zich had ingespannen om hun het eeuwige evangelie te leren en hen tot bekering te roepen;

26 en toch waren er, niettegenstaande zijn machtige werken en wonderen en verkondiging van de waarheid, met grote macht en gezag, slechts weinigen die naar zijn stem luisterden en zich in zijn aanwezigheid verheugden en het heil uit zijn handen aanvaardden.

27 Maar zijn bediening onder hen die dood waren, is beperkt gebleven tot de korte tijdspanne tussen de kruisiging en zijn opstanding;

28 en ik verwonderde mij over de woorden van Petrus — waarin hij zei dat de Zoon van God gepredikt heeft tot de geesten in de gevangenis, die voorheen ongehoorzaam geweest waren, toen God in zijn geduld wachtte in de dagen van Noach — en hoe het voor Hem mogelijk was geweest tot die geesten te prediken en de noodzakelijke arbeid onder hen te verrichten in zulk een korte tijd.

29 En terwijl ik mij verwonderde, werden mijn ogen geopend en werd mijn begrip verhelderd, en het werd mij duidelijk dat de Heer Zich niet persoonlijk begeven had onder de goddelozen en de ongehoorzamen die de waarheid hadden verworpen, om hen te onderwijzen;

30 maar zie, uit de rechtvaardigen stelde Hij zijn heerscharen samen en wees boodschappers aan, bekleed met macht en gezag, en machtigde hen om uit te gaan en het licht van het evangelie aan hen te brengen die zich in de duisternis bevonden, ja, aan alle geesten van de mensen; en zo werd het evangelie gepredikt tot de doden.

31 En de uitgekozen boodschappers gingen uit om de dag van het welbehagen van de Heer uit te roepen en bevrijding te verkondigen aan de gevangenen die gebonden waren, ja, aan allen die zich van hun zonden wilden bekeren en het evangelie aanvaarden.

32 Aldus werd het evangelie gepredikt tot hen die gestorven waren in hun zonden, zonder kennis van de waarheid, of in overtreding, omdat zij de profeten verworpen hadden.

33 Dezen werd geloof in God geleerd, bekering van zonde, de plaatsvervangende doop tot vergeving van zonden, de gave van de Heilige Geest door handoplegging,

34 en alle andere beginselen van het evangelie die zij moesten kennen om in staat te zijn geoordeeld te worden naar de mens in het vlees, maar te leven naar God in de geest.

35 En zo werd het bekendgemaakt onder de doden, de groten en de kleinen, zowel de onrechtvaardigen als de getrouwen, dat verlossing tot stand was gebracht door middel van het offer van de Zoon van God aan het kruis.

36 Aldus werd het bekendgemaakt dat onze Verlosser tijdens zijn verblijf in de geestenwereld, zijn tijd had doorgebracht met het instrueren en voorbereiden van de getrouwe geesten van de profeten die van Hem hadden getuigd in het vlees;

37 opdat zij de boodschap van de verlossing zouden uitdragen aan alle doden die Hij niet persoonlijk kon bezoeken, wegens hun weerspannigheid en overtreding, opdat zij door de bediening van zijn dienstknechten eveneens zijn woorden zouden kunnen horen.

38 Onder de groten en machtigen die bijeen waren in deze grote samenkomst van rechtvaardigen, bevonden zich vader Adam, de oude van dagen en vader van allen,

39 en onze verheerlijkte moeder Eva, met velen van haar getrouwe dochters die door de eeuwen heen hadden geleefd en de ware en levende God hadden vereerd.

40 Abel, de eerste martelaar, was erbij, en zijn broer Seth, een van de machtigen, die het evenbeeld was van zijn vader, Adam.

41 Noach, die had gewaarschuwd voor de watervloed; Sem, de grote hogepriester; Abraham, de vader van de gelovigen; Izak, Jakob en Mozes, de grote wetgever van Israël;

42 en Jesaja, die door profetie had verklaard dat de Verlosser gezalfd was om de gebrokenen van hart te verbinden, om aan de gevangenen bevrijding te verkondigen en aan de gebondenen opening van de gevangenis, waren er ook.

