Pisma święte
Doktryna i Przymierza 132


Rozdział 132

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Nauvoo w stanie Illinois, zapisane 12 lipca 1843 r., odnoszące się do nowego i wiecznego przymierza, włączając wieczny charakter przymierza małżeńskiego oraz zasadę wielożeństwa. Chociaż objawienie to zostało zapisane w 1843 r., dowody wskazują, że niektóre z zasad poruszonych w tym objawieniu znane były Prorokowi już od 1831 r. Zob. Deklaracja oficjalna Ⅰ.

1–6: Wywyższenie może być osiągnięte przez nowe i wieczne przymierze; 7–14: Przedstawienie założeń i warunków tego przymierza; 15–20: Małżeństwo celestialne i kontynuacja jednostki rodzinnej umożliwiają ludziom stanie się bogami; 21–25: Ciasna i wąska droga prowadzi do żywotów wiecznych; 26–27: Dane jest prawo dotyczące bluźnierstwa przeciw Duchowi Świętemu; 28–39: Obietnice wiecznego przyrostu i wywyższenia dane prorokom i świętym we wszystkich wiekach; 40–47: Józef Smith otrzymuje moc wiązania i pieczętowania na ziemi i w niebie; 48–50: Pan zapieczętowuje na nim jego wywyższenie; 51–57: Emma Smith otrzymuje radę, aby była wierna i oddana; 58–66: Przedstawienie praw rządzących wielożeństwem.

1. Zaprawdę, tak rzecze Pan do ciebie, sługo mój, Józefie, że skoroś zapragnął poznać z mojej ręki i zrozumieć, w czym Ja, Pan, usprawiedliwiłem sługi moje, Abrahama, Izaaka i Jakuba, jak również Mojżesza, Dawida i Salomona, moje sługi, jeśli chodzi o zasadę i doktrynę posiadania wielu żon i nałożnic —

2. Oto Jam jest Pan, twój Bóg, i odpowiem ci w tej sprawie.

3. Przeto przygotuj swe serce, abyś przyjął i posłuchał poleceń, jakie ci teraz dam; bowiem wszyscy ci, którym objawiono to prawo, muszą go przestrzegać.

4. Oto bowiem objawiam ci nowe i wieczne przymierze; i jeżeli nie zachowasz tego przymierza, będziesz potępiony; bowiem nikt nie może odrzucić tego przymierza i otrzymać pozwolenia wstąpienia do mojej chwały.

5. Bowiem wszyscy, którzy chcą dostąpić błogosławieństwa z moich rąk, będą zachowywać prawo, jakie wyznaczono dla tego błogosławieństwa, i jego warunki, jak postanowiono przed założeniem świata.

6. A co się odnosi do nowego i wiecznego przymierza, to zostało ustanowione dla pełni mej chwały; a ten, kto przyjmie jej pełnię, musi i będzie zachowywać prawo albo zostanie potępiony — rzecze Pan Bóg.

7. I zaprawdę, powiadam ci, że takie są warunki tego prawa: Żadne przymierza, umowy, więzi, zobowiązania, przysięgi, śluby, praktyki, związki, stowarzyszenia czy oczekiwania — których nie zawarto, nie podjęto i nie zapieczętowano przez Świętego Ducha obietnicy, przez tego, który jest namaszczony, zarówno na ten czas, jak i na całą wieczność, i jest to także najświętsze, przez objawienie i przykazanie za pośrednictwem mego pomazańca, którego wyznaczyłem na ziemi, aby dzierżył tę moc (a wyznaczyłem sługę mojego, Józefa, aby dzierżył tę moc w ostatnich dniach, a nigdy nie ma więcej niż jednego na ziemi w tym samym czasie, któremu jest nadana ta moc i klucze tego kapłaństwa) — nie mają skutku, mocy czy siły podczas powstania z martwych i po nim; bowiem wszystkie umowy, których nie zawarto w tym celu, mają swój kres, gdy ludzie umierają.

8. Oto dom mój jest domem porządku — rzecze Pan Bóg — a nie domem pomieszania.

9. Czyż przyjmę ofiarę — rzecze Pan — która nie jest złożona w imię moje?

10. Albo czyż przyjmę z rąk waszych to, czego nie wyznaczyłem?

11. I czyż wam wyznaczę — rzecze Pan — inaczej niż przez prawo, jakom Ja i Ojciec mój wam ustanowił, zanim powstał świat?

12. Jam jest Pan, wasz Bóg; i ja daję wam to przykazanie — że żaden człowiek nie przyjdzie do Ojca jak tylko przeze mnie, czyli przez słowo moje, które jest moim prawem — rzecze Pan.

13. I wszystko, co jest na świecie, czy to ustanowione przez ludzi, przez trony czy księstwa, czy moce, czy rzeczy nazwane, czymkolwiek są, ale które nie są ustanowione przeze mnie czy przez słowo moje — rzecze Pan — zostanie stracone, i nie ostanie się, kiedy ludzie umrą ani podczas zmartwychwstania, ani po nim, rzecze Pan, wasz Bóg.

14. Bowiem wszystkie rzeczy, które się ostają, są przeze mnie; a cokolwiek jest nie przeze mnie, zostanie strząśnięte i zniszczone.

15. Przeto jeżeli mąż zaślubia sobie żonę na świecie, a nie zaślubia jej przeze mnie ani przez słowo moje, i zawiera z nią przymierze na tak długo, jak długo jest na tym świecie, a ona z nim, przymierze ich i małżeństwo nie będzie miało mocy, gdy oni umrą i kiedy zejdą z tego świata; przeto nie są związani żadnym prawem, kiedy zejdą z tego świata.

16. Przeto kiedy schodzą z tego świata, ani się nie żenią, ani nie są wydawane za mąż; ale są wyznaczeni na aniołów w niebie, którzy to aniołowie są posługującymi sługami, by czynić posługę wobec tych, którzy są godni daleko większej i niezmiernej, i wiecznej obfitości chwały.

17. Bowiem aniołowie ci nie żyli zgodnie z prawem moim; przeto nie mogą być powiększeni, lecz pozostają oddzieleni i pojedynczo bez wywyższenia, w swym stanie zbawienia, na całą wieczność, i nie będą odtąd bogami, lecz aniołami Boga na wieki wieków.

18. I ponownie, zaprawdę, powiadam ci, że jeżeli mąż poślubia żonę i zawiera z nią przymierze na ten czas i na całą wieczność, jeżeli przymierze to nie jest dane przeze mnie czy słowo moje, które jest moim prawem, i nie jest zapieczętowane przez Świętego Ducha obietnicy, przez tego, którego namaściłem i wyznaczyłem do tej mocy, wtedy nie jest ono ważne ani w mocy, kiedy zejdą z tego świata, bo nie są połączeni przez mnie — rzecze Pan — ani przez słowo moje; kiedy zejdą z tego świata, nie mogą być tam przyjęci, bo są tam wyznaczeni aniołowie i bogowie, obok których nie mogą przejść; przeto nie mogą odziedziczyć chwały mojej; bowiem dom mój jest domem porządku — rzecze Pan Bóg.

19. I ponownie, zaprawdę, powiadam ci, że jeżeli mąż zaślubia żonę przez słowo moje, które jest moim prawem, i przez nowe i wieczne przymierze, i jest to im zapieczętowane przez Świętego Ducha obietnicy, przez tego, który jest namaszczony, któremu wyznaczyłem tę moc i klucze tego kapłaństwa; i powiedziane im będzie — Wyjdziecie w pierwszym zmartwychwstaniu; a jeżeli jest po pierwszym zmartwychwstaniu — w następnym zmartwychwstaniu; i odziedziczycie trony, królestwa, księstwa i moce, panowania, wszelkie wysokości i głębie — wówczas zostanie to zapisane w Księdze Żywota Baranka, że nie popełnił żadnego mordu, przez który by przelał krew niewinną, a jeżeli wytrwa w moim przymierzu i nie popełni mordu, przez który będzie przelana krew niewinna, stanie się im we wszystkim, cokolwiek sługa mój nałożył na nich, w tym czasie i przez całą wieczność; i będzie miało pełną moc, kiedy zejdą z tego świata; i przejdą obok aniołów i bogów, którzy są tam postawieni, do swego wywyższenia i chwały we wszystkich rzeczach, jako zapieczętowano na głowach ich, a która to chwała będzie pełnią i kontynuacją potomstwa na wieki wieków.

20. Wtedy będą bogami, bo nie mają końca; przeto będą od wieczności do wieczności, bo trwają; wtedy będą ponad wszystkim, bo wszystkie rzeczy są im podległe. Wtedy będą bogami, bo mają wszelką moc, a aniołowie będą im podlegli.

21. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że nie osiągniesz tej chwały, jeżeli nie będziesz przestrzegać prawa mego.

22. Bowiem ciasna jest brama i wąska droga, która wiedzie do wywyższenia i kontynuacji istnień, i będą nieliczni, którzy ją odnajdą, bowiem nie przyjmujecie mnie na świecie ani mnie nie znacie.