43 Voorts Ezechiël, aan wie het grote dal vol dorre beenderen, die met vlees zouden worden bekleed, om weer tevoorschijn te komen in de opstanding van de doden als levende ziel, in een visioen was getoond;

44 Daniël, die voorzag en voorspelde dat God in de laatste dagen zijn koninkrijk zou stichten, om nooit meer vernietigd te worden, noch aan enig ander volk gegeven te worden;

45 Elias, die met Mozes op de berg van verheerlijking was;

46 en Maleachi, de profeet die getuigd had van de komst van Elia — van wie ook Moroni tot de profeet Joseph Smith gesproken had toen hij zei dat hij zou komen vóór de inluiding van de grote en geduchte dag van de Heer — ook zij waren daar.

47 De profeet Elia zou in het hart van de kinderen de beloften planten die aan hun vaders waren gedaan,

48 als voorafschaduwing van het grote werk dat in de bedeling van de volheid der tijden in de tempels van de Heer moet worden verricht, voor de verlossing van de doden en de verzegeling van de kinderen aan hun ouders, opdat de gehele aarde niet met een ban geslagen en volkomen verwoest zal worden bij zijn komst.

49 Al dezen en nog vele anderen, ja, de profeten die onder de Nephieten geleefd en getuigd hadden van de komst van de Zoon van God, bevonden zich in die grote samenkomst en wachtten op hun bevrijding,

50 want de doden hadden de lange afwezigheid van hun geest uit hun lichaam als een gevangenschap beschouwd.

51 Dezen onderwees de Heer, en Hij gaf hun macht om tevoorschijn te komen, na zijn opstanding uit de doden, om het koninkrijk van zijn Vader binnen te gaan en daar gekroond te worden met onsterfelijkheid en het eeuwige leven,

52 en van die tijd af hun werk voort te zetten, zoals door de Heer was beloofd, en deelgenoot te zijn van alle zegeningen die waren voorbehouden aan hen die Hem liefhebben.

53 De profeet Joseph Smith, en mijn vader, Hyrum Smith, Brigham Young, John Taylor, Wilford Woodruff en andere uitverkoren geesten die bewaard waren om in de volheid der tijden op aarde te komen en deel te nemen aan het leggen van de grondslag voor het grootse werk van de laatste dagen,

54 waaronder het bouwen van de tempels en het daarin verrichten van de verordeningen voor de verlossing van de doden, waren ook in de geestenwereld.

55 Ik bemerkte dat zij ook tot de edelen en groten behoorden die in het begin waren uitgekozen om heerser in de kerk van God te zijn.

56 Ja, vóór hun geboorte ontvingen zij, met vele anderen, hun eerste lessen in de geestenwereld en werden erop voorbereid om in de bestemde tijd van de Heer op aarde te komen, om in zijn wijngaard te werken voor het heil van de zielen van de mensen.

57 Ik zag dat de getrouwe ouderlingen uit deze bedeling, wanneer zij het sterfelijke leven verlaten, hun arbeid van de prediking van het evangelie van bekering en van verlossing, door middel van het offer van de eniggeboren Zoon van God, voortzetten onder hen die zich in de duisternis bevinden en in de slavernij van de zonde in de grote wereld van de geesten van de doden.

58 De doden die zich bekeren, zullen worden verlost door gehoorzaamheid aan de verordeningen van het huis van God,

59 en wanneer zij de prijs voor hun overtredingen hebben betaald en rein gewassen zijn, zullen zij loon ontvangen naar hun werken, want zij zijn erfgenaam van het heil.

60 Aldus werd mij het visioen van de verlossing van de doden geopenbaard, en ik getuig ervan, en ik weet dat dit getuigenis waar is, door de zegen van onze Heer en Heiland, Jezus Christus. Ja, amen.