23. Lecz jeśli mnie przyjmiecie na świecie, wtedy będziecie mnie znać i otrzymacie swe wywyższenie; abyście, gdzie Ja jestem, tam i wy byli.

24. To są żywoty wieczne — znać jedynego mądrego i prawdziwego Boga, i Jezusa Chrystusa, którego On posłał. Oto ja jestem Nim. Przyjmijcie przeto prawo moje.

25. Szeroka jest brama i przestrzenna droga, która wiedzie do śmierci; i wielu jest, którzy tam idą, bo nie przyjmują mnie ani nie przestrzegają prawa mego.

26. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że jeżeli mąż zaślubia żonę podług mojego słowa i są zapieczętowani przez Świętego Ducha obietnicy, podług mojego wyznaczenia, a on lub ona popełnią jakikolwiek grzech czy wykroczenie wobec nowego i wiecznego przymierza, czy wszelakie bluźnierstwa, i jeżeli nie popełnią morderstwa, przez które by przelali niewinną krew, to wyjdą w pierwszym zmartwychwstaniu i wstąpią do swego wywyższenia; zostaną jednak zniszczeni w ciele i wystawieni na ciosy Szatana, aż do dnia odkupienia — rzecze Pan Bóg.

27. Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu, które nie zostanie przebaczone na świecie ani poza światem, jest w tym, że popełniacie morderstwo, przelewając krew niewinną, i zezwalacie na moją śmierć po tym, jak przyjęliście moje nowe i wieczne przymierze — rzecze Pan Bóg; a ten, kto nie zachowuje tego prawa, w żaden sposób nie może wstąpić do mojej chwały, ale zostanie potępiony — rzecze Pan.

28. Jam jest Pan, twój Bóg, i dam ci prawo mego Świętego Kapłaństwa, jako ustanowiliśmy ja i Ojciec mój, zanim powstał świat.

29. Abraham przyjął wszystkie rzeczy, jakiekolwiek otrzymał, przez objawienie i przykazanie, przez słowo moje — rzecze Pan — i wstąpił do swego wywyższenia, i zasiada na swoim tronie.

30. Abraham otrzymał obietnice co do swego potomstwa i owocu swoich lędźwi — z których to lędźwi ty się wywodzisz, sługo mój, Józefie — a które będą kontynuowane tak długo, jak długo będą na świecie; a co do Abrahama i jego potomstwa, będzie kontynuowane poza światem; tak na świecie, jak i poza światem będzie kontynuowane, niezliczone niczym gwiazdy; albo gdybyś chciał zliczyć ziarnka piasku na brzegu morza, nie mógłbyś ich policzyć.

31. To także jest twoja obietnica, boś od Abrahama, a uczyniono tę obietnicę Abrahamowi; i przez to prawo są kontynuowane dzieła mego Ojca, przez co On sławi siebie.

32. Idź przeto i czyń dzieła Abrahama; wstąp do mego prawa, a będziesz zbawiony.

33. Lecz jeżeli nie wstąpisz do mego prawa, nie możesz otrzymać obietnicy mego Ojca, jaką złożył Abrahamowi.

34. Bóg nakazał Abrahamowi, i dała Sara Abrahamowi Hagar na żonę. A dlaczego to uczyniła? Bowiem takie było prawo; i wyszło wielu ludzi z Hagar. Przeto było to, między innymi, spełnieniem obietnic.

35. Przeto czyż potępiono Abrahama? Zaprawdę, powiadam ci — nie; bowiem Ja, Pan, nakazałem to.

36. Nakazano Abrahamowi ofiarować syna swego, Izaaka; jednak było napisane: Nie zabijaj. Jednak Abraham nie odmówił, i policzono mu to za prawość.

37. Przyjął Abraham nałożnice i zrodziły mu one dzieci; i policzono mu to za prawość, bowiem dano mu je, a on zachował prawo moje; jako i Izaak, i Jakub nie czynili żadnych innych rzeczy poza tymi, które im nakazano; a ponieważ nie czynili żadnych innych rzeczy poza tymi, które im nakazano, wstąpili do swego wywyższenia według obietnic i zasiadają na tronach, i nie są aniołami, lecz bogami.

38. Dawid także przyjął wiele żon i nałożnic, a także Salomon i Mojżesz, słudzy moi, jako i wielu innych z moich sług, od początku stworzenia, aż do tego czasu; i w niczym nie zgrzeszyli poza rzeczami, których nie otrzymali ode mnie.

39. Żony i nałożnice Dawida były mu dane ode mnie ręką Natana, sługi mego, i innych z proroków, którzy mieli klucze tej mocy; i w żadnej z tych rzeczy nie zgrzeszył poza przypadkiem Uriasza i żony jego; i dlatego spadł z wywyższenia swego i otrzymał swoją część; i nie odziedziczy ich poza światem, bom je dał innemu — rzecze Pan.

40. Jam jest Pan, twój Bóg, i daję ci, sługo mój, Józefie, zadanie, i przywracam wszystkie rzeczy. Proś, o co chcesz, a będzie ci dane według słowa mojego.

41. A jako żeś pytał w sprawie cudzołóstwa, zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że jeżeli mąż przyjmuje żonę w nowym i wiecznym przymierzu, a ona jest z innym mężem, i ja nie wyznaczyłem go jej przez święte namaszczenie, popełniła ona cudzołóstwo i będzie zniszczona.

42. Jeżeli nie jest w nowym i wiecznym przymierzu, a jest z innym mężem, popełniła cudzołóstwo.

43. A jeżeli mąż jej jest z inną kobietą, a był pod ślubem, złamał ślub swój i popełnił cudzołóstwo.

44. A jeżeli ona nie popełniła cudzołóstwa, lecz jest niewinna i nie złamała ślubu swego, i wie to, i objawiam ci to, sługo mój, Józefie, wówczas będziesz miał moc, przez moc mego Świętego Kapłaństwa, żeby ją zabrać i dać ją temu, kto nie popełnił cudzołóstwa, ale był wierny; bowiem on będzie uczyniony włodarzem nad wieloma.

45. Bowiem nadałem ci klucze i moc kapłaństwa, przez co przywracam wszystkie rzeczy i czynię ci wiadomym wszystkie rzeczy we właściwym czasie.

46. I zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że cokolwiek zapieczętujesz na ziemi, będzie zapieczętowane w niebie; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, w moje imię i moim słowem — rzecze Pan — będzie wiecznie związane w niebiosach; a komu grzechy odpuścisz na ziemi, temu będą odpuszczone na wieki w niebiosach; a kogo grzechy zachowasz na ziemi, temu będą zachowane w niebie.

47. I ponownie, zaprawdę, powiadam, kogo pobłogosławisz, temu ja będę błogosławił, a kogo przeklniesz, tego ja przeklnę — rzecze Pan; bowiem Ja, Pan, jestem twoim Bogiem.

48. I ponownie, zaprawdę, powiadam ci, sługo mój, Józefie, że cokolwiek dasz na ziemi i komukolwiek dasz kogoś na ziemi przez moje słowo i według prawa mojego, spotka się z błogosławieństwami, a nie przekleństwami, i mocą moją — rzecze Pan — i nie zostanie potępiony ani na ziemi, ani w niebie.

49. Bowiem Jam jest Pan, twój Bóg, i będę z tobą aż do samego końca świata i przez całą wieczność; bowiem zaprawdę, pieczętuję na tobie twoje wywyższenie i przygotuję dla ciebie tron w królestwie mego Ojca, z Abrahamem, twoim ojcem.

50. Oto widziałem twą ofiarność i przebaczę ci wszystkie twe grzechy; widziałem twoją ofiarność w posłuszeństwie temu, o czym ci powiedziałem. Idź przeto, a uczynię drogę do twojej ucieczki, jakom przyjął ofiarę Abrahama z syna jego, Izaaka.

51. Zaprawdę, powiadam ci: Daję przykazanie służebnicy mojej, Emmie Smith, żonie twojej, którą dałem ci, aby się powstrzymała i nie brała z tego, co ci nakazałem jej ofiarować, bowiem uczyniłem to — rzecze Pan — aby was wszystkich wypróbować, jakom postąpił z Abrahamem, i abym mógł zażądać ofiary z twojej ręki poprzez przymierze i ofiarę.

52. I niechaj służebnica moja, Emma Smith, przyjmie te wszystkie, które dano słudze mojemu, Józefowi, i które są cnotliwe i nieskalane przede mną; a te, które nie są nieskalane, a powiedziały, że są nieskalane, zostaną zniszczone — rzecze Pan Bóg.

53. Bowiem Jam jest Pan, twój Bóg, i słuchać będziesz głosu mego; i uznaję sługę mego, Józefa, że będzie włodarzem nad wieloma sprawami; bowiem był wierny w kilku sprawach, i wzmocnię go odtąd.

54. I nakazuję służebnicy mojej, Emmie Smith, aby pozostała i łączyła się ze sługą moim, Józefem, i z nikim innym. Ale jeżeli nie będzie przestrzegała tego przykazania, zniszczona będzie — rzecze Pan; bowiem Jam jest Pan, twój Bóg, i zniszczę ją, jeżeli nie zachowa prawa mego.

55. Lecz nawet, jeżeli nie będzie przestrzegać tego przykazania, sługa mój, Józef, uczyni dla niej wszystko, jako powiedział; i pobłogosławię mu, i pomnożę go, i dam mu stokrotnie na tym świecie, ojców i matki, braci i siostry, domy i ziemie, żony i dzieci, i korony żywotów wiecznych w wiecznych światach.

56. I ponownie, zaprawdę, powiadam, niechaj służebnica moja przebaczy przewinienia słudze mojemu, Józefowi, a wtedy będą jej przebaczone przewinienia, którymi zawiniła wobec mnie; i Ja, Pan, twój Bóg, będę jej błogosławił i pomnożę ją, i sprawię, że radować się będzie jej serce.

57. I ponownie, powiadam, niechaj sługa mój, Józef, nie wypuszcza swej własności z rąk swoich, aby nie przyszedł wróg i nie zniszczył go; bowiem Szatan dąży do zagłady; bowiem Jam jest Pan, twój Bóg, a on [Józef] jest sługą mym; i oto, jestem z nim, jakom był z Abrahamem, twoim ojcem, aż do jego wywyższenia i chwały.

58. Teraz, jeżeli chodzi o prawo kapłaństwa, wiele jest spraw z tym związanych.

59. Zaprawdę, jeżeli człowiek powołany jest przez Ojca mego, jako był Aaron, moim własnym głosem, a także głosem tego, który mnie posłał, a ja go obdarowałem kluczami mocy tego kapłaństwa, jeżeli czyni coś w moje imię i według mego prawa, i przez słowo moje, nie popełni grzechu, i usprawiedliwię go.

60. Przeto niech nikt nie nastaje na sługę mego, Józefa; bo Ja go usprawiedliwię; bo złoży ofiarę, jakiej wymagam z jego rąk za wykroczenia jego — rzecze Pan, wasz Bóg.

61. I ponownie, co się dotyczy prawa kapłaństwa — jeżeli jakiś człowiek poślubia dziewicę i pragnie poślubić inną, a pierwsza wyraża swą zgodę, i jeżeli poślubi drugą, a obie są dziewicami i nie przysięgały żadnemu innemu mężowi, wówczas jest usprawiedliwiony; nie może popełnić cudzołóstwa, bo są mu dane; bowiem nie może popełnić cudzołóstwa z tą, która należy do niego i do nikogo innego.

62. I jeżeli ma dziesięć dziewic danych mu przez to prawo, nie może popełnić cudzołóstwa, bo należą do niego i są mu dane; przeto jest usprawiedliwiony.

63. Ale jeżeli ta czy inna z dziesięciu dziewic, kiedy jest już zaślubiona, będzie z innym mężem, popełnia cudzołóstwo i będzie zniszczona; bowiem są mu dane, aby rozmnażać się i zapełniać ziemię według mojego przykazania, i by spełnić obietnicę daną przez Ojca mojego przed założeniem świata, i dla ich wywyższenia w wiecznych światach, aby zrodziły dusze ludzkie; bowiem w tym dzieło Ojca mego jest kontynuowane, aby była Mu chwała.

64. I ponownie, zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeżeli ma żonę jakiś mąż, który dzierży klucze tej mocy, i naucza ją prawa mego kapłaństwa, które odnosi się do tych rzeczy, wtedy uwierzy mu ona i będzie mu pomocą albo będzie zniszczona — rzecze Pan, wasz Bóg; bowiem zniszczę ją; bowiem wyniosę me imię na tych wszystkich, którzy przyjmują i przestrzegają prawa mojego.

65. Przeto słuszne będzie we mnie, w przypadku gdy ona nie przyjmie tego prawa, aby on otrzymał wszystko, cokolwiek Ja, Pan, jego Bóg, dam mu, ponieważ ona nie wierzyła i nie była mu pomocą według słowa mego; i wtedy ona stanie się grzesznicą; a on wolny będzie od prawa Sary, która była pomocą Abrahamowi według prawa, kiedy nakazałem Abrahamowi wziąć sobie Hagar za żonę.

66. A teraz, co do tego prawa, zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że objawię ci więcej później; przeto niech to wystarczy ci na ten czas. Jam jest Alfa i Omega. Amen.